TOP GEHEIM - Deel 12: De grote rode draak op de aarde geworpen

1 maart 2021 - door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33

De eschatologische betekenis van de gevleugelde slang brengt ons in de cirkel rond naar het laatste boek van het Nieuwe Testament:

En er verscheen een ander wonder in de hemel; en zie, een grote rode draak, hebbende zeven koppen en tien horens, en zeven kronen op zijn koppen. (Openbaring 12:3)

Merk op dat deze ultieme grote rode draak zeven koppen heeft, net als de Leviathan van de Kanaänieten. Dezelfde tekst werpt echter licht op verschillende mysteries. "En de grote draak werd uitgedreven, de oude slang, genaamd de duivel en de satan, die de gehele wereld verleidt; hij werd naar de aarde uitgedreven en zijn engelen werden met hem uitgedreven" (Openbaring 12:9). Het belang van wat in dat vers staat, ontgaat vaak lezers die niet bekend zijn met de hele Bijbel. In één klap heeft Johannes de draak verbonden met de Nachash, "de blinkende", die Eva in de hof bedroog, met Diablos, "de lasteraar", met Satan, "de tegenstander", en identificeert het totaal als één wezen dat is opgedragen om de aarde te terroriseren tijdens de Grote Verdrukking.

Zoals we eerder in deze serie hebben betoogd, is de meest consistente opvatting met de hele raad van God, dat de engelenoorlog die culmineert in Satans deportatie naar de aarde nog een toekomstige gebeurtenis is. Wij suggereren dat consistente exegese een futuristische interpretatie vereist, hoe ongemakkelijk dit ook kan zijn voor onze lezers met ongelovige vrienden en familie, gezien het feit dat, als we inderdaad correct zijn, dit betekent dat de dag "dat de duivel tot u neerdaalt, hebbende grote toorn" (Openbaring 12:12) werkelijk naderbij komt. Maar wij zijn zeer bemoedigd omdat de openbaring van Jahweh, van het proto-evangelie - het eerste evangelie in Genesis 3:15 - tot de eindstrijd van de Apocalyps (20:9), zich concentreert op deze eschatologische oplossing voor het "probleem van het kwaad", wat een gouden eeuw inluidt. Nu de cirkel rond is, doet Satan, afgebeeld als een zevenkoppige draak, denken aan Leviathan, die op dezelfde wijze wordt geoordeeld (Jesaja 27:1).

De Leviathan-Behemoth traditie, die eerder besproken is (Henoch 60:7-8), informeert ook de symbolen voor de Antichrist als het eerste beest dat "oprees uit de zee" (13:1) en de Valse Profeet als "een ander beest dat opkomt uit de aarde" (13:11). Terwijl die twee mensen worden verslagen en in de vuurzee worden geworpen, worden volgens een andere oude traditie de Leviathan en Behemoth gebarbecued en opgediend:

En het zal geschieden, wanneer alles volbracht zal zijn, wat in die streken geschieden moest, dat dan de Messias geopenbaard zal worden. En Behemoth zal van zijn plaats geopenbaard worden en Leviathan zal uit de zee opstijgen, die twee grote monsters, die Ik op de vijfde scheppingsdag geschapen heb, en tot die tijd bewaard zal hebben; en dan zullen zij tot spijze zijn voor allen, die overgebleven zijn. (2 Baruch 28:7).[i]

Hoewel we erkennen dat het boek Openbaring veel van zijn symbolen definieert, denken enkele lezers waarschijnlijk dat we de apocalyptische literatuur te letterlijk nemen. Het is echter niet zozeer dat wij aandringen op een bepaalde letterlijke interpretatie, als wel dat wij demythologisering en antisupernaturalisme verwerpen. In feite prijzen wij de antecedenten, remythologisering en bovennaturalisme, hoewel wij oprecht geloven dat vele mythische entiteiten meer zijn dan louter symbolen. De universaliteit van het geloof in slangengodheden en reptielachtige mensachtigen vraagt om meer dan een simpel handgebaar. Charles Gould schrijft in de klassieke referentie Mythical Monsters:

Verhalen over goddelijke voorouders, halfgoden, helden, machtige jagers, doders van monsters, reuzen, dwergen, gigantische slangen, draken, angstaanjagende roofdieren, bovennatuurlijke wezens, en mythen van allerlei aard, lijken naar alle uithoeken van de wereld te zijn overgebracht met evenveel trouw als de heilige Ark van de Israëlieten, waarbij ze een vorm aannamen - gracieus, vreemd of lomp - al naar gelang het genie van het volk of hun vermogen tot bijgelovig geloof; en deze schijnen wezenlijk beïnvloed te zijn door de gevarieerde aard van hun respectievelijke landen. [ii]

Omdat de God van de Bijbel de schepper God van het universum is, staat Zijn Woord ter oordeel over alle andere wereldreligies. Jesaja beschreef goede en kwade Serafijnen in de achtste eeuw voor Christus. De gepluimde-serpent-aanbiddende Meso-Amerikaanse religies - in verband gebracht met rituele mensenoffers - bevatten waarschijnlijk de aanbidding van echte gevallen Serafijnen of soortgelijke goddelijke wezens. Aangezien de gevleugelde reptielachtige niet in de natuur voorkwam, vraagt de universaliteit van zijn verering om een verklaring.

Wetenschappers gaan gewoonlijk uit van een evolutionair proces dat bekend staat als diffusie. In dit geval houdt verspreiding het idee in dat het geloof in de gevleugelde slang van cultuur tot cultuur werd overgedragen. De verschijning van de gevleugelde slang in de oudheid is er echter vrijwel gelijktijdig van Amerika tot het Verre Oosten.[iii] Antropoloog David Jones toont aan dat zelfs de Eskimo's in een draak geloofden die Kikituk heette, ook al hadden zij nog nooit een echt reptiel gezien.[iv] Wil de verspreidingshypothese enige kracht krijgen, dan moeten de bedenkers van het symbool wereldwijde invloed hebben uitgeoefend door verovering, handel of ontdekkingsreizen. Maar het was al wereldwijd vertegenwoordigd voordat de traditionele geschiedenis zo'n snelle verspreiding toestond. Het verspreidingsargument schiet dus tekort.

Een ander voorstel is dat dergelijke mythen zouden kunnen zijn ingegeven door primitieve ontdekkingen van dinosaurusfossielen. Er zijn echter wijdverspreide gedeelde eigenschappen zoals gevederde vleugels, menselijke trekken, en hoge intelligentie die niet verkregen worden uit fossiele overblijfselen. In An Instinct for Dragons, betoogt Jones dat het geloof in draken instinctief is. Hij suggereert dat de mens in de loop van miljoenen jaren een instinctieve angst voor roofdieren heeft ontwikkeld, die tot uiting kwam in de artistieke creatie van de draak en andere soorten hybride monsters. Maar ook dat idee schiet tekort, omdat er weinig bewijs is voor een dergelijke specificiteit en gedetailleerdheid in het instinctuele geheugen.

Naturalistische verklaringen schieten ook tekort om het wereldwijde geloof in reptielachtige gevleugelde-serpent goden te verklaren. In The Supernatural Worldview werd overtuigend aangetoond dat, hoewel het naturalisme nog steeds de academische wereld regeert, het bewijs ertegen formidabel en groeiend is. Wat draken en gepluimde slangen betreft, is een verklaring die logisch aansluit bij al het bewijsmateriaal, dat oude volkeren in feite gevallen Serafijnen aanbaden, "vliegende vurige slangen", of hun neven, maar in dit geval de Grote Rode Draak voorstelden als het zaad van de Nachash.

Occulte portalen voor een Luciferiaanse Nieuwe Tijd

Zoals beschreven in The Supernatural Worldview, heeft pantheïstisch monisme de Christelijke consensus overschaduwd. Toen academici de Bijbel in toenemende mate onwaar verklaarden, bleven mensen achter met een hopeloos secularisme. Toen het seculiere humanisme ineenstortte, kwam een nieuw heidendom naar de voorgrond door mensen de betekenis van een religie te bieden zonder de morele beperkingen die een persoonlijke God aan hun gedrag stelt. De theoloog John Frame schreef:

Seculier humanisme, eens de beweging die het meest gevreesd werd door Christenen, is vervangen door de opkomst van religieus heidendom. De hoop van sommigen dat secularisme een einde zou maken aan religie is ijdel gebleken: dit is het meest religieuze tijdperk ooit. Maar de godsdienst van dit tijdperk staat evenzeer tegenover het bijbelse christendom als het seculiere humanisme ooit geweest is, en is even vastbesloten om het geloof in de God van de Schrift te vernietigen. En als een oude en wijdverbreide beweging heeft zij veel diepere wortels in ons cultureel bewustzijn dan het seculier humanisme ooit zou kunnen hopen te bereiken. Men kan het seculier humanisme inderdaad beschouwen als een vorm van religieus heidendom, dat na een vluchtige prominentie heeft plaatsgemaakt voor vormen van een diepgaander soort.[v]

Terwijl bijbelgelovige academici debatteerden over atheïstische filosofen, zat het grote publiek thuis naar Oprah te kijken. Amerika werd geestelijk heidens, het verhief geschapen dingen boven de Schepper (Romeinen 1:25). De ideeën waren niet nieuw - een verwesterde mengeling van Hindoeïsme en Boeddhisme die stelden dat "alles één is" (one-ïsme) dat verpakt was om er nieuw uit te zien, maar achter de kleding geen wezenlijke verschillen bood.

THOMAS HORN BESCHRIJFT EEN MYSTERIEUZE BERG WAAR EEN PORTAAL ZOU ZIJN

Het regeringsgezag en de morele wet die oorspronkelijk op bijbelse principes waren gebaseerd, zijn geseculariseerd, willekeurig gemaakt en overgeleverd aan de "heerser van deze wereld" (Johannes 12:31, 16:11; 2 Korintiërs 4:4; 1 Johannes 5:19). Als een kikker in een ketel die langzaam begint te koken, worden de gevolgen van het loslaten van traditionele waarden zelden overwogen. Ideeën hebben wel degelijk gevolgen.

De duivel, die zich voordoet als een "engel van het licht", oefent subtiele invloed uit onder het mom van tolerantie en religieus pluralisme. Als gevolg daarvan heeft het nieuwe heidendom de Amerikaanse cultuur drastisch veranderd. Een absurde wet als California's Assembly Bill 1266 geeft studenten in openbare K-12 scholen het recht "om deel te nemen aan sexe-gescheiden programma's, activiteiten en faciliteiten" op basis van hun zelfbeeld, ongeacht hun werkelijke sexe. Dit betekent dat een mannelijke middelbare scholier die zegt dat hij zich als een vrouw voelt, gebruik kan maken van de vrouwelijke toiletten en kleedkamers in de openbare scholen van Californië. Wij geloven dat deze sociale kwestie en andere van soortgelijke immorele aard rechtstreeks verband houden met de toegenomen toegang die het nieuwe heidendom de legers van de duisternis biedt. We kunnen veel leren van het verleden en de niet-westerse wereld.

Lynne Hume is antropologe en gepensioneerd hoogleraar godsdienstwetenschappen aan de Universiteit van Queensland, Brisbane, Australië. Haar boek Portals: Opening Doorways to Other Realities through the Senses (2007), is het definitieve academische boek over het onderwerp van geestenportalen. Hume schrijft:

In mijn onderzoek naar veranderde bewustzijnstoestanden gedurende een aantal jaren, heb ik niet alleen ontdekt dat het idee om door een soort portaal of doorgang te gaan om toegang te krijgen tot een ander soort werkelijkheid wijdverbreid is, maar ook dat er bepaalde technieken zijn die gebruikt worden om dit te doen. Deze technieken worden universeel gebruikt door sjamanen, monniken, religieuze specialisten en leken, en er zijn verschillende fysieke zintuigen bij betrokken.[vi]

Hume's analyse onthult universele elementen binnen de methoden die gebruikt worden door sjamanen, tovenaars, monniken, heksen, en leken over de hele wereld. Psychedelica zijn zeker het voorportaal van keuze voor sjamanen en tovenaars, maar dezelfde soort effecten worden bereikt door meditatie, muziek, fysieke pijn, zingen, drummen, dansen, en binaural beat brain entrainment. Steeds meer mensen worden zich ervan bewust dat het geestenrijk niet alleen echt is, maar dat het ook een interactieve rol speelt in hun persoonlijke leven wanneer zij van de gewone werkelijkheid overgaan naar alternatieve werkelijkheden.

Het internet heeft eens moeilijk te vinden occulte geschriften waarin dergelijke technieken worden uitgelegd gemakkelijk toegankelijk gemaakt. Als gevolg hiervan neemt het aantal mensen dat experimenteert met het occulte voortdurend toe naarmate de kennis zich verspreidt over het World Wide Web. Het experimenteren met New Age, mediumschap of Wicca opent een poort naar iemands leven. Het gebruik van attributen zoals het Ouija bord of de kristallen bol kan deuren openen die beter gesloten kunnen blijven. Walter Martin schreef: "Als je aan de hendel van de ongeopende deur van een verboden dimensie draait, komt er satanische macht van enorme proporties door."[vii] Naarmate de toegang toeneemt, krijgen de machten en vorstendommen nieuwe gebieden van invloed, en die satanische macht eist een geestelijk vernietigende tol. Hoewel het buiten ons bereik ligt om alle potentiële doorgangen te behandelen, was er één specifiek voorbeeld, ontworpen om de maatschappij te transformeren, de "Babalon-werking".

VOLGENDE KEER: Meer Geheimen van de Babalon-werking

Noten:

[i]Pseudepigrapha of the Old Testament, ed. Robert Henry Charles (Bellingham, WA: Logos Research Systems, 2004) 2:497.

[ii] Charles Gould, Mythical Monsters, http://www.gutenberg.org/files/40972/40972-h/40972-h.htm#Page_22.

[iii] Howard Giskin and Bettye S. Walsh, eds., “Chinese Dragon Worship Began as Early as the Fifth Millennium BC,” ,An Introduction to Chinese Culture through the Family (Albany: State University of New York Press, 2001) 126.

[iv]David E. Jones, An Instinct for Dragons (New York: Routledge, 2002) 19.

[v] John Frame, “Forward,” On Global Wizardry: Techniques of Pagan Spirituality and a Christian Response (Kindle Locations 32–33).

[vi]Lynne Hume, Portals: Opening Doorways to Other Realities through the Senses (Oxford, UK: Berg, 2007) 1.

[vii] Walter Martin, Jill Rische, Kevin Rische, The Kingdom of the Occult (Nashville: Thomas Nelson. 2008) 222.

Bron: TOP SECRET SERIES—PART 12: The Great Red Dragon Cast to Earth » SkyWatchTV