www.wimjongman.nl
Een woord aan de nieuwe regering van Israël - Het is tijd om de Israëlische Messiaanse gemeenschap te omhelzen
Door Chava Stein - 14 juni 2021
(Vanaf links) Benny Gantz, Yair Lapid, Naftali Bennett, Gideon Sa'ar en Merav Michaeli zitten bij elkaar nadat hun nieuwe coalitie de goedkeuring van de Knesset kreeg, 13 juni 2021. (Foto: Haim Zach/GPO)
Het lijdt geen twijfel dat de nieuwe Israëlische eenheidsregering alle steun kan gebruiken die zij kan krijgen. Zeg wat je wilt over het vorige regime, maar ze genoten zeker van een hechte en blijvende vriendschap die voortkwam uit een gevoel van loyaliteit van de evangelische christelijke gemeenschap in het buitenland, vooral in Amerika.
In feite deed Ron Dermer, voormalig ambassadeur van Israël in de Verenigde Staten, wat als een controversiële uitspraak werd beschouwd toen hij onlangs zei dat "Israël meer van zijn energie zou moeten besteden aan het zich uitstrekken naar haar sterkste basis voor steun, de 'gepassioneerde' Amerikaanse Evangelicals, in plaats van Joden, die 'onevenredig veel onder onze critici zijn." (Israël en Evangelicals - een complexe relatie, 13 juni 2021)
Wel, hier is een woord voor de nieuwe regering van Israël. Je hoeft Amerikaanse evangelicals die zo'n 15.000 km verderop wonen niet het hof te maken om de steun te krijgen van bijbelgelovigen die Israël koesteren en haar altijd trouw zullen blijven. In uw midden bevindt zich een sterke en levendige gemeenschap van ongeveer 30.000 van dergelijke individuen, waarvan de overgrote meerderheid het volledig Joods Israëlisch staatsburgerschap bezit. Zij houden zich aan de wet en hechten aan vrijheid van denken en godsdienst, zoals blijkt uit het feit dat zij zich niet scharen achter de orthodoxe rabbinale eenzijdige versie van het joodse geloof en de joodse expressie.
Messiasbelijdende Joden die in Israël wonen, evenals hun tegenhangers die in het buitenland wonen, leven als Joden. Velen leven kosjer, allen nemen de Shabbat in acht, beoefenen Brit Mila en vieren de bar/bat mitswa van hun kinderen. Onder degenen die ervoor hebben gekozen terug te keren naar het vaderland van hun voorvaderen, bevinden zich ook mensen die in het leger hebben gediend, Hebreeuws hebben geleerd, zich aan de feestdagen houden en op elk niveau nuttige, productieve leden van de Israëlische samenleving zijn.
Als je de tijd neemt om met hen te praten, zul je snel ontdekken dat hun keuze om deel uit te maken van het Joodse vaderland duidelijk voortkomt uit een diepe overtuiging en sterke identificatie met hun volk, hun geschiedenis en hun cultuur. Het is hun overtuiging dat zij hun geestelijke bestemming vervullen, in overeenstemming met de Schriften die spreken over de herverzameling van de ballingen uit de vier hoeken van de aarde.
Als frequente gastheren voor degenen die het buitenland bezoeken, hetzij voor de eerste keer of meerdere keren, zijn zij de fervente verdedigers van het land waarvan zij geloven dat het hun erfdeel is. Zij hebben zich ertoe verbonden de leiders van dat land te steunen, dikwijls wanneer die leiders hen niet alleen niet steunden, maar zelfs medeplichtig waren aan het toestaan dat het Ministerie van Binnenlandse Zaken hun mogelijkheid bedreigde om hier te leven en ook alles deden wat in hun macht lag om hun familieleden die wilden emigreren ervan te weerhouden dat te doen.
Ondanks deze verwerpelijke daden hebben zij zich nooit tegen hun geliefde Israël gekeerd, omdat zij wisten dat het slechts de schuld was van een kleine groep extreem-orthodoxe fanatiekelingen die hen vervolgden en niet de Israëlische mensen - hun buren en dierbare vrienden.
Hoewel Netanyahu beloofde dat hij, zolang hij premier van Israël was, Messiasbelijdende Joden vrijheid van godsdienst zou toestaan, deed hij niets om een einde te maken aan de systematische discriminatie en mishandeling van Messiasbelijdende Joden, zowel diegenen die al in het land zijn als ook diegenen die wensen te emigreren, wat hun geboorterecht is als individuen die als Joden geboren zijn en wier etniciteit intact blijft.
Helaas is de afgelopen twaalf jaar een anti-Messiaans-Joodse campagne gebleken, die opzettelijk is gevoerd door Shas en andere orthodoxe stromingen, die deze bijbelgelovigen venijnig hebben bekeken als niets meer dan actieve missionarissen die Joden proberen te bekeren. Het deed er niet toe dat dit valse en lasterlijke verhaal noch bewezen, noch feitelijk gebaseerd was. Het diende als een effectieve laster die telkens weer werkte om iedereen die onbevangen met eigen ogen zag, bang te maken dat, in tegenstelling tot sommige orthodox-joodse jongemannen, Messiasbelijdende Joden geen pamfletten en cassettes uitdelen bij verkeerslichten of proberen hun persoonlijk geloof op te dringen aan segmenten van de bevolking die gewoon willen leven en laten leven.
De Messiaans-Joodse gemeenschap bestaat in grote lijnen uit gezinnen en individuen die hun dagelijks leven in vrede, rust en vrijheid willen leiden. Degenen die zijn geëmigreerd, hebben genoeg op hun bordje om te proberen de taal te leren, hun kinderen door hun schoolopleiding heen te helpen en genoeg geld te verdienen om een succesvol leven op te bouwen dat volgens hen meer betekenis heeft in het Joodse thuisland. Hen afschilderen als gevaarlijke individuen met een snode agenda, zoals ze door de vorige regering werden afgeschilderd, is niet alleen verkeerd, maar getuigt ook van een totale onwetendheid van een toekomstige, aanzienlijke groep trouwe aanhangers van de personen op wie velen daadwerkelijk hebben gestemd.
Als Messiasbelijdende Jood die al bijna 30 jaar in Israël woont, ken ik een groot aantal van mijn Messiasbelijdende medeburgers goed genoeg om te kunnen zeggen dat het enige wat we willen is dat we net als andere Israëlische burgers worden geaccepteerd, gerespecteerd en gewaardeerd. In ruil voor dergelijke overwegingen bestaat er geen twijfel over dat deze gemeenschap deze nieuwe regering volledig zal steunen en hoogachten - een regering die heeft beloofd al haar burgers te vertegenwoordigen, ongeacht hun politieke of religieuze overtuiging.
Het is tijd voor de nieuwe leiders om een nieuw hoofdstuk te beginnen in dit land. Niemand zal u meer trouw, standvastig en toegewijd zijn dan diegenen onder ons die Israël met heel hun hart liefhebben. Laat ons weten dat wij gelijkwaardige burgers zijn in ons land, en laat vooral alle Joden, ongeacht hun overtuiging, weten dat zij zullen worden verwelkomd en zeer gewaardeerd als zij Israël kiezen als hun toekomstige thuis - vooral nu de vijandelijkheden tussen de Joden een hoogtepunt bereiken. Vertel hen dat dit ook hun land is, en dat u niet bang of geïntimideerd bent om uw armen te openen voor de grote verscheidenheid aan uiteenlopende Joden, die de 14 miljoen van ons in de wereld van vandaag vormen.