Op stormachtige zeeën

Door Hal Lindsey - 24 oktober 2021

Sinds lange tijd hebben degenen onder ons die Bijbelprofetie onderwijzen, gewaarschuwd voor komende stormen. Dat omvat geopolitieke stormen, natuurrampen, oorlogen, pestilentiën, stormen die met het weer te maken hebben, en zelfs problemen met de wereldbevoorrading. We werden bespot, soms door onze broeders en zusters in de kerk. Maar vandaag de dag gelooft een groot deel van de wereld dat er een ramp op komst is.

Uit een recent onderzoek onder 10.000 jongeren in 10 landen bleek dat 56% gelooft dat de mensheid "gedoemd" is. 75% van hen vond de toekomst "beangstigend". Klimaatverandering lijkt hun grootste angst te zijn, maar slechts één van de vele.

Deze sfeer van angst infecteert soms bijbelgelovige christenen. Het gebeurt wanneer we onze hoop vestigen op politieke figuren of politieke oplossingen. Natuurlijk moeten we werken aan een goed beleid en moeten we godvruchtige leiders kiezen. Maar het probleem is niet in de eerste plaats politiek. Het is geestelijk. De wereld heeft moraliteit op zijn kop gezet. Mensen noemen het kwade goed en het goede kwaad. We zien een wereldwijde beweging om Gods woord als slecht af te schilderen en Gods volk als gevaarlijk.

Uiteindelijk weten we dat we zullen winnen. We weten dat God vóór het ergste van de slechte tijden, christelijke gelovigen zal wegrukken. Maar tussen nu en dan kunnen we enkele ernstige moeilijkheden verwachten. Volgelingen van Jezus kunnen in de verleiding komen om te wanhopen. Wanneer die verleiding komt, denk dan aan de identiteit van uw metgezel op deze reis.

Markus 4:35-41 verhaalt over Jezus en Zijn discipelen die op weg waren over het Meer van Galilea toen er een gevaarlijke storm opstak. Golven sloegen over de zijkanten van de boot. Ze wankelden op het dek terwijl de storm hen heen en weer gooide.

Waar was Jezus? Ze vonden Hem slapend achter in de boot, Zijn hoofd rustend op een kussen. Als je hun woorden aan Hem leest, kun je de frustratie voelen die zij gevoeld moeten hebben. "Meester, kan het U niet schelen dat wij vergaan?"

Jezus stond op. Hij bestrafte de wind, en zei tegen de zee: "Vrede. Wees stil." Onmiddellijk viel er rust over de lucht en het water. Hij zei tot Zijn discipelen, "Waarom zijn jullie zo angstig? Hoe komt het dat jullie geen geloof hebben?"

Op dat moment begrepen zij nog steeds niet volledig de identiteit van Degene die in de achtersteven had geslapen. Marcus 4:41 zegt: "En zij vreesden zeer, en zeiden tot elkander: Wie kan dit zijn, dat zelfs de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?

Ook wij zijn op reis met de Heer der heren en de Koning der koningen. Hij is hier bij ons. Toch, te vaak, geven we toe aan angst. Hij houdt altijd Zijn woord, en Zijn woord is vol beloften. Maar net als Martha in Lukas 10:41, zijn wij vaak "bezorgd en bezorgd over vele dingen." "Door vele gevaren, strikken en kronkels zijn wij reeds gekomen." Maar we vergeten soms alles wat Hij heeft gedaan om ons zover te brengen.

In plaats van angst te omarmen, laat Hem vrede en stilte tot je hart spreken. Zelfs in de storm - misschien moet ik zeggen, vooral in de storm - sta Hem toe om u "liefde, kracht en een gezonde geest" te geven. Wees vervuld met Zijn Geest. Wandel in liefde en vertrouwen, altijd bereid om Hem en Zijn woord te delen waar u ook gaat. Blijf in de vrede.

Bron: The Hal Lindsey Report | Hal Lindsey