Het succes van Ra'am is het falen van Israël

Caroline Glick - 14 november 2021

Het masker is gevallen: Knessetlid Mansour Abbas en zijn collega's willen hun lidmaatschap van de coalitie gebruiken als hefboom om Israëls Joodse identiteit te ontmantelen.

Toen premier Naftali Bennett in juli vroeg om een ontmoeting met koning Abdullah van Jordanië, stemde Abdullah toe, maar stond erop dat de ontmoeting geheim zou blijven. Toen het bureau van Bennett de ontmoeting naar de Israëlische pers lekte, negeerden de door het regime gecontroleerde Jordaanse media dit verhaal grotendeels.

In schril contrast hiermee initieerde Abdullah dinsdag zijn ontmoeting met Mansour Abbas, plaatsvervangend hoofd van de zuidelijke tak van de Islamitische Beweging en voorzitter van de islamistische Verenigde Arabische Lijst of Ra'am-fractie in de Knesset. De Jordaniërs gaven een gedetailleerd persbericht uit, vol met een officiële foto van de ontmoeting en het nieuws dat deze maar liefst vier uur duurde. Volgens de woordvoerders van de koning bespraken de mannen het Palestijnse conflict met Israël, de status van Jeruzalem en de Tempelberg en andere strategische kwesties van het hoogste niveau.

Waarom wilde Abdullah een ontmoeting met de leider van de kleinste factie in het Israëlische parlement organiseren en vervolgens opblazen? Om zijn gedachtegang te begrijpen, moeten we de ontmoeting in de juiste context zien. Meer bepaald moeten we begrijpen wat Ra'am is. We moeten de ontmoeting zien tegen de achtergrond van recente onthullingen over Ra'am's betrekkingen met Hamas, en we moeten de ontmoeting zien in de context van de recente goedkeuring van de staatsbegroting door de Knesset.

De Islamitische Beweging is meer een web dan een boom. De knooppunten zijn niet lineair. Abbas' voornaamste positie is vice-voorzitter van de Islamitische Beweging. Zijn voorzitterschap van Ra'am is een uitvloeisel van zijn positie in de Islamitische Beweging. Andere knooppunten in de beweging zijn de non-profit groepen. Twee daarvan springen in het bijzonder in het oog: de Egatha 48 Association en de Al Aqsa Association. Vrijwel alle vroegere en huidige leiders van deze twee organisaties hebben ook hoge posities in de Islamitische Beweging en Ra'am.

Twee weken geleden zond de topverslaggever van Channel 13 News, Ayala Hasson, een onderzoeksrapport over Ra'am uit dat was samengesteld door twee Israëlische NGO's - Kies het Leven, een non-profit groep opgericht door ouders wier kinderen werden gedood door Palestijnse terroristen, en Ad Kan, een onderzoeksgroep die is gespecialiseerd in het blootleggen van subversieve linkse organisaties en terreurfinancieringsoperaties.

Hasson's rapport richtte zich op Igatha 48 Association. De groep wordt geleid door haar CEO, Ghazi Issa, en haar directeur-generaal, Ali Katanani. Issa was bij de laatste Knesset-verkiezingen kandidaat nummer 15 van Ra'am's Knesset-lijst en is voorzitter van Ra'am's partijraad. Katanani stond bij de laatste verkiezingen op de 29e plaats van Ra'am's Knesset-lijst.

Igatha 48 is een liefdadigheidsinstelling. Het is actief in Israël, Gaza, Judea en Samaria, Turkije, Soedan, Syrië en Libanon. Zoals blijkt uit het rapport van Ad Kan/Choosing Life, heeft Igatha 48 in de afgelopen tien jaar 224,5 miljoen shekels (72 miljoen dollar) ingezameld. Volgens de website gaat het geld naar "wezen, weduwen, gevangenen en hun gezinnen, en de armen in het algemeen".

Uit de website van de groep blijkt duidelijk dat de "gevangenen en hun families" in kwestie jihadistische terroristen zijn.

In 2019 opende Igatha 48 een kantoor in Gaza. Issa en Khatanani woonden de openingsceremonie bij, samen met Hamas politburo-lid Ghazi Hamed. Hamed fungeert ook als adjunct-directeur van Hamas' ministerie van Sociale Ontwikkeling. Tijdens dat evenement en bij latere gelegenheden bedankte Hamed voor de hulp van Igatha 48 en de Islamitische Beweging.

Terwijl hij zijn pet droeg als hoge ambtenaar van Ra'am, voegde Issa zich begin juni bij Abbas in de coalitiebesprekingen met Bennett en minister van Buitenlandse Zaken Yair Lapid die leidden tot de toetreding van Ra'am tot de regeringscoalitie. Issa staat op de officiële foto van de onderhandelingssessie achter Abbas terwijl Abbas, Lapid en Bennett elkaar de hand schudden nadat ze de voorwaarden van de coalitiedeal hadden afgerond. De deal met Ra'am gaf Lapid en Bennett de nipte meerderheid van 61 zetels die ze nodig hadden om de huidige regering te vormen. Dus de man die veel lof oogstte bij Hamas voor het overmaken van miljoenen shekels naar de door Hamas gecontroleerde Gazastrook om "gevangenen en hun gezinnen" te voeden, is ook de koningmaker van de Israëlische politiek.

Dit brengt ons bij de Al Aqsa Associatie. Abbas was niet alleen tijdens zijn ontmoeting met koning Abdullah. Naast hem zat zijn collega van de Islamitische Beweging, Kamal Alihan. Alihan is een hoge ambtenaar in de Al Aqsa Associatie. De Al Aqsa Vereniging zet zich in voor de islamisering van de Tempelberg door, onder andere, moslims te indoctrineren om te geloven dat er nooit een joodse tempel op deze plaats heeft gestaan. Alihan was CEO van de vereniging van 2009 tot 2007. Het geregistreerde adres van de vereniging is het huisadres van Alihan.

Volgens het onderzoek van Ad Kan/Choosing Life ontving de vereniging tussen 2007 en 2019 12,5 miljoen shekels (4 miljoen dollar) van de door Hamas gefinancierde stichtingen. Al Aqsa's bankrekening in Israël werd in 2015 in beslag genomen, nadat de relevante overheidsinstanties hadden vastgesteld dat het financiering had ontvangen van aan Hamas gelieerde groepen in strijd met de Israëlische wetten inzake de financiering van terreur.

Deze week meldde de Kol Yehudi news outlet dat tijdens de zogenaamde "mes intifada" terreurcampagne in 2015, de Al Aqsa Association een artikel publiceerde van Hamas-terrorist Ahmad Aton. Aton spoorde aanhangers van de vereniging aan om "offers te brengen," voor Jeruzalem. "Wat met geweld werd gestolen, zal met geweld worden bevrijd," schreef hij.

In de maanden die volgden, werden 50 Israëli's vermoord. De Tempelberg was het middelpunt van het geweld.

De persoonlijke banden van Mansour Abbas met Hamas zijn legio. Volgens The New Yorker reisde Abbas in 2014 naar Doha, Qatar, waar hij een ontmoeting had met Hamas-politburovoorzitter Khaled Mashaal. Twee jaar later keerde hij terug naar Doha en had hij een ontmoeting met militaire commandanten van Hamas.

In een vervolgreportage vorige week op Channel 13 News meldde Hasson dat Abbas een paar jaar geleden een ontmoeting had met de Israëlische advocaat Ephraim Damri en hem vroeg om de Hamas-terroristen te vertegenwoordigen die in 2010 Ruth en Ehud Fogel en drie van hun kleine kinderen in hun bed hebben afgeslacht. Abbas en zijn Ra'am-collega's zijn naar Ramallah gereisd om Hamas-terroristen te ontmoeten.

Deze rapporten, die de vele banden van Ra'am met Hamas documenteren, werden uitgezonden net toen de Knesset vorige week de staatsbegroting goedkeurde. In het coalitieakkoord dat Lapid en Bennett sloten met Abbas en Issa werd bepaald dat de toewijzing van alle begrotingsfondsen aan de Arabische gemeenschappen van Israël zou gebeuren in coördinatie met het door Ra'am gecontroleerde Comité voor de Zaken van de Arabische Samenleving. Dit betekent dat Abbas en zijn Hamas-aanhangers in Ra'am nu in alle opzichten de financiering voor de gehele Arabische minderheid van Israël controleren.

De nieuwe begroting omvat een vijfjarig ontwikkelingsplan van 30 miljard shekel (9,6 miljard dollar) voor de Arabische gemeenschap. Zoals Amit Barak, een veteraan activist die betrokken is bij de integratie van Arabische Israëli's in de reguliere Israëlische samenleving, deze week onthulde, is dit plan, in tegenstelling tot zijn voorganger, niet openbaar gemaakt.

In een gesprek met deze schrijver zei Barak dat de nieuwe situatie een zeer nadelig effect kan hebben op de Arabische integratie. In plaats van dat de regering Arabische burgers en minderheidsgemeenschappen - zoals de Druzen en de Circassiërs, wier zonen zijn opgenomen in de Israëlische dienstplichtwet - stimuleert om hun Israëlische identiteit te omarmen en volledig te integreren in de Israëlische samenleving, zal zij irredentisme aanmoedigen. Zoals Barak het uitdrukte: "De supermacht die Ra'am is geworden in de Arabische sector brengt de Arabieren in gevaar die volledig geïntegreerd zijn, of overwegen volledig te integreren in de Israëlische samenleving."

En inderdaad, op woensdag moedigde het hoofd van de Druzische lokale raad van Daliyat el-Carmel, Rafik Halaby, de Druzen aan om niet langer in de IDF te dienen en prees Ra'am en de Islamitische Beweging.

In zijn woorden: "Ik feliciteer Mansour Abbas ... voor de inspanningen van de Arabische vertegenwoordigers in de coalitie, in tegenstelling tot de zwakte van de hoofden van de Druzische gemeenschap. Zij [de Druzen] dachten dat het verbond van bloed en de militaire dienst de situatie in de Druzische Arabische samenleving zou verbeteren. Genoeg met het verbond van bloed en onzin!"

Abbas oogstte veel lof van de media tijdens de "Operatie Bewaker van de Muren" in mei, toen hij een bezoek bracht aan een in brand gestoken synagoge in Lod. Maar zoals zovele dingen die Abbas doet en zegt, was dat bezoek bedrieglijk.

Vorige week publiceerde Israel National News een interview met een recent gepensioneerde militaire inlichtingenofficier, "Lt. Col. A." genoemd. A. onthulde dat de Israëlische Arabische rellen tijdens de meest recente raketcampagne van Hamas waren gecoördineerd met Hamas in Gaza. "Het bewijs van de coördinatie van de [twee] terreurfronten ... was het feit dat alle Israëlische Arabische rellen onmiddellijk eindigden nadat Hamas had besloten in te stemmen met een staakt-het-vuren," zei hij.

"Dit is geen kenmerk van een volksopstand. Hamas oefende op hoog niveau controle uit [over het geweld in Israël] ten voordele van het gezamenlijke Arabische belang tegen Israël," voegde hij eraan toe.

Zoals veel leden van het nationalistische kamp, viel ik aanvankelijk voor het charme-offensief van Abbas. Ik zag Abbas' bereidheid om toe te treden tot een rechtse coalitieregering onder leiding van toenmalig premier Benjamin Netanyahu als een binnenlandse uiting van de geest van Arabische verzoening met de Joodse staat die centraal staat in de Abraham-akkoorden. De kiem voor de akkoorden werd een decennium geleden gelegd met de opkomst van de Moslimbroederschapspartijen in de soennitische Arabische staten. De Saoedi's en de Emiraten, die de Moslimbroederschap decennia lang hadden gefinancierd en gesteund, zagen de jihadistische beweging plotseling als een existentiële bedreiging.

In Israël heeft de zogenaamde "Arabische lente" duizenden Arabische Israëli's doen terugdenken aan hun reeds lang bestaande vijandigheid tegenover Israël. Velen beschouwden hun Israëlische staatsburgerschap als hun kostbaarste bezit - het enige dat hen beschermde tegen de terreur en genocide in plaatsen als Syrië. Duizenden Arabische Israëlische gezinnen begonnen hun kinderen naar Joodse Hebreeuwse taalscholen te sturen. Volgens een onderzoek van de Universiteit van Haifa uit 2013 was 90 procent van de Arabische Israëlische jongeren voorstander van deelname aan de nationale dienst. Voor het eerst in de geschiedenis van Israël begonnen Arabische Israëli's - vooral christenen - vrijwillig dienst te nemen in de IDF.

Halabi's verklaring maakt duidelijk dat deze trend snel wordt omgebogen. Zoals uit de recente onthullingen over Ra'am blijkt, is Ra'am's reikwijdte geen Israëlische versie van de Abraham Akkoorden. Het is een wolf in schaapskleren stunt. Net als Hamas, is Ra'am - en de Islamitische Beweging als geheel - een Moslim Broederschap organisatie. Terwijl Hamas een gewelddadige jihad voert tegen Israël, vertelde Abbas aan een Arabischtalig mediakanaal dat hij een "civiele jihad" voert tegen Israël.

Abbas en zijn collega's willen niet dat Arabische Israëli's hun Israëlische identiteit omarmen. Zij willen hun lidmaatschap van de coalitie gebruiken om de controle te krijgen over de Israëlische Arabische sector en deze om te vormen tot een groot, verenigd, irredentistisch front, gewijd aan de ontmanteling van Israëls Joodse identiteit.

Dit brengt ons terug bij de vier uur die Abbas en Alihan dinsdag doorbrachten met koning Abdullah. Pogingen van Bennett's kantoor en aanvankelijk van Abbas zelf om de ontmoeting te bagatelliseren en te presenteren als een nietszeggende ontmoeting, overleefden ze de ochtendkoppen in de Jordaanse media niet, die de gebeurtenis vierden als een belangrijke mijlpaal. Woensdag liet Abbas de pose van onschuldig lam even vallen en vertelde hij aan Army Radio dat hij, in tegenstelling tot de leiders van de regering die hij ogenschijnlijk dient, het plan van de regering Biden steunt om een consulaat voor de Palestijnen in Jeruzalem te openen.

Daags voor hij het door Likud geleide rechtse blok verliet en de huidige regering vormde met Lapid en Abbas, gaf Bennett me toe dat hij niet wist wat hij moest denken van de bereidheid van Abbas om toe te treden tot de regeringscoalitie. Maar zoals hij het toen formuleerde: "Het is de moeite waard om de optie van samenwerking met Ra'am te onderzoeken".

Vandaag zijn de resultaten binnen. Ra'am's aard en bedoelingen zijn volledig blootgelegd. Bennett en zijn collega's moeten de juiste conclusies trekken voordat het te laat is.

Caroline Glick is een bekroonde columnist en auteur van "The Israeli Solution: A One-State Plan for Peace in the Middle East."

Bron: Ra’am’s success is Israel’s failure