Het paradigma van de gevangenen veranderen: Een weg naar Palestijnse nederlaag

door Gregg Roman - 10 oktober, 2021

Zodra zij gevangen zijn genomen en veroordeeld, moeten terroristen in Israëlische gevangenissen de koude realiteit van persoonlijk falen en wanhoop voelen.

De afgelopen week, tijdens de indirecte Israël-Hamas besprekingen in Caïro gericht op een langdurig bestand, verraste de islamistische terreurorganisatie Jeruzalem opnieuw met haar eisen, niet alleen voor een massaal onevenwichtige gevangenenruil, maar ook voor verbeterde omstandigheden voor alle Palestijnen in Israëlische gevangenissen.

Een bron bij Hamas vertelde aan de pan-Arabische media Al-Araby Al-Jadeed dat deze laatste kwestie bovenaan de lijst van hun eisen staat.

Helaas hebben degenen die verrast werden geen aandacht besteed aan hoe belangrijk de gevangenenkwestie is voor de Palestijnen, in die mate zelfs dat het in veel gevallen het brandpunt en het symbool van "verzet" is voor hun leiders.

De Palestijnse samenleving ziet haar gevangenen in Israëlische gevangenissen als soldaten in de frontlinie van het gewelddadige afwijzingsbeleid iets wat het Israëlisch-Palestijnse conflict al meer dan een eeuw kenmerkt.

Palestijnse terroristen die in Israëlische gevangenissen zitten, worden geloofd en goed betaald voor hun "opoffering". De zogenaamde "pay for slay"-subsidies aan gevangenen en hun families worden gezien als van levensbelang voor de Palestijnse Autoriteit.

Zoals leiders van de P.A. herhaaldelijk hebben gezegd, staan de gevangenen in de voorste gelederen van hun conflict tegen de Joodse staat. P.A. leider Mahmoud Abbas heeft herhaaldelijk verklaard: "Als we ook maar één cent over hadden, zouden we die betalen aan de families van de martelaren en gevangenen."

In juli, tijdens een ceremonie ter ere van terroristen in Israëlische gevangenissen, noemde hij hen "pioniers" en "sterren aan het firmament van de strijd van het Palestijnse volk".

Daarom ziet het Israel Victory Project (IVP) de kwestie en de omstandigheden van de Palestijnse gevangenen als centraal voor het gewelddadige afwijzende gedrag van hun leiders, de voortzetting van terroristische activiteiten en het conflict.

Vorige week nog plakte het IVP stickers met daarop Palestijnse terroristen die uit tunnels ontsnappen, buiten het hoofdkwartier van de Israel Prison Service in Ramle. De actie werd ondernomen om te protesteren tegen de milde omstandigheden waarin veroordeelde terroristen in Israëlische gevangenissen verkeren, waardoor zij terroristische activiteiten kunnen blijven ontplooien en relatief gemakkelijk kunnen ontsnappen, zoals bleek bij de recente ontsnapping uit de Gilboa-gevangenis.

Palestijnse terroristen worden in de P.A. gezien als helden, en hun gemakkelijke omstandigheden en voortdurende activiteiten inspireren de volgende generatie terroristen, waardoor het leven van Israëli's in gevaar komt.

In plaats van een terrorist te veranderen in een verslagen onderdanige, staan Israëlische gevangenissen buitengewoon comfort en voordelen toe aan hun gevangenen, en staan sommigen zelfs toe hun betrokkenheid bij terreur voort te zetten van achter de tralies. Dit biedt hun de voortdurende hoop op ontsnapping of uitwisseling.

Israël zou daarom zijn gevangenissen moeten zien als een mogelijk middel om de wil van de Palestijnse afvalligen om te blijven vechten te breken. Veel hardere maatregelen tegen terroristen in Israëlische gevangenissen zullen een ontzwellend effect hebben op de Palestijnse samenleving, en de broodnodige boodschap afdwingen dat terrorisme en geweld niet lonen.

Helaas beschouwden veel Israëli's, althans tot de ontsnapping van zes gevangenen uit de Gilboa gevangenis - onder wie de aartsterrorist Zakaria Zubeidi, voormalig leider van de Al-Aqsa Martelaren Brigades - deze kwestie als minimaal. Zij gaan ervan uit dat deze terroristen, eenmaal achter de tralies, buiten het conflict staan en geen gevaar vormen.

Zij zien of begrijpen de symboliek niet die de gevangenen in zich dragen. Hun standvastigheid of volharding in de gevangenis wordt gezien als een model voor de Palestijnse culturele waarde, ideologisch thema en politieke strategie van sumud (Arabisch voor "standvastige volharding.")

Om sumud te breken, dat aan de basis ligt van elke gewelddadige actie tegen de Joodse staat, moet de wil van de gevangenen om door te gaan of vol te houden worden gebroken.

Dit betekent dat Israël de beperkingen moet verscherpen en de voordelen moet schrappen die velen in staat stellen universitaire diploma's te behalen, kinderen te krijgen en, in het geval van Marwarn Barghouti, een quasi-imperium te runnen vanuit zijn gevangeniscel, waar hij hoogwaardigheidsbekleders ontmoet en begroet.

Barghouti is een verschrikkelijk paradigma voor een situatie waarin hij nog steeds wordt gezien als een populaire leider wiens advies zal worden gevraagd en wiens eisen zullen worden ingewilligd, ondanks het feit dat hij een veroordeelde seriemoordenaar is.

Als Israël de hoop van mensen als Barghouti om terug te keren naar zijn bloedige activiteiten wil breken, dan pakken ze het verkeerd aan. Eerdere gevangenenruilingen hebben aangetoond dat velen recidiverende terroristen zijn, en de vrijlating van één enkele Palestijnse gevangene brengt Israëlische levens in gevaar.

Israël zou het tegenovergestelde standpunt moeten innemen aan dat van de Palestijnen. Zolang de gevangenen worden verheerlijkt en geprezen, zou Israël ervoor moeten zorgen dat zij worden vernederd. Als zij of hun familie geld ontvangen, dan moeten al hun voordelen worden opgeheven. Zij zouden geen hoop mogen hebben op ontsnapping, vrijlating of om deel uit te maken van een gevangenenruil.

Zodra zij gevangen zijn genomen en veroordeeld voor terroristische activiteiten, moeten zij de kille realiteit van persoonlijk falen en nederlaag voelen. Dit zou het eindpunt moeten zijn voor elk van hen in hun bloedige activiteiten.

Dit moet gebeuren in de hoop dat hun nederlaag, hun wanhoop en hun overgave aan de realiteit de hele Palestijnse samenleving, en vooral haar leiders, zal doordringen. Alleen dan kan dit conflict voor eens en voor altijd worden beëindigd.

Gregg Roman is directeur van het Midden-Oosten Forum.

Bron: Changing the Prisoner Paradigm: A Path to Palestinian Defeat :: Middle East Forum