Hoe Arabieren Palestijnen discrimineren
door Khaled Abu Toameh - 19 maart 2021
- "Palestijnen zijn effectief beroofd door opeenvolgende Iraakse regeringen van hun identiteit en reisdocumenten," volgens een ander rapport van Al-Araby Al-Jadeed.
- In 2003 alleen al werden 344 Palestijnse families met geweld uit hun huizen [in Irak] verdreven door milities. Tussen 2003 en 2016 werden naar schatting 300 Palestijnse vluchtelingen gedood door deze milities.... Palestijnen zijn zelfs in sociale mediaposts gedemoniseerd als potentiële 'terroristen' door postings die gelinkt zijn aan het [Iraakse] ministerie van Binnenlandse Zaken." - Al-Araby Al-Jadeed.
- In 2017 keurde de Iraakse president Fuad Masum een wet goed waarin Palestijnse vluchtelingen die in Irak wonen van hun rechten worden beroofd en die hen als vreemdelingen classificeerde.
- De internationale reactie zou natuurlijk heel anders zijn geweest als Israël dergelijke maatregelen tegen Palestijnen had genomen. Klaarblijkelijk geeft niemand echt om de benarde toestand van de Palestijnen. Men geeft alleen om hen als men hen kan laten overkomen als slachtoffers van Israël, nooit van een Arabisch land.
- De Palestijnse leiders hebben het veel te druk met het aanvallen van Israël en het eisen dat het Internationaal Strafhof (ICC) Israëli's vervolgt voor vermeende "oorlogsmisdaden" tegen de Palestijnen om het lijden van de Palestijnen door toedoen van een Arabisch land op te merken.
- Het ICC, dat geobsedeerd lijkt door Israël, zal waarschijnlijk geen onderzoek instellen naar de etnische zuivering van de Palestijnen door Irak. Evenzo is het onwaarschijnlijk dat de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties een spoedzitting zal houden om Irak te veroordelen wegens hun discriminerende maatregelen tegen de Palestijnen. De internationale media van hun kant zullen doorgaan met hun meestal venijnige - en meestal ongerechtvaardigde - aanvallen op Israël, terwijl ze de afschuwelijke behandeling die de Palestijnen van hun Arabische broeders krijgen, negeren.
De Palestijnse Autoriteit (PA) heeft Irak uitgenodigd om waarnemers te sturen om toezicht te houden op de Palestijnse parlementsverkiezingen, als die op 22 mei worden gehouden. De uitnodiging werd door de PA-ambassadeur in Irak, Ahmed Akl, tijdens een bijeenkomst in Bagdad gericht aan Mohamed al-Halbousi, voorzitter van de Raad van Afgevaardigden van Irak.
Het is niet duidelijk of de Irakezen de uitnodiging hebben aanvaard. Wat wel duidelijk is, is dat Irak een van de vele Arabische landen is waar Palestijnen nog steeds te maken hebben met discriminerende maatregelen en wetten.
Erger nog, het lijkt erop dat de Iraakse autoriteiten een beleid van etnische zuivering voeren tegen de paar duizend Palestijnen die nog in Irak wonen.
Volgens een recent rapport eisen de Iraakse autoriteiten nu dat Palestijnen die Irak voor een periode van meer dan drie maanden verlaten een inreisvisum aanvragen.
Een lid van het Iraakse parlement vertelde aan de pan-Arabische media Al-Araby Al-Jadeed dat het Iraakse ministerie van Buitenlandse Zaken een richtlijn heeft verspreid die de terugkeer verhindert van elke Palestijn die langer dan drie maanden buiten Irak doorbrengt, tenzij hij of zij een inreisvisum krijgt van een Iraakse ambassade.
Het niet bij naam genoemde parlementslid zei dat de richtlijn vereist dat de Palestijn uitlegt waarom hij of zij langer dan drie maanden buiten Irak verbleef. De nieuwe maatregel, zo voegde hij eraan toe, geldt ook voor Palestijnen die in Irak zijn geboren.
Sommige Palestijnen die het Iraakse consulaat in Istanbul, Turkije, benaderden om een inreisvisum te krijgen, zodat ze naar hun huizen in Irak konden terugkeren, werden geweigerd, onthulde de Iraakse MK. "Dit is een immoreel besluit dat onverenigbaar is met de slogans die Irak heeft uitgesproken ter ondersteuning van de Palestijnse kwestie," merkte hij op.
De nieuwe maatregel betekent dat honderden Palestijnen die Irak verlieten voor verschillende doeleinden, waaronder medische behandeling of onderwijs, het nu moeilijk zullen krijgen om terug te keren naar hun huizen. Deze Palestijnen, die nooit het Iraakse staatsburgerschap hebben gekregen, zullen vluchtelingen worden in de landen die zij bezoeken. Het aantal Palestijnen dat in Irak verblijft is sterk gedaald van ongeveer 40.000 vóór de Amerikaanse invasie van Irak in 2003, tot minder dan 4000 nu.
Veel Palestijnen zijn Irak ontvlucht nadat ze waren blootgesteld aan gewelds- en moordcampagnes van Iraakse militieleden, die hen ervan beschuldigden banden te hebben met het regime van de voormalige Iraakse dictator Saddam Hussein.
"Palestijnen zijn in feite door opeenvolgende Iraakse regeringen beroofd van hun identiteit en reisdocumenten," aldus een ander rapport van Al-Araby Al-Jadeed.
"Na te zijn verguisd als zijnde 'Baathist-loyalisten' en 'Saddam's favorieten', werden de Palestijnse vluchtelingen een zwaar doelwit van sektarische Shia milities. Alleen al in 2003 werden 344 Palestijnse gezinnen door milities met geweld uit hun huizen verdreven. Tussen 2003 en 2016 werden naar schatting 300 Palestijnse vluchtelingen door deze milities gedood. De Iraakse autoriteiten knepen grotendeels een oogje toe, terwijl Palestijnen zelfs in sociale mediaposts werden gedemoniseerd als potentiële 'terroristen' door postings die gelinkt zijn aan het [Iraakse] ministerie van Binnenlandse Zaken."
In 2017 keurde de Iraakse president Fuad Masum een wet goed die Palestijnse vluchtelingen die in Irak wonen van hun rechten beroofde.
Het Palestijnse Centrum voor Terugkeer veroordeelde in de sterkste bewoordingen de wet en zei dat deze discriminerend is voor Palestijnen die in Irak wonen. Het centrum riep de internationale gemeenschap op om de nieuwe wetgeving te veroordelen en sterke druk uit te oefenen op de Iraakse regering om haar internationale verplichtingen jegens de Palestijnen te respecteren.
De internationale gemeenschap en zogenaamde pro-Palestijnse groepen en individuen hebben echter nog steeds met geen woord gerept over de discriminerende maatregelen tegen de Palestijnen die in Irak wonen.
De internationale reactie zou natuurlijk heel anders zijn geweest als Israël dergelijke maatregelen tegen Palestijnen had genomen. Klaarblijkelijk geeft niemand echt om de benarde situatie van de Palestijnen. Men geeft alleen om hen als men hen kan doen voorkomen als slachtoffers van Israël, nooit vanwege een Arabisch land.
Een Palestijnse man die Irak verliet voor een beenoperatie in Turkije, werd geciteerd dat hij zou hebben gezegd dat de Iraakse ambassade in Turkije zijn verzoek om een inreisvisum meer dan eens had geweigerd. "Ik weet niet waar ik nu heen moet," zei hij. "Ik ben geboren in Irak en ik kan nergens anders heen. Mijn familie en al mijn verwanten wonen in Irak."
Thamer Ali, een 66-jarige Palestijn uit Irak, zei dat de Iraakse regering "ons nog steeds behandelt als buitenlanders, en we hebben geen recht op werk of werk in overheids- of particuliere instellingen."
Ali zei dat hij en andere Palestijnen die in Irak wonen de Palestijnse Autoriteit "tientallen keren" om hulp hebben gevraagd, "zonder resultaat".
Het stilzwijgen van de Palestijnse Autoriteit over de mishandeling van Palestijnen in Irak komt niet als een verrassing. De Palestijnse leiders hebben het veel te druk met het aanvallen van Israël en het eisen dat het Internationaal Strafhof (ICC) Israëli's vervolgt voor vermeende "oorlogsmisdaden" tegen de Palestijnen, dan om het lijden van de Palestijnen door toedoen van een Arabisch land op te merken.
Dit voortdurende zwijgen betekent dat er binnenkort geen Palestijnen meer in Irak zullen zijn.
Het ICC, dat geobsedeerd lijkt door Israël, zal waarschijnlijk geen onderzoek instellen naar de etnische zuivering van de Palestijnen door Irak. Evenzo is het onwaarschijnlijk dat de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties een spoedzitting zal houden om Irak te veroordelen wegens zijn discriminerende maatregelen tegen de Palestijnen. De internationale media van hun kant zullen doorgaan met hun meestal venijnige - en meestal ongerechtvaardigde - aanvallen op Israël, terwijl ze de afschuwelijke behandeling die de Palestijnen van hun Arabische broeders krijgen, negeren.
Khaled Abu Toameh is een bekroond journalist, gevestigd in Jeruzalem.
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2021 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.
Bron: How Arabs Discriminate Against Palestinians :: Gatestone Institute