DE OPNAME IS ECHT

29 juni 2021 - door Jonathan Brentner.

Ik zal nooit vergeten hoe ik in de kerk zat te luisteren naar een hulppredikant die de spot dreef met de Opname. Tot op dat moment had ik aangenomen dat ik naar een premillennial-kerk ging waar het enige debat over de opname de timing ervan was. Maar zoals ik leerde uit mijn e-mail-conversatie die erop volgde met deze man, was dat niet het geval. Hij vertelde me dat hij een a-millennial-standpunt aanhing en niet geloofde in de opname.

Sinds die ontmoeting ben ik tot de conclusie gekomen dat iemand niet kan zeggen dat hij of zij de Bijbel gelooft en tegelijkertijd beweren dat de opname geen bijbelse gebeurtenis is.

Staat u mij toe uit te leggen waarom dit zo is.

DE OPNAME IS EEN WARE BIJBELSE GEBEURTENIS

De gebeurtenis die wij de "opname" noemen, is een feitelijke bijbelse gebeurtenis waarvoor de apostelen veel ondersteunende details geven.

Het woord "opname" [Eng.: rapture] komt tot ons door een Latijnse vertaling van de Bijbel van rond het jaar 400, genaamd de Vulgaat. De Vulgaat gebruikt het Latijnse woord rapturo om het Griekse woord harpazo in 1 Thessalonicensen 4:17 te vertalen.

Vanaf ergens in de late jaren 1800 begonnen bijbelleraren het woord "rapture" (opname) te gebruiken om de gebeurtenis te beschrijven waar Paulus over schreef in 1 Thessalonicenzen 4:13-18 en in 1 Korinthiërs 15:50-56 en Filippenzen 3:20-21. Deze Schrift-studenten kozen een woord, gebaseerd op de oude Latijnse vertaling van de Bijbel, om de gebeurtenis te beschrijven waar de apostel Paulus in deze teksten over schreef en waarnaar ook verwezen wordt in veel andere passages.

De opname is de "gezegende hoop" van Titus 2:11-14; het is het middel tot onze bevrijding van de dag van de toorns des Heren, zoals de Heer ons belooft in 1 Thessalonicenzen 1:9-10 en 5:1-10.

De verschijning van Jezus om ons thuis te brengen in heerlijkheid is de kern van onze hoop in een onrustige wereld. Het is van cruciaal belang dat wij dit begrijpen en het niet afdoen alsof het niet essentieel is voor onze hoop in het Evangelie of het terzijde schuiven als iets dat niet belangrijk is voor ons geloof. De opname is de kern van onze hoop als we door een donkere en steeds gevaarlijker wordende wereld reizen.

WAT GEBEURT ER BIJ DE OPNAME?

Dit zijn de hoofdelementen van de gebeurtenis die wij de "opname" noemen:"

1. De opname zal beginnen met Jezus. 1 Thessalonicenzen 4:16 begint met deze woorden: "Want de Heer zelf zal neerdalen uit de hemel." Daarom noemden de apostelen het vaak "Jezus' verschijning". Hij zet alles in beweging als Hij terugkeert met "hen die ontslapen zijn" in Christus (1 Thess. 4:14).

2. We zullen Jezus' stem horen en het geluid van een bazuin. 1 Thessalonicenzen 4:16 vertelt ons ook dat Jezus "zal neerdalen ... met een bevelend geroep, met de stem van een aartsengel en met het geluid van de bazuin van God." Ik geloof dat wij allen die in Christus zijn deze geluiden zullen horen; wat dat betreft ben ik niet zeker over hen die Hem niet kennen.

3. De doden in Christus zullen het eerst opstaan (1 Thess. 4:16). Jezus zal uit de doden opwekken al degenen die "in Christus" gestorven zijn vanaf de Pinksterdag tot de tijd van de opname. Zij zullen de eersten zijn om de Heer in de lucht te ontmoeten als Jezus hun opgewekte lichamen met hun zielen verbindt.

De opstanding van de heiligen uit het kerktijdperk gebeurt onmiddellijk bij het begin van de opname.

4. De Heer zal onsterfelijke en onvergankelijke lichamen geven aan gelovigen die in leven zijn op het moment van de opname (Fil.3:20-21; 1Kor.15:51-53). Dit zal in zekere zin onze opstanding zijn, het ontvangen van een verheerlijkte lichamen en nooit meer ziek te zullen worden, oud, of te zullen sterven.

5. De opname zal snel gebeuren! Voor degenen onder ons die leven ten tijde van de opname, zal de verandering in ons lichaam gebeuren "in het knipperen van een oog" (1 Kor.15:52). Wij zullen ogenblikkelijk onze verheerlijkte lichamen ontvangen.

6. Op hetzelfde moment dat Hij ons onsterfelijke lichamen geeft, zal Jezus degenen van ons "die leven, die overgebleven zijn ... in de wolken opnemen om de Heer in de lucht te ontmoeten" (1 Thess. 4:17). Wij zullen ons voegen bij de heiligen die uit de dood zijn opgewekt en wij zullen voor altijd "bij de Heer zijn".

7. Onze bestemming zal de hemel zijn. In Johannes 14:3 zei Jezus: "En als Ik heenga en u een plaats bereid, zal Ik wederkomen en u tot Mij nemen, opdat, waar Ik ben, ook gij zult zijn." De Heer is een plaats in de hemel aan het bereiden, en Hij zal ons daarheen brengen wanneer Hij verschijnt. Later, in Johannes 17:24, zien we dat één van Jezus' verzoeken in wat wij zijn "hogepriesterlijk gebed" noemen, was dat wij op een dag de heerlijkheid zouden zien die Hij bezat "vóór de grondlegging van de wereld".

Ik houd van de manier waarop Kolossenzen 3:4 het zegt: "Wanneer Christus, die uw leven is, verschijnt, zult ook u met hem verschijnen in heerlijkheid." Wanneer de opname plaatsvindt, zullen wij verschijnen in heerlijkheid, oftewel het vaderhuis. Met andere woorden, het betekent ons vertrek van de aarde naar de hemel.

De bovenstaande zeven punten geven een korte samenvatting van wat we zullen meemaken als Jezus komt om ons mee naar huis te nemen. Al deze dingen vormen samen de gebeurtenis die wij als gelovigen de "opname" noemen. Het is een volledig bijbelse gebeurtenis; het zal gebeuren precies zoals de Bijbel zegt dat het zal gebeuren.

DE ENIGE KWESTIE DIE TER DISCUSSIE STAAT IS DE TIMING

De meesten van ons die pre-millennialist zijn, plaatsen de opname vóór het begin van de zevenjarige verdrukking. Pre-millennialisten zijn degenen die vasthouden aan een letterlijk begrip van de bijbelse profetie, wat de zevenjarige verdrukking en de duizendjarige regering van Jezus omvat.

Sommige pre-millennialisten plaatsen de opname echter in het midden van de verdrukking of tegen het einde ervan. De bijbelse beschrijving van Jezus' wederkomst voor Zijn kerk onderscheidt deze gebeurtenis duidelijk van de wederkomst. De twee kunnen niet dezelfde gebeurtenis zijn.

Ik heb veel geschreven ter ondersteuning van een pre-verdrukking opname. U kunt twee van mijn meer recente [vertaalde] berichten over deze kwestie vinden door hier en hier te klikken.

De opname is geen "derde orde"-doctrine die we terzijde moeten schuiven om de eenheid met andere heiligen te bewaren. Nee, dat is wat de spotters ons vertellen (2 Petrus 3:1-4; Judas 18-19); ze hebben het mis!

Paulus beveelt ons elkaar te "bemoedigen" met de hoop die wij in de opname bezitten (1 Thess. 4:18, 5:11). Met andere woorden, de Heer wil dat wij elkaar opbouwen in het geloof met onze gedeelde hoop op Jezus' verschijning om ons mee te nemen naar de hemel.

Hoe is wederzijdse bemoediging op grond van de opname mogelijk als we het tot stille achterkamertjesdiscussies degraderen om geen controverse in het lichaam van Christus te veroorzaken?

DE OPNAME IS DE KERN VAN ONZE HOOP

Laten we eens wat dieper ingaan op deze hoop waarvan de Heer ons zegt die te gebruiken om "elkaar" te bemoedigen (1 Thess. 4:18, 5:11).

De opname is onze "gezegende hoop"; het is de hoop waarmee Jezus ons redt. Ik zeg dit op grond van de woorden van Romeinen 8:23-25:

En niet alleen de schepping, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, zuchten inwendig, terwijl wij reikhalzend uitzien naar de aanneming tot zonen, de verlossing van ons lichaam. Want in deze hoop zijn wij gered. Hoop die gezien wordt, is geen hoop. Want wie hoopt op wat hij ziet? Maar als wij hopen op wat wij niet zien, wachten wij daar met lijdzaamheid op.

In de bovenstaande passage verbindt Paulus de "verlossing van ons lichaam", die zoals we zagen plaatsvindt bij de opname, met de "hoop" van het Evangelie. De opstandingsgebeurtenis voor alle nieuwtestamentische heiligen vindt plaats bij Jezus' wederkomst voor Zijn kerk, de opname. Het is op dat moment dat Hij onze lichamen zal verlossen door ons onsterfelijke lichamen te geven die nooit zullen vergaan of oud worden (1Kor.15:51-55).

Daarom noem ik de verschijning van Jezus graag de "toekomst van het Evangelie".

We zien nog meer bewijs voor de nauwe band tussen het Evangelie en de Openbaring in 1 Thessalonicenzen 1:9-10. Daar bericht de apostel hoe de Thessalonicenzen "zich van de afgoden tot God wendden om de levende en ware God te dienen, en te wachten op zijn Zoon uit de hemel..." Deze nieuwe gelovigen vestigden hun hoop onmiddellijk op de opname.

Tijdens Paulus' verblijf in Thessalonica was de opname het Evangelie. Hij scheidde onze hoop op Jezus' verschijning niet van zijn verkondiging van het goede nieuws, zoals bijna iedereen tegenwoordig doet. Het stond vooraan en centraal in zijn prediking.

De heiligen in het Nieuwe Testament wachtten vol spanning op Jezus' verschijning (Fil. 3:20-21; 1 Kor. 1:7-8, 15:50-56; 1 Joh. 3:1-3). Het vormde de kern van hun hoop; het betekende het moment waarop zij het eeuwige leven zouden ervaren dat hun door het geloof al werd gegeven.

Ik kan niet zeggen wanneer de opname zal plaatsvinden, omdat ik het niet weet. Als gelovigen kunnen wij te maken krijgen met toenemende vervolging vanwege ons geloof en misschien lichamelijk lijden als gevolg daarvan. Maar Jezus kan vandaag nog voor ons komen.

Ongeacht wat de toekomst brengt, vertrouwen wij op Gods soevereiniteit en genade. Omdat de Heer alles onder controle heeft, kunnen we vertrouwen op Zijn belofte om ons naar huis te halen voor het begin van de Verdrukking. Vanwege Zijn genade weten we dat we voor altijd vreugde zullen ervaren in Zijn nabijheid als gevolg van Zijn gunst die we zeker niet verdienen (zie Ps.16:11; Ef.2:1-7).

In mijn e-mail-discussies met de betreffende pastor van de kerk die ik vroeger bezocht, vertelde hij me dat hij op een gegeven moment instemde met de pre-verdrukking-opname nadat een voorganger met hem de bijbelpassages had doorgenomen die er betrekking op hadden. Echter, na het lezen van een paar boeken van a-millennial-auteurs, liet hij zowel zijn pre-millennial en pre-verdrukking visie varen in het voordeel van wat hij las buiten Gods Woord om. Zijn nieuwe inzicht kwam voort uit menselijke wijsheid in plaats van uit de woorden van de Bijbel.

Wanneer we echter naar de Schrift kijken, zien we dat de opname inderdaad een echte bijbelse gebeurtenis is. Het is niet iets dat samenvalt met menselijke wijsheid, maar het is iets dat de Heer aan zijn apostelen heeft geopenbaard (1 Thess. 4:15; 1 Kor. 15:51a) opdat wij hoop zouden hebben en elkaar zouden bemoedigen, ongeacht wat ons te wachten staat op onze reis door een vijandige wereld naar ons huis daarboven.

Bron: The Rapture is Real — Jonathan Brentner