www.wimjongman.nl

(homepagina)


Joe Bidens grote toespraak was een oorlogsverklaring aan Amerika.

Door Conrad Blake - 1 mei 2021

Hij noemde zijn voorganger niet, en zijn hele toespraak van ruim een uur was gebaseerd op het enige argument dat de Democraten de afgelopen vijf jaar voor zichzelf naar voren hebben gebracht: Trump-haat.

Het beste aspect van de toespraak van president Biden voor de natie vanuit het Huis van Afgevaardigden was zijn bekwame en overtuigende toespraak. Hij sloeg opnieuw terug richting de beweringen dat hij een verouderde, robotachtige dummy is met ernstig verminderde cognitieve capaciteiten. Hij las gewoon een teleprompter, maar iedereen herinnert zich wat een bijna onoverkomelijke uitdaging zelfs dat was op sommige momenten tijdens zijn kandidatuur, terwijl de nationale politieke media zijn campagne voor hem voerden.

Hij sprak tot een schaarse, goed afstand houdende groep lichamen van goed gemaskerde en dubbel gevaccineerde wetgevers die hun twijfels over vaccins kenbaar maakten en hun vastberadenheid om de COVID-lockdowns voort te zetten die Biden naar het Witte Huis hadden geholpen, maar ze zagen er allemaal absurd uit.

Hij noemde zijn voorganger niet en zijn hele toespraak van meer dan een uur was gebaseerd op het enige argument dat de Democraten de afgelopen vijf jaar voor zichzelf naar voren hebben gebracht: Trump-haat. Hij nam het leiderschap op zich van "een natie in crisis," waarin ons "huis in brand stond", en: "we staarden in de afgrond van opstand en autocratie," een meelijwekkend en bijna onbewust beroep op het Trump-monster.

Het land had "in 30 jaar niets gedaan aan immigratie", (het meeste daarvan onder Clinton en Obama), behalve dat onder Trump de illegale immigratie met 90 procent was verminderd, en het hoofdprobleem was effectief opgelost totdat Biden de bouw van de zuidelijke grensmuur stopzette en de grenzen weer openstelde. Hij zei dat het tijd was om iets aan de "dromers" te doen, maar dat was niet het beleid van zijn partij toen Trump hen probeerde te helpen. Biden riep op tot middelen om de "grondoorzaak aan te pakken van waarom mensen Midden-Amerika ontvluchten", alsof het de zaak van de Verenigde Staten is om de welvaart van die arme landen te verhogen en er meer zaken aan te voeren, in plaats van de eigen grens te bewaken en een gezond systeem van een toelating van immigranten toe te passen.

Hij blies de oude Obama-onzin over het bestrijden van de werkgelegenheid met groene banen van de vakbonden nieuw leven in, en sprong in de tijdgeest van vervlogen tijden met de boude bewering dat "de middenklasse het land heeft opgebouwd en de vakbonden de middenklasse hebben opgebouwd, en wij het recht op vakbondsvorming moeten bevorderen". Vakbonden zijn vandaag de dag een bijna volledig achterhaalde macht, overbodig geworden door de druk van de markt voor hogere lonen en betere arbeidsvoorwaarden, en die zich grotendeels beperkt tot de stagnerende achterbuurt van de openbare sector.

De vorige regering creëerde een enorm aantal "miljonairs en miljardairs die de belasting ontduiken... waardoor de schuld met 2 biljoen dollar toenam en het verschil in loon tussen de president en de laagste inkomens steeg tot 320 tegen 1." Uiteraard ging hij voorbij aan het feit dat onder zijn voorganger de inkomstenbelastingen van 83 procent van de belastingbetalers werden verlaagd, het aantal in te vullen banen het aantal werklozen met meer dan 750.000 overtrof en de laagste 20 procent van de inkomensverdieners er procentueel gezien sneller in inkomen op vooruitging dan de bovenste tien procent.

Hij belastte de vorige regering met een "druppel-down"-economie, hoewel die aanklacht gericht was tegen het massaal populaire en succesvolle economische beleid van president Reagan. Het meest schandalig was dat Biden alle eer opeiste voor 220 miljoen vaccinaties, zonder enige hint dat zonder de directe tussenkomst van Trump om de ontwikkeling van vaccins te versnellen, niets van dit alles zou zijn gebeurd.

Bijna net zo onoprecht was de bewering dat wetsvoorstel nummer 1 van het Huis van Afgevaardigden, dat elke serieuze methode om de geldigheid van individuele stemmen te controleren effectief zou elimineren, in werkelijkheid een aanval is op de Republikeinse inspanning om "het heilige recht om te stemmen" aan te vallen. Dat wetsvoorstel is vrijwel zeker ongrondwettelijk, zou het massaal oogsten van stembiljetten institutionaliseren en beschermen, en gaat voorbij aan het feit dat 77 procent van de Amerikanen voorstander is van foto-identificatie voor kiezers.

Het klimaat werd opnieuw bestempeld als een "existentiële crisis", hoewel Biden erkende dat de VS slechts 15 procent van de koolstofemissies in de wereld voor hun rekening nemen. Hij verzuimde ook melding te maken van de uitstekende staat van dienst van de VS op het gebied van het terugdringen van die emissies, hoewel er geen overtuigend argument is dat deze relevant zijn voor de vermeende crisis. Buitenlandse zaken was een onherkenbare droomwereld: "leidend met onze bondgenoten" en "nauw samenwerkend" met hen om Iran en Noord-Korea aan te pakken, (hoofdzakelijk door het Westen te verplichten zich neer te leggen bij de Iraanse nucleaire militarisering), zal hij "het opnemen tegen (de Chinese leider) Xi", van wie hij zich realiseert dat hij "bloedserieus" is in zijn vastbeslotenheid om de Verenigde Staten te verdringen als het belangrijkste land ter wereld.

Na de gebruikelijke herbevestiging dat iedereen gelijk is geschapen, liet Biden zich ontvallen dat "het systemische racisme dat Amerika teistert, met wortel en tak moet worden uitgeroeid... Blanke suprematie is terrorisme" en is "het jihadisme voorbijgestreefd" als bedreiging. Hij liet niet doorschemeren wat hij vindt van organisaties die er voortdurend mee dreigen Amerika in brand te steken als ze er niet in slagen de meerderheid van de Amerikanen die alle racisme verafschuwen, een volledige onderdompeling in zelfverachting te ontlokken. Zelden laat de president de waarheid binnendringen in zijn rabiate, gebagatelliseerde samenvatting van de zaken van de natie. Dit maakte de tegenreactie van Senator Tim Scott uit South Carolina bijzonder effectief.

Kortom, Bidens toespraak was kras-waardig, dikdoenerig, en diep verontrustend. De State of the Union is bijna een zelfmoordwedstrijd.

Conrad Black is schrijver en voormalig krantenuitgever. Zijn meest recente boek is Donald J. Trump: A President Like No Other. Hij is voorzitter emeritus van National Interest.

Bron: Joe Biden’s Speech Was a Declaration of War on America | The National Interest