De tragi-komische klimaat-oordeelsdag-cultus

Wereldleiders hebben zichzelf compleet voor gek gezet op de COP26

Melanie Phillips - 3 november 2021

Wat zou er gebeuren als een oordeelsdag-cultus de wereld zou overnemen? Science fiction? Nee. Het is gebeurd.

Hoe kan anders de collectieve waanzin worden verklaard van de COP26-bijeenkomst in Glasgow, een absolute farce waar wereldleiders zichzelf compleet voor gek hebben gezet?

Er is veel kritiek geweest op de hypocrisie van het evenement, waarbij honderden privévliegtuigen naar Glasgow vlogen om de wereld de les te lezen over het terugdringen van de koolstofuitstoot.

Veel erger was echter de totale verwijdering van rationaliteit in het hysterische refrein dat dit de "laatste kans was om de planeet te redden" - en het feit dat niemand in het mainstream debat dit als volslagen onwetenschappelijke onzin heeft bestreden.

De premier van Groot-Brittannië, Boris Johnson, zei in zijn toespraak:

Het is één minuut voor middernacht op de klok van de dag des oordeels en we moeten nu handelen.

Hij beloofde nogmaals om van Groot-Brittannië het "Saoedi-Arabië van de windenergie" te maken, hij zei dat mensen

de aarde verstikken in een onzichtbare en verstikkende deken van CO2, die de temperatuur van de planeet doet stijgen met een snelheid en een abruptheid die volledig door de mens zijn veroorzaakt.

Was dit dezelfde Boris Johnson die in 2015 de bezorgdheid over de opwarming van de aarde en de temperatuur deed stijgen een "primitieve angst" noemde die "ongegrond" was, en die in 2013 beweerde dat windturbines nog niet "het vel van een rijstpudding konden blazen"? Dat was ook zo.

Spreker na spreker zei dat COP 26 de laatste kans van de planeet was om zichzelf te behoeden voor uitsterven door klimaatverandering. Heeft niemand van hen zich ooit afgevraagd waarom diezelfde bewering in de loop der jaren met evenveel aandrang is gedaan - om dan opnieuw te worden gedaan wanneer de klimaatapocalyps niet heeft plaatsgevonden of opnieuw op mysterieuze wijze is uitgesteld?

Tijdens de COP26 op maandag werd ons verteld dat we tot 2050 hadden om de planeet te redden. We zaten "letterlijk" in de "laatste ronde", zei prins Charles.

Tijdens zijn toespraak tot de klimaattop in Kopenhagen in 2009 had prins Charles de afgevaardigden verteld dat "onze planeet een crisispunt heeft bereikt en dat we nog maar zeven jaar hadden voordat we de controle zouden kwijtraken". Waarmee de laatste ronde al op 2016 werd ingesteld.

In 2018 zeiden klimaatwetenschappers dat er nog 12 jaar was om de planeet te redden. Waardoor de laatste ronde naar 2030 werd gebracht.

In juli 2019 schreef de BBC's milieucorrespondent Matt McGrath dat er nu nog 18 maanden over waren om de planeet te redden...

aangezien de beslissende, politieke stappen om de vermindering van koolstof mogelijk te maken voor het einde van volgend jaar te laten plaatsvinden.

McGrath rapporteerde:

"De klimaat-wiskunde is op een brutale manier duidelijk: Terwijl de wereld niet kan worden genezen binnen de komende paar jaar, kan hij fataal gewond raken door nalatigheid tot aan 2020," zei Hans Joachim Schellnhuber, oprichter en nu directeur emeritus van het Potsdam Climate Institute.

Het gevoel dat eind volgend jaar de laatste kans is voor klimaatverandering, wordt steeds duidelijker.

"Ik ben er vast van overtuigd dat de komende 18 maanden beslissend zullen zijn voor ons vermogen om de klimaatverandering op een overleefbaar niveau te houden en de natuur te herstellen in het evenwicht dat wij nodig hebben om te overleven", zei prins Charles onlangs op een receptie voor de ministers van Buitenlandse Zaken van het Gemenebest.

Helaas voor de planeet: COP26 is er niet in geslaagd de bindende toezegging van de wereld waar te maken om de wereldwijde temperatuurstijging onder de 1,5°C te houden door tegen 2050 een koolstofuitstoot van "nul" te bereiken. Is het dan nu afgelopen met het leven zoals wij dat kennen? Want de voorspellingen op COP26 waren bloedstollend en absoluut.

Antonio Guterres, secretaris-generaal van de VN, benadrukte dat het een "illusie" is te denken dat er genoeg vooruitgang is geboekt bij het terugdringen van de koolstofuitstoot, en zei dat het delven van kolen, olie en gas neerkomt op "het graven van ons eigen graf". De verslaving van de wereld aan fossiele brandstoffen duwt de mensheid naar de rand van de afgrond. "We staan voor een grimmige keuze: of we stoppen ermee - of het stopt ons," zei hij.

Maar volgens de klimaatcultisten is de planeet nu onherroepelijk gedoemd tot uitsterven omdat de wereld heeft nagelaten zich in te zetten om te doen wat nodig is om haar te redden. Daaruit volgt dat het geen enkele zin heeft om überhaupt door te gaan met koolstofbeperkingen.

Zo dom is dit alles.

Een bewijs van het feit dat deze kwestie de hersenen van de mensen (zo niet de wereld) aan het koken is, werd geleverd door de puinhoop waarin Justin Welby, de aartsbisschop van Canterbury raakte erin verstrikt toen hij de klimaatverandering vergeleek met de Holocaust. The Mail meldde dat hij zei:

"Mensen zullen in veel sterkere bewoordingen over hen (de huidige wereldleiders) spreken dan we vandaag over de politici van de jaren '30 spreken, over de politici die negeerden wat er in nazi-Duitsland gebeurde, omdat dit generaties lang mensen over de hele wereld zal doden, en we zullen geen middelen hebben om het af te wenden".

Op de vraag of dat betekent dat niet optreden tegen klimaatverandering erger zou zijn dan een genocide toelaten, antwoordde hij: "Het zal een genocide op oneindig veel grotere schaal mogelijk maken.

"Ik ben er niet zeker van dat er genocide is, maar er is wel genocide in de breedte, en dit zal dan indirect een genocide zijn, door nalatigheid, roekeloosheid, die uiteindelijk op ons of op onze kinderen en kleinkinderen zal terugslaan".

O lieve, de aartsbisschop realiseerde zich vrijwel onmiddellijk dat hij een zeer ongepaste vergelijking had gemaakt en de genocide op de Joden had afgezwakt, en bood snel zijn verontschuldigingen aan en trok zijn woorden in. Maar het feit dat hij ze had gezegd, toont aan hoezeer "klimaatverandering" mensen uit hun evenwicht heeft gebracht en elk gevoel voor proportie en redelijkheid heeft uitgewist.

Het is schokkend dat zelfs de koningin deze manie heeft onderschreven. Ze prees de toewijding van wijlen Prins Philip, Prins Charles en Prins William door...

mensen aan te moedigen om onze kwetsbare planeet te beschermen,

zo zei ze:

Het is de hoop van velen dat de erfenis van deze top - geschreven in geschiedenisboeken die nog gedrukt moeten worden - u zal beschrijven als de leiders die de kans niet voorbij lieten gaan; en dat u de roep van die toekomstige generaties hebt beantwoord. Dat u deze conferentie hebt verlaten als een gemeenschap van naties met een vastberadenheid, een verlangen en een plan om de gevolgen van de klimaatverandering aan te pakken; en dat u hebt ingezien dat de tijd van woorden nu is overgegaan in de tijd van daden.

De koningin vertegenwoordigde het standpunt van de regering - de rol die zij geacht wordt te spelen. Ze leek echter persoonlijk ook een "netto nul" te onderschrijven. Het is al erg genoeg dat Prins Charles hier over door blijft zeuren. De koningin wordt echter geacht boven de politiek te staan, en we mogen nooit weten wat zij denkt - een rol die zij gedurende haar lange regeerperiode tot in de perfectie heeft gespeeld. Tot nu toe.

Maar een belangrijk onderdeel van deze waanzin is het geloof dat "klimaatverandering" niet alleen boven de politiek staat, maar boven elke normale discussie - dat er geen tegenspraak mogelijk is. De kwestie staat niet ter discussie omdat de wetenschap "vaststaat."

Maar wetenschap is nooit vaststaand. De klimaatveranderingscultus is eerder verwant aan een religieus geloof - meer nog, aan het soort religieus geloof dat geen tegenspraak duldt.

Toch is dit absolute waanzin. Zoals ik hier - en in de afgelopen drie decennia bij vele gelegenheden - heb geschreven, is er geen bewijs dat het klimaat van vandaag iets anders vertoont dan de normale schommelingen in klimaatpatronen door de eeuwen heen. De voorspellingen van de klimaat-apocalyps zijn allemaal gebaseerd op onbetrouwbare computermodellen, lachwekkend inconsistente temperatuurmetingen en regelrechte vervalsingen van het bewijsmateriaal.

Op The Daily Sceptic vraagt Chris Morrison waarom journalisten en politici niet sceptischer zijn over het "netto nul"-beleid, gezien het feit dat het gebaseerd is op de uitkomsten van onbetrouwbare modellen. Goede vraag! Morrison schrijft:

De suggestie is een onbewezen wetenschappelijke hypothese die gebaseerd is op de output van klimaatmodellen die over een periode van 30 jaar nog geen enkele accurate voorspelling hebben geregistreerd. De overgrote meerderheid overschat de opwarming van de aarde, maar wordt routinematig gepresenteerd als bewijs voor een harde groene agenda die zegt dat de zaak en de wetenschap niet ter discussie staat.

...Sceptici van de hypothese worden stelselmatig afgeschilderd als "ontkenners", hoewel moeilijk valt in te zien wat de gelijkwaardigheid is tussen het ontkennen van het bewezen feit van de nazi-Holocaust en het in twijfel trekken van fantasievolle voorspellingen van klimaatmodellen.

Om het voorzichtig uit te drukken. Bovendien blijkt uit satelliet- en oppervlaktemetingen dat de aarde al zeven jaar niet is opgewarmd, wat volledig in tegenspraak is met het kerngeloof dat stijgende CO2-niveaus onvermijdelijk en onontkoombaar de temperatuur op aarde opdrijven.

Morrison gaat verder:

Natuurlijk moet de dalende temperatuur welbekend zijn bij agenda-gestuurde journalisten, politici, activisten en academici, vandaar de recente verschuiving van opwarming van de aarde naar klimaatcrisis, daarna klimaatnoodsituatie en nu klimaatafbraak. Om deze emotionele beweringen te staven, is de nadruk komen te liggen op 'extreem' weer - wat we vroeger slecht weer noemden. Hitte, koude, regen of droogte, iedereen is een winnaar. Natuurlijk is het zo onwetenschappelijk als het maar zijn kan om individuele weersverschijnselen eruit te pikken en de schuld te geven aan langetermijnveranderingen in het klimaat, en er is nog geen greintje geloofwaardig bewijs geleverd om de beweringen te staven.

Bijna dagelijks worden de krantenkoppen gevuld met nieuws van de meetapparatuur van het Meteorologisch Office op de luchthaven Heathrow, waar recordtemperaturen worden gemeten, geholpen door hectaren aan beton en zwart asfalt en de warme briesjes van straalmotoren en talloze industriële airconditioners. In 2019 vestigde de BBC de aandacht op een 'record'-temperatuur op één dag in Antarctica en verspreidde dat in al haar media. Het recente nieuws dat de Zuidpool de koudste winter van de afgelopen zes maanden heeft gehad sinds het begin van de metingen, werd genegeerd. Eenmalige gebeurtenis goed, trends op langere termijn slecht.

...We weten niet zeker of de mens de opwarming van de aarde geheel of grotendeels veroorzaakt door de verbranding van fossiele brandstoffen. Maar het lijkt hoogst onwaarschijnlijk. Van ongeveer 1945 tot het einde van de jaren zeventig daalde de temperatuur wereldwijd en werd bijna unaniem gevreesd voor afkoeling van de aarde. Daarna steeg de temperatuur gedurende 20 jaar, wat leidde tot de "gevestigde" wetenschap van de opwarming van de aarde. Nu vlakt de temperatuur af en koelt mogelijk af, zodat het Armageddon met "extreem" weer nadert.

Is CO2 de schuldige? Wel, de mens draagt slechts drie procent bij van alle CO2 die de atmosfeer binnenkomt. Als we onze industriële levensstijl vernietigen door onze bescheiden bijdrage te verminderen, kunnen we er dan zeker van zijn dat de andere 97 procent zich zal gedragen in een wereld die van nature een beetje opwarmt, zoals hij in het verleden talloze malen heeft gedaan?

>Een kleine test heeft zich onlangs voorgedaan toen de Covid-pandemie de wereldwijde CO2-uitstoot van de mens in 2020 met 7 procent verminderde. Dit had geen merkbaar effect op de algemene stijging, die waarschijnlijk het gevolg lijkt te zijn van een zachtjes opwarmend natuurlijk klimaat.

Op basis van een onzekere hypothese die een argumentloze agenda is geworden voor de meeste leden van de mainstream media, politici, activisten, door de staat gesponsorde wetenschappers en subsidiehongerige industriëlen, beginnen we aan net-nul zonder enig idee, of schijnbare zorg, van het rampzalige effect dat het zal hebben op de menselijke samenleving over de hele wereld. Bijna elke nieuwe technologie om onze bestaande goedkope en betrouwbare energie te vervangen heeft ernstige nadelen en hoge kosten. De waarschuwingen voor een groene ramp zijn al lang duidelijk. In 2018 waarschuwde het al lang bestaande Institution of Engineers and Shipbuilders in Schotland dat het Schotse en Britse regeringsbeleid voor groene energie waarschijnlijk zou leiden tot ernstige stroomuitval. Dergelijke gebeurtenissen, zo waarschuwde het, "leiden tot de dood, ernstige maatschappelijke en industriële ontwrichting, civiele onrust en productieverlies".

Toch is het publiek meestal niet op de hoogte van dit alles. Het publiek is niet op de hoogte van het recente werk van de bekende atmosferische wetenschapper en autoriteit op het gebied van stralingsfysica, professor William Happer, emeritus hoogleraar natuurkunde aan Princeton, die heeft betoogd dat de opwarmingseigenschappen van CO2 afnemen naarmate er meer CO2 in de atmosfeer wordt gebracht.

Ze zullen niets weten over professor Antonio Zichichi, een andere emeritus hoogleraar natuurkunde, die in 2019 samen met 70 Italiaanse academici een brief publiceerde waarin hij waarschuwde voor het ondertekenen van een beleid van kritiekloze reductie van CO2 "de illusoire pretentie heeft om het klimaat te beheersen".

Slechts weinigen zijn op de hoogte van de vele vooraanstaande wetenschappers die zeggen dat de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde troep is - omdat geen enkele reguliere zender hen een platform wil geven. In 2006 besloot de BBC om geen zendtijd meer te geven aan klimaatveranderingssceptici. De BBC is nu niet meer dan een propagandagroep voor de klimaatveranderingscultus. Zoals Dan Wootton schreef in 'The Mail':

Maar het meest verontrustend is een volwaardige klimaatcampagne van de BBC die zich voordoet als journalistiek. Dat werd misschien wel het best geïllustreerd door Justin Rowlatt, klimaatredacteur bij de BBC, een anti-Trump demonstrant wiens zus een van de Insulate Britain fanatiekelingen is welke gearresteerd zijn voor het blokkeren van wegen.

Zijn "interview" met de premier kwam neer op een schreeuwpartij, waarbij een duidelijk geïrriteerde Boris Johnson zich een aantal keer hulpeloos omdraaide om zijn adviseurs aan te kijken.

Tijdens een woordenwisseling riep Rowlatt: "U gaat naar de ontwikkelingslanden en zegt 'geleidelijk stoppen met steenkool', maar tegelijkertijd een nieuwe steenkoolmijn in Groot-Brittannië sluit u niet uit. Een nieuwe kolenmijn in Groot-Brittannië! Wij zijn de industriële revolutie begonnen. We moeten de mijnen sluiten!"

Als er iets is dat het einde van het tijdperk van de rede belichaamt en aangeeft, dan is het wel deze klimaatcultus, in de greep waarvan het westen door het vergrootglas van Alice is gegaan naar een surrealistische post-wetenschappelijke, post-waarheidswereld.

Geen wonder dat Rusland en China niet eens de moeite hebben genomen om naar deze COP26 te komen. Hun minachting voor het Westen moet bodemloos zijn, terwijl ze kijken naar de steeds snellere economische en culturele groene zelfmoord - en daarbij in hun handen wrijven.

Bron: The tragi-comic climate doomsday cult - by Melanie Phillips - Melanie Phillips