Wanneer het oké is om te klagen

Door Carolyn Hyde - 19 augustus 2021

Vanmorgen werd ik ertoe geleid om te lezen uit het boek van Ezechiël, die was aangesteld om een wachter te zijn voor het huis van Israël. Toen zijn opdracht kwam, kreeg hij een boekrol vol klaagzangen, rouw en ellende, wat niet erg aangenaam klinkt. Maar wij, de kinderen Israëls, hadden de afgoden van het Oosten aanbeden en onze leiders hadden hoogmoedig gehandeld en zelfs verklaard dat Adonai Zelf niet kon zien wat zij in de duisternis deden!

Dus beloofde Adonai om onze gruwelen over ons te brengen en zelfs ons zilver en goud kon ons niet bevrijden van Zijn oordelen. Er staat geschreven dat G-d dit alles liet gebeuren opdat wij Hem zouden kennen!

Terwijl ik verder las in Ezechiël 9:2-4, overwoog ik hoe wij vandaag de dag mensen "wij" tegenover "zij" plaatsen over actuele kwesties. Maar Adonai stelde een markeringssysteem in dat ik nooit eerder had overwogen toen Hij zei: "Ga door het midden van de stad, zelfs door het midden van Jeruzalem, en zet een merkteken op de voorhoofden van hen die zuchten en kreunen over alle gruwelen die in haar midden worden begaan." Het bevel was om allen die niet gemerkt waren te doden, maar "raak niemand aan op wie het merkteken is." Ezechiël 9:6

Na al ons geklaag in de woestijn, kregen we eigenlijk toestemming om te zuchten en te kreunen, maar deze keer om het goed te doen en te jammeren over alle zonden van de natie.

Dus we zuchten over de zonden van onze leiders en ons volk. We zuchten over de verdeeldheid in het Lichaam van de Messias. En in het licht van wat er gebeurt in Afghanistan en andere plaatsen, wenen we over de heiligen die worden vervolgd, zelfs onthoofd voor hun geloof in Jesjoea. Ik begin net Psalm 116:15 te begrijpen - "kostbaar in Zijn ogen is de dood van Zijn heiligen."

We lijken een tijd te hebben bereikt waarin het essentieel is om onszelf af te vragen of we bereid zijn om alles op te geven, en zelfs te sterven voor ons geloof in de Messias. Het bloed van de martelaren in Openbaring 6:11 moet onder de Troon roepen totdat zij hun volle aantal hebben bereikt.

Geen witgekalkte muren meer om onze zonden te verbergen en geen uitstel meer, is Adonai, die ons verstrooid heeft, nu in Zijn grote barmhartigheid aan het herverzamelen naar het Land Israël. Daar belooft Hij: "Ik zal hun één hart geven, en een nieuwe geest in hun binnenste leggen. En Ik zal het hart van steen uit hun vlees nemen en hun een hart van vlees geven, opdat zij in Mijn Torah wandelen... dan zullen zij Mijn volk zijn en Ik zal hun G-d zijn.

Dus terwijl de geboortepijnen vorderen, stijgt de glorie van Adonai op over Sion terwijl vele Israëli's religieuze geesten afwerpen en een ware relatie vinden door de helderheid van de glorie van onze Messiah! Vanwege Zijn trouw, is Adonai Zijn overblijfsel aan het opwekken. Mogen wij allen getrouw zijn om te spreken over de enige hoop die deze wereld heeft - Jesjoea.

Carolyn Margolin-Hyde groeide op in een orthodox-joodse synagoge in de buurt van Chicago. Zij studeerde af aan de Universiteit van Illinois en als verpleegster werkte zij vele jaren in de verpleegkunde. Na Aliyah te hebben gemaakt, diende Carolyn als aanbiddingsleider in K'tsir Asher, De Oogst van Asher Gemeente, in Akko, en leidde vervolgens de aanbidding in Kehilat Poriya, een gemeente in de buurt van Tiberius. Ze heeft vele aanbiddingsliederen geschreven en opgenomen in het Engels en Hebreeuws en haar aanbiddings-cd's zijn onder andere "Just Like Joseph" en "The Latter Rain" - hedendaagse aanbiddings-cd's; "Deep Calls to Deep" - een doorwadings-cd; en "Fine Linen" - aanbidding met een vleugje blues.

Bron: When it’s ok to kvetch » Kehila News Israel