HOE DE VN JOODSE HUIZEN STAL IN BEZET JERUZALEM EN HET LAATSTE CONFLICT ONTKETENDE
Daniel Greenfield - 23 mei 2021
In 1948 vielen de legers van zeven Arabische naties Israël binnen. Ze slaagden er niet in om de pas herboren natie weg te vagen, maar Jordanië bezette een deel van Jeruzalem en zuiverde het etnisch van de Joden.
Onder de voormalige Joodse wijken was een klein gebied dat de naam Shimon HaTzadik of Simon de Rechtvaardige kreeg, naar een hogepriester die beroemd werd doordat hij Alexander de Grote ervan heeft weerhouden een afgodsbeeld in de Tempel te plaatsen. De Arabische moslim kolonisten die het gebied hadden bezet noemden het echter Sheikh Jarrah naar een medewerker van de Iraakse invaller Saladin.
Saladin was Israël binnengevallen zo'n 1500 jaar na de dood van Shimon HaTzadik. Zijn metgezel vestigde zich in Jeruzalem en stierf daar. Boven het huis van de indringer, Jarrah, werd een moskee gebouwd, die later zijn naam gaf aan de buurt toen de Husseini familie er zich in de 19e eeuw vestigde. De moefti van Hitler, Haj Amin al-Husseini, groeide op in het eerste huis in deze buurt.
Zeven jaar nadat hij van Hitler de belofte had gekregen om binnen te vallen en alle Joden te doden, probeerde de islamitische leider de klus te klaren met het Leger van de Heilige Jihad gesteund door duizenden Jihadi's van de Moslim Broederschap. Afgezien van het opblazen van de krant die later bekend zou worden als de Jeruzalem Post, presteerden de Jihadi's slecht in de strijd en vielen uiteen toen hun commandant, een andere Husseini, werd gedood bij een poging om Israëlische bevoorradingskonvooien voor het beleg van Jeruzalem af te snijden.
De Jordaniërs ontheiligden de synagogen van Oost-Jeruzalem, gebruikten Joodse grafstenen om wegen te plaveien, en namen Joodse eigendommen in beslag via hun Bewaarder van Vijandelijke Eigendommen.
In 1956 werkte de UNRWA samen met de Jordaanse bezetters om "Palestijnse vluchtelingen" in deze Joodse wijk te vestigen. De VN-organisatie had zich volledig toegelegd op de zorg voor de Arabische moslim kolonisten die gefaald hadden bij hun invasie in Israël en vestigde hen in strijd met het internationaal recht in de huizen van de Joodse bewoners die gevlucht waren voor de illegale bezetting.
Zodra de UNRWA haar "vluchtelingen" had "geherhuisvest" in huizen die door middel van etnische zuivering van hun Joodse eigenaars waren gestolen, beschouwde zij hen niet langer als vluchtelingen. De werkelijke vluchtelingen waren echter de Joodse bewoners van wie de huizen door de UNRWA waren gestolen.
Het enige wat nog verontrustender is dan dat een VN-agentschap meewerkt aan etnische zuivering, is dat nadat Israël Jeruzalem had bevrijd en verenigd, de illegale Arabische moslimbezetters van de huizen niet alleen weigerden te vertrekken, maar dat hun recht om te blijven wonen in huizen die waren gestolen van hun Joodse bewoners, werd erkend door de VN en de internationale gemeenschap. En niet te vergeten een heleboel advocaten.
Het kostte de oorspronkelijke Joodse eigenaars vijf jaar om zelfs maar voor de rechter de wettelijke rechten op de huizen te herwinnen. Maar ze kregen hun eigendom niet terug. In een poging om een internationaal incident zoals nu te voorkomen, sloten de Israëlische autoriteiten een deal waarbij de moslimkrakers huur zouden betalen en de wettelijke rechten van de joodse eigenaars van de trusts zouden accepteren.
De huur van de woningen was slechts een fractie van wat ze op de vrije markt zouden opbrengen. Maar zelfs dat geld werd nooit betaald. De volgende drie decennia werden besteed aan het uitzetten van de illegale moslimkolonisten die geen huur wilden betalen of niet wilden vertrekken.
De recente rechterlijke beslissing over de uitzettingen, die door Hamas en de PLO werd gebruikt als voorwendsel voor de oorlog die zij toch al van plan waren te beginnen, is de laatste in een reeks van rechterlijke beslissingen over deze huizen die 50 jaar teruggaan.
Deze beslissingen zijn afkomstig van onafhankelijke rechtbanken, niet van de regering Netanyahu, in een juridische strijd die begon toen hij nog studeerde aan het MIT. Er is geen enkel argument waarom de Joodse trusts die eigenaar waren van de huizen, het recht op die huizen zouden hebben verloren toen Jordanië binnenviel en die huizen in beslag nam, of waarom het besluit van de UNRWA om illegaal mee te werken aan een etnische zuivering door leden van een bezettingsnatie in die huizen te huisvesten, legaal was.
Al hun argumenten komen slechts neer op het roepen van "apartheid" en "etnische zuivering", terwijl er in Jeruzalem alleen apartheid en etnische zuivering is geweest onder de Arabische moslimbezetting.
Anti-Israël radicalen in openbare functies, van Alexandria Ocasio Cortez tot aan Senator Elizabeth Warren en Senator Bernie Sanders en Rashida Tlaib, Ilhan Omar, en de rest van de bende, hebben de uitzettingen uit 'Sheikh Jarrah' aan de kaak gesteld.
"Wij zijn solidair met de Palestijnse bewoners van Sheikh Jarrah in Oost-Jeruzalem. Israëlische troepen dwingen gezinnen uit hun huizen," tweette Alexandria Ocasio Cortez.
"De uitzettingen van Palestijnse gezinnen mogen niet doorgaan," tierde Bernie Sanders.
"De regering moet de Israëlische regering duidelijk maken dat deze uitzettingen illegaal zijn en onmiddellijk moeten stoppen," verklaarde senator Elizabeth Warren. Hoewel ze juriste is, weigerde ze aan te geven hoe de uitspraak van de Israëlische rechtbank dan "illegaal" was.
De regering Biden kwam ook in het geweer.
"We zijn zeer bezorgd over de mogelijke uitzetting van Palestijnse families in de Silwan-buurt en in Sheikh Jarrah, van wie velen al generaties lang in hun huizen wonen," beweerde Jalina Porter, woordvoerster van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, een voormalige activist die Amerika valselijk van genocide had beschuldigd.
De enige manier om te beweren dat de huizen "van hen" waren is door de legitimiteit van bezetting en etnische zuivering te erkennen, tenminste wanneer die wordt uitgevoerd door islamitische invasielegers.
Het morele principe waarvoor AOC, Sanders, Warren, en het State Department vechten, is dat wanneer Arabische moslims de Joden verdrijven en hun huizen in beslag nemen, het nu hun eigendom is.
De hele rechtsgrondslag voor de rechtszaak van die krakers is hun bewering dat het eigendom aan hen was gegeven door het Jordaanse bureau voor de in bewaarneming van vijandelijk eigendom. Deze claim is ontvankelijk voor Israëlische rechtbanken die ervoor kozen deze inbeslagnames ten onrechte te erkennen. De rechtszaken draaiden dus om de vraag of de krakers ooit konden bewijzen dat een illegale bezettingsmacht tijdens zijn etnische zuiveringscampagne het eigendomsrecht aan hen had overgedragen. De krakers konden zelfs niet aan deze lage eis voldoen omdat zij nooit een eigendomstitel van de huizen hebben gekregen. Maar afgezien van de wisselvalligheden van de plaatselijke onroerend-goedwetgeving is er nog altijd de invasie, de illegale bezetting en de etnische zuivering.
Wanneer AOC, Warren, Sanders, Tlaib, Omar, de VN en de regering-Biden [en onze premier Mark Rutte] de bezetters van Sheikh Jarrah behandelen als de rechtmatige eigenaars, dan verdedigen zij de etnische zuivering.
En het moet worden genoemd wat het is.
De fundamentele kwestie waar het in Shimon HaTzadik en Sheikh Jarrah om gaat, is glashelder. In tegenstelling tot sommige delen van Israël waar grondgebied op ingewikkelder manieren van eigenaar wisselde, weten we precies wat er is gebeurd en waarom het is gebeurd. En die eenvoudige feiten vertellen het verhaal van de medeplichtigheid van de UNRWA aan de etnische zuivering van Joden, niet alleen vandaag de dag, nu de UNRWA dient als opslagplaats voor Hamas-raketten en als uitzendbureau voor Hamas-propagandisten, maar ook al in de jaren '50.
Joden werden etnisch gezuiverd uit Jeruzalem na een invasie en bezetting. De Verenigde Naties hebben, via de UNRWA, het internationaal recht geschonden door deel te nemen aan de bevolkingsverplaatsing door een bezettingsmacht die de inheemse bevolking had verdreven. Dit is de aanklacht die de VN en de anti-Israël politici en media herhaaldelijk naar Israël toe hebben geslingerd.
En zij zijn er zelf schuldig aan.
Hun Sheikh Jarrah argument is dat etnische zuivering en bezetting moreel en legaal zijn wanneer Arabische moslim-legers het doen. En dat Arabische moslim-krakers die in 1956 in Joodse huizen zijn gaan wonen, in 1967 een onvervreemdbaar moreel recht hadden verworven om in die huizen te wonen, dat zwaarder woog dan dat van de Joodse trusts die ze al sinds de 19e eeuw in bezit hadden.
Er is geen betere manier om de hypocriete dubbele moraal aan te tonen van een anti-Israël beweging die schreeuwt over bezetting, etnische zuivering en apartheid terwijl ze diezelfde dingen praktiseren.
AOC, Sanders, Warren, de VN, het Kwartet, de EU, en de regering Biden [en onze premier Mark Rutte] eisen dat de Arabische moslimbezetting van Jeruzalem doorgaat. Ze bevelen een vrij land om de wettelijke uitspraak van een rechtbank in een zaak die teruggaat tot de jaren '70 van de vorige eeuw ongedaan te maken, omdat ze vinden dat Arabische moslimbezetters het recht hebben om in Jeruzalem te wonen... en Joden niet.
Daar ging het om in 1948. En daar gaat het in 2021 nog steeds om.
De bezetters huilen over de "bezetting" en de etnische zuiveraars huilen over "etnische zuivering" terwijl ze vechten om de staat van apartheid terug te brengen die de Joden uit Jeruzalem heeft verdreven.
Daniel Greenfield is een Shillman Journalism Fellow bij het David Horowitz Freedom Center.