DE KOMENDE GROTE MISLEIDING - Deel 32: Wanneer de strijdwagens van de Gevallen Sterrengoden verschijnen

6 juli 2021 - door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37

"Het was het vreemdste ding dat ik ooit heb gezien. Het was groot, het was heel helder, het veranderde van kleur, en het was ongeveer zo groot als de maan. We keken er tien minuten naar, maar niemand van ons kon bedenken wat het was. Eén ding is zeker, ik zal nooit meer de spot drijven met mensen die zeggen dat ze ongeïdentificeerde objecten in de lucht hebben gezien." -Voormalig president van de VS Jimmy Carter aan verslaggevers tijdens de campagne voor de presidentsverkiezingen van 1976

In 2006 werd Dr. Michael S. Heiser, Hebreeuws geleerde en expert in oude Semitische talen, uitgenodigd om te spreken op de oprichtingsvergadering van een nieuwe denktank voor evangelische Christelijke geleerden, pastors en lekenonderzoekers die zich zorgen maken over de verspreiding van neo-heidense/occultische wereldbeelden in de samenleving en de Kerk. Zijn lezing was getiteld: "Oude mysteries en buitenaardse goden: Waarom mensen Christus afwijzen voor een paranormaal wereldbeeld." Volgens Dr. Heiser waren er misschien maar een half dozijn mensen in de zaal die ooit van Ufologie in academische zin hadden gehoord, en zelfs degenen die ervan op de hoogte waren, waren nog nooit geconfronteerd met het fysieke bewijs en het peer-reviewed onderzoek met betrekking tot UFO's en vermeende ontvoeringen door buitenaardse wezens. Zij, zoals zoveel leiders in het Christendom, hadden het onderwerp eenvoudigweg van de hand gewezen. "Mijn taak," schreef hij later, "was om hen in één uur te overtuigen dat het onderwerp echt was, academische studie verdiende, en van speciaal belang was voor Christenen, hoofdzakelijk omdat deze fenomenen een kritisch middel zijn om een occulte, wereldbeschouwelijke agenda te bevorderen. Dit geldt zelfs als degenen achter UFO's en ontvoeringen geen demonische manifestaties zijn, al is die benadering wel een coherente."[i]

Heiser legde verder uit dat de meerderheid van de Amerikanen gelooft dat de Aarde is bezocht door buitenaardse wezens, dat zij een UFO hebben gezien (en geloven dat deze van buitenaardse oorsprong was), en dat de Amerikaanse regering opzettelijk bewijs van buitenaards leven en contact verborgen houdt. Als Christelijke leiders het onderwerp UFO's, buitenaards bezoek en het bewijs van een doofpotaffaire door de regering negeren, verliezen zij hun vermogen om een aantal oprechte en dwingende vragen van mensen binnen de kerk en in seculiere gemeenschappen te beantwoorden en dus wordt het wereldbeeld irrelevant voor een groot percentage van de cultuur.

In de bijna tien jaar sinds Heisers presentatie voor de evangelische denktank, is de noodzaak voor christelijke leiders om relevant te blijven op het gebied van UFO-gerelateerde fenomenen, aanzienlijk toegenomen. Dit is gedeeltelijk te wijten aan een nieuwe wereldwijde golf van ongeïdentificeerde objecten die over de hele wereld zijn waargenomen; en de toenemende openheid van publieke waarnemers met gemakkelijk beschikbare technologie (zoals mobiele telefoons met camera's) die zich steeds meer op hun gemak voelen om te delen wat zij op film hebben vastgelegd; en, tenslotte, wat alleen maar kan worden omschreven als een keerpunt in de geschiedenis, waarin voormalige hooggeplaatste leden van het leger, piloten, luchtvaartexperts en regeringsfunctionarissen nu naar voren komen om overtuigende verslagen toe te geven van UFO's en buitenaardse contactgebeurtenissen en top-geheime regeringsonderzoeken, die, verontrustend genoeg, ontworpen lijken te zijn om de mensheid te bewegen in de richting van een dreigend omslagpunt van acceptatie van de grotere buitenaardse implicaties.

Onder degenen die onlangs naar voren zijn gestapt, zijn voormalig luchtmachtkolonel Charles Halt, gepensioneerd legerkolonel John Alexander, gepensioneerd luchtmachtkolonel Bill Coleman (hoofdwoordvoerder van Project Blauw Boek 1961-1963), en Nick Pope, die gedurende eenentwintig jaar op het Ministerie van Defensie van de Britse regering heeft gediend, specifiek aan het hoofd van hun afdeling die verantwoordelijk was voor het onderzoek naar UFO's. De meest recente gelegenheid die deze mannen en anderen samenbracht was een symposium op 22 september 2012, georganiseerd door het met het Smithsonian geaffilieerde National Atomic Testing Museum (NATM).

Tijdens het NATM evenement, waar deskundigen werden gepresenteerd die direct en indirect in officiële overheidsfuncties hadden gewerkt aan onderzoek naar UFO's in het verleden, beschuldigde Charles Halt de federale regering ervan een "geheim agentschap" te hebben dat UFO-activiteiten verbergt voor het publiek welke direct verband houden met buitenaards bezoek. Halt was de plaatsvervangend basiscommandant van Brentwaters Air Base tijdens het beroemde Rendlesham Forest UFO incident, en het was zijn officiële "Unexplained Lights" memo (hieronder, gedateerd 13 januari 1981) aan het Britse Ministerie van Defensie waarin de gebeurtenis gedetailleerd werd beschreven, en later werd vrijgegeven onder de Freedom of Information Act en gepubliceerd in de Britse pers welke licht wierp op de ongewoonheid van wat daar gebeurde.

Drie weken na de bovengenoemde NATM presentaties van 22 september 2012, was Nick Pope weer in het nieuws onder de fantastische kop: "Groot-Brittannië heeft buitenaardse oorlogswapens, zegt voormalig regeringsadviseur [Nick Pope]." Het verhaal onthulde hoe, achter de schermen, het Ministerie van Defensie van het Verenigd Koninkrijk (MoD) klaarblijkelijk het idee van buitenaardse wezens en zelfs een potentieel conflict met kwaadaardige buitenaardsen zeer serieus neemt. Hintend op wat Groot-Brittannië doet om een intergalactische oorlog voor te zijn, gaf Pope toe: "We hebben verschillende prototypes van vliegtuigen en drones en andere wapens die je pas over 10-15 jaar in het nieuws zult zien, dus als we te maken zouden krijgen met een dreiging van het onbekende, zelfs als er nu geen Torchwood is [Torchwood is het buitenaardse jachtteam uit de gelijknamige BBC science-fiction serie], dan zou er tegen die tijd wel zoiets zijn en ze zouden zeker een aantal geweldige apparaten hebben om te helpen in de strijd. "Pope legde vervolgens uit hoe een dergelijke dreiging van een bron buiten de Aarde zou kunnen leiden tot een wereldwijd wereldfront, door te zeggen: "Een mogelijkheid zou zijn om te proberen alle naties van de wereld te verenigen. Voor degenen die dat vergezocht vinden, Ronald Reagan zinspeelde er ooit op in een toespraak tot de VN. Hij zei: 'Ik denk wel eens hoe snel we onze verschillen opzij zouden zetten als we geconfronteerd zouden worden met een of andere buitenaardse dreiging van de andere kant. John Dewey, professor in de filosofie aan de Columbia University, dacht daar al in 1917 over na toen hij opmerkte: "De beste manier om alle naties op deze aardbol te verenigen zou een aanval van een andere planeet zijn, "Een idee dat werd bevestigd door de politicologen Alexander Wendt en Raymond Duvall in hun baanbrekende essay 'Soevereiniteit en de UFO', waarin zij stelden: 'De ontologische dreiging is dat zelfs als de ET's goedaardig zouden zijn, hun bevestigde aanwezigheid een enorme druk zou creëren voor een verenigd menselijk antwoord, of een wereldregering. "[v]

Wij wilden meer weten over de potentiële buitenaardse dreiging; de Rendlesham Forest gebeurtenis (wat Nick Pope nu "Britain's Roswell" noemt); het eigenlijke Roswell, New Mexico, incident uit 1947; en UFO-onderzoeken in het algemeen, dus namen wij contact op met deskundigen op deze specifieke gebieden, waaronder Nick Pope, Dr. Bruce Maccabee, kernfysicus Stanton Friedman, en kolonol Jesse Marcel Jr. (de enige man waarvan de Amerikaanse regering toegeeft dat hij met de Roswell brokstukken omging). Wat volgt zijn uittreksels uit de grotere transcripties van die discussies.

Interview met Nick Pope (te zien in de komende GREAT DELUSION Documentaire):[vi]

HORN: Nick, bedankt dat u vandaag bij me bent. Eerder dit jaar e-mailde ik u toen Groot-Brittannië verklaarde dat het zijn MoD UFO-dossiers ging openstellen voor het publiek. Omdat u deze afdeling had geleid voor de Britse regering, wilde ik weten of we iets ongewoons moesten verwachten in dit materiaal. U mailde mij terug om te zeggen dat ik geen rokend pistool hoefde te verwachten, maar dat er wel wat duivels in de details zaten. Wat is het resultaat geweest van het openbaar worden van de MoD dossiers?

POPE: Hoewel een groot deel van het materiaal al beschikbaar is in het Nationaal Archief en op de website van het MvD, moet de rest van de UFO-dossiers nog openbaar worden gemaakt. Er gebeuren op dit moment twee verschillende dingen. Ten eerste zullen 24 UFO-dossiers van de Defensie Inlichtingendienst in aanmerking komen voor vrijgave. Deze maakten deel uit van een veel grotere partij dossiers (over diverse onderwerpen) die met asbest waren besmet. Aanvankelijk werd gevreesd dat ze zouden moeten worden vernietigd, wat tot verontwaardiging van historici en diverse samenzweringstheorieën leidde. Tegen hoge kosten zijn de dossiers nu ontsmet en kan worden overwogen ze op de normale manier vrij te geven. Talrijke ufologen hebben in verband met deze dossiers verzoeken om vrijheid van informatie ingediend. Het tweede dat gebeurt is dat het Ministerie van Defensie heeft besloten zijn hele archief van UFO-dossiers vrij te geven, niet in de laatste plaats vanwege de toenemende last van het beantwoorden van FOI-verzoeken (het Ministerie van Defensie krijgt meer FOI-verzoeken in verband met UFO's dan over enig ander onderwerp, inclusief de oorlog in Irak). Dit is een enorme klus en kan maanden, zo niet jaren duren, omdat persoonlijke gegevens van getuigen moeten worden verwijderd, samen met alle informatie die de nationale veiligheid werkelijk in gevaar zou brengen - b.v. informatie over de capaciteit van militaire radarsystemen.

HORN: Wanneer en waarom werd het UFO-project van het MvD opgezet?

POPE: Het UFO-project van het MvD vindt zijn oorsprong in een initiatief uit 1950 van de toenmalige Chief Scientific Adviser, Sir Henry Tizard. Hij zei dat UFO-waarnemingen niet zomaar terzijde geschoven mochten worden zonder enige vorm van degelijk wetenschappelijk onderzoek. Het Ministerie van Defensie richtte toen een orgaan op, de Vliegende Schotel Werkgroep, om het fenomeen te onderzoeken. Deze rapporteerde haar sceptische conclusies (dat UFO-waarnemingen te wijten waren aan misidentificaties, bedrog of waanideeën) in 1951 en adviseerde om geen verdere actie te ondernemen. Maar er was een reeks geruchtmakende UFO-waarnemingen in 1952 toen UFO's op de radar werden gevolgd en door militaire piloten werden gezien. Dit dwong de RAF en het MvD tot bezinning, en het departement heeft sindsdien vrijwel onafgebroken onderzoek gedaan naar UFO-waarnemingen. Tot op heden zijn er meer dan 10.000 waarnemingen aan het MvD gemeld.

HORN: Wat is het beleid van het MvD inzake UFO's?

POPE: Het beleid is UFO-waarnemingen te onderzoeken om te zien of er bewijs is van iets dat van enig defensiebelang is, d.w.z. bewijs van enige bedreiging voor de defensie van het VK, of informatie die voor ons van nut kan zijn, wetenschappelijk of militair. Het hebben van een UFO-project impliceert op geen enkele wijze een gezamenlijk geloof in buitenaards bezoek. Het weerspiegelt eenvoudig het feit dat wij ons luchtruim nauwlettend in de gaten houden en op de hoogte willen zijn van alles wat in het luchtverdedigingsgebied van het Verenigd Koninkrijk opereert. Hoewel de Britse inspanning veel kleinschaliger was, waren de taakomschrijving en methodologie vrijwel identiek aan die van het onderzoek van de Amerikaanse luchtmacht, Project Blue Book.

HOORN: Het MvD erkende ook dat er een UFO-eenheid van de regering bestond, bekend als S4(Air) en DI55. Vertelt u ons iets over deze eenheid en wat het deed (of doet).

POPE: S4(Air) bestaat niet meer. Het was een divisie die enkele jaren geleden verantwoordelijk was voor UFO-onderzoeken. Zoals elke bureaucratie ondergaat het MvD regelmatig reorganisaties waarbij divisies worden geopend, gesloten, samengevoegd, gesplitst of geherstructureerd. Het is een nachtmerrie! In de loop der jaren zijn dus allerlei verschillende gebieden verantwoordelijk geweest voor UFO's, waardoor sommige onderzoekers ten onrechte concluderen dat er veel verschillende gebieden van het MvD zijn die zich allemaal met dit onderwerp bezighouden. In feite is er op elk moment een divisie die de leiding heeft over beleid en onderzoek (dat is waar ik werkte) en een aantal andere gebieden op wier specialistische vaardigheden en deskundigheid de leidende divisie een beroep kan doen. DI55 is onderdeel van de Defensie Inlichtingen Staf. Zij waren een van de gespecialiseerde afdelingen die ik kon inschakelen om mij te helpen met bepaalde aspecten van mijn UFO-onderzoeken. Tot een paar jaar geleden kon ik helemaal niet over dit aspect van mijn werk praten, of zelfs maar het bestaan van DI55 erkennen. Recentelijk zijn er echter details naar boven gekomen onder FOI, waaronder enkele documenten die betrekking hebben op mijn eigen contacten met hen. Maar zoals u zult begrijpen, is dit nog steeds een deel van mijn werk dat ik niet in detail kan bespreken.

HORN: Hoe werd u gerekruteerd voor het UFO Project?

POPE: Ik kwam in 1985 bij het Ministerie van Defensie. In die tijd was het beleid om mensen om de 2 of 3 jaar over te plaatsen - hetzij door overplaatsing naar een ander niveau, hetzij door promotie - zodat iedereen ervaring opdeed in een breed scala van verschillende functies: beleid, operaties, personeel, financiën, enz. Ik had 2 of 3 verschillende banen gehad en voordat ik mijn post op het UFO-project aanvaardde, werkte ik in een divisie genaamd Secretariaat (Air Staff), waar ik was gedetacheerd in de Air Force Operations Room in het Joint Operations Centre. Ik werkte daar in de aanloop naar de eerste Golfoorlog, tijdens de oorlog zelf, en in de nasleep van het conflict. Toen ik daar werkte, werd ik benaderd en gevraagd of ik, nadat ik van mijn taken in het Joint Operations Centre was ontheven, het UFO-project wilde leiden, dat in een ander deel van het Secretariaat (Luchtmacht) was ondergebracht. Ik heb de uitnodiging aanvaard. Dus, in zekere zin, was ik headhunted.

HORN: Veranderden uw opvattingen vanaf het moment dat u bij het MvD ging werken totdat u de afdeling verliet?

POPE: Ik wist weinig over het onderwerp voordat ik in dienst kwam en ik geloofde zeker niet in buitenaardse wezens. Dus hoewel ik openhartig was in al mijn onderzoeken, was mijn uitgangspunt in het algemeen sceptisch. Naarmate ik meer las in het archief van eerdere dossiers en mijn eigen officiële onderzoek begon te doen, begon mijn mening te veranderen en stond ik meer open voor de mogelijkheid dat sommige UFO's meer exotische verklaringen hadden. Wat de meeste indruk op mij maakte waren gevallen waarin UFO's werden gezien door getrainde waarnemers zoals politie-agenten, waarin ze werden gevolgd op radar, waarin ze werden gezien door piloten, en waarin er bewijs was dat UFO's snelheden en manoeuvres uitvoerden die ver vooruit lagen op de mogelijkheden van zelfs onze meest geavanceerde vliegtuigen. Mijn standpunt is nu dat, hoewel ik niet kan zeggen wat deze UFO's zijn, het verschijnsel belangrijke vragen oproept op het gebied van defensie, nationale veiligheid en vliegveiligheid. Ik heb geen bewijs gezien dat deze dingen buitenaards zijn, maar ik sluit deze mogelijkheid niet uit.

HOORN: Wat waren uw procedures / protocollen voor het onderzoeken van UFO-waarnemingen?

POPE: Vroeger kregen we 200-300 meldingen per jaar en de methodologie van een onderzoek is vrij standaard. Eerst interview je de getuige om zoveel mogelijk informatie over de waarneming te verkrijgen: datum, tijd en plaats van de waarneming, beschrijving van het object, de snelheid, de hoogte, enz. Daarna probeer je de waarneming in verband te brengen met bekende luchtactiviteiten, zoals civiele vluchten, militaire oefeningen of weerballonlanceringen. We zouden bij het Royal Greenwich Observatory kunnen nagaan of astronomische verschijnselen, zoals meteoren of vuurbollen, kunnen verklaren wat er is gezien. We zouden kunnen nagaan of visueel waargenomen UFO's op de radar zijn gevolgd. Als wij een foto of video hadden, konden wij verschillende specialisten van het Ministerie van Defensie vragen de beelden te verbeteren en te analyseren. Wij konden ook contact opnemen met het personeel van het Ballistic Missile Early Warning System op RAF Fylingdales, waar zij over ruimte-volgradars beschikken. Tenslotte zouden wij voor diverse wetenschappelijke en technische vraagstukken contact kunnen onderhouden met de inlichtingendienst van Defensie, hoewel dit, zoals ik al eerder heb gezegd, een werkterrein is dat ik niet in bijzonderheden kan bespreken.

HORN: Wat concludeerde u over het merendeel van uw onderzoeken?

POPE: Ik concludeerde dat waarnemingen als volgt konden worden gecategoriseerd. Ongeveer 80% kon worden verklaard als misidentificaties van iets alledaags, zoals vliegtuiglichten, weerballonnen, satellieten, meteoren, enz. In ongeveer 15% van de gevallen was er onvoldoende informatie om een definitieve beoordeling te maken. Dan bleef er nog ongeveer 5% over van waarnemingen die elke conventionele verklaring schenen te tarten. Maar terwijl we met redelijke zekerheid konden zeggen wat deze 5% niet waren, konden we niet zeggen wat ze wel waren. Ze waren per definitie onbekend, onverklaarbaar, of welk woord je maar wilt gebruiken.

HORN: De Vliegende Schotel Werkgroep werd in oktober 1950 opgericht door Sir Henry Tizard, hoofd Wetenschappelijk Adviseur van het Ministerie van Defensie. Was dit een reactie op het Roswell incident van 1947 of iets anders?

POPE: Het was geen reactie op het Roswell incident, maar op het toenemende aantal UFO-waarnemingen in het VK en elders, en op de daarmee gepaard gaande media-aandacht. Als wetenschapper wist Tizard dat elke beoordeling van UFO's die niet op onderzoek was gebaseerd, veronderstellingen en giswerk waren, en daarom zinloos. Hij had geen uitgesproken mening over het fenomeen, maar hij wist dat UFO's in aanzienlijke aantallen werden gemeld en hij wilde weten wat ze waren.

HORN: Groot-Brittannië's meest sensationele UFO-zaak deed zich voor in december 1980 in Rendlesham Forest, tussen RAF Bentwaters en RAF Woodbridge. Vertel ons daar eens meer over.

POPE: Dit is het beroemdste UFO-incident van Groot-Brittannië en het wordt ook wel "Britain's Roswell" genoemd. Gedurende een reeks nachten in december 1980 werden UFO's gezien door tientallen personeelsleden van de Amerikaanse luchtmacht op Bentwaters en Woodbridge, twee RAF-bases die door de Amerikanen werden geëxploiteerd. Op de eerste nacht landde de UFO in Rendlesham Forest (dat tussen de twee bases ligt) en één van de getuigen kwam dichtbij genoeg om hem aan te raken. Schetsen uit de getuigenverklaringen van de USAF tonen duidelijk een vliegtuig met vreemde markeringen op de romp, die zijn vergeleken met Egyptische hiërogliefen. De UFO keerde op een andere nacht terug en werd door meer getuigen gezien, waaronder de plaatsvervangend commandant van de basis, luitenant-kolonel Charles Halt. Op een bepaald moment verlichtte de UFO de plek waar Halt en zijn team stonden en op een ander moment stond de UFO recht boven Woodbridge en vuurde lichtbundels af op de basis. Vervolgens werden stralingsmetingen gedaan op de plaats waar de UFO de eerste nacht was gezien. Zij bereikten een hoogtepunt in drie inkepingen die waren gevonden op de plaats waar het vaartuig kennelijk was geland. De Defence Intelligence Staff van het MvD oordeelde dat de stralingsniveaus aanzienlijk hoger waren dan de achtergrondniveaus. Vervolgens bleek dat een radaroperator op RAF Watton een voorwerp kort had gevolgd, boven de basis. Ik heb het onderzoek naar deze zaak heropend, maar kon niet vaststellen wat er gebeurd was. Het blijft onopgehelderd.

HORN: Op 1 november 2006 was u betrokken bij een documentaire van Channel Five, The British UFO Mystery. Het programma richtte zich op een golf van UFO-waarnemingen die plaatsvonden op 30 en 31 maart 1993 - het Cosford Incident - waarbij veel van de getuigen politieagenten en militairen waren. Wat concludeerde u over deze zaak?

POPE: Er was een golf van UFO-waarnemingen boven Engeland gedurende een periode van ongeveer zes uur. Onder de getuigen bevonden zich veel politiemensen en militairen. Op een gegeven moment vloog de UFO over RAF Cosford en RAF Shawbury. Getuigen beschreven een enorm driehoekig vliegtuig dat in staat was om in enkele seconden vanuit een virtuele zweefstand te bewegen naar snelheden van meer dan duizend mijl per uur. Ik leidde het onderzoek in die tijd en zelfs mijn afdelingshoofd, die uiterst sceptisch stond tegenover UFO's, was geïntrigeerd door deze zaak. We lichtten zelfs de Assistant Chief of the Air Staff in, één van de hoogste RAF-officieren van het Verenigd Koninkrijk. De recente onderzoeksdocumentaire van Channel Five onthulde de zaak aan meer dan een miljoen kijkers op primetime terrestrial TV en leidde ertoe dat meer dan 30 nieuwe getuigen zich meldden. De productiemaatschappij had het dossier van het ministerie van Defensie over het incident (dat meer dan 100 bladzijden documentatie omvatte) verkregen op grond van de Freedom of Information Act en vroeg mij het programma te leiden, waarbij ik de kijkers de zaak en het onderzoek van het ministerie van Defensie uitlegde. Als gevolg van de belangstelling die door het programma werd gewekt, stelde het MvD het dossier beschikbaar op zijn website. Het dossier bevat de briefing van mijn sceptische afdelingshoofd aan de assistent-chef van de luchtmachtstaf, waarin staat: "Samenvattend lijkt er bij deze gelegenheid enig bewijs te zijn dat een ongeïdentificeerd object (of objecten) van onbekende oorsprong boven het Verenigd Koninkrijk opereerde". Dit is zo dicht als het Ministerie van Defensie ooit zal komen om te zeggen dat er meer is met UFO's dan verkeerde identificaties of hoaxes.

HORN: Wat waren enkele van de andere interessante UFO-zaken die u onderzocht?

POPE: Het is moeilijk om interessante zaken aan te wijzen, tenzij ze op de schaal liggen van zoiets als Rendlesham Forest of het Cosford Incident. Ook is het moeilijk voor mij om te praten over zaken die het MIVD nog niet heeft vrijgegeven. Ik kan niet voorspellen wat het ministerie zal vrijgeven en wat ze zullen achterhouden, dus u zult de vrijgave van de dossiers moeten afwachten. Maar in het algemeen kan ik zeggen dat andere interessante gevallen enkele radar/visuele gevallen waren, gevallen waarin UFO's werden gezien in de buurt van militaire bases, en enkele interessante waarnemingen door civiele en militaire piloten - waaronder enkele bijna-ongelukken, waarbij botsingen maar ternauwernood werden voorkomen. Zowel het Ministerie van Defensie als onze Burgerluchtvaartautoriteit hebben informatie over verscheidene van dergelijke gevallen, en wat men ook van UFO's moge denken, de implicaties voor de vliegveiligheid zouden een ieder zorgen moeten baren. Toen het Ministerie van Defensie Project Condign uitbracht (een zeer geheime studie die zijn oorsprong vond in discussies die ik had met de inlichtingendienst van Defensie in 1993) hadden enkele van de meest interessante aanbevelingen betrekking op dit punt. Een daarvan luidt: "Er mag geen poging worden ondernomen om een UAP tijdens de onderschepping uit te manoeuvreren". Een andere aanbeveling luidt: "Hoewel UAP op grotere hoogte goedaardig lijken voor het burgerluchtverkeer, moet piloten worden geadviseerd niet te manoeuvreren, anders dan het object zo mogelijk naar achteren te plaatsen". UAP was de afgekorte vorm van Unidentified Aerial Phenomena, een term die wij besloten te gebruiken in plaats van UFO, omdat die wetenschappelijker klonk.

HORN: Waarom verliet u de UFO afdeling van het MvD?

POPE: Na het werk 3 jaar gedaan te hebben werd ik bevorderd en overgeplaatst naar een andere post in een hogere rang. Er is zeker geen waarheid in het gerucht dat ik werd overgeplaatst omdat ik te dicht bij de waarheid kwam, zoals sommige samenzweringstheoretici beweren. Na mijn vertrek, kreeg ik een financiële beleidspost, voordat ik naar een veiligheids-gerelateerde baan ging.

HORN: Ik heb ooit Stanton Friedman een soortgelijke vraag gesteld die ik u wil stellen. Hoe reageert u op beschuldigingen dat u betrokken bent bij een doofpotaffaire of dat u een desinformatie-agent bent?

POPE: Hoe kan ik daarop reageren? Je kunt geen ontkenning bewijzen. Het gerucht is niet waar, maar als mensen dit soort dingen geloven, zullen ze mijn ontkenning niet geloven, of de bevestiging van het MIVD van mijn vertrek. Ik kan dat niet winnen. Het verbaast me wel, hoeveel mensen dit echt lijken te geloven. Het wordt me vaak gevraagd en ik zie de theorie vaak besproken op verschillende websites en discussielijsten. Waar het op neerkomt is dat ik 21 jaar voor de regering heb gewerkt, voor precies die mensen waarvan veel samenzweringstheoretici geloven dat ze de waarheid over UFO's verdoezelen. Voor hen is de regering de slechterik, dus ben ik de slechterik, die deel uitmaakt van de samenzwering.

HORN: Uw onderzoek leidde uiteindelijk naar andere onverklaarbare fenomenen. Wat vindt u van de zogenaamde ontvoeringen door buitenaardse wezens?

POPE: Hoewel geen van deze andere onderwerpen in de taakomschrijving van het UFO-project stonden, kwamen ze onvermijdelijk op mijn bureau terecht, omdat ze die nergens anders heen kon sturen. Ik heb waarschijnlijk zo'n 100 gevallen van buitenaardse ontvoering bekeken. Sommige van deze gevallen werden aan mij gerapporteerd bij het Ministerie van Defensie, maar de meeste mensen namen contact met mij op nadat ik een boek over het onderwerp had geschreven, genaamd The Uninvited. Sommige sceptici zeggen dat deze mensen aandachtzoekers zijn, uit op hun 15 minuten roem, maar dit is duidelijk niet waar. Van de ongeveer honderd ontvoerden waarmee ik te maken heb gehad, zijn er misschien een half dozijn die geïnteresseerd zijn in contact met de media of de UFO-gemeenschap. De meesten zijn niet geïnteresseerd. Andere mensen suggereren dat deze mensen waanvoorstellingen hebben, maar nogmaals, deze theorie houdt geen stand bij nader onderzoek. De weinige wetenschappers die naar dit fenomeen hebben gekeken hebben geen tekenen van psychopathologie bij de ontvoerden gevonden, en [hebben] bewijs gezien (in termen van verhoogde hartslag en transpiratie) dat zij echt geloven dat zij deze ervaringen hebben gehad. Het gebruik van regressiehypnose in sommige van deze gevallen vertroebelt de zaak. De wetenschappelijke gemeenschap aanvaardt over het algemeen niet de geldigheid van deze techniek voor het terugkrijgen van onderdrukte herinneringen, en velen geloven zelfs dat ze herinneringen kan vervormen of zelfs valse herinneringen kan creëren. Maar regressiehypnose wordt niet in alle ontvoeringszaken gebruikt, dus kunnen we niet zeggen dat het Valse Geheugen Syndroom het antwoord is. Er is iets aan de hand met deze mensen, maar het eerlijke antwoord is dat we niet weten wat er gebeurt.

HORN: Zou het iets kunnen zijn wat wij "geesten" noemen ?

POPE: Mensen associëren geesten/spoken met oude huizen, kerken of cafés, maar in mijn ervaring zijn er net zoveel meldingen van geesten/spoken op militaire bases als ergens anders. Ik heb talrijke meldingen ontvangen, vaak van politieagenten of bewakers van het MvD die 's nachts in deze gebieden moeten patrouilleren. Nu, dit zijn vrij taaie kerels, zoals je je kunt voorstellen, maar sommigen van hen zijn echt geschrokken van wat ze hebben gezien. Alle klassieke tekenen zijn aanwezig in veel van deze gevallen: onverklaarbare koude plekken [en] waakhonden die grommen, met hun haren overeind, op bepaalde locaties. En echte geesten [zijn] gezien op plaatsen waar mensen zijn vermoord. Er zijn zelfs geesten gezien in het hoofdgebouw van het Ministerie van Defensie zelf, waar het moderne hoofdkwartier is gebouwd op de plaats van het veel oudere Whitehall Palace. De overblijfselen van de wijnkelder van Hendrik VIII zijn perfect bewaard gebleven in de kelder, en in sommige delen van het gebouw patrouilleren de bewakers 's nachts niet graag alleen. Het vreemdste verslag dat ik ontving was misschien wel een dierlijk spookverhaal. Tijdens de Tweede Wereldoorlog had Wing Commander Guy Gibson (die de beroemde Damn Busters raid leidde) een hond die kort voor de raid door een auto werd aangereden en doodging. De geest van deze hond is verschillende keren gezien op RAF Scampton.

HORN: U hebt uitvoerig geschreven over uw werk met het MvD. Is dat geen probleem sinds u de Official Secrets Act heeft ondertekend?

POPE: Ik tekende de Official Secrets Act op mijn eerste dag bij het MvD en ook al ben ik vertrokken, het bindt me voor het leven. Maar het sluit niet uit dat ik kan schrijven of spreken over mijn werk. Politici houden altijd dagboeken bij en schrijven memoires, en militaire officieren schrijven vaak verslagen over hun loopbaan. Er is geen belemmering voor dit soort activiteiten, mits je verschillende regels en procedures volgt, waarvan de meest voor de hand liggende het absolute verbod op het onthullen van geheime informatie is.

Na het eerste interview met Nick hierboven, was hij weer in het nieuws vanwege de laatste partij vrijgegeven MoD UFO-bestanden, en dus namen we contact met hem op met wat vervolgvragen:

HORN: Nick, een paar dagen geleden noemde je de nieuwste partij MoD-UFO-bestanden "absoluut fascinerend". Waarom koos u ervoor ze op deze manier te beschrijven?

POPE: Ik heb aan deze dossiers gewerkt en ben betrokken geweest bij het lopende programma om ze te declassificeren en vrij te geven aan de Nationale Archieven, dus de media komen onvermijdelijk naar mij voor een citaat wanneer elke nieuwe partij dossiers wordt vrijgegeven. Soms willen ze een diepgaand interview en bij andere gelegenheden, gewoon een soundbite. Het "absoluut fascinerende" citaat was een snelle soundbite.... Dat gezegd hebbende, denk ik dat het een terechte opmerking is - wie zou niet gefascineerd zijn door de kans om een kijkje te nemen in wat ik de echte X-Files heb genoemd... inclusief waarnemingen van politieagenten, piloten en militair personeel, en gevallen waarbij visuele waarnemingen werden ondersteund door radarbewijs, of door foto's en video's die door de beelddeskundigen van het MvD als echt werden beoordeeld.

HORN: Dossier DEFE 24/1987/1 is een briefing van het MvD uit 1998 voor Tony Blair, nadat u de premier had geschreven en er bij hem op had aangedrongen alle Britse UFO-rapporten voor het publiek toegankelijk te maken. Wat kunt u ons hierover vertellen?

POPE: Ik kan me de precieze volgorde van de gebeurtenissen niet herinneren, maar ik waarschuwde het Ministerie van Defensie al enige tijd dat UFO's een groot probleem zouden worden zodra de Britse Freedom of Information Act volledig van kracht zou worden. Met dat in gedachten had ik zeker voorgesteld dat het pro-actief vrijgeven van de dossiers een manier zou zijn om de situatie te bezweren en de onvermijdelijke werkdruk te vermijden die het behandelen van honderden UFO-gerelateerde FOI-verzoeken van geval tot geval zou genereren. Ik heb dit niet met Tony Blair persoonlijk besproken, maar met een van de ministers van Defensie op het ministerie van Defensie en met een parlementslid. Het is duidelijk dat dit aan Blair is doorgegeven. Het besluit om de dossiers vrij te geven werd in 2007 genomen en ik werd hierover ingelicht door het ministerie van Defensie (ik was in 2006 vertrokken, maar sprak hen regelmatig in mijn hoedanigheid van omroeper en journalist) en ik bracht het verhaal naar buiten in de media (in The Daily Telegraph). Het interessante naschrift hierbij is dat Tony Blair nu zegt dat de Freedom of Information Act de grootste fout van zijn politieke carrière was!

HORN: Dossier DEFE 24/2090/1 bespreekt hoe sommige UFO's het resultaat kunnen zijn van atmosferische plasma's en dat "Rusland geïnteresseerd was in het benutten van deze plasma's voor mogelijk militair gebruik." Is er iets dat u kunt toevoegen aan deze intrigerende mogelijkheid?

POPE: Dit is niet een gebied dat ik in detail kan bespreken, maar het is duidelijk dat we bezorgd waren (en nog steeds zijn) over Russisch onderzoek dat zou kunnen leiden tot het verwerven van nieuwe militaire mogelijkheden en technologieën. Wij waren dus geïnteresseerd in het Russische werk op dit gebied, en in het fenomeen meer in het algemeen. Dit zal niet populair zijn bij de New Age gemeenschap (die deze denkwijze zou beschouwen als een militaristische en negatieve reactie op het kijken naar UFO's en abnormale fenomenen), maar de vraag "kunnen we dat bewapenen?" is een logische en voor de hand liggende als het gaat om het kijken naar dingen als exotische atmosferische plasma's.

HORN: In recentere jaren hebt u ook zogenaamde ontvoeringsgevallen van buitenaardsen onderzocht, inclusief psychologische bevelen, folklore en demonologie die door sommigen aan het gerapporteerde fenomeen worden toegeschreven. Hebt u overwogen dat in sommige van deze gevallen andere dimensionale, spirituele of occulte krachten een rol zouden kunnen spelen?

POPE: Ik heb deze mogelijkheden overwogen en kan ze zeker niet uitsluiten, maar ik weet echt niet wat ik moet denken van ontvoeringen door buitenaardsen. Het is interessant dat de weinige wetenschappelijke experimenten die zijn ondernomen met ontvoerden geen bewijs laten zien van psychopathologie of leugenachtigheid en suggereren dat wanneer zij zich hun ervaringen herinneren zij fysiologische reacties vertonen (b.v. verhoogde hartslag en transpiratie) die niet worden gezien in controlegroepen van niet-ontvoerden. Net zoals het UFO-fenomeen geen eenduidige verklaring heeft, geloof ik dat er verschillende verklaringen zijn voor het fenomeen van de ontvoering door buitenaardsen. Sommige gevallen zullen bedrog zijn en sommige kunnen te wijten zijn aan een vorm van hallucinatie of waanvoorstelling. Hieraan kunnen we waarschijnlijk levendige dromen, slaapverlamming, vals geheugensyndroom en verschillende andere factoren toevoegen. Dit verklaart echter niet alle gevallen en ik vermoed dat er een andere factor in het spel is. Maar wat die factor is, weet ik niet.

HORN: Bent u bekend met Nick Redfern's boek Final Events and the "Collins Elite"? Zo ja, wat denkt u ervan, als u al iets weet, en bent u op de hoogte van Britse regeringsgroepen die tot soortgelijke conclusies zijn gekomen, d.w.z. dat "buitenaardse wezens" engelen en/of demonen zouden kunnen zijn?

POPE: Ik denk dat ik het als volgt zou kunnen omschrijven: elementen in het Britse establishment hebben altijd belangstelling gehad voor het occulte en hebben daar ook mee geknoeid. Zulke mensen zitten soms in de regering. Andere keren kunnen hun opvattingen het regeringsbeleid beïnvloeden. Wanneer dergelijke mensen of groepen naar iets als het UFO-fenomeen kijken, neigen zij vaak naar engelachtige/demonische theorieën, als gevolg van hun reeds bestaande overtuigingen. Niets van dit alles moet worden opgevat als een officieel standpunt, maar ik denk dat je zou kunnen zeggen dat het semi-officieel is, gezien de macht en invloed van het soort mensen dat erbij betrokken is.

(OPMERKING VAN TOM HORN: Toen ik Pope onder druk zette om uit te leggen wie van het "Britse establishment" betrokken zou kunnen zijn bij buitenaards occultisme, antwoordde hij: "Tom, ik ga niet in op details, want er zijn aanzienlijke gevoeligheden hier, maar om wat voor reden dan ook, vindt men dergelijke overtuigingen het sterkst in bepaalde delen van de aristocratie en de inlichtingengemeenschap." We volgen het spoor hierover later in de serie).

VOLGENDE KEER: Mijn interview met Dr. Bruce Maccabee

Eindnoten:

[i] Dr. Michael S. Heiser, “Why Should Christians Care About Ufology?” ANOMALOS MAGAZINE , Premier Edition, June–July 2006 (Portland, OR: Thomas R. Horn), 30.

[ii] Zoe Catchpole, “Britain Has Alien War-Weapons, Says Former Government Advisor,” MSN News , October 12, 2012, http://news.uk.msn.com/exclusives/britain-has-alien-war-weapons-says-former-government-adviser .

[iii] Ibid.

[iv] Carnegie Endowment for International Peace. Division of Intercourse and Education; Ishii, Kikujiro, Viscount, 1866–1945; Iyenaga, Toyokichi, 1862–1936; Clarke, Joseph Ignatius Constantine, 1846–1925, T he Imperial Japanese mission, 1917 (Press of B.S. Adams), 1918, 105.

[v] Alexander Wendt and Raymond Duvall, “Sovereignty and the UFO,” Political Theory (June 11, 2008), 620–621, http://ptx.sagepub.com/content/36/4/607.

[vi] Nick Pope (headed the UFO department for twenty-one years at the British government’s Ministry of Defence), in discussion over personal email communication with the author, Thomas R. Horn, between 2011–2012.

[vii] Bruce Maccabee (American optical physicist formerly employed by the US Navy, and a leading ufologist), in discussion over personal email communication with the author, Thomas R. Horn, between 2011–2012.

Bron: THE COMING GREAT DECEPTION—PART 32: When Chariots of the Fallen Star Gods Appear » SkyWatchTV