DE KOMENDE GROTE MISLEIDING - Deel 25: De VORG (Vatican Observatory Research Group) betwist de Goddelijke Schepping, en spreekt geloof uit in ET

22 juni 2021 - door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37

We eindigden het vorige artikel met het idee dat Vaticaanse geleerden geloven dat er twee soorten waarheid zijn: de ene toegankelijk door rede en bewijs en de andere door blind geloof. Als je goed oplet, wordt het gemakkelijk om het verschil in waarheid te zien in de bijtende kritiek op Intelligent Design en Creationisme door de Jezuïtische wetenschappers. George Coyne, voormalig hoofd van de VORG, betwist bijvoorbeeld het antropisch principe als bewijs voor een goddelijke schepping:

Je een Schepper voorstellen die aan de natuurconstanten zit te prutsen is een beetje zoals denken dat God een grote pot soep maakt... Het is een terugkeer naar de oude visie van God als een horlogemaker, alleen is het nog fundamentalistischer. Want wat gebeurt er als blijkt dat er een volstrekt logische wetenschappelijke verklaring is voor deze waarden van de gravitatieconstante enzovoort? Dan zou er nog minder ruimte zijn voor God.

Zoals je ziet heeft Coyne, in navolging van Aquinas, de natuur, de bijzonderheden, gescheiden van de genade, de universalia. Coyne's concept van God hoeft niet overeen te komen met objectieve waarheden in de materiële wereld; het is eerder gedegradeerd naar het bovenliggende verhaal, de genade, en hoeft niet waarneembaar te zijn. Zijn wetenschappelijk werk bewoont echter het "lagere verhaal" - de natuur - en is toegankelijk door logica en rede. In dit domein is Coyne niet anders dan Richard Dawkins. Zijn kijk op de natuur wordt beheerst door de wetten van de fysica en de scheikunde en is daarom mechanistisch en gedetermineerd. Transcendente werkelijkheden zoals Gods status als Schepper en goddelijke voorzienigheid bevinden zich in de "bovenverdieping" waar de genade verblijft. Deze zijn alleen bekend door geloof en hebben geen invloed op zijn wetenschap.

De reden waarom het zo belangrijk is om deze tweedeling goed te begrijpen is dat het het krachtigste wapen is dat door secularisten wordt gebruikt om het bijbelse perspectief te delegitimeren. Het is duidelijk dat het niet altijd zo is geweest. Schaeffer beschrijft hoe de situatie zich ontwikkelde van Aquinas tot de filosofie, met als hoogtepunt de twintigste eeuw, toen het concept van waarheid zelf formeel werd verdeeld - een ontwikkeling die hij illustreert met een gebouw met twee verdiepingen. Op de onderste verdieping bevinden zich wiskunde, wetenschap en rede, die als publieke waarheid worden beschouwd, die voor alle mensen en te allen tijde bindend is. Daartegenover staat een bovenverdieping van emotionele ervaring, die als zuiver persoonlijk en subjectief wordt beschouwd. Daarom hoor je mensen tegenwoordig onzin uitkramen als: "Dat kan waar zijn voor jou, maar het is niet waar voor mij." Op deze manier worden ethische beweringen over abortus en het huwelijk niet serieus genomen op de markt van ideeën, omdat het eenvoudigweg overtuigingen zijn van de bovenste verdieping. Toen Schaeffer schreef was de term "postmodernisme" nog niet bedacht, maar hij liep duidelijk op de zaken vooruit. Vandaag de dag noemen we het onderste verhaal "modernisme", dat nog steeds beweert een universele, objectieve waarheid te hebben - terwijl in het bovenste verhaal, het postmodernisme, spirituele geloofsovertuigingen en moraliteit zetelen. De huidige verdeling tussen feiten en waarden wordt als volgt weergegeven:

De Jezuïtische wetenschappers hebben zich ingeleefd in het concept van de verdeelde waarheid door hun geloof naar de bovenste verdieping van een niet-te-beredeneren te verplaatsen, terwijl ze de seculiere, naturalistische wetenschap in de onderste verdiepingen van het feitenrijk hebben ondergebracht. Dit schept ernstige problemen. Wanneer religieuze beweringen naar de bovenste verdieping worden gehesen, zijn zij niet alleen immuun voor rationele kritiek, maar kunnen zij ook tegenstrijdigheden bevatten met de onderste verdiepingen. Post Vaticanum II-theologie gedijt op deze tweedeling. De verdeeldheid stelt bijvoorbeeld katholieken uit het tijdperk Vaticanum II in staat om inclusivisme te bepleiten. Zij vierden dat paus Johannes Paulus II een gebedswake leidde naast toverdokters, sjamanen, yogi's, boeddhisten, moslims en anderen, zonder ook maar enige kritiek op hun geloof te leveren.[ii] Helaas is alle liberale theologie gebaseerd op het concept van de verdeelde waarheid, en de niet-gelovige wereld is volledig in haar greep.

De seculiere wereld is noch geheel rationalistisch, noch geheel postmodern; integendeel, zij is opzettelijk verdeeld langs de splitsing feit/waarheid. Het modernisme regeert over het lagere feitenrijk, terwijl het postmodernisme een wurggreep heeft op het hogere waardenrijk. De seculiere visie op de menselijke persoon scheidt bijvoorbeeld menselijk leven van persoonlijkheid. Het lichaam in het onderste verhaal (het feitenrijk) wordt gezien als een biomechanische machine, terwijl de persoonlijkheid (het zelf) wordt verwezen naar het subjectieve bovenste verhaal. Dit vormt het kader voor het debat over bio-ethische kwesties zoals transhumanisme, euthanasie, seksualiteit en abortus. Aan de kant van de feiten in het onderste verhaal is het menselijk leven bijvoorbeeld wijd opengesteld voor verontrustende experimenten. Maar in het bovenste verhaal krijgen wetenschappers een ruime marge door de persoonlijkheid op een onwetenschappelijke, subjectieve manier te definiëren, zodat de bio-ethische grenzen worden versoepeld. Dit verklaart ook waarom anders harde wetenschappers geneigd zijn in buitenaardse wezens te geloven. Zoals Michael Crichton opmerkte, is SETI een religieuze zoektocht. Met andere woorden, hij bedoelt dat het zich in de bovenste verdieping bevindt en immuun is voor de rede. De kloof is de reden waarom je een graad kunt behalen in astrobiologie, een vakgebied dat absoluut niets te bestuderen heeft. De Jezuïeten die het Neo-Darwinisme en de astrobiologie omarmen terwijl zij beweren Christus te vertegenwoordigen, proberen hun eigen koek te hebben en er ook nog van te eten.

De Jezuïtische wetenschappers en Katholieke theologen zijn veel te politiek onderlegd om te beweren dat de Bijbel onwaar is. Gebruikmakend van de kloof tussen waarheid en leugen, plaatsen zij de Schrift in de postmoderne sfeer - als poëzie en mythe - waardoor deze helemaal uit het rijk van waar en onwaar wordt gehaald. Op deze manier kunnen zij ons verzekeren dat zij geloof hebben, terwijl zij tegelijkertijd ontkennen dat dit geloof van enig belang is voor de wetenschap. Zoals de voorstander van Intelligent Design Phillip Johnson het formuleert, "stelt het concept van de verdeelde waarheid de metafysisch naturalisten in staat om de potentieel lastige religieuze mensen te sussen door hen te verzekeren dat de wetenschap het 'religieus geloof' niet uitsluit (zolang het niet pretendeert kennis te zijn)"[iii] Met andere woorden, zolang iedereen begrijpt dat geloof in God slechts een kwestie van privé-gevoelens is, dan is het aanvaardbaar. Het raster van twee verdiepingen functioneert als een poortwachter die bepaalt wat serieus kan worden genomen als echte kennis en wat kan worden afgedaan als louter wensvervulling. Het wereldsysteem viert de rooms-katholieke omarming van zijn systeem.

De Templeton Stichting benoemde Michael Heller, professor aan de Pauselijke Academie voor Theologie in Krakau, Polen, tot winnaar van de Templeton Prijs 2008 voor ontdekkingen over spirituele werkelijkheden.[iv] Terwijl de Templeton Stichting beweert "uitzonderlijke bijdragen aan de bevestiging van de spirituele dimensie van het leven, hetzij door inzicht, ontdekking, of praktisch werk" te eren,[v] gebruikte Heller de persconferentie als een gelegenheid om intelligent design aan te vallen:

Aanhangers van de zogenaamde intelligent design ideologie begaan een ernstige theologische fout. Zij beweren dat wetenschappelijke theorieën, die de grote rol toeschrijven aan toeval en toevallige gebeurtenissen in de evolutionaire processen, moeten worden vervangen, of aangevuld, door theorieën die de rode draad van intelligent ontwerp in het universum erkennen. Dergelijke opvattingen zijn theologisch onjuist. Zij doen impliciet de oude manicheïstische dwaling herleven, die uitgaat van het bestaan van twee tegen elkaar inwerkende krachten: God en een inerte materie; in dit geval, toeval en een intelligent ontwerp. Er is hier geen tegenstelling. Binnen de alles omvattende Geest van God is wat wij toeval en willekeurige gebeurtenissen noemen, goed gecomponeerd tot de symfonie van de schepping.[vi]

Het manicheïsme was een vorm van gnostisch dualisme dat het kwaad gelijkheid gaf met God. Ons argument is niet dat het toeval een gelijke status heeft; wij geloven veeleer dat het niet bestaat op de manier die naturalisten geloven. Wat bedoelt hij met: "Er is geen tegenstelling" tussen Schepping en willekeur? Dit is nauwelijks te begrijpen! Wil communicatie betekenis hebben, dan moeten we het eens zijn over definities. "Willekeurig" en "geschapen" zijn tegenstrijdig. De protestantse theoloog en filosoof R.C. Sproul legt uit:

Sproul heeft volkomen gelijk, maar begrijp hem niet verkeerd. Het woord "toeval" wordt op verschillende manieren gebruikt, en secularisten stellen zich vaak op dit standpunt. In de ene betekenis duidt het eenvoudig op waarschijnlijkheid of mogelijkheid. Op deze manier gebruikt, is het een abstract concept dat een stand van zaken beschrijft. Wanneer je bijvoorbeeld een munt opgooit, heb je 50 procent kans om kop of munt te krijgen en 100 procent kans om een van beide te krijgen. Niemand gelooft echter dat een magische kracht die "toeval" heet ervoor zorgt dat het muntstuk op de een of andere manier valt. Toch vereren atheïsten regelmatig het toeval in de bovenbouw van het onredelijke, en blijkbaar heeft Michael Heller dat ook gedaan.

Het resultaat van een muntworp is een complexe relatie tussen krachten en de omgeving. Als we een machine zouden ontwerpen om een munt precies op dezelfde manier op te gooien in een vacuüm waar geen krachten van buitenaf op inwerken, dan zou hij elke keer op dezelfde manier de munt laten terechtkomen. Toeval kan niets doen, maar atheïstische naturalisten zeggen regelmatig dat dingen door toeval gebeuren en impliceren daarmee oorzakelijk verband. Deze dubbelzinnigheid is een sprong naar onredelijkheid. Wat Heller ook zegt, hij kan niet rationeel geloven dat het leven evolueert door toeval en goddelijke intentie; dat is onzin. De Jezuïtische wetenschappers die evolutie door willekeurige natuurlijke selectie bepleiten, ontkennen God als Schepper.

Opus De theoloog Giuseppe Tanzella-Nitti karakteriseert de rooms-katholieke openheid voor het toeval wanneer hij met betrekking tot ET's stelt: "Wij weten niet of het leven een universeel en quasi-onvermijdelijk verschijnsel is, dat zichzelf overal reproduceert waar de omstandigheden dat toelaten,"[viii] en vervolgens: "of dat het leven gelijk staat aan een louter probabilistisch getal, het resultaat van toeval aan het roulettewiel van de kosmische evolutie en een verschijnsel dat geen enkele betekenis heeft. "Het lijkt erop dat de omarming van naturalistische vooronderstellingen onvermijdelijk volgt zodra het gezag van de Schrift is verlaten.

Toen hij samen met Richard Dawkins verscheen, beschreef kardinaal George Pell het bijbelse verhaal van Adam en Eva als een mythe. Tot groot vermaak van Dawkins verklaarde hij: "Het is een zeer geraffineerde mythologie om te proberen het kwaad en het lijden in de wereld te verklaren... Het is een religieus verhaal verteld voor religieuze doeleinden."[x] Hij zei dat het onmogelijk was om te weten of er werkelijk een eerste mens was. Dezelfde heterodoxe opvatting komt naar voren in commentaren van de Jezuïtische astronomen. Coyne, die ook met Dawkins heeft opgetreden, bevestigt God als de Schepper, maar nuanceert: "Ik weet ook dat ik geëvolueerd ben, dat mijn voorouders uit de zee kwamen gekropen, en dat zij uiteindelijk aan bomen hingen en bananen aten."[xi] Over Genesis stelt hij: "De Schrift bestaat uit mythe, poëzie en geschiedenis. Maar het onderwijst eenvoudigweg geen wetenschap."[xii] Het verschil in waarheid is duidelijk, maar de ontkenning van Adam gaat veel verder dan wetenschap, omdat de zonde van Adam een sleutelcomponent is van het Evangelie (Romeinen 5:12). Als onze zondige natuur slechts een overblijfsel is van ons dierlijk verleden, waarom zou God ons er dan verantwoordelijk voor houden? Erger nog, men vraagt zich af waarom iemand die zo gezind is Jezus Christus zou aanbidden, die zich noodzakelijkerwijs vergiste in zijn overtuiging dat God aan het begin man en vrouw schiep (Mattheüs 19:4). Door het geloof te degraderen naar de bovenste verdieping van het niet-redeneren, worden deze tegenstrijdigheden eenvoudig terzijde geschoven. Dit roept de vraag op: "Wat is geloof?"

Een juist geloof is noch blind noch wensdenken, maar eerder een verdiend vertrouwen gebaseerd op bewijs. Richard Dawkins beweert dat geloof slechts "geloof zonder bewijs" is of zelfs een proces van opzettelijk niet-denken.[xiii] Wij vinden dit onoprecht. Wij stellen dat bijbels geloof meer verwant is aan een verdiend vertrouwen zoals dat tussen een man en een vrouw. Wij hebben geloof gebaseerd op een verdiend vertrouwen in het karakter van onze echtgenoten. Op dezelfde manier vertrouwen wij God en geloven wij zijn woord vanwege zijn trouw. Een theologisch woordenboek ondersteunt dit door het te definiëren in termen van zowel een "intellectueel geloof" als een "relationeel vertrouwen of verbintenis."[xiv] Dienovereenkomstig is bijbels geloof gebaseerd op een verenigde waarheid en wordt het ondersteund door bewijs dat in de materiële wereld kan worden waargenomen. Ironisch genoeg hebben de Jezuïtische priesters de definitie van Dawkins overgenomen.

Guy Consolmagno stelt: "De religieuze fundamentalisten zijn in principe bang dat ze geen geloof hebben, en daarom klampen ze zich zo vast aan het weinige dat ze hebben. De wetenschapsfundamentalisten, ik denk dat sommigen van hen gewoon serieus genomen willen worden als wetenschappers en ze denken, nou ik moet laten zien dat ik al het andere heb verworpen. Dus in die zin zijn wetenschap en religie erg gescheiden."[xv] Hoewel wij niet beweren dat de Bijbel een wetenschapsboek is, vinden wij wel dat de Bijbel serieus genomen moet worden. De Bijbel presenteert niet alleen individuele waarheden zoals God is Schepper, het universum had een begin, en de mens heeft een uitzonderlijke status boven de dieren, maar het onderwijst ook over de aard van de waarheid. Nancy Pearcey, een student van Schaeffer, auteur en professor in de apologetiek aan de Houston Baptist Universiteit, stelt: "Omdat alle dingen geschapen zijn door één enkele goddelijke geest, vormt alle waarheid één enkel, samenhangend, onderling consistent systeem. De waarheid is verenigd en universeel."[xvi] Dus, God schiep opzettelijk, of Hij schiep niet; het is niet mogelijk om op een samenhangende manier te geloven in willekeurige evolutie en Schepping. Er is geen excuus voor dit warrige denken.

De apostel Paulus vertelt ons dat Gods ontwerp duidelijk is in de schepping: "Want de onzichtbare dingen van Hem zijn vanaf de schepping van de wereld duidelijk te zien, door de dingen die gemaakt zijn te verstaan, namelijk zijn eeuwige kracht en Godheid, zodat zij zonder verontschuldiging zijn" (Romeinen 1:20). Maar zelfs zonder een beroep te doen op de Schrift, denken wij dat intelligent design een legitiem programma van wetenschappelijk onderzoek is. Waar we mee te maken hebben zijn twee tegenstrijdige definities van wetenschap: 1) Wetenschap is gebaseerd op onpartijdige, herhaalbare waarnemingen en volgt het bewijs waar het toe leidt; 2) Wetenschap is uitsluitend gewijd aan materialistische verklaringen en filosofisch naturalisme. Het eerste lijkt intellectueel deugdzamer, maar wij zijn gedwongen het tweede te aanvaarden. De intelligente ontwerptheorie stelt eenvoudigweg dat sommige dingen het best verklaard kunnen worden als het product van een geest, door intelligente oorzakelijkheid in plaats van een beroep te doen op toeval. Het SETI-programma is bijvoorbeeld gebaseerd op het idee dat zij in een radiosignaal een ontwerp kunnen ontdekken in plaats van willekeurige ruis.

De SETI-onderzoeker ontdekt een patroon en maakt een gevolgtrekking uit het ontwerp, en in dit geval neemt niemand hem dat kwalijk of beweert hij dat een dergelijke gevolgtrekking buiten het bereik van de wetenschap ligt. Maar op andere gebieden van de wetenschap is een dergelijke redenering niet toegestaan. De Jezuïetencritici begrijpen de gevolgtrekking uit een ontwerp niet.

Een voorbeeld: toen Christopher J. Corbally, onderdirecteur van het Vaticaans Observatorium, op VATT werd geïnterviewd voor het Duitse televisieprogramma In Focus, gaf hij blijk van deze onwetendheid:

Intelligent Design betekent ja, er is ontwikkeling geweest... maar er zijn bepaalde sprongen in de ontwikkeling die niet alleen door de fysica en de biologie kunnen komen. Er moet iets anders zijn, een intelligent ontwerper die dat nieuwe ding produceert.

Het is veelzeggend dat de Jezuïetencritici de theorie van het intelligente ontwerp eigenlijk niet begrijpen. De gevolgtrekking uit een ontwerp is geen beroep uit onwetendheid; het is eerder een beroep op het bewijs voor intelligente oorzakelijkheid. Ontwerp wordt afgeleid op grond van positieve argumenten zoals onherleidbare complexiteit en fijnafstemming, niet op grond van hiaten. Hij gaat er ook van uit dat aanhangers van een intelligent ontwerp en Creationisten geen legitiem gebruik maken van wetenschappelijke methoden voor het verzamelen van bewijs. Zoals hierboven is aangetoond, hebben Dr. Hugh Ross en zijn team grote hoeveelheden bewijsmateriaal gepresenteerd voor ontwerp in de schepping. Dit bewijs moet worden behandeld in plaats van kortweg te worden gediskwalificeerd.

MEER DAN 10 JAAR IN DE MAAK! DOCUMENTAIRE MET PENTAGON-INSIDERS, WETENSCHAPPERS, THEOLOGIE-EXPERTS OVER UFO'S EN DE KOMENDE GROTE MISLEIDING (VERSCHIJNT IN AUGUSTUS)

In tegenstelling tot de populaire opinie, is intelligent design wel degelijk een wetenschappelijk te onderzoeken oorzaak. In zijn baanbrekende boek, The Design Inference: Eliminating Chance through Small Probabilities (1998), stelde de wiskundige en filosoof William Dembski een "verklarend filter" voor om drie manieren van concurrerende verklaringen te verwerken: regelmatigheid, toeval, en ontwerp. Dit proces laat een rigoureuze methodologie zien waarin regelmatigheid en toeval kunnen worden uitgesloten, wat leidt tot een redelijke gevolgtrekking van ontwerp. Toch overwegen critici van "intelligent design" een dergelijk proces nooit. Op deze manier zijn de critici van "intelligent design" degenen die legitieme wegen van onderzoek afsluiten en onderzoek verhinderen waar dat wetenschappelijk gezien gepast is. Darwinisme is een wetenschapstopper.

Bovendien begaan de Jezuïeten de "ofwel/of"-denkfout door te beweren dat een opvatting óf wetenschappelijk óf religieus is. De twee gebieden overlappen elkaar vaak. Bijvoorbeeld, Jezus stond op uit de dood of Hij stond niet op. Paulus schreef: "En indien Christus niet is opgestaan, zo is onze prediking ijdel, en ook uw geloof ijdel" (1 Korintiërs 15:14). Toch is intelligent design, als wetenschappelijk streven, geen religieus standpunt en stelt het geen a priori eisen. Naturalisme is echter een antireligieus standpunt en stelt wel metafysische eisen. De oppositie tegen "intelligent design" wordt niet gemotiveerd door intellectuele integriteit, maar veeleer door een gehechtheid aan het filosofisch naturalisme. Het zou dus niet al te verwonderlijk moeten zijn dat Jezuïeten het geloof in New Age mystiek en buitenaardse wezens hebben omarmd.

Malachi Martin's Ontmaskering: Het mystieke Darwinisme van Pierre Teilhard de Chardin

Malachi Martin, voormalig Jezuïet en adviseur van drie pausen, schreef een bestseller: The Jesuits: The Society of Jesus and the Betrayal of the Roman Catholic Church, waarin hij de orde beschuldigt van het systematisch ondermijnen van de kerkelijke leer en deze te vervangen door communistische doctrines. Martin beweerde dat er een diplomatieke overeenkomst bestond tussen het Vaticaan en de USSR, het pact van Metz genoemd. Volgens Martin beloofde Paus Johannes XXIII het communisme niet te veroordelen in ruil voor de deelname van twee Russisch-Orthodoxe prelaten als waarnemers aan het Tweede Vaticaans Concilie.[xviii] Dit soort bedriegerij en compromissen met het communisme brachten Martin ertoe de Jezuïeten te verlaten om boeken te schrijven waarin hij hun vele ketterijen ontmaskerde. In het licht van onze huidige discussie staat de invloed van één individu boven alle anderen.

Pierre Teilhard de Chardin, S.J. (1881-1955), is meer dan welke andere rooms-katholiek ook, kenmerkend voor de modernistische omarming van het Darwinisme en buitenaardse wezens. Martin geloofde dat de Jezuïeten "doordrenkt waren met zijn zienswijze,"[xix] waardoor de Kerk op fundamentele manieren werd ondermijnd. Wat het Darwinisme betreft, schreef Martin dat vóór Chardin:

De rooms-katholieken hebben altijd volgehouden dat het ontstaan van de Homo Sapiens de directe daad was van een afgescheiden schepping door God, zoals geschetst in het Hof van Eden-verslag in het boek Genesis. Want volgens de katholieke leer heeft de mens een geestelijke en onsterfelijke ziel die op geen enkele aanvaardbare wijze kon "evolueren" uit materiële vormen, zelfs niet uit "hogere dieren". Dit is nog steeds de leer van de Rooms Katholieke Kerk. Toen rooms-katholieke geleerden die Evolutie als een feit hadden aanvaard, probeerden de officiële leer met Evolutie te verenigen, veronderstelden zij dat God de Schepper op een bepaald moment in het evolutieproces ingreep en een geestelijke en onsterfelijke ziel in een reeds hoog ontwikkeld "hoger dier"[xx] inbracht.

Paus Pius IX, dezelfde paus die de pauselijke onfeilbaarheid verklaarde, noemde Darwinistische evolutie "een systeem dat tegelijk in strijd is met de geschiedenis, met de traditie van alle volkeren, met de exacte wetenschap, met de waargenomen feiten, en zelfs met de Rede zelf."[xxi] Bovendien bevestigde de Pauselijke Bijbelcommissie in 1909 een letterlijke fundamentalistische lezing van de eerste drie hoofdstukken van Genesis.[xxii] Het moderne revisionisme is opmerkelijk.

Afgezien van de absurditeit van de katholieke aanspraken op een onfeilbaar leergezag, verwierp Chardin, net als de VORG, elke historiciteit van het Genesis-verhaal. Hij schreef: "Het is onverenigbaar met wat we weten uit de biologie dat onze menselijke soort zou afstammen van een paar,"[xxiii] een problematische bewering gezien Jezus' expliciete onderwijs over dat eerste paar (Mattheüs 19:5). Toch is Chardin beroemd om zijn synthese van mystieke religie, evolutie, en ET geloof. In The Jesuits schreef Martin: "De invloed van deze man op het denken van de Jezuïeten en op katholieke theologen en op de denkprocessen van christenen in het algemeen is kolossaal geweest en is dat nog steeds."[xxiv] Dit suggereert dat Chardin's mystieke evolutionaire synthese de demonische spiritualiteit zou kunnen zijn die de VORG en de recente rooms-katholieke omarming van buitenaardse wezens aanstuurt, een vooruitzicht dat we in volgende bijdragen zullen bespreken.

VOLGENDE KEER: De eerste inval van de strijdwagens van de (Gevallen Ster-)Goden

Eindnoten:

[i] George Coyne, as quoted in: Margaret Wertheim, “The Pope’s Astrophysicist,” Catholic Education Resource Center , last accessed January 17, 2013, http://catholiceducation.org/articles/science/sc0047.html .

[ii] “Pope Leads World Prayer Day,” BBC News , January 24, 2002, http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/1779135.stm .

[iii] Phillip E. Johnson, The Wedge of Truth: Splitting the Foundations of Naturalism (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2000), 148,

[iv] “Previous Prize Winners: Michael Heller,” Templeton Foundation , last accessed January 17, 2013, http://www.templetonprize.org/previouswinners/heller.html .

[v] “About the Prize: Purpose,” Templeton Foundation , last accessed January 17, 2013, http://www.templetonprize.org/abouttheprize.html .

[vi] Statement by Professor Michael Heller at the Templeton Prize News Conference, March 12, 2008; viewable here: http://www.templetonprize.org/pdfs/heller_statement.pdf .

^[vii] R. C. Sproul, Not a Chance: The Myth of Chance in Modern Science and Cosmology , electronic ed. (Grand Rapids, MI: Baker Books, 2000, c1994), 3.

[viii] Giuseppe Tanzella-Nitti, “Extraterrestrial Life” Interdisciplinary Encyclopedia of Religion and Science , last accessed August 21, 2012, http://www.disf.org/en/Voci/65.asp .

[ix] Ibid.

[x] “Pell says Adam and Eve Didn’t Exist,” The West Australian , April 10, 2012, http://au.news.yahoo.com/thewest/a/-/newshome/13381016/pell-says-ad/ .

[xi] Jack Hitt, “Would You Baptize an Extraterresrial?” New York Times magazine, May 29, 1994, http://www.nytimes.com/1994/05/29/magazine/would-you-baptize-an-extraterrestrial.html?pagewanted=all&src=pm .

[xii] Ibid.

[xiii] Richard Dawkins, “Is Science a Religion?” The Humanist , January/February 1997, viewable here: http://www.thehumanist.org/humanist/articles/dawkins.html .

[xiv] Stanley Grenz, David Guretzki, and Cherith Fee Nordling, Pocket Dictionary of Theological Terms (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 1999), 50.

[xv] Henry Bortman, “Interview with Brother Guy Consolmagno,” Astrobiology Magazine , last accessed January 17, 2013, http://www.astrobio.net/interview/966/interview-with-brother-guy-consolmagno .

[xvi] Nancy Pearcey, Saving Leonardo: A Call to Resist the Secular Assault on Mind, Morals, and Meaning, Kindle ed. (Nashville, TN: B&H Publishing), 25.

[xvii] Chris Corbally, “Faith Matters God’s Stargazers,” In Focus on DW-TV 2009; viewable here:“NASA And The Vatican’s Infrared Telescope Called (LUCIFER) PT 2,” You Tube video, 8:00, posted by migfoxbat, last updated April 13, 2010, last accessed January 17, 2013, http://www.youtube.com/watch?v=_GCEl1-9LCw&feature=plcp , 2:33–3:34.

[xviii] Malachi Martin, The Jesuits (New York, NY: Simon & Schuster, 1988), 86.

[xix] Ibid. , 287.

[xx] Ibid. , 287.

[xxi] Pius IX, Letter, 1877, as quoted in Maureen Fiedler and Linda Rabben, eds., Rome Has Spoken: a Guide to Forgotten Papal Statements and How They Have Changed through the Centuries (New York, NY: The Crossroad Publishing Company, 1998), 178.

[xxii] “On the Historical Character of the First Three Chapters of Genesis,” as quoted in Maureen Fiedler and Linda Rabben, eds., Rome Has Spoken, 179.

[xxiii] Malachi Martin, The Jesuits , 287.

[xxiv] Malachi Martin, The Jesuits , 293.

Bron: | THE COMING GREAT DECEPTION—PART 25: The VORG (Vatican Observatory Research Group) Disputes Divine Creation, Expresses Faith In ET