De energiecrisis van het Westen is de onnodige crisis van onze generatie.

Europa heeft het moment van de waarheid bereikt, en zijn armere en zwakkere burgers staan op het punt deze winter met hun leven te betalen - Dit zullen de gevolgen zijn, die vermeden hadden kunnen worden, van het anti-energiebeleid dat we in het Westen hebben aangenomen

Door Boaz Arad - GLOBES - 26-10-2021

(Dit is een Google-vertaling van een Hebreeuws artikel)

De wereldwijde energiecrisis, die in de komende winter goed voelbaar zal zijn, verdient het om de "onnodige crisis" te worden genoemd. Dit was de definitie van Winston Churchill in antwoord op Roosevelt toen hem gevraagd werd hoe hij vond dat de Tweede Wereldoorlog genoemd moest worden. "De onnodige oorlog," antwoordde Churchill en legde uit, "er is nog nooit een oorlog geweest die zo gemakkelijk te voorkomen was in het vernietigen van wat er over was van de wereld die de vorige strijd had overleefd."

Gas- en energieprijzen die stijgen en wereldwijd records breken, verdiepen de crisis die de hele productie- en bevoorradingsketen treft. Deze crisis en de stijgende prijzen van alle onderdelen voor de infrastructuur van de wereldhandel zijn nu precies deze "onnodige crisis", na meer dan een jaar waarin de burgers van de wereld getroffen zijn door de vernietiging van de coronaplaag en nu behoefte hebben aan goedkope en betrouwbare energie.

Deze crisis veroorzaken de westerse landen zelf (en alle zwakkere landen) terwijl ze verstrikt raken in een web van misvattingen over de voordelen van onstabiele zonne- en windenergie. Hoewel er geen echte opslagoplossingen zijn en het niet mogelijk is om de stabiele energie te vervangen door zonne- en wind energie, werd een enorme misleidingscampagne gelanceerd die aan de kiezers werd verkocht op de jaarlijkse klimaatconferenties en voortdurende campagnes, die het gevoel van urgentie versterken en de catastrofe aankondigen.

Westerse landen werden aangetrokken tot de destructieve concurrentie

Er zijn enorme gasvoorraden in Europa, er zijn enorme hoeveelheden gas waarop de Europese landen bovenop zitten maar de productie ervan verhinderen, terwijl ze een wetgevend en juridisch BDS-regime opzetten tegen de energiebedrijven die de "vloeistof van het leven" van de moderne beschaving hebben geleverd. Deze stap leidt tot energiehonger, stijgende prijzen en geen andere keuze dan zich over te geven aan autoritaire regimes, zoals het Poetin-regime in Rusland, dat de verstikkende greep op de Europese energievoorziening versterkt.

Alsof dat nog niet genoeg is, zijn de westerse landen in een destructieve concurrentiestrijd verwikkeld en eisen zij "de inzet te verhogen". De leiders eisen een ambitieuzere doelstelling voor de productie van hernieuwbare en onstabiele energie. Getallen variërend van 30% tot 50% en 100% worden op de weddenschapsbeurs gegooid ... het zijn allemaal ongefundeerde getallen die niet relevant zijn voor het verminderen van de benodigde hoeveelheid fossiele energieproductie, aangezien er momenteel onvoldoende (duurzame) opslagcapaciteit is. Volgens een rapport van de Israel Electricity Authority, (2020): "Verhoging van de doelstelling voor duurzame energie leidt niet tot een significante vermindering van het conventionele vermogen dat nodig is voor de economie. Dat wil zeggen, de bouw van zonne-installaties bespaart bijna niet op de bouw van conventionele stroom." Deze informatie wordt niet openbaar gemaakt.

De in Frankrijk gebruikelijke oplossing om de uitstoot te verminderen door over te schakelen op elektriciteitsopwekking met behulp van kernreactoren (ongeveer 70% van de in Frankrijk opgewekte elektriciteit) is ook in de meeste westerse landen niet mogelijk vanwege bureaucratische weerzin die de mogelijkheid om projecten op een redelijke termijn op te zetten in de kiem smoort en agressieve publieke tegenstand. Die resoluut eisen om onverwijld over te schakelen op "hernieuwbare" energiebronnen.

Dit energetisch ongeluk had voorkomen kunnen worden als we eerlijke intellectuelen en professionals hadden gehad en moedige publieke vertegenwoordigers die bereid waren de onaangename en impopulaire waarheid te vertellen tegen de propagandagolven in.

Israël heeft vele partners in dit bedrog, te beginnen met de Jeruzalem City Building Committee die leidde tot de begrafenis van het energie-onafhankelijkheidsproject in de productie van lokale olie uit leisteen in de laaglanden van Judea (en ertoe leidde dat Israël afhankelijk werd van geïmporteerde olie) en doorgaat op de hoogste posities zoals president Herzog die Dov Hanin benoemde om de groene campagne te leiden voor de Knesset, ministers en regeringsambtenaren.

Politici die hun nadelige bijdrage hebben geleverd aan het misleiden van het publiek door ongefundeerde persberichten alsof we erin geslaagd zijn om in alle energiebehoeften van Eilat te voorzien met behulp van zonnevelden, allemaal vergezeld door academici en activistische publieke figuren die juichen voor de populistische propaganda campagne.

Het "progressieve" Europa heeft het uur van de waarheid bereikt, en zijn armere en zwakkere burgers staan op het punt deze komende winter met hun leven te betalen. Dit zijn de gevolgen, die vermeden hadden kunnen worden, van het anti-energiebeleid dat wij in het Westen hebben gevoerd. De geopolitieke implicaties van dit beleid zullen leiden tot een versterking van de mondiale invloed van de dictatoriale spelers (Rusland en China bijvoorbeeld), wier schadelijke invloed zich ook manifesteert in de versterking van onze vijanden.

Wij in Israël zullen een zware prijs betalen in veiligheid, kosten van levensonderhoud en potentiële welvaart, en de vraag die overblijft is of we in staat zullen zijn het teken aan de wand vroeg genoeg te lezen, zodat we een deel van de schade kunnen voorkomen.

De auteur is lid van het Forum for Environmental Rationality, directeur van het Ayn Rand Center en een van de oprichters van de nieuwe liberale beweging in Israël.

Bron: The energy crisis of the West: The unnecessary crisis of our generation - ISRAPUNDIT