Inzicht in ons digitale Babylon

Door David Kinnaman en Mark Matlock - 22 september 2019

Misschien herinnert u zich die advertentie van een paar jaar geleden waarin een jonge puber vraagt: "Google, wat is 'glossofobie'?" Een warme vrouwenstem informeert hem zachtjes: "Spreekangst is de angst voor spreken in het openbaar." Hij klikt op "ontdek meer" op zijn tablet en het geluid van de eerste inauguratietoespraak van Franklin D. Roosevelt op de trappen van het Amerikaanse Capitool wordt afgespeeld, boven een inspirerende videomontage van Google die de jongeman begeleidt bij de voorbereidingen voor een toespraak in de klas.

We kunnen zien dat de toespraak van de jongeman een groot succes is omdat zijn klasgenoten in applaus uitbarsten en omdat een mooi jong meisje verlegen naar hem lacht. Verbaasd en schaapachtig glimlacht hij terug.

Sprong naar de alomtegenwoordige Google zoekbalk.

Hoe vraag ik ... typt hij.

... een meisje uit, suggereert de vervolgkeuzelijst, want zijn trouwe Google-tablet kan in de hoopvolle plaatsen van het tedere hart van de jongen kijken en wil zijn altijd aanwezige, alziende, geheimbewarende BFF zijn.

Velen van ons wenden zich tegenwoordig tot onze apparaten om ons te helpen de wereld te begrijpen. Vooral tieners en jonge volwassenen gebruiken de schermen in hun zakken als raadgevers, entertainers, instructeurs en zelfs als hun seksuele opvoeders. Waarom de moed verzamelen om een ongemakkelijk gesprek te voeren met een ouder, pastoor of leraar als je het gewoon aan je telefoon kunt vragen en niemand anders er iets van te weten zal komen?

Als het op technologie aankomt, is de weg van de minste weerstand niet verachtelijk omdat het makkelijk is. Het is prijzenswaardig omdat het efficiënt is.

Zoeken op Google is een prachtig voordeel, meestal, van het leven in de moderne wereld. Wie heeft niet gemerkt dat zijn leven is verbeterd door toegang tot de juiste informatie op het juiste moment? Bekijk een stap-voor-stap uitleg over het repareren van uw vaatwasser. Luister naar uw favoriete liedje. Een nieuw recept ontdekken. Ga nu winkelen voor het verjaardagscadeau van uw vriend, voordat u het vergeet. Bevestig voor de gek die het niet met u eens is dat de schurk in de eerste Die Hard-film in feite Alan Rickman is (en niet Jeremy Irons).

De virtuele mogelijkheden zijn vrijwel eindeloos. Schermen zijn magische poorten naar meer konijnenholen dan Alice in duizenden levens zou kunnen bezoeken - en een paar leiden zelfs naar iets nuttigs.

Ja, daar wringt de schoen: Onmiddellijke toegang tot informatie is geen wijsheid. Hoe vind je het konijnenhol dat leidt naar echte, waardevolle wijsheid om goed te leven en Jezus te volgen in een versnelde, complexe cultuur?

Wij, bij Barna, hebben een uitdrukking aangenomen om onze cultuur te beschrijven die wordt gekenmerkt door fenomenale toegang, diepe vervreemding en een crisis van autoriteit: digitaal Babylon.

Het oude Babylon was het heidense-maar-spirituele, hypergestimuleerde, multiculturele, keizerlijke kruispunt dat het ongewilde thuis werd van de Judeese ballingen, waaronder de profeet Daniël, in de 6e eeuw v.Chr. Maar digitaal Babylon is geen fysieke plaats. Het is het heidense-maar-spirituele, hypergestimuleerde, multiculturele, keizerlijke kruispunt dat het virtuele thuis is van ieder mens met Wifi, een data-abonnement of - voor de meesten van ons - beide.

Imperiums onderwerpen zwakkere naties op aarde met behulp van een verscheidenheid aan tactieken, die niet allemaal deugdelijk zijn. Ja, keizerrijken gebruiken geweld en harde macht om dominantie te bereiken. Maar militaire middelen gaan vaak hand in hand met koloniale strategieën die worden ingezet om de taal, de economie en de culturele verbeelding van de veroverde volkeren te veranderen. De Joodse elite werd na de militaire verovering van Juda door Babylonië gevangen genomen, onder dwang naar de hoofdstad van het rijk gebracht en onderworpen aan een culturele verovering die bijna net zo verwoestend was als hun militaire nederlaag. (Het boek Daniël is een levendig verslag van de cultuuruitroeiingscampagne van Babylon, en van hoe sommige ballingen zich met succes verzetten).

Als er vandaag een letterlijk Babylon zou bestaan, zou het internet zeker deel uitmaken van de imperiale gereedschapskist - en voor zover we gedachteloos alle inhoud consumeren die op ons pad komt, zouden we vrolijke deelnemers zijn van onze eigen kolonisatie. Websites, apps, films, tv, videospelletjes, muziek, sociale media, YouTube-kanalen enzovoort vormen steeds vaker het raster waaraan we toetsen wat waar is en wat echt is. De media en de boodschappen vervagen de grens tussen waarheid en onwaarheid. Wat echt is, ligt voor het grijpen. U hebt ongetwijfeld termen gehoord als "waarheidsgetrouwheid", "nepnieuws", "post-waarheid" en "alternatieve feiten". (Bent u ook het "onderzoek" tegengekomen dat "bewijst" dat millennials liever hun reukzin opgeven dan hun smartphone? Nepnieuws!) Al deze wedstrijden om de werkelijkheid te definiëren zijn kenmerken van het huidige Babylonische landschap.

Scherm volgeling

De kracht van digitale hulpmiddelen en de inhoud die zij leveren is ongelooflijk, en wij zijn de eerste generatie mensen die niet kan terugvallen op de verdiende wijsheid van vorige generaties om ons te helpen leven met deze snelle technologische veranderingen. In plaats van oudere volwassenen en tradities, wenden veel jongeren zich tot vrienden en algoritmen.

Christenen - zelfs zij die zeer toegewijd zijn - hebben het drukker dan ooit, gaan minder vaak naar de kerk en hebben veel mogelijkheden om buiten een geloofsgemeenschap te socialiseren. Het is niet ongewoon dat mensen evenementen en diensten bijwonen in meerdere kerken. "Op geloof gebaseerde media" zijn zo gemakkelijk toegankelijk en draagbaar dat we een hele klasse van mensen hebben die de Vroege Kerk bijna ongeloofwaardig zou hebben gevonden: Christelijke consumenten. De jeugdgroep diende vroeger als belangrijkste sociale uitlaatklep voor tieners en kinderen, maar die wordt vervangen door sport en sociale media. Het aantal uren dat men in een hechte kerkgemeenschap met elkaar in contact kwam, leerde en gediscipeld werd, is nu een druppel water in de oceaan van inhoud die uit beeldschermen stroomt.

Er zou nog veel meer gezegd kunnen worden, maar het punt is dit: We staan aan het front van een digitale revolutie die sleutelt aan wat het betekent om mens te zijn.

We zijn allemaal bewoners van het digitale Babylon.

We zijn nu allemaal ballingen.

Dit is een fragment uit het Engelstalige boek Faith for Exiles.

Bron: Understanding Our Digital Babylon - OutreachMagazine.com