Open brief aan alle religieuze kerkleden

Matthew - 15 juli 2021

Aan wie het ook maar aangaat, voor wie Christus stierf.

In mijn huis hebben wij gebeden, dat wij bij Zijn komst waardig zullen zijn, en dat onze klederen niet bevlekt en vuil zijn. ([Lucas 21:36, Jakobus 5:2, Openbaring 3:4, Openbaring 16:15) Ik heb iets waar ik berouw van wil hebben. De enige manier die ik zie om het u te kunnen uitleggen is met een brief en verzen. Veel van deze verzen zult u kennen, dus ik heb geprobeerd er alleen naar te verwijzen in plaats van dit te lang te maken om te lezen.

De Bijbel zegt: belijdt uw fouten aan uw broeders, (Jakobus 5:16) "Belijd elkander uw fouten, en bidt voor elkander, opdat gij gezond moogt worden. Het vurig gebed van een rechtvaardig mens zal veel baten."

Er staat ook, "test de geesten." (1 Tessalonicenzen 5:20-21, 1 Johannes 4:1)

Toen ik in Florida was, gingen we eropuit en getuigden met een vriend. De man met wie ik meeging, bracht me zo in verwarring dat ik moest nagaan of wat ik wist, juist was. We moeten een goed begrip hebben van vergeving/verzoend worden en hoe het in zijn werk gaat. Ik ben erg technisch, dus als iets niet logisch is, heb ik problemen, het is gewoon zoals God mij gemaakt heeft. Ik ga niet in op het achtergrondverhaal, want het is te lang, in principe zou de man een gedeeltelijk Evangelie brengen dat allerlei richtingen op zou gaan. Dit is echter wat ik in de Bijbel vond over hoe vergeving/verzoening werkt. Ik heb delen hiervan gekend, maar niet alles bij elkaar, ik denk dat dit gebeurt als je elke zondag naar je vader zou moeten luisteren om te preken... la, la, la, la, la.

Vanaf het moment dat Adam en Eva zondigden liet God hen zien dat er een betaling moest zijn voor de zonde die zij begingen. God offerde een dier (heel misschien een schaap). God liet hen zien dat hij bloed nodig heeft om te betalen voor een misdaad die tegen Hem is begaan. Dit zien we door het hele Oude Testament heen, toen Abel een dier offerde en geloof had in het bloedoffer (Heb 11:4). Toen Noach, offerde en het verbrandde op een altaar (Gen 8:20). Toen Abraham Izaäk op het altaar offerde en God in plaats daarvan een schaap gaf om te offeren. Toen Mozes altaren bouwde en de naam van de Heer aanriep. Tijdens het Pascha in Egypte moesten zij het bloed toedienen. Leviticus 17:11 zegt, dat het bloed verzoening doet voor de ziel. En [Hebr. 12:24] zegt, dat wat Jezus gedaan heeft, over betere dingen spreekt dan dat van Abel. [Hebr. 9:7-28, Heb 10:4], en [Hebr. 10:19] legt dit extreem gedetailleerd uit. Er wordt gesproken over 'hoe' de patronen van toepassing zijn van het Oude Testament in het Nieuwe Testament. En zo wordt het Evangelie uiteengezet in [1 Korintiërs 15:1-4]. Ik heb ook gevonden dat Petrus in de problemen kwam met Paulus omdat hij de heidenen zich liet gedragen als de Joden [in Galaten 2:10]. Petrus kreeg berouw en veranderde van gedachten en zei [in 2 Petrus 3:15] dat Paulus wijsheid was gegeven die wij moeten leren. In 1 Korintiërs 15:3 wordt gesproken over "hoe" Christus stierf en later legt Hebreeën uit hóe.

Dus toen gebruikten zij een bloedoffer om de naam van de Heer aan te roepen. Echter, "aanroepen" lijkt door de jaren heen van betekenis te zijn veranderd. Webster's woordenboek zegt,

• 1. Om een naam te geven,
• 2. Om te vragen om elkaar te ontmoeten of te komen,
• 3. Uitnodigen,
• 4. Benoemen of aanwijzen,
• 5. Zich beroepen op of een beroep doen op,
• 6. Een luid geluid laten horen,
• 7. Om in vereniging met Christus te brengen, om tot kennis, geloof en gehoorzaamheid van het evangelie te brengen.

Romeinen 10:13-14 zegt: Roept de naam des Heren aan, en dan staat er: Hoe zullen zij Hem dan aanroepen in wie zij niet geloofd hebben? 2Tim. 2:22 zegt: Ontvliedt ook de jeugdige begeerten; maar volgt de gerechtigheid, het geloof, de liefde en de vrede, met hen, die de Here aanroepen uit een rein hart. Omdat Ef. 2:8-9 zegt dat het niet uit werken is, betekent dit dat je niets kunt "DOEN" om gered en vergeven te worden. Ik wil niet schuldig zijn aan het eren van Jezus met mijn lippen: [Mark. 7:6] Hij antwoordde en zeide tot hen: Terecht heeft Jesaja over u, huichelaars, geprofeteerd, gelijk geschreven staat: Dit volk eert Mij met [hun] lippen, maar hun hart is verre van Mij. Maar tevergeefs eren zij Mij, lerende leringen, geboden der mensen. Want het gebod Gods terzijde leggende, houdt gij de overlevering der mensen in stand, [gelijk] het wassen van potten en bekers; en nog veel meer van dergelijke dingen doet gij. Ook zijn er voorbeelden van hoe woorden door de geschiedenis heen veranderd zijn, vandaag de dag zouden we denken dat het woord "laten" betekent "toestaan of toelaten" in [2 Tessalonicenzen 2:7], maar in het bijbelwoordenboek betekent hetzelfde woord "belemmeren/terughouden/tegenhouden".

John R. Rice zei:

Veel mensen geloven dat een zondaar niet gered kan worden zonder een periode van gebed, zonder God bewust aan te roepen. De Bijbel zegt echter niet dat een zondaar moet bidden om gered te worden. In feite volgt onmiddellijk op het vers in Rom. 10:13 een verklaring waaruit blijkt dat het aanroepen van God een bewijs is van geloof in het hart en dat het werkelijk het geloof is dat de zaak afhandelt... Het maakt niet uit hoe lang hij bidt, als hij niet op Christus vertrouwt, kan hij nooit gered worden. Als hij op Christus vertrouwt zonder bewust te bidden, dan is hij al gered. Er is slechts één verlossingsplan en slechts één stap die een zondaar moet nemen om het veilig te stellen. Die stap is te geloven in de Here Jezus Christus!

Charles H. Spurgeon zei:

Gij moet gered worden door geloof in Christus... en in Christus alleen. Denk niet dat gij dit of dat moet ervaren, voordat gij tot Jezus komt... Vertrouw niet op iets wat gij kunt DOEN, DENKEN, ZEGGEN of weten; rust alleen op Jezus, en gij zijt gered. Geef al het andere vertrouwen op, en vertrouw alleen op Jezus, op Jezus alleen, en gij zult overgaan van de dood in het leven. ~ geschreven in The Sword and The Trowel Magazine 1895 "Christus' verzoenend offer."

In een boek, Gods Plan Met De Mensen, toont T.T. Martin (1862-1939) aan dat het ONMOGELIJK is voor de mens om redding van God te verkrijgen door "er in gebed om te vragen." Enkele uittreksels:

T.T. Martin laat zien dat het eerste verlangen van de mens, wanneer hij schuldig bevonden wordt, is om te SMEKEN of te VRAGEN om vergeven te worden. Maar dit is niet het Evangelie. God zegt nooit tegen iemand dat hij Hem om vergeving moet vragen. Als redding verkregen kon worden door eenvoudigweg een gebed uit te spreken of God te smeken om vergeving, dan had Jezus niet aan het kruis hoeven te sterven! Hij had in de hemel kunnen blijven en een profeet kunnen gebruiken om ons te vertellen: "Oké, nu begin ik een nieuwe bedeling. Iedereen die alleen maar bidt en me smeekt om redding, zal ik accepteren en de nieuwe geboorte geven!" Ik heb me hier schuldig aan gemaakt en ik wist het niet eens!

T.T. Martin gaat verder door ons de illustratie te geven van het gerechtelijk recht. Hij zegt:

Elke overtreding moet "een rechtvaardige beloning" hebben, hoezeer het de zondaar ook spijt, hoezeer hij ook bidt en smeekt om vergeving, om vrijlating; hoezeer de priester of predikant of vrienden ook voor hem bidden om vergeving, om vrijlating. Een man die de staatswet heeft overtreden, valt op zijn knieën voor de rechter, bekent zijn zonde en smeekt de rechter hem te vergeven, hem vrij te laten; en hij roept mannen uit het publiek om te komen en hem te helpen smeken. De rechter antwoordt: "Als ik aan deze smeekbeden zou toegeven, zou ik een meinedige zijn; ik zou het recht met voeten treden. Elke overtreding moet een rechtvaardige vergoeding krijgen." Ik zou willen dat allen zich konden realiseren dat ieder gebed van zondaar, priester of prediker, om een zondaar te vergeven, vrij te laten, een gebed is tot God om een meinedige te worden. Als zondaars zich konden realiseren dat, na al hun knielen elke nacht en het belijden van hun zonden, en het bidden om vergeving, om er vanaf te zijn, elke zonde die ze ooit begaan hebben er nog steeds is, en dat "zonder het vergieten van bloed geen vergeving is", dan zouden ze hun werkelijke behoefte aan een Redder, een Verlosser beseffen.

Geen rechtvaardige rechter in welke rechtbank dan ook zou een veroordeelde vrijuit laten gaan alleen omdat hij "vroeg om te worden vrijgelaten" of "bad dat hij hem zou laten gaan."

Vervolgens, om berouw te definiëren is het voelen van pijn, verdriet, of spijt over iets wat gedaan of gesproken is, ook om van gedachten te veranderen over het onderwerp. [Lucas 13:3-5].

Voorbeelden van offers en onbekeerlijke harten die door God verworpen werden (Esau, Nadab, Abihu, Judas):

• Ezau [in Hebreeën 12:16-17]: Laat er geen hoereerder of ontheiliger zijn als Ezau, die voor één hap vlees zijn eerstgeboorterecht verkocht. Want gij weet, dat hij daarna, toen hij de zegen beërfd wilde hebben, verworpen werd; want hij vond geen plaats tot inkeer, hoewel hij die met tranen zorgvuldig zocht. Esau bad en huilde en God wees hem af. Hij had geen spijt van wat hij had gedaan.


• Nadab en Abihu probeerden het offersysteem te vernieuwen, de overtredingen die hen in de problemen brachten waren ongeoorloofde toegang, gebrek aan eerbied, en het offeren van vreemd vuur, zij gebruikten vuur van een andere bron en hadden het vuur van het koperen altaar moeten gebruiken, ik vond dat er gesuggereerd wordt dat zij ook bedwelmd waren en toen heeft God hen met vuur verteerd. Leviticus 10.


• Judas Iskariot riep Jezus aan met "Wees gegroet, Meester" [Mattheüs 26:49]. Mattheüs 27:3-4 zegt, dat Judas Zichzelf bekeerde en tegen de oudsten zei: IK HEB GEZONDIGD. Hij had geen berouw tegenover God en hij vertrouwde zeker niet op het Bloed van Jezus om hem te vergeven (verbale biecht). Judas biechtte bij een priester, net zoals elke Rooms Katholiek dat doet. Maar zij ontvangen daardoor geen vergeving van zonden, en Judas ook niet. Vergeving komt alleen door te vertrouwen op het bloed van Jezus [Ef. 1:7]. Het is duidelijk, dat is het moment dat een mens GELOOFT, dat hij gered is [Ef. 1:13]. Paulus zegt ons duidelijk [in 2 Korintiërs 4:13]: "Wij, dezelfde geest des geloofs hebbende, gelijk geschreven staat: IK HEB GELOOFD, DAAROM HEB IK GESPROKEN; zo geloven ook wij, en daarom spreken wij." Nadat een zondaar gered is, zal hij SPREKEN, of BEVESTIGEN dat hij gered is! Het UITSPREKEN VAN DE BELIJDENIS zelf is niet wat een mens redt, GELOOF is nodig voor God om een mens de nieuwe geboorte te geven. Maar, als een mens gered is, dan zal hij BELIJDEN dat hij op Christus als zijn Verlosser heeft vertrouwd!

Er is dus een groep mensen waar God over spreekt, en die "Here, Here roept"; ik wil niet tot deze groep behoren! In Mattheüs 7:21-23 zien we mensen die de Heer aanriepen, maar nooit gered werden: Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie de wil doet van mijn Vader, die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot mij zeggen: Heer, Heer, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd, en in uw naam duivelen uitgedreven, en in uw naam vele wonderbare werken gedaan? En dan zal Ik tot hen zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij die ongerechtigheid werkt. Zij vertrouwen op wat zij deden, profeteren, duivelen uitdrijven, vele wonderbaarlijke werken... Mattheüs 7 vertelt ons dat zij geen geloof hadden vanuit het hart in het volbrachte werk van Christus.

Er zijn dingen in het Oude Testament die gebruikt worden als een manier om te laten zien hoe verlossing werkt, Lucas 18:13-14 als voorbeeld van vergeving is Oud Testamentisch. Het Nieuwe Testament begint waar Jezus stierf, werd begraven, en weer opstond, en zijn bloed de grond raakte, en nadat hij opstond opsteeg naar de hemel om zichzelf aan God aan te bieden als onze verzoening voor de zonde. Lucas 18 is geen voorbeeld na Jezus' dood. Ook toen Petrus zei "Heer, red mij" [Mattheüs 14:30] wilde hij niet verdrinken, hij vroeg Jezus niet om zijn ziel te redden, hij riep om fysieke redding van zijn leven, niet om spirituele redding van zijn ziel. En zoals we weten verloochende Petrus Jezus, dus weten we dat hij een hartprobleem had. Dat zijn een paar voorbeelden van het aanroepen van de Heer op de verkeerde manier, en ik wil me daar niet schuldig aan maken.

Hoe vergeeft God ons? [Mat 6:12] En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren. [Mat 6:14] Want indien gij de mensen hun schuld vergeeft, zal ook uw hemelse Vader u vergeven: Zoals? Als? Voor de Zoals en de Als vinden we in Luk 17:3 het proces dat ons gegeven is om elkaar te vergeven. [Luk 17:3] Neemt u in acht: Indien uw broeder u onrecht doet, berisp hem; en indien hij berouw heeft, vergeef hem. Dus in het proces, gaat het stap 1. Berispen (afkeuring uiten), stap 2. Als hij spijt heeft en van gedachten verandert (berouw toont) ga dan naar 3 zo niet ga terug naar stap 1, stap 3. (Vergeef) hem. Lucas 17:4 zegt dat als het hele proces mislukt, herhaal het proces stap 1-3. Dus in deze volgorde leren we dat de Heilige Geest overtuigt(berispt), ik heb spijt en verander van gedachten over mijn richting(bekering), het is Gods taak om te (vergeven)! In het bovenstaande proces vinden we niets dat ons zegt dat we moeten "vragen" om vergeving, opdat we het kunnen ontvangen. Bedenk ook dat het gebed van de Heer de Wet op een voetstuk plaatst, je zou denken dat vergeving voorwaardelijk is als je alleen het gebed van de Heer onderwijst, bedenk dat dit voor het kruis gegeven werd. Zitten we niet in de problemen als we alleen vergeven worden door hoeveel we vergeven? Is het een ik-gecentreerd evangelie of een Jezus-gecentreerd evangelie? Is vergeving eens voor altijd of is het progressief, beetje bij beetje?

[Hebreeën 10:10] Door welke wil wij geheiligd zijn door de offerande van het lichaam van Jezus Christus, eens [voor altijd].

Ik kan in de bijbel niets vinden dat zegt: "Vraag om vergeving van uw zonden", "Vraag en u zult behouden worden." Ik kan niets van dien aard vinden. Dus zoals we weten: Een goed mens brengt uit de goede schatten van zijn hart voort, wat goed is; en een slecht mens brengt uit de kwade schatten van zijn hart voort, wat kwaad is; want uit de overvloed van zijn hart spreekt zijn mond.

Dus, ik heb berouw van "Vragen om vergeving."

• De oude ik zegt elke nacht en de hele tijd:
  "Lieve Heer, vergeef me alstublieft van (x zonde) dat ik gedaan heb, dat U niet bevalt. Help me om het beter te doen. (steeds weer als ik faal)"
•     De korte versie gedurende de dag als er iets gebeurt: "Vergeef me alstublieft."


• De nieuwe ik zegt elke nacht en de hele tijd:
  "Lieve Heer, ik heb spijt van (x zonde) dat ik heb gedaan dat U ontstemd heeft, wil het niet weer doen, help me alstublieft om het beter te doen, Dank U, o Heer, voor Uw vergeving/ verzoening in deze zaak want U zei 'HET IS AFGELOPEN'."


•     De korte versie gedurende de dag als er iets gebeurt; "Sorry Heer, dank U voor Uw vergeving."

De oude ik vroeg voortdurend om vergeving, de nieuwe ik is voortdurend aan het dankzeggen nadat ik berouw heb getoond en zelfs wanneer ik vergeet berouw te tonen. Wanneer Jezus ons alle zonden vergeeft, is dat voor verleden-heden-toekomst, dus het enige wat ik kan doen is sorry zeggen en dankzeggen.

[Ef. 2:8] Want door genade zijt gij behouden, door het geloof; en dat niet uit uzelf: [het is] een gave van God:

Als vergeving/verlossing/verzoening een geschenk is, hoe kan ik er dan om "vragen"? Het enige wat overblijft is het te "ontvangen", en God mijn dankbaarheid te tonen. Wat zeg jij als je een kerstcadeau krijgt? "Dank U!" Psalm 30:12 en 1 Thessalonicenzen 2:13 zegt dat we eeuwig moeten danken voor dat geloof!!! Dit vers zegt dat "door het geloof Christus in ons is" het zegt niet dat je er om moet "vragen". [Ef 3:17] Opdat Christus door het geloof in uw harten woont... zie de begeleidende verzen [Galaten 2:20, 2 Tessalonicenzen 1:10, Kolossenzen 1:27, Galaten 4:19, Galaten 1:15-16, 2 Corinthiërs 4:6-7, Romeinen 8:10].

Ik heb bij mijn kinderen gemerkt dat ik er gek van word als ze elke 30 seconden om iets vragen. God moet wel geïrriteerd zijn toen ik de hele tijd 'om vergeving vroeg' terwijl Hij zei 'HET IS AFGELOPEN'!

Geloof je mensen of geloof je wat God zegt over het Nieuwe Verbond?

Wist je dat er een overgang is van het Oude naar het Nieuwe?

[Hebreeën 8:7] Want als dat eerste [verbond] zonder gebreken was geweest, dan zou er voor het tweede [verbond] geen plaats gezocht zijn.

In Christus en in de liefde (Ef 3:17),

Matthew, voor wie Christus stierf!

Bron: Open Letter To All Religious Churchians - UNSEALED - World News | Christian News | Prophecy Updates