BIJBELS SYSTEEM VAN GETUIGE ZIJN VAN DE NIEUWE MAAN OPNIEUW GECREËERD IN JERUZALEM, ZOALS IN DE TIJD VAN HET SANHEDRIN

Door Adam Eliyahu Berkowitz | 6 december 2021

“

Op maandagavond vond een opmerkelijke gebeurtenis plaats, waarbij de afkondiging van de nieuwe maand werd nagespeeld zoals uitgevoerd door het Sanhedrin in Tempel-tijden.

VUREN OP DE BERG

Op maandagavond 7 december werden fakkels, masuot genoemd, in een rij opgesteld vanaf de Olijfberg, waarmee het systeem werd nagebootst dat in de tijd van de Tempel werd gebruikt om de waarneming van de nieuwe maan aan te kondigen. De mausuot werden ontstoken op het moment dat het mogelijk was getuige te zijn van de nieuwe maan, maar er werd geen feitelijke waarneming gedaan of gemeld aan het Sanhedrin. Drie fakkels werden op ongeveer tien plaatsen ontstoken, verspreid van Jeruzalem tot plaatsen zo ver weg als Amona en de berg Tabor.

Rabbi Hillel Weiss, de woordvoerder van het Sanhedrin, benadrukte dat het herstellen van het Bijbelse systeem van het waarnemen van de nieuwe maan belangrijk is voor het moderne Israël.

"Precies weten wanneer de maand begint is altijd belangrijk geweest in de Joodse praktijk, omdat de Tora de Joodse festivals inroostert volgens de dagen van de maand," legde Rabbi Weiss uit. "Sinds de schepping van de wereld, is elke zevende dag een Sjabbat geweest. Maar God gaf ons de autoriteit, eigenlijk de verantwoordelijkheid, om de tijd vast te stellen door de maanden in te stellen."

Het vaststellen van de nieuwe maand door getuigen wordt door Rashi, een vooraanstaand commentator op de Bijbel, beschouwd als de eerste mitswa (Bijbels gebod) die de natie Israël ontving na het verlaten van Egypte. Met grote spirituele betekenis, is het vaststellen van de kalender veel meer dan een geriefelijkheid. Het is zo belangrijk dat het een voorrang heeft op de Sjabbat. In Bijbelse tijden was het getuigen toegestaan de Sabbat te breken om in Jeruzalem aan te komen en voor het Sanhedrin te staan.

"Dit was een van de aspecten van het Sanhedrin en daarom de basis van rechtvaardigheid," zei Rabbi Weiss. "Het is niet willekeurig of lichtvaardig behandeld door simpelweg een kalender af te drukken en het te vergeten. Het Sanhedrin opdragen de maand vast te stellen is alsof zij de macht hebben om de maan te verplaatsen. Rechtvaardigheid is het vaststellen van de werkelijkheid. Natuurlijk, God schiep de wereld. Maar wij zijn verplicht om rechtvaardigheid in de wereld te scheppen, dat maakt ons een partner in de schepping."

"In de seculiere wereld, stelt de wetenschap de realiteit vast. Door de maand vast te stellen, erkent het Sanhedrin dat er een hogere macht is boven de wetenschap. Het is niet genoeg om de maand te berekenen."

HET KALENDERSYSTEEM

De maancyclus duurt ongeveer 29½ dag. Omdat een Hebreeuwse maand uit volledige dagen moet bestaan, is een maand soms negenentwintig dagen lang (zo'n maand staat bekend als chaser, "ontbrekend"), en soms dertig (malei, "vol"). De eerste dag van de maand, evenals de dertigste dag van een malei maand, wordt Rosj Chodesj genoemd. In de Tempels was de nieuwe maand een feest, gemarkeerd door het blazen op de sjofar en speciale offers.

In de tijd van de Tempel werd de nieuwe maand vastgesteld zowel door berekeningen als door getuigen die voor het Sanhedrin verschenen. Op de 30e dag van elke maand kwam het Sanhedrin bijeen op een grote binnenplaats in Jeruzalem, Beit Ya'azek genaamd. Paren getuigen die beweerden de nieuwe maan in de voorafgaande nacht te hebben gezien, kwamen hun getuigenis afleggen en werden aan een kruisverhoor onderworpen. Als de twee verslagen werden bevestigd, werd het bewijs aanvaard.

Het Sanhedrin verklaarde dan de nieuwe maand als geheiligd (mekoedasj).

De volgende nacht werden dan boodschappers uitgestuurd en werd een reeks brandstapels op bergtoppen aangestoken om het woord te verspreiden naar de afgelegen gemeenschappen. Hoewel het voor zijn tijd ongelooflijk efficiënt was, veroorzaakte dit systeem een vertraging voor de afgelegen gemeenschappen buiten Israël. Het is om deze reden dat Joodse gemeenschappen buiten Israël twee dagen lang feestdagen houden.

Toen de Tempel werd verwoest en het Sanhedrin werd ontbonden, werd de Hebreeuwse kalender uitsluitend berekend volgens de astrologische berekeningen en het sjabloon dat door Hillel II was vastgesteld. Het is opmerkelijk dat de berekeningen van Hillel II zo lang stand hielden. Echter, 1700 jaar later zijn er discrepanties tussen zijn kalender en de astronomische werkelijkheid. Als gevolg daarvan loopt de werkelijke datum van het verschijnen van de maan niet meer synchroon met het begin van de maand zoals die op de kalender staat.

Op technisch niveau was deze gebeurtenis een stap in het proces van correctie van de Hebreeuwse kalender. Volgens de bijbelse wet werd de nieuwe maand voor de Hebreeuwse kalender vastgesteld door betrouwbare getuigen die voor het Sanhedrin verschenen. Hillel II, voorzitter van het Sanhedrin in de vierde eeuw, stelde een geschreven kalender op, gebaseerd op astronomische berekeningen. Deze kalender, die nog steeds in gebruik is, standaardiseerde de lengte van de maanden en de toevoeging van maanden in schrikkeljaren in de loop van een cyclus van 19 jaar, zodat de maankalender gelijk loopt met de zonnejaren.

"Het belangrijkste obstakel voor de herinvoering van het systeem van de nieuwe maand is het hebben van een Sanhedrin dat als autoriteit wordt geaccepteerd door de natie Israël," zei Rabbi Weiss. "Dit zal een belangrijke stap zijn in de richting van de echte terugkeer van de Joden naar Israël."

[Opmerking: Door de berekening loopt deze kalender nu al een maand uit de pas. Daardoor viert men de feesten op onjuiste tijden. Dit was reeds voorzegt in het boek Jubileeën hfst. 6:34-38]

Bron: Biblical system of witnessing the new moon recreated in Jerusalem, as in time of Sanhedrin