Is de Biden-regering een vijand van Israël en de vrije wereld?

door Guy Millière - 21 mei 2021

• Biden maakte geen onderscheid tussen een democratische bondgenoot van de Verenigde Staten en een terroristische organisatie die hij niet eens bij naam noemde. Hij sprak alsof hij niet wist dat de rust werd verbroken door een terroristische organisatie of door niemand anders, en dat wat de Palestijnen belet vrijheid, welvaart en democratie te hebben, het juist is om te worden geregeerd door terroristen en mensen die het terrorisme steunen.


• Op 7 april werd in een persverklaring van het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken gezegd dat de regering-Biden had besloten de financiële "hulp van de VS aan de Palestijnen" te hervatten, zonder te eisen dat het Amerikaanse geld niet zou worden gebruikt voor terroristische doeleinden...


• De benoeming van Hady Amr tot plaatsvervangend assistent-secretaris voor Israëlisch-Palestijnse zaken, een man die Israël heeft beschuldigd van "etnische zuivering" en "apartheid" en heeft gezegd dat hij "door de intifada is geïnspireerd", leek te bevestigen dat de regering-Biden niet bijzonder "pro-Israël" zou zijn ... Amr ontmoette de eerste minister van de Palestijnse Autoriteit, Muhammad Ishtayya, in Ramallah om te onderhandelen over het gebruik van financiële hulp van de VS aan de PA, en dat terwijl Israël onder raketvuur lag...


• In een PBS-interview op 2 april kondigde een van de Amerikaanse onderhandelaars, Robert Malley, aan dat hij "de sancties die niet in overeenstemming zijn met de deal wil opheffen", "zodat Iran de voordelen geniet die het geacht werd te genieten". Niets wijst erop dat de regering-Biden dat standpunt heeft gewijzigd.


• Er waren geen dreigementen om de nieuwe financiering die hij de Palestijnen had beloofd, stop te zetten totdat zij zouden stoppen met het afvuren van raketten. Hij heeft er niet mee gedreigd zijn belofte van een kantoor in Washington DC voor hen in te trekken.


• Het meest verontrustende van alles is dat, terwijl de proxy van Iran, Hamas, bijna 4000 raketten afvuurde op een land zo groot als New Jersey, de VS in Wenen besprekingen voerde over de hoeveelheid geld die de VS bereid was aan Iran te geven - om meer wapens te kopen om Israël weer te kunnen slaan!


• Schijnbaar om de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman te destabiliseren, maakte de Amerikaanse regering een rapport openbaar waarin ze hem ervan beschuldigde verantwoordelijk te zijn voor de moord op de anti-Saoedische schrijver Jamal Khashoggi, zonder te specificeren dat Khashoggi een agent was van de Moslim Broederschap, een aartsvijand van het Huis van Saoed.


• In een recent artikel van Michael Doran en Tony Badran op 'Tablet' wordt uitgelegd waarom Israël op zijn hoede moet blijven en klaar moet staan om vastberaden op te treden. Een project dat tijdens het presidentschap van Obama is ontworpen en dat tot doel heeft "een nieuwe orde in het Midden-Oosten te creëren", lijkt in de maak te zijn. Het zou de belangen van Iran boven die van de bondgenoten van de VS in het Midden-Oosten plaatsen, wat zou leiden tot de hegemonie in de regio van Iran. Het project zou de nieuwe Abraham Akkoorden uithollen, en Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten ertoe aanzetten een akkoord te sluiten met Iran dat zou inhouden dat "Israël wordt gedwongen een passievere houding aan te nemen ten aanzien van de toenemende macht van Iran". Is dit het project dat de regering Biden nu aan het uitvoeren is?


• "In oorlogen en conflicten wint de ene kant en verliest de andere. Israël moet doen wat alle naties... doen om de overwinning te behalen: zijn vijand verslaan..." - Daniel Pipes, historicus, Commentary, januari 2017.


• De regering-Biden doet alsof ze niet ziet dat ze Israël en andere oude Amerikaanse bondgenoten in gevaar brengen; ze doet alsof ze niet ziet dat achter Iran en de mullahs, China in beweging is.


• Staat de regering-Biden op het punt de status van de Verenigde Staten en de Vrije Wereld ernstig te verzwakken om een nieuwe wereldorde in te luiden die radicaal en monsterlijk is?

10 mei, 18.07 uur. Zes raketten afgevuurd door Irans proxy-militie Hamas vanuit de Gazastrook laat vliegen naar Israël en worden al snel talrijker. De meeste werden vernietigd door de Iron Dome, maar niet allemaal. Binnen een week waren meer dan 3000 raketten afgevuurd door Hamas. Sommige veroorzaakten doden, gewonden en vernielingen. Het doel van Hamas was om de capaciteiten van de Iron Dome uit te putten en zoveel mogelijk burgerslachtoffers te maken. Daartoe richtte het zich 's nachts op Tel Aviv, wanneer de mensen slapen. Zonder de Iron Dome zouden er duizenden doden zijn gevallen. Hamas heeft oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid begaan.

De aanvallen van Hamas werden voorafgegaan door onrust in Jeruzalem en aanslagen op Joden. Een besluit van een Israëlische rechtbank om Arabieren die de huur niet betaalden en huizen van Joodse families in Jeruzalem kraakten, uit hun woning te zetten, werd als voorwendsel voor rellen gebruikt. Gewelddadige incidenten vonden ook plaats op de Tempelberg, waar Arabische relschoppers islamistische leuzen riepen die opriepen tot de dood van Israël en het bombarderen van Tel Aviv.

Terwijl Hamas zijn raketten afvuurde, vielen Israëlische Arabieren in gemengde Joods-Arabische steden zoals Lod, Jaffa, Akko, Ramle en Nazareth hun Joodse buren aan, staken Joodse synagogen, huizen, auto's en bedrijven in brand en lieten vlaggen van de Palestijnse Autoriteit en Hamas wapperen.

De Israëlische Defensiemacht (IDF) vernietigde bij luchtaanvallen in Gaza talloze raketlanceerplatforms, ondergrondse tunnelsystemen die Hamas bouwde om zijn arsenalen onder te brengen en zijn terroristen te beschermen, en gebouwen die onderdak boden aan hoofdkwartieren, kantoren, mediakanalen, cyberoorlogseenheden en inlichtingeneenheden van Hamas. De IDF-aanvallen doodden ook verscheidene hooggeplaatste Hamas-leiders en het hoofd van de Palestijnse Islamitische Jihad, de andere islamitische terreurorganisatie die deelnam aan de aanvallen vanuit Gaza.

Op 11 mei de Israëlische premier Benjamin Netanyahu zei dat degenen die Israël aanvielen "een zeer zware prijs" zouden betalen. Op 14 mei voegde hij eraan toe dat Israël nu op twee fronten moet vechten: in Gaza en in Israël. Hij beloofde Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad te verslaan en "recht en orde te herstellen in de steden van Israël".

Israël, dat in het verleden door Hamas werd aangevallen, moest in 2014 ook ingrijpen in Gaza, dat Israël in 2005 volledig had geëvacueerd om de Palestijnen die er wonen de kans te geven het te veranderen in het "Singapore van het Midden-Oosten".

Arabische Israëli's hebben al eerder deelgenomen aan rellen; sommige Israëlische Arabieren hebben zelfs terroristische aanslagen gepleegd.

De Amerikaanse senator Marsha Blackburn tweette op 11 mei: "Het conflict in Israël zou niet plaatsvinden als president Trump in functie was". Hoewel het onmogelijk is om te weten wat er zou zijn gebeurd als Trump nog steeds president was, moet worden opgemerkt dat er plotselinge veranderingen hebben plaatsgevonden in het Amerikaanse beleid ten aanzien van Israël, het Midden-Oosten, Rusland en China sinds president Joe Biden in het Witte Huis is gekomen.

De regering-Biden heeft voortdurend blijk gegeven van haar verlangen om terug te keren naar het rampzalige nucleaire akkoord met Iran uit 2015, dat Iran in staat stelt om uranium te blijven verrijken en over een paar jaar alle kernwapens te hebben die het wil. De regering-Biden staat blijkbaar ook te popelen om de Amerikaanse sancties tegen Iran op te heffen, waardoor het zich zou verrijken om niet alleen Hamas opnieuw te bewapenen, maar ook andere Iraanse proxies in de regio, zoals Hezbollah, dat nu Libanon bestuurt; en de Palestijnse Islamitische Jihad, en de Houthi's in Jemen. De regering-Biden spreekt echter nooit over de steun van Iran aan islamitische terreurgroepen, of over de obsessieve wil van het regime om Israël te vernietigen.

De regering-Biden heeft radicaal gebroken met het beleid van de regering die eraan voorafging: President Trump besloot zich terug te trekken uit de nucleaire deal met Iran, juist omdat het regime van de mullahs het islamitisch terrorisme financierde en voortdurend Israël en de Verenigde Staten bedreigde, evenals Saoedi-Arabië, Libanon, Syrië, Libië en Irak. De Iraanse leiders lijken te zien dat de regering-Biden in een zwakke positie zit en bereid is een oogje dicht te knijpen voor zelfs de meest afschuwelijke wreedheden van Iran, zowel in het land zelf als daarbuiten.

Dat de regering-Biden Robert Malley, de hoofdonderhandelaar voor de Iraanse nucleaire deal van 2015, koos om opnieuw onderhandelingen te voeren, maakt de Iraanse leiders nog meer geïntrigeerd door de zwakte van de regering-Biden. De onderhandelingen zijn momenteel aan de gang in Wenen, Oostenrijk. De Iraniërs hebben geweigerd om de Amerikaanse delegatie te ontmoeten. De Iraanse delegatie heeft Mikhail Ulyanov, Permanent Vertegenwoordiger van Rusland bij Internationale Organisaties, gezegd dat zij "nog steeds niet klaar" waren voor een ontmoeting met de Amerikanen.

Het lijkt erop dat de Iraanse leiders dachten dat zij Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad konden voorzien van geavanceerde raketten zonder het risico te lopen op een Amerikaanse reactie - en dat deden zij ook. De regering Biden reageerde niet. In een PBS-interview op 2 april kondigde een van de Amerikaanse onderhandelaars, Robert Malley, aan dat hij "de sancties die niet in overeenstemming zijn met de deal wil opheffen", "zodat Iran de voordelen geniet die het geacht werd te genieten". Niets wijst erop dat de regering Biden dat standpunt heeft gewijzigd.

Op 26 januari, minder dan een week na de inauguratie van Biden, verklaarde zijn regering dat zij zou werken aan "een tweestatenoplossing voor het Israëlisch-Palestijnse conflict", en "de betrekkingen met de Palestijnse leiders zou herstellen". Zij eiste niet van de Palestijnse Autoriteit dat deze zou ophouden met aanzetten tot geweld of steun aan terrorisme. Ook dat beleid week duidelijk af van dat van de regering-Trump, die besloot de PLO-missie in Washington te sluiten en zei dat de Verenigde Staten geen betrekkingen met de Palestijnse Autoriteit zouden onderhouden zolang de PA niet volledig brak met het terrorisme.

Op 7 april werd in een persverklaring van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken gezegd dat de regering-Biden had besloten de Amerikaanse financiële "hulp aan de Palestijnen" te hervatten, zonder te eisen dat het Amerikaanse geld niet voor terroristische doeleinden zou worden gebruikt - ook een duidelijke afwijking van het beleid van de regering-Trump. Bovendien heeft president Biden een maand gewacht alvorens de Israëlische premier Netanyahu te bellen, een vertraging die algemeen werd geïnterpreteerd als een teken dat de nieuwe regering zich van Israël wilde distantiëren. De benoeming van Hady Amr tot adjunct-secretaris voor Israëlisch-Palestijnse Zaken, een man die Israël heeft beschuldigd van "etnische zuivering" en "apartheid", en heeft gezegd dat hij "geïnspireerd was door de intifada", leek te bevestigen dat de regering-Biden niet bijzonder "pro-Israël" zou zijn.

Week na week in april en de eerste week van mei, terwijl de toespraken van Hamas in de Gazastrook steeds virulenter werden, hielden de leiders van de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever ook virulente toespraken en leken ze niet nerveus om negatieve Amerikaanse opmerkingen te maken.

Op 29 april was het dat de PA-president Mahmoud Abbas, nu in het zestiende jaar van zijn vierjarige ambtstermijn, de Palestijnse parlementsverkiezingen uitstelde die voor mei waren gepland, hoogstwaarschijnlijk uit angst voor een overwinning van Hamas. De leiders van Hamas dachten blijkbaar toen al dat zij een aanval op Israël konden lanceren: zij hadden wapens, Iraanse steun, en gingen ervan uit dat de Verenigde Staten nauwelijks zouden reageren. Ze hadden het niet mis.

"Israël", zei president Biden op 13 mei, "heeft het recht zich te verdedigen als er duizenden raketten op je grondgebied afkomen". Hij veroordeelde de aanval van Hamas niet expliciet en zei zelfs niet dat Hamas oorlogsmisdaden had begaan.

"Palestijnen en Israëli's", merkte Biden op 16 mei op, "verdienen het evenzeer om in veiligheid en zekerheid te leven en te genieten van gelijke mate van vrijheid, welvaart en democratie, en mijn regering zal de Palestijnen en de Israëli's en andere regionale partners blijven betrekken bij het streven naar duurzame kalmte".

Biden plaatste Israël en de "Palestijnen" dus op gelijke voet. Hij maakte geen onderscheid tussen een democratische bondgenoot van de Verenigde Staten en een terroristische organisatie die hij niet eens bij naam noemde. Hij sprak alsof hij niet wist dat de rust werd verbroken door een terroristische organisatie en door niemand anders. En dat wat de Palestijnen belet vrijheid, welvaart en democratie te hebben, juist is dat zij worden geregeerd door terroristen en mensen die het terrorisme steunen.

Israëlische commentatoren schijnen te denken dat de harde retoriek van de leiders van Hamas en de Palestijnse Autoriteit - in combinatie met de opvatting dat Israël niet langer sterke Amerikaanse steun geniet - sommige Israëlische Arabieren ertoe heeft gebracht openlijk blijk te geven van hun haat jegens Israël en de Joden.

De Israëlische regering kan het zich niet veroorloven president Biden te bekritiseren, maar zij kan duidelijk zien dat hij geen ondubbelzinnige steun voor Israël betuigt. Er waren geen dreigementen om de nieuwe financiering die hij de Palestijnen had beloofd stop te zetten totdat zij zouden stoppen met het afvuren van raketten. Hij heeft er niet mee gedreigd zijn belofte van een kantoor in Washington DC voor hen in te trekken. Het meest verontrustende van alles is dat, terwijl de proxy van Iran, Hamas, bijna 4000 raketten afvuurde op een land ter grootte van New Jersey, de VS in Wenen besprekingen voerden over de hoeveelheid geld die de VS bereid was aan Iran te geven - om meer wapens te kopen om Israël weer te kunnen slaan.

Bovendien kon de Israëlische regering zien dat de adjunct-assistent-secretaris voor Israëlische en Palestijnse zaken van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken van de regering-Biden, Hady Amr, in Ramallah een ontmoeting had met de premier van de Palestijnse Autoriteit, Muhammad Ishtayya, om te onderhandelen over het gebruik van de financiële hulp van de VS aan de PA, en dat terwijl Israël onder raketvuur lag, en dat Ishtayya had gezegd dat Israël "agressie uitoefende in de Gazastrook" en een "beleid van etnische zuivering" voerde in aanwezigheid van Hady Amr, die er het zwijgen toe deed.

De regering-Biden lijkt nog steeds de sancties tegen het Iraanse regime te willen opheffen, hoewel het wapens zijn die door Iran zijn ontworpen of gefinancierd en die tegen Israël worden gebruikt, terwijl Iraanse leiders Hamas prijzen voor het feit dat het een aanval op Israël heeft gelanceerd.

De regering-Biden heeft onlangs nog een Iraanse proxy, de Houthi-milities - die namens Iran een nieuwe oorlog tegen Saoedi-Arabië voeren - van de lijst van terroristische organisaties geschrapt. Een paar weken later vielen de Houthi's een Saoedische oliefaciliteit en een Patriot antiraketsysteem aan. De VS heeft nog steeds niet gereageerd.

De regering-Biden heeft in plaats daarvan de wapenverkoop van de VS aan Saoedi-Arabië bevroren en besloten niet langer betrekkingen meer te onderhouden met kroonprins Mohamed bin Salman, in de volksmond MBS genoemd. Ogenschijnlijk om de prins te destabiliseren heeft de Amerikaanse regering een rapport openbaar gemaakt waarin hij ervan wordt beschuldigd verantwoordelijk te zijn voor de moord op de anti-Saudische schrijver Jamal Khashoggi, zonder te specificeren dat Khashoggi een agent was van de Moslimbroederschap, een aartsvijand van het Huis Saud.

De Israëlische regering beseft dat, als er niet weer om de paar jaar raketten op Israël moeten worden afgevuurd, Hamas een hoge prijs moet betalen - zodat de leiders lang zullen nadenken voordat zij opnieuw een aanval op Israël beginnen.

President Biden zei dat de Verenigde Staten humanitaire hulp zullen bieden aan Gaza, "in volledige samenwerking met de Palestijnse Autoriteit... op een manier die Hamas niet toestaat om eenvoudigweg hun militaire arsenaal aan te vullen". Hij legde niet uit wat de Verenigde Staten zouden kunnen doen om te voorkomen dat Hamas opnieuw een voorraad wapens aanlegt. Hij verzekerde premier Netanyahu van zijn "volledige steun om Israëls Iron Dome-systeem aan te vullen".

De Israëlische minister van Defensie Benny Gantz zei dat de Israëlische defensietroepen "militaire prestaties hebben geleverd die ongekend zijn in hun omvang, precisie en strategische betekenis voor de strijd met terroristische organisaties in Gaza... De realiteit op de grond," voegde hij eraan toe, "zal bepalen hoe we verder gaan."

"In oorlog en conflict," schreef historicus Daniel Pipes, "wint de ene kant en verliest de andere... Israël moet doen wat alle naties doen om de overwinning te behalen: het verslaan van zijn vijand ...." De raketinfrastructuur van Hamas in Gaza, zei hij, moet "volledig vernietigd" worden.

Israëlische leiders weten dat; en het moet worden gewenst dat de schade die deze maand is toegebracht aan de militaire infrastructuur van Hamas aanzienlijk genoeg is, zodat Israël niet het risico loopt van een grote aanval in de komende jaren.

In een recent artikel van Michael Doran en Tony Badran op 'Tablet' wordt uitgelegd waarom Israël op zijn hoede moet blijven en klaar moet staan om doortastend op te treden. Een project dat tijdens het presidentschap van Obama is ontworpen en dat tot doel heeft "een nieuwe orde in het Midden-Oosten te creëren", lijkt in de maak te zijn. Het zou de belangen van Iran boven die van de bondgenoten van de VS in het Midden-Oosten plaatsen, wat zou leiden tot de hegemonie in de regio van Iran. Het project zou de nieuwe Abraham Akkoorden uithollen, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten ertoe aanzetten een akkoord te sluiten met Iran en inhouden dat "Israël wordt gedwongen een passievere houding aan te nemen ten aanzien van de toenemende macht van Iran". Is dit het project dat de regering Biden nu aan het uitvoeren is?

Omdat hij aanvoelde dat de Verenigde Staten het Saoedische koninkrijk en hem willen destabiliseren, verklaarde de Saoedische kroonprins Mohamed bin Salman in april: "Wij streven naar goede betrekkingen met Iran. Wij streven naar een welvarend Iran. We werken samen met onze partners in de regio om onze meningsverschillen met Iran te overbruggen." Vervolgens ging hij naar Bagdad, Irak, voor een ontmoeting met Iraanse diplomaten.

De regering-Biden doet alsof ze niet ziet dat ze Israël en andere oude Amerikaanse bondgenoten in gevaar brengt; ze doet alsof ze niet ziet dat achter Iran en de mullahs, China aan het oprukken is. China en Iran hebben zojuist een 25-jarig "strategisch partnerschap" ondertekend dat het regime van de mullahs honderden miljoenen dollars zal opleveren, het zal helpen het nucleaire programma uit te breiden, en vermoedelijk zal leiden tot een grotere onderlinge militaire samenwerking.

Journaliste Melanie Phillips vraagt:

"Zou Biden Amerika aan het veranderen zijn in Israëls vijand? ... Obama's vijandigheid tegenover Israël en zijn machtsversterking van Iran maakten zijn twee presidentschapstermijnen tot een nachtmerrie voor de Joodse staat. Maar alsof dat niet al erg genoeg was, zal het een mate van strategisch genie vergen van Israël om zich te verdedigen tegen Obama's surrogaat derde termijn en het volk veilig te houden".

Staat de regering-Biden op het punt de status van de Verenigde Staten en de Vrije Wereld ernstig te verzwakken om een nieuwe wereldorde in te luiden die radicaal en monsterlijk is?

Dr. Guy Millière, hoogleraar aan de Universiteit van Parijs, is auteur van 27 boeken over Frankrijk en Europa.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2021 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Is the Biden Administration an Enemy of Israel and the Free World? :: Gatestone Institute