Mr. Bennett gaat naar Washington
Door Dr. Doron Matza - 24 augustus 2021
BESA Center Perspectives Paper No. 2.134, 24 augustus 2021
SAMENVATTING: De tanende Amerikaanse invloed in het Midden-Oosten geeft niet alleen aan dat deze supermacht van de wereld op zijn retour is, en misschien zelfs in zijn nadagen - maar ook dat het lot van Israël aan die teruggang is verbonden.
In tegenstelling tot de hoop van Israëlisch links en de vrees van Israëlisch rechts, zal de komende ontmoeting tussen premier Naftali Bennett en president Joe Biden niet gaan over de "Palestijnse kwestie" en de manieren waarop dit kan worden opgelost. Het is heel goed mogelijk dat de opening van het Amerikaanse consulaat in Oost-Jeruzalem ter sprake zal worden gebracht en dat er zelfs druk op de zaak zal worden uitgeoefend, maar dat zou niet wijzen op een nieuwe impuls voor het "vredesproces". De desinteresse van de regering-Biden in het politieke proces, ondanks haar progressieve neigingen en bureaucratische samenstelling, bleek al binnen enkele maanden na haar aantreden, toen het initiatief van Mahmoud Abbas om voor het eerst sinds 2006 algemene Palestijnse verkiezingen te houden, haar koud liet.
De huidige regering geeft geen prioriteit aan het Midden-Oosten, en lijkt in dat opzicht sterk op de regering-Trump en zelfs op de regering-Obama. In de afgelopen jaren hebben de VS zich duidelijk teruggetrokken uit hun rol als "wereldpolitieagent" ten gunste van een naar binnen gerichte aanpak. Washington is nu veel minder gericht op wereldpolitiek en waarden, met name in de moeilijke omgeving van het Midden-Oosten. Als er al iets is, dan is president Biden gericht op China.
De toenemende terugtrekking van de VS uit het Midden-Oosten is een groot probleem voor Israël, en de schandelijke terugtrekking uit Afghanistan is het teken aan de wand. De Amerikaanse tijger brult niet langer. Het gedraagt zich als een wereldmacht die zich terugtrekt - misschien zelfs de nadagen van haar macht ingaat - en het lot van Israël is verbonden met het lot van Amerika.
De laatste anderhalf decennium werd gekenmerkt door een strategisch momentum wat Israëls regionale status betreft, met als hoogtepunt de formele ondertekening van de Abraham-akkoorden met de VAE en Bahrein. Dit succes was het resultaat van een gemeenschappelijke wens om de gestage drang van het door Iran geleide "verzetskamp" naar regionale hegemonie in te dammen. De Abraham-akkoorden kwamen tot stand onder auspiciën van de regering-Trump, die zich weliswaar uit de regio wilde terugtrekken, maar de basis legde voor een verantwoorde terugtrekking in de vorm van massale economische druk die het imperialistische islamistische regime bijna op de knieën dwong. Die realiteit verandert nu snel in negatieve zin, nu de regering-Biden de strategie van haar voorganger heeft laten varen en Teheran in staat heeft gesteld zich in grootse stijl te revancheren op weg naar zijn transformatie tot regionale supermacht zodra de sancties tegen het land worden opgeheven.
Dit is de realiteit waarmee Israël nu moet afrekenen: de tanende Amerikaanse macht en de daarmee gepaard gaande opleving van het islamistische kamp in de regio. Dit zal Israël op strategisch niveau geïsoleerder maken en zijn manoeuvreerbaarheid ten opzichte van deze reactionaire factoren beperken. Dit heeft niets te maken met de "Palestijnse kwestie" of de hervatting van het "vredesproces". Dat zijn bijzaken in vergelijking met de enorme existentiële uitdagingen waarvoor Israël zich nu gesteld ziet zonder dat er goede strategische oplossingen voorhanden zijn.
Dit is een bewerkte versie van een artikel dat verscheen in Israel Today van 22 augustus 2021.
Dr. Doron Matza, een Onderzoeksmedewerker bij het BESA Center, heeft hoge posities bekleed in de Israëlische inlichtingendienst.
Bron: Mr. Bennett Goes to Washington