Biden ziet af van vrede in het Midden-Oosten

Door Caroline Glick - 10 maart 2021

De Trump-regering stond op het punt om een vredesakkoord tussen Israël en Indonesië veilig te stellen in haar laatste weken in functie, volgens een voormalige hoge ambtenaar van de Trump-regering die betrokken was bij de inspanningen. De ambtenaar onthulde dat de onderhandelingen tussen Israël en 's werelds dichtstbevolkte moslimstaat werden geleid door toenmalig president Donald Trumps senior adviseur Jared Kushner en Adam Boehler, toenmalig hoofd van de International Development Finance Corporation.

Israël werd vertegenwoordigd door toenmalig ambassadeur Ron Dermer en Indonesië door minister Mohamed Lutfi. Om de vrede veilig te stellen, vertelde Boehler afgelopen december aan Bloomberg News, zouden de Verenigde Staten bereid zijn om Indonesië "een of twee miljard dollar" extra aan hulp te bieden. Indonesië was geïnteresseerd in Israëlische technologie en wilde zelfs dat het Technion een campus in Jakarta zou openen. Het wilde visumvrij reizen naar de Joodse staat en Arabische en Amerikaanse investeringen in zijn staatsinvesteringsfonds. Israël wilde dat Indonesië zijn economische boycot van de Joodse staat zou beëindigen. Directe vluchten van Tel Aviv naar Bali lagen op de tafel.

De voordelen van vrede tussen Israël en Indonesië voor beide partijen liggen voor de hand. Maar zo'n vrede zou ook een enorm dividend opleveren voor de Verenigde Staten in hun ontluikende koude oorlog met China. Een uitgebreid strategisch en economisch partnerschap met de archipel en ASEAN-lid zou een tegenslag zijn voor China's pogingen om de Zuid-Chinese Zee te domineren, vooral nu Indonesië een rol speelt in een islamitisch-Israëlische alliantie onder leiding van de Verenigde Staten.

"We hebben de bal over Indonesië en Israël tot aan de eerste-yard lijn," legde de ambtenaar uit. Helaas heeft de regering-Biden de bal op de grond laten vallen en is van het veld gelopen.

Aan de oppervlakte is de regering Biden geïnteresseerd in het bevorderen van vrede. President Biden en minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken hebben de Abraham Akkoorden geprezen, en zo hoort het ook.

26 jaar lang werd het Arabische conflict met Israël genegeerd en liet men het voortwoekeren. Plotseling, in het laatste jaar van Trumps ambtstermijn, werd de situatie omgekeerd toen vier Arabische staten hun banden met Israël snel normaliseerden. Uitbreiding van de akkoorden tot Indonesië, met zijn enorme bevolking en strategische ligging buiten het Midden-Oosten, zou een strategische regionale verschuiving hebben veranderd in een spel-wisselaar in heel Azië.

Maar ondanks de strategische logica van de uitbreiding van de Abraham Akkoorden en de lof die Biden en Blinken hen hebben toegezwaaid, hebben de acties van de nieuwe regering, te beginnen in de eerste week van hun ambtstermijn, gediend om de akkoorden te ondermijnen door hun Amerikaanse fundamenten weg te nemen.

Een week na het aantreden van de regering-Biden kondigde het ministerie van Buitenlandse Zaken aan dat het de verkoop van F-35's aan de Verenigde Arabische Emiraten ter waarde van 23 miljard dollar "in de ijskast zou zetten". De maatregel werd voorgesteld als "een administratieve routinehandeling die typisch is voor bijna elke overgang."

Maar het opschorten van de verkoop was een strategische zet, geen "administratieve handeling". De normalisatie overeenkomst tussen Israël en de Verenigde Arabische Emiraten was een driezijdige overeenkomst. De Amerikanen waren volledige deelnemers. De verkoop van de F-35 was Amerika's manier om het lidmaatschap van de VAE in een door Amerika geleide regionale alliantie, waarvan de Abraham Akkoorden een uitdrukking waren, te bekrachtigen. Het opschorten van de deal gaf aan dat de regering-Biden, in tegenstelling tot haar voorganger, niet zal werken aan het versterken van haar alliantie met de soennitische Arabieren en Israël, en niet zal voldoen aan de verplichtingen die de regering-Trump op zich heeft genomen om die alliantie te ontwikkelen en in stand te houden door middel van Arabisch-Israëlische vrede.

Bidens afzien van de Abraham Akkoorden kan worden begrepen in de context van de Amerikaanse politiek. Overeenkomstig de verwachtingen van de Democratische kiezers spannen Biden en zijn team zich in voor binnenlands en buitenlands beleid om de volledige staat van dienst van Trump uit te wissen. Hoewel Biden waarschijnlijk de Nobelprijs voor de vrede zou winnen als hij partij zou blijven bij de Abraham Akkoorden en deze zou uitbreiden tot Indonesië en verder, zou het hem in het partijdige hondenhok brengen voor de misdaad om iets dat Trump heeft gecreëerd niet om zeep te helpen.

Maar hoewel politieke logica bestaat, is niet alles politiek. Voor Biden en zijn regering is ideologie belangrijker dan politiek.

De regering-Biden is de meest ideologisch rigide en radicale regering in de geschiedenis van de VS. Het hyperpartijdige beleid is een functie van het ideologische radicalisme van de regering. Wat het Midden-Oosten betreft zijn ideologische verbintenissen de drijfveer van deze regering om de door de PLO gecontroleerde Palestijnse Autoriteit en Iran te steunen.

Vanaf hun eerste dagen in functie hebben hoge ambtenaren van de regering Biden beloofd de Amerikaanse financiering van de P.A. te hervatten. Er zijn aanzienlijke juridische hinderpalen voor de tenuitvoerlegging van die belofte, want zolang de P.A. de salarissen van terroristen blijft betalen en beschuldigingen van oorlogsmisdaden tegen Israël voor het Internationaal Strafhof blijft brengen, mogen de Verenigde Staten de PLO niet financieren of het vertegenwoordigingskantoor van de PLO in Washington heropenen. Maar desondanks is de regering vastbesloten om verder te gaan.

De sterke wens van de regering om de PLO meer macht te geven, ondanks de juridische belemmeringen, geeft één aspect aan van haar verzet tegen de Abraham Akkoorden. De akkoorden verzwakken de P.A. door haar macht te ontnemen om Arabische en Islamitische staten te verhinderen vrede met Israel te sluiten.

Decennia lang, terwijl Israëls Palestijnse "vredespartner" de vrede afwees en terreur en politieke oorlog tegen Israël voerde, aanvaardden de Arabische staten dat vrede tussen henzelf en Israël moest wachten. Door de verplichtingen van de V.S. jegens de partners bij de Abraham Akkoorden te negeren en aan te dringen op het herstel van de steun van de V.S. aan de P.A. ondanks de onwettigheid daarvan, geeft de regering blijk van haar verlangen om het Palestijnse veto te herstellen.

De Abraham Akkoorden vormen een nog groter probleem voor de pogingen van de regering om Iran macht te geven. In een toespraak op maandag zei voormalig minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo: "De Abraham Akkoorden zouden niet tot stand zijn gekomen ... zonder dat de Verenigde Staten hun beleid ten aanzien van Iran 180 graden hadden gewijzigd ten opzichte van hoe de vorige regering de kwestie had aangepakt."

Nu de regering-Biden het Amerikaanse beleid 180 graden terug wil draaien om het beleid van de regering-Obama weer in ere te herstellen, zijn de Abraham Akkoorden een lastpak.

Uren voordat Biden en zijn adviseurs de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman (MBS) beschuldigden van het goedkeuren van de moord op Jamal Khashoggi in het Saoedische consulaat in Istanbul in 2018, meldde i24News dat Israël, Saoedi-Arabië de VAE en Bahrein een militaire alliantie tegen Iran aan het vormen waren. Hoewel de gebeurtenissen al dan niet verband kunnen houden, maakt dit duidelijk waarom de regering-Biden geen Arabisch-Israëlische of Moslim-Israëlische vredesakkoorden wil. Dergelijke akkoorden belemmeren de pogingen van de regering om Iran macht te geven.

Bidens verklaarde doel ten aanzien van Iran is het herstel van de Iraanse naleving van en deelname van de VS aan het nucleaire akkoord van 2015 dat door de regering-Obama werd gesmeed. Het zogeheten Joint Comprehensive Plan of Action legt tijdelijke beperkingen op aan Iraanse nucleaire activiteiten in ruil voor een massale instroom van kapitaal. Om de Iraanse leider Ali Khamenei ervan te overtuigen mee te doen, heeft de nieuwe regering een bijna onophoudelijke stroom van concessies gedaan aan Iran en zijn proxy in Jemen, de Houthi's.

Zij heeft de Houthi's geschrapt van de lijst van buitenlandse terreurorganisaties van het ministerie van Buitenlandse Zaken en de wapenverkoop aan Saudi-Arabië opgeschort. De campagne van de regering tegen MBS is een duidelijke poging om hem af te zetten en te vervangen door een minder uitgesproken anti-Iraanse leider. Deze week gaf de regering groen licht voor de overeenkomst van Zuid-Korea om Iran zo'n 7 miljard dollar te betalen in ruil voor de vrijlating van een Zuid-Koreaans schip en zijn bemanning die door Iran onrechtmatig in beslag waren genomen en sinds begin januari worden vastgehouden.

Iran heeft niet alleen de Amerikaanse gebaren afgewezen, maar breidt ook zijn regionale agressie uit en trekt een sprint naar de nucleaire eindstreep. In de afgelopen weken hebben de Iraniërs de Israëlische ambassade in New Delhi aangevallen. Zij beschadigden een Israëlisch schip in de Perzische Golf. En de verdenking groeit dat de enorme olieramp vorige maand voor de kust van Israël, die enorme milieuschade heeft toegebracht aan het zeeleven en aan de kustlijn van Israël, een daad van milieuterrorisme was, uitgevoerd door een Libisch schip dat ruwe olie smokkelde van Iran naar Syrië.

De Iraanse Houthi-soldaten hebben hun raketaanvallen tegen Saudi-Arabië uitgebreid sinds ze van de Amerikaanse terreurlijst zijn gehaald. En terwijl de VS de vermeende rol van MBS in de moord op Khashoggi gebruiken om hun betrekkingen met Saoedi-Arabië te verlagen, vermoorden de Iraniërs tientallen demonstranten van de democratie in hun provincie Baluchistan. Khashoggi was een voormalige Saudische inlichtingenofficier en bondgenoot van Osama bin Laden, die met Qatar samenwerkte om het Saudische regime te ondermijnen toen hij werd vermoord; de Baluchi's zijn onschuldige burgers wier enige misdaad het verzet tegen het repressieve regime is.

Wat het Iraanse nucleaire programma betreft, hebben de Iraniërs in de afgelopen dagen de snelle inspecties van hun nucleaire installaties door de nucleaire inspecteurs van de Verenigde Naties geannuleerd. De Internationale Organisatie voor Atoomenergie heeft een rapport vrijgegeven waarin Iran ervan wordt beschuldigd verboden nucleaire werkzaamheden uit te voeren op meerdere niet-aangegeven nucleaire locaties. Khamenei heeft gedreigd de Iraanse uraniumverrijkingsniveaus te verhogen tot 60 procent. En in plaats van te reageren met een escalatie van de sancties tegen Iran, heeft de Europese Unie - vermoedelijk met goedkeuring van de VS - plannen geschrapt om Iran te veroordelen voor zijn illegale gedrag tijdens de vergadering van de Raad van Beheer van de IAEA vorige week.

In een persbriefing maandag zei Ned Price, woordvoerder van het ministerie van Buitenlandse Zaken: "We willen veel bereiken met de Saoedi's: Een einde maken aan de oorlog in Jemen en de humanitaire crisis in Jemen verlichten; ons leiderschap gebruiken om banden te smeden over de meest bittere scheidslijn in de regio, of dat nu het vinden van de weg terug is van de rand van oorlog met Iran naar een zinvolle regionale dialoog of het smeden van een historische vrede met Israël."

Met andere woorden, de regering houdt alleen de Saoedi's verantwoordelijk voor de oorlog in Jemen. Zij geeft ook Saoedi-Arabië (en vermoedelijk ook Israël, de VAE en Bahrein) de schuld van het feit dat zij "op de rand van oorlog met Iran staan", in plaats van Iran de schuld te geven van het feit dat het de regio op de "rand van oorlog" heeft gebracht door zijn terroristische agressie en illegale nucleaire activiteiten.

De volgorde van de "to-do" lijst van Price maakte duidelijk dat het bereiken van "een historische vrede" tussen Israël en Saudi-Arabië de laagste prioriteit van de regering is.

Price was woordvoerder van de Nationale Veiligheidsraad tijdens de Obama-regering. Daar speelde hij een sleutelrol in de marketing van de JCPOA en de ontwikkeling van wat zijn collega, toenmalig plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur Ben Rhodes, de informatie-"echoput" noemde voor het verkopen van de deal aan onwetende verslaggevers in Washington. Vorig jaar zei Price in een toespraak voor de National Iranian-American Council (een groep die algemeen wordt gezien als de officieuze lobby van het Iraanse regime in Washington) dat een regering-Biden het Korps van de Islamitische Revolutionaire Garde zou schrappen van de lijst van buitenlandse terreurgroepen van het ministerie van Buitenlandse Zaken.

Alles bij elkaar maken de maatregelen van de regering duidelijk dat zij, afgezien van het af en toe bewijzen van lippendienst aan de Abraham Akkoorden, het beëindigen van het conflict van de Arabische en Islamitische wereld met Israël en het smeden van een bredere vrede tussen hen, niet als doel wenst na te streven. Voor Biden en zijn adviseurs is de Arabisch-Israëlische vrede zelfs een belemmering voor hun ideologisch gemotiveerde pogingen om de PLO en Iran te versterken.

Bron: Biden Abandons Middle East Peace - CarolineGlick.com