Oorlogen - zichtbaar en onzichtbaar

Het virus en de staatsgreep.

30 maart 2020 - David Horowitz

Dit is deel 1 van een driedelige serie.

Half maart, toen Amerika de natie werd met de meeste gevallen met het coronavirus (als je de Chinese statistieken vertrouwt), verklaarde Trump zichzelf "een president in oorlogstijd", vechtend tegen "een onzichtbare vijand", die hij beschreef als de gevaarlijkste vijand van alles.[1] Maar iedereen die onlangs aandacht besteedt heeft aan het politieke slagveld weet dat er eigenlijk twee oorlogen zijn die het land overspoelen en die een vreselijke bedreiging vormen voor de toekomst van het land.

De tweede - de zichtbare oorlog - werd vier jaar eerder gelanceerd door de Democraten en hun Deep State-bondgenoten om te voorkomen dat Trump zou worden verkozen, om vervolgens zijn presidentschap te saboteren door middel van een snoeverige "weerstand" en hem uiteindelijk uit zijn ambt te verwijderen door middel van verschillende mislukte partizaanse verwijderingspogingen.

Het eerste principe van psychologische oorlogsvoering is het aanvallen van het morele karakter en de geloofwaardigheid van de opperbevelhebber van de tegenstander. Als hun leider overtuigend wordt afgeschilderd als gedreven door bijbedoelingen, die niets te maken hebben met het algemeen belang of het winnen van de oorlog, of erger nog, als een dwangmatige leugenaar, dan is hij in feite verlamd in zijn taak om een verenigd front in de oorlog te mobiliseren. De meeste mensen begrijpen dit, en daarom zijn er zoveel oproepen tot "eenheid" en samenwerking in de huidige oorlog van Amerika met de onzichtbare vijand.

Het omgaan met een virale epidemie is voor elke leider een complexe aangelegenheid. Het vereist een evenwicht tussen geruststelling en voorzichtigheid. Het vermijden van paniek is één prioriteit; voldoende alarm slaan zodat potentiële doelwitten voorzorgsmaatregelen nemen is een andere; en de twee kunnen duidelijk in conflict zijn. Dat is waarom in oorlogstijd als de leider van de natie verkeerd spreekt, of fouten maakt bij de beoordeling van het slagveld, zijn landgenoten die voor hun overleving afhankelijk zijn van zijn leiderschap, zich normaal gesproken om hem heen verzamelen, en hopen dat hij het beter zal doen. Het laatste wat ze doen is zijn fouten overdrijven, en alles gaan doen wat in hun macht ligt om zijn effectiviteit als hun leider te ondermijnen.

Zo niet met Trump. De zichtbare oorlog om zijn presidentschap te vernietigen door de man te vernietigen is onverminderd doorgegaan in deze crisis. De eerste actie van Trump tegen de onzichtbare vijand was zijn besluit in januari om alle reizen uit China, het epicentrum van de besmetting, te verbieden. Deze levensreddende stap werd onmiddellijk aan de kaak gesteld door zijn belangrijkste politieke rivaal, voormalig vice-president Joe Biden: "Dit is niet de tijd voor Donald Trumps lijst van hysterie en xenofobie, hysterische xenofobie,... en angst."[2]

In maart volgde de eerste presidentiële campagneadvertentie van Biden met deze boodschap: "Crisis komt voor elk presidentschap. We geven hen daar niet de schuld van. Waar het om gaat is hoe ze ermee omgaan. Donald Trump heeft het coronavirus niet gecreëerd, maar hij is degene die het een 'hoax' noemde, die het pandemische responsteam uitschakelde en het virus ongecontroleerd over Amerika liet verspreiden. Hij moet stoppen met praten en beginnen te luisteren naar de medische experts."[3] Dit was Bidens reactie op het feit dat Trump het reizen vanuit China had stopgezet, de noodtoestand afkondigde, dagelijks anderhalf uur lang briefings hield in het Witte Huis, geflankeerd door zijn wetenschappelijk team om het publiek gerust te stellen, te waarschuwen en te begeleiden in de omgang met het virus en de verspreiding ervan. Elke bewering van Biden was bovendien aantoonbaar onjuist. Trump noemde het virus geen "hoax"; hij noemde de campagne om hem tijdens de crisis in diskrediet te brengen een voortzetting van de "Russische hoax". Hij elimineerde het pandemische responsteam niet; en zijn belangrijkste medische adviseur Dr. Anthony Fauci zegt in het verslag dat wanneer hij en de voorzitter het oneens zijn over een kwestie die het virus beïnvloedt, de voorzitter naar de arts luisterde.[4]

Toen de besmettingen de 100.000 bereikten, waardoor Amerika de natie met de meeste gevallen in de wereld werd (ervan uitgaande dat men kon vertrouwen op de cijfers die uit China kwamen), twitterde Trumps politieke rivaal, Hillary Clinton: "Hij beloofde 'America First'."[5]

Dit was een verwijzing naar de slogan van Trump die gebruikt werd om haar te verslaan in de verkiezingen van 2016 - het was, zo had hij gezegd, tijd om Amerika op de eerste plaats te zetten. In het gebruik van de zin in deze context, bespot Hillary niet alleen de Amerikaanse slachtoffers van het virus, maar heeft geïnsinueerd dat Trump verantwoordelijk was voor de epidemie. Ze denigreerde ook Trumps opmerkelijk succesvolle poging om de Amerikaanse economie nieuw leven in te blazen, het leger te herstellen, de grenzen te beveiligen, het vertrouwen van de natie te vergroten en een leiderschap te bieden dat de veiligheid en voorspoed van de Amerikanen vooropstelt.

Voor het geval iemand onzeker was over de prioriteiten van de Democratische leiders over welke oorlog en welke vijand van primair belang was, was Nancy Pelosi er om hen daaraan te herinneren. In een zondags interview met CNN's Jake Tapper op 29 maart beschuldigde ze de president ervan verantwoordelijk te zijn voor de crisis. "Zijn ontkenning in het begin was dodelijk. Zijn uitstel van het krijgen van apparatuur naar waar het nodig is, is dodelijk... Wanneer wist de president hiervan, en wat wist hij?... Dat is goed voor een nabespreking."[6] Het citeren van de belangrijkste vraag in het Nixon-impeachmentonderzoek was een niet zo subtiele waarschuwing voor hoe een nieuw impeachmentonderzoek eruit zou zien als de Democraten de controle over het Huis behielden in de daaropvolgende maand november.

Net als Biden, had de laster van Pelosi in feite geen basis. Het gebrek aan maskers, bijvoorbeeld, was het resultaat van nalatigheid in het beleid Obama om de voorraad van de natie bij te vullen, die hij en Biden tijdens de H1N1-epidemie hadden opgebruikt en er niet in slaagden om die te vervangen. De bewering dat Trump aan het begin van de crisis in de ontkenning zat, wordt gelogenstraft door zijn snelle reisverbod naar China; en de verdraaiing van zijn opmerking dat de aanvallen van de Democraten op hem was - niet op het virus - een bijgewerkte versie van het Russische bedrog waren.

Een meer relevante vraag was waar Pelosi en de Democraten zich op concentreerden toen het virus zich in december en januari vanuit China naar buiten en vervolgens naar Amerika verspreidde. Antwoord: onder leiding van Pelosi, waren de Democraten volledig gericht op het besmeuren van Trump op een partijdige basis, en te veroorzaken dat de hele natie zich ook concentreerde op die doelstelling.

Hier is de tijdlijn:

Op 18 december hebben de Democraten in het Huis de president beschuldigd zonder een enkele Republikeinse stem. Tijdens het proces verdedigden de aanklagers van het Huis de ongekende snelheid waarmee ze het proces doordreven als een kwestie van "nationale veiligheid" met de bewering dat Trump had geprobeerd om de verkiezingen een keer te manipuleren en dat waarschijnlijk opnieuw zou doen. Om dezelfde reden, zei Adam Schiff die de vervolging in werking stelde dat de 130 miljoen kiezers die gepland waren om hun stembiljetten in de komende verkiezingen uit te brengen niet konden worden vertrouwd om over het lot van de president te beslissen, dat beter in de handen van Schiff en de 232 Democraten in het Huis kon worden gehouden.[7]

Vervolgens weigerde Pelosi, in een onverwachte zet, de impeachmentartikelen naar de Senaat door te sturen voor een proces. Een maand later veranderde ze van gedachten en stuurde ze op 15 januari. Dit was slechts vier dagen nadat de Chinese staatsmedia melding maakten van de eerste dood door het virus in Wuhan. Vijf dagen later vond het eerste Amerikaanse geval plaats bij een man die naar de besmette stad was gereisd. Op 23 januari sloot de Chinese regering Wuhan af om de verspreiding van het virus tegen te gaan, terwijl de aanklagers van het Huis hun zaak openden voor de verwijdering van president Trump.

Op 30 januari verklaarde de Wereldgezondheidsorganisatie een "wereldwijde noodsituatie op het gebied van gezondheid" vanwege de gevaren die het virus met zich meebrengt. De volgende dag kondigde Trump de noodtoestand af en legde een reisverbod op vanuit China, waar de Democraten zich tegen verzetten als "racistisch" en "anti-immigranten".

Vijf dagen later gaf Trump zijn State of the Union-toepspraak in een gezamenlijke zitting van het Congres. Daarin zei hij: "Het beschermen van de gezondheid van de Amerikanen betekent ook het bestrijden van besmettelijke ziekten. We coördineren met de Chinese regering en werken nauw samen bij de uitbraak van het Coronavirus in China. Mijn regering zal alle nodige stappen ondernemen om onze burgers tegen deze dreiging te beschermen". Toen de opmerkingen van Trump voorbij waren, verscheurde Voorzitter Pelosi, die achter hem op het podium stond, het officiële exemplaar van zijn toespraak voor de televisiecamera's, als een gebaar van protest en minachting.

De volgende dag stemde de Senaat voor vrijspraak van Trump. Pas toen heeft de partij van Pelosi het onderwerp van het virus eindelijk opgepakt in de Subcommissie Buitenlandse Zaken van het Huis voor Azië.

Misschien wel het meest verontrustende aspect van de oorlog tegen Trump - een oorlog die voor de meeste Democraten voorrang heeft op de oorlog tegen het virus - is de manier waarop het de houding van de media-elites vormt, die beter zouden moeten weten en die in andere omstandigheden geen bondgenoten zouden zijn geweest van de zelfingenomen, ethisch vrije Machiavellianen zoals Nancy Pelosi.

Andrew Sullivan is een getalenteerd en genuanceerd schrijver, die scherpe en waardevolle kritiek op het ideologische links heeft geschreven. Maar als het gaat om Trump, bezwijkt Sullivans meestal scherpzinnige oordeel aan rampzalige uitbarstingen van het Trump-verwarringssyndrome. In een recentelijk slim getiteld artikel "Gevangen in Trumps Blinde Vlek," verwerpt Sullivan Trumps poging om licht te vinden aan het einde van de tunnel voordat de maatregelen om het virus in te dammen de economie doden en miljoenen Amerikanen zonder werk achter te laten om naar terug te gaan. Er waren redenen om het tijdschema van Trump in twijfel te trekken - hij stelde oorspronkelijk Paaszondag voor als de dag waarop de natie weer tot leven zou komen. Maar hij heeft de deadline al met een maand aangepast en het is moeilijk om zijn intentie om een geteisterde natie een sprankje hoop te geven, de schuld te geven.

Maar Sullivan wil niets van dit alles weten. Voor hem is Trump een egoïstische dreiging zonder interesse in het algemeen belang of in iets anders dan zichzelf. De natie zit in de val omdat de Democraten drie jaar lang opruiend hebben gefaald om hem ten val te brengen. Daarom, aangezien hij nog steeds de president is, "gezien de crisis, hebben we slechts één optie. We moeten luisteren naar de deskundigen, vertrouwen op de gouverneurs, vertrouwen in Drs. Fauci en Birx, en ons steentje bijdragen. Maar we hebben ook een meer urgente patriottische taak: deze president negeren totdat we ons uiteindelijk van hem kunnen ontdoen. Dit is een te ernstige crisis om hem het respect te geven dat hij niet verdient.".

Met andere woorden, geen steun voor de leider van de natie in zijn strijd tegen de onzichtbare vijand die de natie heeft neergeslagen. Voor Sullivan wordt Trumps vastberadenheid om het virus te verslaan en de economie te doen herleven "volledig verklaard door Trumps betrouwbare rotsvaste instinct om zichzelf en zijn eigen waargenomen belangen te behouden boven elke vorm van rationele beoordeling van het openbaar belang, of elke maatregel van interne consistentie of coherentie."[8]

Dit is de typische zienswijze welke laat zien dat we te maken hebben met een irrationele tik in plaats van een geloofwaardige analyse. Het is een aangever, omdat het wordt weerlegd door feiten die zo duidelijk zijn dat iedereen die niet zo gestoord is, ze kan zien. Men zou nooit weten van dit arrogante verwerpen, bijvoorbeeld, dat terwijl Obama en Clinton zichzelf multimiljonairs maakten door de hoge kantoren te exploiteren waarmee ze waren belast, Donald Trump de enige Amerikaanse president is die zijn hele jaarsalaris van 400.000 dollar aan het algemeen belang heeft geschonken, of dat hij net 100.000 dollar - zijn eerste kwartaalloon - aan de federale overheid had gegeven om het coronavirus te bestrijden dat zijn landgenoten decimeert.

Om Trump tot zo'n weerzinwekkende karikatuur te reduceren moet men negeren hoe hij zich tegen alle verwachtingen in - en de oppositie over het hele spectrum - heeft toegewijd aan het hervormen van de handelsovereenkomsten van Amerika om een einde te maken aan de vraatzucht van medeburgers op de deun van biljoenen dollars onder drie presidentschappen. Het kaal plukken werd gedaan door buitenlandse bevoegdheden die van de luiheid van vorige presidenten, zowel Democraat als Republikein, profiteerden die niet genoeg voor deden om die overeenkomsten eerlijk te maken voor de burgers die zij verondersteld waren te dienen. De waarheid is, dat als een politicus die zich inzet voor het algemeen belang, Trump weinig of geen moderne presidentiële rivalen heeft.

Ana Navarro is een expert voor CNN, ABC en andere anti-Trump kanalen. Geschokt door het feit dat één opiniepeiling rapporteerde dat 51% van de Amerikanen de behandeling van het coronavirus door Trump goedkeurde, terwijl slechts 45% het afkeurde, schreef Navarro: "Wie zijn deze 51% van de Amerikanen die de manier goedkeuren waarop deze liegende, narcistische, wetenschap-verloochenende, kleinzielige, partijdige, infantiele, intellectuele verwoestende, kreupele excuus voor een president met de woordenschat van een 4-jarige (excuses aan 4-jarigen), deze crisis verkeerd behandelt?"[9]

Dit was heel typisch voor de anti-Trumpers in de media. Deze houdingen leidden tot wijdverspreide oproepen van Democraten als Joe Biden om de president gewoon "de mond te snoeren" als een manier om de strijd tegen het virus te helpen. De consensus onder de anti-Trump media was dat de anderhalf uur per dag durende persconferenties die Trump en zijn wetenschappelijk team hielden Trumps vervanging waren voor de politieke bijeenkomsten die hij niet langer kon houden vanwege de lockdown van de natie, en om die reden moesten worden beëindigd. Enerzijds, toen de gouverneur van de Democraten van New York, Andrew Cuomo gelijksoortige urenlange persconferenties over het virus hield, toen was de reactie van de CNN-MSNBC-NY Times-Washington Post anti-Trump-media dat het virus de onwaarschijnlijke stijging van een nieuwe "politieke held" had veroorzaakt en een mededinger zou zijn om de ontoereikende Biden als partij 2020 benoeming te vervangen.

Er zijn maar weinig dingen die meer zeggen over de agenda die de anti-Trump-Democraten belangrijker vonden, of over de oorlog die hen het meest na aan het hart lag. Wat betreft de schade die zij aan een geteisterde natie hebben toegebracht door hun sabotage van de naar behoren gekozen leider, is een tol die nog steeds geteld wordt.

Notes:

[1] https://www.politico.com/news/2020/03/18/trump-administration-self-swab- coronavirus-tests-135590

[2] https://thefederalist.com/2020/03/19/neither-biden-nor-sanders-would-have- saved-american-lives-with-travel-bans-like-trump-did/

[3] https://www.cnn.com/2020/03/25/politics/biden-trump-coronavirus/index.html

[4] https://www.dailysignal.com/2020/03/24/the-truth-about-the-charge-that-trump -eliminated-white-house-pandemic-office-before-coronavirus/; https://thehill.com/homenews/media/489191-fauci-media-should-stop-pitting-me- against-trump

[5] https://thehill.com/blogs/blog-briefing-room/news/489905-hillary-clinton-on- us-leading-coronavirus-cases-trump-did

[6] https://thehill.com/homenews/house/490043-pelosi-trumps-denial-delay-on- coronavirus-response-is-deadly

[7] https://www.realclearpolitics.com/articles/2020/01/24/ dems_cant_take_the_chance_of_voters_deciding_2020_election.html

[8] https://nymag.com/intelligencer/2020/03/andrew-sullivan-america-is-trapped- in-trumps-blind-spot.html

[9] https://twitter.com/ananavarro/status/1243668659299631110

[10] https://www.cnn.com/2020/03/28/politics/andrew-cuomo-polls/index.html

Bron: Wars Visible and Invisible | Frontpagemag