www.wimjongman.nl
Hooggerechtshof herroept de wet die het probleem bij landaankopen regelt, wat kon leiden tot nieuwe verkiezingen.
Door David Israel - 18 Sivan 5780 - 10 juni 2020
De president van het Hooggerechtshof, Esther Hayut beschreef de beslissing in de haar kenmerkende autistische stijl
Het Hooggerechtshof van Israël veroorzaakte in het verleden een maar doorzwerende coalitiecrisis toen het een IDF-ontwerpwet afmaakte waarvan het zei dat het niet elk jaar genoeg Haredi-jongens rekruteerde. Als gevolg daarvan werd Israël binnen een jaar in drie opeenvolgende verkiezingscampagnes gestort, een kostelijk resultaat dat nog steeds geen betrouwbaar wetsontwerp heeft opgeleverd. Nu verijdelde hetzelfde hof op dinsdag een wet die tot doel had om eisen door Arabieren in Judea en Samaria op Joods land te herstellen dat in goed vertrouwen werd gekocht. Zoals het geval is in soortgelijke civiele rechtszaken aan de "goede kant" van de groene wapenstilstandslijn van 1949, dwong de Reguleringswet de Arabische eisers om een marktwaardevergoeding te accepteren voor land waar Joden zich hebben gevestigd met overheidssancties, waardoor de vernietiging van huizen in Joods bezit door middel van rechterlijke uitspraken werd voorkomen.
Het Hooggerechtshof vond dat niet leuk en verklaarde de wet met 8 tegen 1 stem ongrondwettelijk, wat een grappige uitspraak is in een staat die geen grondwet heeft (de 13 basiswetten van het land zijn met eenvoudige meerderheden uitgevaardigd en kunnen met een meerderheid van 61 stemmen worden gewijzigd of herroepen).
De president van het Hooggerechtshof, Esther Hayut, beschreef de beslissing in haar kenmerkende autistische stijl: "De Regulation Act probeert illegale handelingen achteraf te legaliseren, terwijl ze de rechten van een andere bevolking schendt."
Of, in werkelijkheid geeft de rechtbank er de voorkeur aan dat een huis in een joodse nederzetting waar slechts 10% van het land wordt betwist, wordt gesloopt, de bewoners hun investering voor het leven verliezen en de Arabische eiser nooit meer kan terugkrijgen, omdat hij zijn land niet kan gebruiken in het midden van een joodse nederzetting - boven een regeling die de eiser marktwaarde geeft en de huiseigenaren daar blijven zitten.
Advocaat Noam Solberg schreef het minderheidsstandpunt en waarschuwde: "Ik ben bang dat het intrekken van de wet niet gunstig zal zijn voor de kolonisten, noch voor de landeigenaren."
Hij voegde eraan toe: "De gronden en structuren die de wetgever probeerde te reguleren, zullen daarom helaas de meesten van hen in hun woestenij en in stagnatie blijven - totdat Elia komt." En, natuurlijk, "in sommige gevallen zal de wet leiden tot evacuatie en sloop, waarvan de voordelen twijfelachtig zijn."
Het is schandalig, in deze context, dat dezelfde rechtbank die met de staat onderhandelt over welke verdieping in het huis van een moordzuchtige terrorist mag worden gesloopt, geen enkel probleem heeft om duizenden huizen in Joods bezit tot vernietiging te veroordelen.
Wanneer rechtse politici, in hun momenten van woede oproepen tot het omverwerpen van het gebouw van het Hooggerechtshof door D9-bulldozers - dan zijn dit de momenten die deze woede in hen oproepen.
Een bron dicht bij premier Benjamin Netanyahu zei dinsdag dat "het toepassen van de soevereiniteit het grootste deel van het regelgevingsprobleem zal oplossen". Met andere woorden, aangezien het hele gebied deel zou uitmaken van Israël, zouden deze Arabische claims het domein zijn van de Israëlische burgerrechtbanken en die zouden natuurlijk de normale burgerwetten toepassen die een geldelijke vergoeding aan de eisers voorschrijven, in plaats van de moedwillige vernietiging die door het Hooggerechtshof wordt bevolen.
Minister van Volksgezondheid Yuli Ederlstein (Likud) zei naar aanleiding van de uitspraak, dat "het Hooggerechtshof het verloren heeft".
En plaatsvervangend premier en DM Benny Gantz zei: "De wet veroorzaakte ernstige problemen, zelfs in het wetgevingsproces, en het zou niet moeten zijn aangenomen."
Maar het recht is de wet te herschrijven in reactie op de strijdbijl van het Hof, omdat het verijdelen van de wet naar schatting 3455 joodse huizen in het vizier van de sluipschutter heeft geplaatst en de nederzettingsonderneming waarschijnlijk terug zal worden gegooid in het moeras van gekmakende rechtszaken met de linkse oorlogshonden - legers van NGO-procureurs, betaald door Europese landen en een stelletje kerkelijke groeperingen. En we dachten dat de nachtmerrie in 2017 voorbij was.
En dus, gezien de duidelijke tweedeling tussen Likud en Blauw&Wit over de noodzaak om de Verordeningwet vast te stellen en weer door te geven in zijn nieuwe vorm, zou dit het einde van de regeringscoalitie kunnen betekenen.
Behalve dat Blauw&Wit een sterke behoefte heeft om de coalitieregering te handhaven, omdat het in de opiniepeilingen over nieuwe verkiezingen waarschijnlijk zal dalen naar cijfers onder de tien - ongeveer zoals de oude Laborpartij het hielp vernietigen. Wat betekent dat er een resolutie zal worden gevonden voor de opkomende coalitiecrisis: Blauw&Wit zal zich onthouden van stemming over de vaste wet, en hun stemmen zullen hopelijk worden aangevuld met twee rechtse oppositiepartijen, Israël Beiteinu en Yamina. Aangenomen dat zelfs Avigdor Lieberman, Israëls belangrijkste beslisser, weet hoe belangrijk deze wet is voor de toekomst van het Joodse leven in Judea en Samaria.