www.wimjongman.nl

(homepagina)

Het geven van de wet, het geven van genade (Pinksteren-studie, deel 1)

Stephanie Dawn - 13 april 2020

Bij het bestuderen van het Pinksterfeest wordt het mij steeds duidelijker dat dit feest vele losse eindjes voor de Kerk met elkaar verbindt. Ik hoop u mee te nemen op deze fascinerende ontdekkingsreis over Pinksteren, misschien wel onze "hoogste verwachtingsdatum"! Eerder vatte ik in deze studie al samen wat ik tot nu toe had gevonden: Pinksteren: The Feast that Ties Everything Together for the Church . Een overzicht van hoe Pinksteren in het totale feest past is hier te vinden: De Feesten van de HEER: Gods Gestelde Tijden.

Laten we eens wat dieper ingaan op deze bijzondere dag!

Pinksteren: Een overzicht

Pinksteren, ook wel bekend als Shavuot, of het Weken-Feest, is een van Gods vaste tijden. Gary Stearman van Prophecy Watchers beschrijft Pinksteren op deze manier:

 We hebben talrijke opmerkelijke verbanden aangetoond tussen Pinksteren en de profetische afsluiting van het kerkelijk tijdperk. Het is het vierde en centrale feest onder de zeven feesten van Israël: Pesach, Ongezuurde broden, Eerstelingen, Pinksteren, Rosh HaShanah, Jom Kippoer en Loofhutten. De eerste drie zijn lentefeesten, die het bloedoffer en de opstanding vertegenwoordigen. De laatste drie komen in de herfst en roepen het oordeel en de oprichting van het Koninkrijk op. In het centrum - in de vroege zomer - staat Pinksteren. In de Bijbel wordt het voorgesteld door twee broden van gezuurd deeg, die door de Hogepriester in de lucht worden gehouden. De Joden van vandaag vieren het jaarlijks, in een ceremonie die "het versieren van de bruid" heet. Dit herinnert ons aan de Kerk, de 'bruid van Christus'.

Shavuot wordt beschouwd als de dag waarop het Jodendom werd geboren (de eeuw van de wet). Pinksteren wordt ook beschouwd als de dag waarop de Kerk werd geboren (de eeuw van Genade). Hoewel het duidelijk is dat er al veel is gebeurd op Pinksteren, daag ik u uit om na te denken over de vraag of Pinksteren al dan niet volledig is vervuld. Als dat zo is, dan kijken we naar het Bazuinenfeest. Als dat niet zo is, wat betekent dat dan voor ons als het lichaam van Christus?

Meer specifiek, zal een toekomstig Pinksterfeest een andere bedeling betekenen?

Welke bedeling-wijziging? Wel... ik denk specifiek aan het einde van het kerkelijke tijdperk en het begin van een zeven jaar durende mini "eeuw van Wraak". Wat denkt u? Het is zeker de moeite waard om te bestuderen, dus laten we erin duiken!

Passages die het Pinksterfeest beschrijven

Bij het bestuderen van de Bijbelse leer geloof ik dat het altijd belangrijk is om zelf de bron te lezen. Niet alleen een of twee verzen, maar de hele relevante passage. Dit zal je onderscheidingsvermogen aanscherpen, omdat je de Schriftteksten voor jezelf onderzoekt om te zien of deze dingen zo zijn. Omdat we in de volgende berichten uitvoerig over Pinksteren gaan discussiëren, moedig ik je aan om de volgende passages ten minste één keer door te lezen:

  In de derde maand, op dezelfde dag dat de Israëlieten uit het land Egypte waren vertrokken, kwamen zij in de woestijn Sinaï.

Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, want heel de aarde is van Mij. U dan, u zult voor Mij een koninkrijk van priesters en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden die u tot de Israëlieten moet spreken. Mozes kwam terug en riep de oudsten van het volk, en hield hun al deze woorden voor, die de HEERE hem geboden had.

En de HEERE zei tegen Mozes: Ga naar het volk toe, en heilig hen vandaag en morgen, en laten zij hun kleren wassen en over drie dagen gereed zijn. Op de derde dag zal de HEERE namelijk voor de ogen van heel het volk neerdalen op de berg Sinaï. U moet voor het volk een grens stellen rondom de berg door te zeggen: Wees op uw hoede dat u de berg niet beklimt of ook maar de voet ervan aanraakt. Ieder die de berg aanraakt, zal zeker gedood worden. Geen hand mag hem aanraken, want hij zal zeker gestenigd of met pijlen doorschoten worden. Of het nu een dier of een mens is, hij mag niet blijven leven. Pas als de ramshoorn een langgerekte toon laat horen, mogen zíj de berg beklimmen. Toen daalde Mozes van de berg af naar het volk, en hij liet het volk zich heiligen, en zij wasten hun kleren. Hij zei tegen het volk: Wees over drie dagen gereed en nader niet tot een vrouw. En het gebeurde op de derde dag, toen het morgen werd, dat er op de berg donderslagen, bliksemflitsen en een zware wolk waren, en zeer sterk bazuingeschal, zodat al het volk dat in het kamp was, beefde. Mozes leidde het volk uit het kamp, God tegemoet. Zij stonden onder aan de berg. De berg Sinaï was geheel in rook gehuld, omdat de HEERE er in vuur neerdaalde. De rook ervan steeg omhoog als de rook van een oven, en heel de berg beefde hevig. Het bazuingeschal werd gaandeweg zeer sterk. Mozes sprak en God antwoordde hem met een stem. Toen daalde de HEERE neer op de berg Sinaï, op de top van de berg. De HEERE riep Mozes naar de top van de berg en Mozes klom naar boven.

[10 geboden gegeven]

 En heel het volk was getuige van de donderslagen, de bliksems, het bazuingeschal en de rokende berg. Toen het volk dit zag, sidderden zij en bleven op een afstand staan. Zij zeiden tegen Mozes: Spreekt ú met ons, dan zullen wij luisteren, maar laat God niet met ons spreken, anders sterven wij. Mozes zei tegen het volk: Wees niet bevreesd, want God is gekomen om u op de proef te stellen en opdat de vreze voor Hem u voor ogen staat, opdat u niet zondigt. Het volk bleef op een afstand staan, maar Mozes naderde tot de donkere wolk, waar God was.

[Bijkomende geboden gegeven: de wet]

 Mozes kwam terug en vertelde al de woorden van de HEERE en al de bepalingen aan het volk. Toen antwoordde heel het volk eenstemmig en zij zeiden: Al de woorden die de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen.

Mozes nam de helft van het bloed en deed dat in de schalen, en de helft van het bloed sprenkelde hij op het altaar. Hij nam het boek van het verbond en las dit ten aanhoren van het volk voor. En zij zeiden: Alles wat de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen en Hem gehoorzamen. Toen nam Mozes het bloed, sprenkelde het op het volk en zei: Zie, dit is het bloed van het verbond dat de HEERE met u gesloten heeft op grond van al die woorden.

Toen Mozes de berg opklom, bedekte de wolk de berg. De heerlijkheid van de HEERE bleef op de berg Sinaï rusten, en de wolk bedekte hem zes dagen lang. Op de zevende dag riep Hij Mozes, vanuit het midden van de wolk. De aanblik van de heerlijkheid van de HEERE op de top van de berg was in de ogen van de Israëlieten als een verterend vuur. Mozes ging de wolk binnen en klom de berg verder op. En Mozes was veertig dagen en veertig nachten op de berg.


(Exodus 19:1, 5-8, 10-20; 20:18-21; 24:3, 6-8, 15-18)

 U moet dan vanaf de dag na de sabbat gaan tellen, vanaf de dag dat u de schoof van het beweegoffer gebracht hebt. Zeven volle weken zullen het zijn. Tot de dag na de zevende sabbat moet u vijftig dagen tellen. Dan moet u de HEERE een nieuw graanoffer aanbieden. Uit uw woongebieden moet u twee broden meebrengen, bestemd voor een beweegoffer. Ze moeten van twee tiende efa meelbloem zijn, met zuurdeeg gebakken; het zijn de eerstelingen voor de HEERE. U moet dan samen met het brood zeven lammeren zonder enig gebrek van een jaar oud, en één jonge stier – het jong van een rund – en twee rammen aanbieden. Ze zijn een brandoffer voor de HEERE, met het bijbehorende graanoffer en de bijbehorende plengoffers, een vuuroffer, een aangename geur voor de HEERE. Verder moet u één geitenbok als zondoffer en twee lammeren van een jaar oud als dankoffer bereiden. De priester moet ze met het brood van de eerstelingen als beweegoffer voor het aangezicht van de HEERE bewegen, met de twee lammeren. Ze zijn een heilige gave voor de HEERE, bestemd voor de priester. U moet op diezelfde dag uitroepen dat u een heilige samenkomst hebt. U mag geen enkel dienstwerk doen. Het is een eeuwige verordening, in al uw woongebieden, al uw generaties door. Wanneer u de oogst van uw land binnenhaalt, mag u de rand van uw akker bij het binnenhalen van uw oogst niet helemaal afmaaien, en wat van uw oogst is blijven liggen, mag u niet oprapen. U moet het laten liggen voor de arme en de vreemdeling. Ik ben de HEERE, uw God.

(Leviticus 23:15-22)

 Ook op de dag van de eerstelingen, als u op uw Wekenfeest de HEERE een nieuw graanoffer aanbiedt, moet u een heilige samenkomst houden; geen enkel dienstwerk mag u dan doen. Dan moet u een brandoffer aanbieden, als een aangename geur voor de HEERE: twee jonge stieren – de jongen van een rund – één ram en zeven lammeren van een jaar oud, en het bijbehorende graanoffer van meelbloem, met olie gemengd: drie tiende efa per jonge stier, twee tiende per ram, en een tiende efa per lam bij de zeven lammeren. Vervolgens één geitenbok om verzoening voor u te doen. Naast het voortdurende brandoffer en het bijbehorende graanoffer moet u deze dingen doen. Ze moeten voor u zonder enig gebrek zijn, en vergezeld gaan van de bijbehorende plengoffers.

(Numeri: 28:26-31

 Zeven weken moet u voor uzelf aftellen. U moet de zeven weken beginnen te tellen vanaf het moment dat men met de sikkel begint te oogsten in het staande koren. Daarna moet u het Wekenfeest houden voor de HEERE, uw God. Wat u geven moet, is een vrijwillige gave van uw hand, naar de mate waarin de HEERE, uw God, u zegent. En u moet u verblijden voor het aangezicht van de HEERE, uw God, u, uw zoon en uw dochter, uw slaaf en uw slavin, de Leviet die binnen uw poorten is, en de vreemdeling, de wees en de weduwe die in uw midden zijn, op de plaats die de HEERE, uw God, zal uitkiezen om Zijn Naam daar te laten wonen. En u moet gedenken dat u een slaaf geweest bent in Egypte en deze verordeningen in acht nemen en houden.

(Deuteronomium 16:9-12)

De eerste Pinksterdag (Shavuot) in het Oude Verbond

Shavuot is het feest dat het geven van de Wet aan Mozes op de berg Sinaï markeert. Op deze manier kan het worden beschouwd als de "geboortedag van het Jodendom." De eerste Sjavuot vond precies zeven weken na de Exodus op de 6e Sivan plaats. Dit feest werd een agrarische viering van Gods voorziening voor Israël. Het betekende een van de drie keer per jaar dat volwassen mannen naar Jeruzalem moesten gaan om offers te brengen (de andere waren Ongezuurde Broden/Passover in het vroege voorjaar en Loofhutten in de herfst). De eerste Sjavuot wordt in de bovenstaande passages uitvoerig beschreven.

Tijdens het feest van Sjavuot werd een weinig van het eerste van de tarweoogst (merk op dat gelovigen in Christus vaak worden aangeduid als tarwe, in tegenstelling tot onkruid) naar de priesters gebracht. Deze tarwe werd in twee broden van gedesemd brood gebakken en voor het altaar op en neer bewogen. Dit is met name het enige feest dat de gist in de offerande opneemt. Het doel van het opnemen van zuurdesem is niet gedetailleerd, maar ik geloof dat het mogelijk erop wijst dat zowel Jood als niet-Jood in het Nieuwe Verbond tot één lichaam worden gemaakt. Een soortgelijke vraag zou kunnen zijn: waarom zijn er TWEE broden, en niet slechts één? Zou dit kunnen wijzen op hetzelfde: Jood en niet-Jood zijn één gemaakt onder het Nieuwe Verbond?

 Want Hij is onze vrede, Die beiden één gemaakt heeft. En door de tussenmuur, die scheiding maakte, af te breken, heeft Hij de vijandschap in Zijn vlees tenietgedaan, namelijk de wet van de geboden, die uit bepalingen bestond, opdat Hij die twee in Zichzelf tot één nieuwe mens zou scheppen en zo vrede zou maken, en opdat Hij die beiden in één lichaam met God zou verzoenen door het kruis, waaraan Hij de vijandschap gedood heeft.

(Efeziërs 2:14-16)

 Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus.

(Galaten 3:28)

Er is geen Jood of Griek, er is geen slaaf of vrij, er is geen man en vrouw, want jullie zijn allemaal één in Christus Jezus.

 Daarbij is niet Griek en Jood van belang, besnedene en onbesnedene, barbaar en Scyth, slaaf en vrije, maar Christus is alles en in allen.

(Kolossenzen 3:11)
 

Geweldig. Laten we doorgaan. 'Hebrew4Christians' stelt in een artikel overShavuot: "Mozes beklom de berg, en daar beval God hem om de leiders te vertellen dat als ze de HEER zouden gehoorzamen en zich aan zijn verbond zouden houden, ze het "koninkrijk van de priesters en de "heilige natie" van de HEER zouden zijn." (Exodus 19:6) Hmm, klinkt die uitdrukking bekend? In de vervulling van het kerktijdperk van Shavuot worden we ook wel een koninklijk priesterschap en een heilige natie genoemd:

 Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een volk dat God Zich tot Zijn eigendom maakte; opdat u de deugden zou verkondigen van Hem Die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht.
(1 Petrus 2:9)

Oké, verder! Het volk antwoordt dat het de geboden van de HEER zal volgen en een verbond met Hem sluiten. [Dit is natuurlijk het verbond van de Wet, dat bij de vervulling van het Pesach door het Nieuwe en Betere Verbond in Jezus' bloed wordt vervangen]. God zegt hen "Wees klaar voor de derde dag; want op de derde dag zal de HEER op de berg Sinaï neerdalen voor de ogen van het hele volk". In de tussentijd moesten ze zichzelf heiligen door middel van specifieke zuiveringsrituelen, die ze volgens de voorschriften uitvoerden. Tegelijkertijd worden we in het Nieuwe Verbond gewassen en gezuiverd door het bloed van Jezus.

Overigens werd deze "derde dag" niet met Pinksteren in 32 AD (of in welk jaar Jezus ook stierf) herhaald, noch wordt er voorspeld dat het in de toekomst zal worden herhaald, ondanks wat sommige katholieke mystieken abusievelijk beweren.

Hebreeuws4Christians gaat verder: "De Rabbijnse traditie zegt dat de Torah daadwerkelijk werd gegeven op de zesde van Sivan, de Sjabbat na de nieuwe maan van Sivan dat jaar. Op de Sjabbatmorgen van de zesde van Sivan, precies zeven weken na de Uittocht, verzamelden alle kinderen van Israël zich aan de voet van de berg Sinaï, waar de HEER onder de donder, de bliksem, de golven van rook, vuur en de grote uitbarsting van de shofar neerdaalde. De HEER verklaarde toen het fundament van het zedelijk gedrag dat van het volk werd verlangd, de Tien Geboden. Het geluid van een shofar werd steeds luider totdat de bedreiging het hart van het volk in zijn greep kreeg. Toen de HEER echter het tweede gebod begon te spreken, begon het volk neer te vallen in angst..."

Donder, bliksemschichten, golven van rook, vuur, en de grote uitbarsting van de shofar die dreiging in het hart van het volk zond. MERK DIT OP!!!

 

Mozes neemt dan het bloed van de offers en sprengt de helft op het altaar en de helft op het volk en ratificeert het verbond met bloed (het Nieuwe Verbond wordt bekrachtigd in het bloed van Christus). Mozes, Aaron, de zonen van Aaron en de 70 oudsten van Israël zijn toen de berg Sinaï opgeklommen om een "verbondsbevestigingsmaaltijd" met de HEER te nuttigen. Ja, deze allen eten met de HEER zelf (Exodus 24:9-11). Hmm, er is een aankomend huwelijksfeest waar we met de HEER zelf zullen eten. Ik vraag me af of het zal gebeuren in combinatie met een toekomstige Shavuot?

Griekse vertalers noemden Shavuot later "Pinksteren", zoals het 50 (penta) dagen na de sabbat na Pesach gebeurt. Dus zo noemen we het vanaf nu.

De eerste Pinksterdag in het Nieuwe Verbond

Op naar het Nieuwe Testament en het Nieuwe Verbond! Op de viering van deze feestdag na Jezus' opstanding werd de Heilige Geest aan het lichaam van Christus gegeven in kracht en als een zegel. Zo wordt Pinksteren geassocieerd met de "geboortedag van de Kerk".

 En toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eensgezind bijeen. En plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en dat vervulde heel het huis waar zij zaten. En aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op ieder van hen. En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

(Handelingen 2:1-4)
 

De komst van de Heilige Geest op alle gelovigen is uniek voor het kerkelijk tijdperk. In het Oude Verbond (Tijdperk van de Wet) kwam de Heilige Geest op specifieke personen neer, zoals de koningen, de profeten en de richters. In het Nieuwe Verbond (Tijdperk van Genade) komt de Heilige Geest over alle gelovigen op het moment van verlossing om hen te verzegelen voor de Dag van de Verlossing.

 In Hem bent ook u, nadat u het Woord van de waarheid, namelijk het Evangelie van uw zaligheid, gehoord hebt; in Hem bent u ook, toen u tot geloof kwam, verzegeld met de Heilige Geest van de belofte, Die het onderpand is van onze erfenis, tot de verlossing die ons ten deel viel, tot lof van Zijn heerlijkheid.

(Efeziërs 1:13-14)

 En bedroef de Heilige Geest van God niet, door Wie u verzegeld bent tot de dag van de verlossing.
(Efeziërs 4:30)

Deze verzegelende bediening van de Heilige Geest is volgens mij een bijzondere sleutel om de zegels van Openbaring 6 te begrijpen. De overdracht van Zijn zegel van de Kerk naar de 144.000 markeert misschien de opening van de zegels van de Openbaring. Jeff bespreekt dit "doorgeven van de fakkel" in dit artikel:" Het passeren van de fakkel: Overdracht van de dienst van de Gemeente naar de Twee Getuigen.

Hebreeuws4Christians beschrijft het feest van Sjavuot als "het hoogtepunt van de verlossing, soms ook wel Atzeret Pesach genoemd, of 'Het verzamelen van het Pesach.' Culminatie van de verlossing, en de samenkomst, hè? Het brengt deze verzen in herinnering:

 En wij vragen u dringend, broeders, met betrekking tot de komst van onze Heere Jezus Christus en onze vereniging met Hem,

(2 Thessalonicenzen 2:1)

 Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe. En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam.
(Romeinen 8:22-23)

Het lijkt erop dat Pinksteren het feest is dat het hoogtepunt van onze verlossing markeert.

Heeft Jezus Shavuot/Pinksteren volledig vervuld?

Het staat buiten kijf dat Jezus de eerste drie Lentefeesten in hun geheel heeft vervuld door Zijn dood (Pesach), begrafenis (Ongezuurd brood) en verrijzenis (Eerstelingen). Toen de Heilige Geest met Pinksteren neerdaalde, was dat ook de volledige vervulling van het laatste lentefeest?

We merkten hierboven op dat de schaduw (generale repetitie) altijd wijst op de inhoud (vervulling) - die allemaal in Jezus Christus te vinden is. Jezus zond zijn Geest naar de Gemeente voor deze tijd, en dat is typisch beschouwd als de definitieve vervulling. Onlangs heeft Greg bij A Little Strength echter opgemerkt dat de Heilige Geest eigenlijk niet Christus zelf is en dat Jezus Hem ook niet heeft gestuurd. Het was de Vader die de Heilige Geest naar de gelovigen stuurde:

 Hij dan, Die door de rechterhand van God verhoogd is en de belofte van de Heilige Geest ontvangen heeft van de Vader, heeft dit uitgestort wat u nu ziet en hoort.
Handelingen 2:33

 Maar de Trooster, de Heilige Geest, Die de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u in alles onderwijzen en u in herinnering brengen alles wat Ik u gezegd heb.
(Johannes 14:26)

Dit lijkt misschien een beetje niksnuttig, om ruzie te maken over of het de Vader of de Zoon is die de Heilige Geest stuurt. Heb geduld met mij. Jezus vervulde letterlijk de eerste drie Lentefeesten zelf in hetzelfde jaar. Hij zal letterlijk de drie Herfstfeesten zelf vervullen in hetzelfde jaar, bij de Wederkomst. Is dit een aanwijzing dat Jezus zelf het Pinksterfeest zal vervullen - niet de Vader?

Zou het kunnen dat BEIDE, het geven van de Wet en het geven van de Heilige Geest, slechts gedeeltelijke (schaduw)vervullingen van Pinksteren waren?

Zou het kunnen zijn dat Jezus zelf, letterlijk - zijn Gemeente op een toekomstige Pinksterdag - de ultieme voltooiing van dit feest zal zijn? We weten dat Hij ons letterlijk en persoonlijk zal oproepen om ooit bij Hem te zijn, toch? Is het niet logisch dat het mogelijk getimed is om een feest van de Heer te vervullen? Ik kan niet zeggen dat ik hier een profetisch antwoord op heb, maar deze interpretatie is het overwegen waard, vind u niet?

Bron: The Giving of Law, The Giving of Grace (Pentecost Study Part 1) - UNSEALED - World News | Christian News | Prophecy Updates