door Burak Bekdil - 1 augustus 2020
De islamitische president van Turkije, Recep Tayyip Erdogan, heeft ooit tot zijn politieke missie uitgeroepen "het opvoeden van godvruchtige (moslim) generaties". Onderzoek in de afgelopen jaren heeft aangetoond dat Turkse jongeren het meest ambitieuze social engineering project van Erdogan hebben getrotseerd.
Konda, een opiniepeiler, bevond in 2019 dat Turkse jongeren zich minder snel als "religieus conservatief" identificeerden dan de bevolking in het algemeen. Ze waren minder genegen om te vasten, regelmatig te bidden of (voor vrouwen) hun haar te bedekken. Ipsos, een internationale opiniepeiler, bevond dat slechts 12% van de Turken islamitische geestelijken vertrouwt. SODEV, een andere opiniepeiler, bevond dat 60,5% van de jongeren die Erdogan steunen, zeiden dat ze liever in christelijk Zwitserland zouden wonen met de helft van het salaris dat ze zouden verdienen in islamitisch Saoedi-Arabië. SODEV's onderzoek bevond ook dat 70,3% van de respondenten denkt dat een getalenteerde jeugd nooit vooruit zou kunnen komen in het professionele leven zonder politiek/bureaucratische "connecties," d.w.z., zonder een verborgen vleugje vriendjespolitiek. En slechts 30% van hen denkt dat men zich vrijelijk kan uiten op sociale media.
Er zijn nieuwe gegevens die suggereren dat jongere Turken een westerse mentaliteit hebben in plaats van een "religieus conservatieve/devote" mentaliteit, zoals Erdogan hoopte. Volgens een studie is 72% van de Turken van 20 jaar of jonger voorstander van een volledig lidmaatschap van de Europese Unie voor Turkije. Dit staat in schril contrast met de officiële leer van een land waar de hoogste islamitische geestelijke zei dat "kinderen die de Koran niet lezen, bij de Satan en het Satanische volk horen."
"Dit soort sociale engineering inspanningen gericht op de jongere geest eindigt bijna altijd met tegengestelde resultaten, vooral omdat de nieuwe generatie niet graag te horen krijgt wat goed en wat slecht voor hen is," zei een Turkse universiteitsprofessor die vroeg om zijn naam niet te noemen. "Vrijheden voor de meeste jongeren zijn belangrijker dan gebeden. Dit is wat conservatieve politici vaak missen."
In 2014 werd een 16-jarige student gearresteerd voor het beledigen van Erdogan. In 2015 werd een 15-jarige gearresteerd voor het beledigen van Erdogan. En in 2016 werd een jonge universiteitsstudent gearresteerd op beschuldiging van het beledigen van Erdogan en het maken van propaganda voor een terreurorganisatie - en dat alles voor een bericht in de sociale media. Ze werd gearresteerd toen ze in de klas zat.
Het is dus niet verwonderlijk dat de jonge Turken een leven voor zichzelf willen opbouwen, niet in hun eigen land, of in een islamitisch land, maar in landen waar de burgerlijke vrijheden heilig zijn. In 2019 verlieten in totaal 330.289 mensen Turkije om in het buitenland te gaan wonen. Uit officiële gegevens blijkt dat 40,8% van de uit Turkije geëmigreerde personen tussen 20 en 34 jaar oud was.
Seren Selvin Korkmaz, uitvoerend directeur van het Istanbul Political Research Institute, legde de 'hersenvlucht' van jongeren uit aan Arab News:
"Migratie wordt een exit-strategie uit de dagelijkse strijd. In het land is de jeugdwerkloosheid meer dan 25 procent. Veel van deze jongeren zijn nog steeds financieel afhankelijk van hun familie of werken voor een laag loon ... Onder deze omstandigheden, zo legt ze uit, zien jongeren geen toekomst voor zichzelf... Dit creëert een 'geweldige onzekerheid' voor hen. Naast de werkloosheid hebben ook autoritaire tendensen in het land - waaronder verboden in de sociale media en bedreigingen voor de vrijheid van denken - een impact op de jongeren en maken ze zich zorgen over hun toekomst".
In de eerste 65 dagen van de COVID-19 pandemie werden 510 Turken gearresteerd voor het "verspreiden van ongegronde en provocerende berichten in de sociale media". Daarvoor had de Turkse censuur eind 2019 de toegang tot 408.494 websites, 7.000 Twitter-accounts, 40.000 tweets, 10.000 YouTube-video's en 6.200 Facebook-accounts geblokkeerd.
"Dit is niet het land waar ik van droomde", zei A.B., een 19-jarige student, die uit angst voor vervolging om strikte anonimiteit vroeg. "Ik heb het gevoel dat ik niet meer tot mijn eigen land behoor. Ik zie geen teken van een vrij leven. Ik ga naar Europa voor verdere studie en zal waarschijnlijk alleen nog maar voor vakantie naar Turkije gaan."
"Dit is niet het land waar ik van droomde," is misschien wel het beste beeld van hoe een jonge Turk zich voelt over het toenemende democratische tekort in het thuisland. Er zijn tekenen die erop wijzen dat de democratische tekortkomingen zullen toenemen.
De regerende AKP-partij van Erdoğan heeft nu een wetsontwerp ingediend bij het parlement dat de regering in staat zou stellen om haar controle op de sociale media aan te scherpen, waardoor de vrees voor een nieuw tijdperk van nog grotere censuur wordt aangewakkerd. Het wetsontwerp zou sociale-mediabedrijven met meer dan een miljoen dagelijkse gebruikers in Turkije - zoals Twitter, Facebook en YouTube - dwingen om een formele aanwezigheid in Turkije te vestigen of een vertegenwoordiger aan te wijzen die wettelijk en voor belastingdoeleinden verantwoording moet afleggen aan de Turkse autoriteiten. Als deze bedrijven zich niet aan de regels houden, kunnen ze een boete krijgen die kan oplopen tot miljoenen dollars. De wet geeft de Turkse overheid ook de bevoegdheid om hun bandbreedte met 50% tot 95% te verminderen.
Het wetsontwerp kwam te midden van berichten dat Netflix een Turks drama aan de vooravond van de uitzending heeft afgelast: de schrijver zei dat de regering het had geblokkeerd omdat er een homoseksueel karakter in was opgenomen. Screenwriter Ece Yörenç zei dat Netflix "If Only" schrapte nadat de regering weigerde het een licentie te verlenen.
Het is niet verwonderlijk dat jonge Turken in de 21e eeuw niet willen worden gewurgd door de onvoorspelbare dictaten van een islamitisch regime. Erdoğan zou eens moeten gaan zitten en zich afvragen: Waarom willen de jongeren die hij "vroom" wilde maken hun moslimland ontvluchten en in "ongelovige" landen leven?
Burak Bekdil, een van de belangrijkste Turkse journalisten, werd onlangs na 29 jaar ontslagen bij de meest bekende krant van het land, omdat hij in Gatestone schreef over wat er in Turkije gebeurt. Hij is een medewerker van het Middle East Forum.
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2020 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.
Bron: Turkey's Brain Drain: Why Youths See No Future There