Soevereiniteit en de handhaving ervan

Door Dr. Yechiel Shabiy - 27 juli 2020

 

 

BESA Center Perspectieven Papier nr. 1.662, 27 juli 2020

SAMENVATTING: De uitbreiding van de Israëlische soevereiniteit naar delen van de Westelijke Jordaanoever - in de werkelijkheid en niet alleen in theorie - is des te belangrijker in het licht van de chaos en de wetteloosheid die alle betekenis onttrekt aan de Israëlische controle over het land in kwestie.

In de afgelopen weken heeft er een strijd plaatsgevonden tussen voor- en tegenstanders van de uitbreiding van de Israëlische soevereiniteit over delen van de Westelijke Jordaanoever. Sommigen geloven dat de maatregel zal leiden tot een Arabische opstand, en een internationale pressiecampagne tegen Israël en boycots. Anderen beweren dat de toepassing van de soevereiniteit op ongeveer 30 procent van de Westelijke Jordaanoever niet alleen essentieel is, maar ook niet ver genoeg gaat.

Als we kijken naar de huidige stand van zaken op de Westelijke Jordaanoever, zien we dat de Israëlische "soevereiniteit" zonder betekenis is. De situatie ter plaatse is een totale chaos. De heersende anarchie en het daarmee gepaard gaande totale verlies aan afschrikking zijn in veel opzichten duidelijk:

• Onder de dekmantel van rotjes, afgevuurd om verschillende festiviteiten te vieren (de laatste keer dat ze geslaagd zijn voor het toelatingsexamen), schieten de Palestijnen gewoonlijk met lichte wapens op naburige Israëlische plaatsen, terwijl de Israëlische autoriteiten deze gevaarlijke criminele praktijk door de vingers zien. Deze opzettelijke onwetendheid moet zowel op gemeentelijk als op nationaal niveau stoppen.


• Illegale verbrandingsinstallaties werken intensief, ondanks de vastberaden inspanningen van het Ministerie van Milieubescherming en de Civiele Administratie. Verbrandingsinstallaties worden stilgelegd en vervolgens op dezelfde locatie weer geopend.


• Het veiligheidshek wordt regelmatig op meerdere locaties doorbroken. Langs de kant van de weg ontstaan "centrale stations" voor Palestijnse taxi's en transporteurs die infiltranten en illegale werkzoekenden naar Israël brengen en weer terug naar de Westelijke Jordaanoever. Dit gebeurt vaak vlak voor de IDF-soldaten die aan de kant staan en toekijken. Er is immers weinig dat ze kunnen doen. Hoe kan een handjevol soldaten op elk punt met honderden infiltranten omgaan?


• De controleposten op de Westelijke Jordaanoever zijn witte olifanten geworden die vooral chauffeurs bedienen die niet door de afrasteringen heen kunnen. Het ergste is dat ze degenen dienen die de duizenden vervoeren die illegaal in Israël verblijven en infiltreren door de doorbraken heen.


• Illegale wegen worden gemaakt, vaak op een steenworp afstand van de Joodse gemeenschappen en de belangrijkste transportaders die de Israëli's en Palestijnen bedienen. Niemand weet wat er op die wegen wordt vervoerd.
• In elke open ruimte, met inbegrip van het land van de staat en op het land van de Joodse regionale raden, planten de Palestijnen duizenden vierkante kilometers aan olijfbomen die de Joodse bouw onmogelijk maken, en die de IDF-soldaten hinderen om veiligheid te bieden aan de Joodse inwoners van het gebied, en die terroristen in staat stellen om heel gemakkelijk Israëlische doelwitten aan te vallen. De voormalige Palestijnse premier Salam Fayyad streefde ernaar om de open delen van gebied C, die officieel onder volledige Israëlische controle staan, in handen te krijgen. De huidige premier Muhammad Shtayyeh is veel militanter en steunt terroristen en hun families onbevreesd en schaamteloos.


• Op alle uren van de dag komen de oproepen van de muezzins van machtige sprekers. Dit is niet altijd om te bidden. In grote mate, en vooral in deze dagen, wordt dit gedaan om tegen Israël op te zetten en te belasteren.


• Overal op de Westelijke Jordaanoever zijn er talloze archeologische overblijfselen van de oude Joodse geschiedenis van het gebied. Systematische daden van Palestijns vandalisme en overvallen (zoals het vernietigen van mikvehs en het stelen van stenen uit olijfpersen) wissen deze getuigenissen van de duizendjarige Joodse aanwezigheid in het gebied gestaag uit.


• Op dezelfde manier wordt de COVID-19-crisis uitgebuit om Joodse plaatsen uit de oudheid (zoals het Hasmoneese fort in Tel Aroma) over te nemen en om te zetten in Palestijnse "erfgoed"-plaatsen. Zelfs het altaar van Joshua op de berg Ebal wordt gebruikt om het verzonnen verhaal van de Palestijnen te dienen.

Dit kan zo niet doorgaan. Israël moet zijn gezag ondubbelzinnig afdwingen in de gebieden die het onder controle heeft en tegelijkertijd een duidelijk en compromisloos wetboek van strafrecht opstellen om elke daad van wetteloosheid aan te pakken.

Wie bijvoorbeeld illegaal olijfbomen plant op staatsland, moet weten dat hij een aanzienlijke boete moet betalen en de bomen zelf moet verwijderen. Religieuze predikers die aanzetten tot geweld moeten worden opgesloten, net als iedereen die illegaal bouwt. Illegale bouwwerken moeten worden gesloopt, waarbij de sloopkosten voor rekening van de bouwers komen. De Palestijnse leiders die de terreur steunen, moeten beperkingen opgelegd krijgen op hun bewegingsvrijheid.

Hoe meer Israël deze anarchie en wetteloosheid blijft negeren, hoe hoger de prijs is die het zal moeten betalen. Als bewijs hiervoor hoeven we niet verder te kijken dan de Negev, waar Israël ook machteloos staat tegenover de toenemende wetteloosheid en het ernstige geweld onder de bedoeïenen.

Dr. Yechiel Shabiy is onderzoeker bij het BESA Center en docent politicologie aan de Bar-Ilan University.

Bron: Sovereignty and Its Enforcement