Poetin van Rusland suggereert een alliantie van kwaad - een existentiële dreiging voor de volgende Amerikaanse President

1 november 2020 - door SkyWatch Editor

door Robert L. Maginnis

De Amerikanen moeten de presidentskandidaat kiezen die het meest geschikt is om het hoofd te bieden aan de grootste geopolitieke dreiging sinds het einde van de Koude Oorlog.

De meeste Amerikanen richten zich op de covid-19-pandemie, de economische impact van het virus, en de politieke verdeeldheid die het land bezig houdt. Aan de geopolitieke horizon komt echter een echte existentiële bedreiging. Rusland en China hebben het idee om een militaire alliantie te vormen om de Verenigde Staten te verslaan.

De relatie tussen Moskou en Beijing groeit op een manier die Washington ernstig kan bedreigen, iets waar ik voor waarschuw in mijn boek in 2018, Alliance of Evil. In dat boek schetst ik 16 indicatoren van een nieuwe Koude Oorlog met China en Rusland, zoals ideologische (zoals verkiezingsinmenging), verhoogde spionage (zoals significante cyberinbreuken), en verhoogde militaire confrontaties en een groeiende nucleaire dreiging. Elk van deze indicatoren is vandaag duidelijk, wat een echt existentieel gevaar voor de natie en een bepalende uitdaging is voor de volgende Amerikaanse president.

Een vleugje van dat opkomende gevaar kwam afgelopen donderdag van de Russische President Vladimir Poetin, die waarschuwde voor een mogelijke militaire alliantie tegen Amerika. Toen Poetin tijdens een conferentie met deskundigen op het gebied van buitenlands beleid werd gevraagd of een militaire unie tussen Moskou en Peking mogelijk was, zei de Russische leider: "We hebben het niet nodig, maar theoretisch is het heel goed mogelijk om het ons voor te stellen."[i] Er is steeds meer bewijs dat een alliantie meer dan theoretisch is.

Hoewel Poetin sprak van het vormen van een onmiddellijke militaire unie tussen Rusland en China, wees hij zijn publiek op het gebied van buitenlands beleid op de recente oorlogsoefeningen die de twee landen hielden en die een samenwerking demonstreerden. Verder gaf de Russische president toe: "Zonder enige twijfel, over onze samenwerking met China in het versterken van de defensiecapaciteit van China's leger." Een beweging die de militaire modernisering van Peking versnelt. Wordt die relatie een formele alliantie? Poetin voegde eraan toe: "De tijd zal laten zien hoe het zich zal ontwikkelen. We zullen het niet uitsluiten."[ii]

Het Pentagon rapporteert in 2020 aan het Congres over China's militaire speculaties over een mogelijke formele Moskou-Beijing militaire alliantie. In het verslag wordt de huidige relatie tussen China en Rusland aangemerkt als een "alomvattend strategisch partnerschap voor coördinatie in een nieuw tijdperk". Het Pentagon identificeert vervolgens een verscheidenheid aan samenwerkende inspanningen tussen de landen: gecombineerde luchtpatrouilles in de regio Azië-Stille Oceaan, China's deelname aan een Russisch strategisch commando- en personeelsoefening, TSENTR-2019; naast de gezamenlijke ontwikkeling van defensietechnologie, oefeningen en samenwerking op het gebied van militaire modernisering.[iii]

Een ontnuchterend feit is dat een militair bondgenootschap tussen Rusland en China de militaire balans ten opzichte van de Verenigde Staten zou omdraaien. Verder is de prikkel voor deze landen om zich op één lijn te stellen van groot belang: beide landen ervaren escalerende spanningen met het Westen dankzij geopolitieke spanningen in verband met de pandemie, de economische sancties van Washington die aan beide landen zijn opgelegd, de stagnerende nucleaire gesprekken en hete items als Oekraïne, de Zuid-Chinese Zee en Taiwan. Bovendien biedt Rusland militaire technologieën aan, toegang tot energie en een grote landmassa, wat belangrijk is voor de globalisten van Peking.

Zelfs militaire confrontaties tussen de partijen zijn een belangrijke indicator van stijgende spanningen, waardoor China en Rusland naar elkaar worden geduwd. Maar net zo belangrijk, maar minder duidelijk, zijn een heleboel indirecte en asymmetrische benaderingen tussen de partijen. Rusland en China zetten huurlingen in, zowel in Syrië als Libië, en gebruiken valse informatie en politieke middelen om de VS en een groot deel van het Westen te ondermijnen. Ondertussen is de wapenwedloop zeer reëel, zoals blijkt uit China, dat 's werelds grootste marine heeft met 350 gevechtsschepen en een snel toenemende houding voor tweeërlei gebruik dankzij de Chinese President Xi Jinping's nieuwe zijderoute initiatief dat faciliteiten over de hele wereld opslokt.

Een korte vergelijking van militaire vermogens toont duidelijk aan dat er een potentieel verschil bestaat. Een alliantie van Beijing en Moskou heeft 57% meer soldaten, 65% meer oorlogsschepen en 10% meer kernwapens dan de Verenigde Staten. Ja, in sommige gebieden heeft de VS een tijdelijk technologisch voordeel, wat de Chinezen elke keer proberen te stelen. En laat je niet misleiden door Amerika's hogere defensie uitgaven. Een groot deel van het verschil is voor financiering van Amerika's dure vrijwilligers in tegenstelling tot de goedkopere Russische, Chinese dienstplichtigen. Trouwens, Beijing en Moskou verbergen daarbij veel militaire uitgaven achter de sluier van regeringsgeheim.

Het is waar dat de VS een aanzienlijk voordeel heeft in vliegtuigen -13.264 in vergelijking met de gecombineerde 7.373 voor China, Rusland. Echter, zoals het Pentagon-2020-rapport aangeeft, en dit is ontnuchterend, China heft dat voordeel op met misschien 's werelds grootste strijdmacht aan geavanceerde lange-afstand oppervlakte-tot-lucht systemen – waaronder de Russische s-400' S, S-300's, en binnenlands geproduceerde systemen - die deel uitmaken van een robuust en bovenmatig geïntegreerde luchtafweersysteem architectuur."

Er is ook een aanzienlijke ongelijkheid tussen de partijen wat betreft vliegdekschepen, die belangrijk zijn voor het wereldwijd projecteren van macht. Echter, zoals het Pentagon-rapport illustreert, heeft China tegenover de VS een arsenaal van conventionele ballistische en kruisraketten die onze vliegdekschepen in gevaar brengen. China, volgens het Pentagon-rapport, is leider van de wereld met dergelijke wapens, gevolgd door Rusland.[v]

Er zijn eenvoudigweg geen opkomende militaire technologische gebieden die niet worden betwist in deze "alliantie" en het Westen. De militaire toepassing van drones, kunstmatige intelligentie, bewapende ruimte platforms, systemen voor het verzamelen van inlichtingen, dronecapaciteiten, nucleaire systemen, anti-satelliet systemen en de goed bekendgemaakte hypersonische leveringsplatforms dragen allemaal bij aan de revolutie in de moderne oorlogvoering en een echte wapenwedloop.

Betekent de mogelijke militaire alliantie van Rusland en China een nieuwe wereldorde, eerder dan een derde wereldoorlog? Misschien. Maar nu gebruiken beide tegenstanders onregelmatige operaties, kort voor hete conflicten, om zich te positioneren voor een toekomstige confrontatie en ondertussen moderniseren ze snel hun arsenalen.

De realiteit van een mogelijke existentiële confrontatie tussen de VS en de opkomende veel grotere "Alliantie" van China en Rusland maakt de presidentsverkiezing van volgende week bijzonder belangrijk. Kiezers moeten beslissen welke man het best gekwalificeerd is om dit land te leiden in de belangrijkste veiligheidsuitdaging sinds de Koude Oorlog.

We weten dat President Donald Trump hard is voor zowel Peking als Moskou op een groot aantal nationale veiligheidsgerelateerde fronten, alsook op economische, cyber-en mensenrechtenkwesties. We weten echter ook dat voormalig Vice-President Joe Biden een dreiging door China afwijst.

"Gaat China onze lunch opeten? Kom op, man," zei Biden bij een Iowa City bijeenkomst in 2019. Hij legde uit dat de bezorgdheid dat China uiteindelijk de VS zou kunnen overtreffen als mondiale macht werd overschat. Biden is niet in staat om het hoofd te bieden aan de dreiging tussen China en Rusland. Bovendien heeft tweederde van de Amerikanen "ongunstige opvattingen" over China, wat betekent dat sussende China-kandidaten zijn gewaarschuwd.[vii]

Mr Trumps staat van dienst ten opzichte van Rusland en China identificeert hem als de sterkere kandidaat om de natie te leiden tegen de opkomende Alliantie van het kwaad.

***

Robert Maginnis is een gepensioneerde Amerikaanse legerofficier en auteur van zeven boeken, waaronder Alliance of Evil: Rusland, China, de Verenigde Staten en een nieuwe Koude Oorlog.

Notities

[i] VLADIMIR ISACHENKOV, “Putin: Russia-China military alliance can’t be ruled out, ABC News, October 22, 2020, https://abcnews.go.com/International/wireStory/putin-russia-china-military-alliance-ruled-73765645

[ii] Henry Holloway, “AXIS OF EVIL: Vladimir Putin warns of Russia-China alliance with three times the tanks & warships of US & 6,810 combined nukes,” The Sun, October 23, 2020,

https://www.thesun.co.uk/news/13004888/vladimir-putin-russia-china-military-alliance/

[iii] “Military and Security Developments Involving the People’s Republic of China 2020, Annual Report to Congress, Office of the Secretary of Defense, https://media.defense.gov/2020/Sep/01/2002488689/-1/-1/1/2020-DOD-CHINA-MILITARY-POWER-REPORT-FINAL.PDF, p. 135.

[iv] Ibid. p. ii.

[v] Ibid.

[vi] Adam Edelman, “Biden’s comments downplaying China threat to U.S. fires up pols on both sides,” NBC News, May 2, 2019, https://www.nbcnews.com/politics/2020-election/biden-s-comments-downplaying-china-threat-u-s-fires-pols-n1001236

[vii] Joe McDonald, “China hopes for change if Biden wins, but little likely,” ABC News, October 23, 2020, https://abcnews.go.com/Business/wireStory/china-hopes-change-biden-wins-73780784

Bron: Russia’s Putin Hints at Alliance of Evil – Existential Threat for Next U.S. President » SkyWatchTV