Reuzen, goden en draken (deel 1): Orde uit chaos

22 oktober 2020 - door SkyWatch Editor / Tom Horn

 

 

 

Alles heeft een begin. Een plant, een persoon, een idee. Zelfs het universum had een begin. In Genesis, hoofdstuk 1, wordt ons verteld dat God de hemelen en de aarde schiep. Dan, slechts twee verzen daarna, lezen we iets dat misschien niet logisch is wanneer we het voor het eerst lezen, omdat er iets met de aarde is gebeurd. In plaats van te worden beschreven als "goed" en perfect, zoals we zien in latere verzen over de schepping, wordt onze wereld omschreven als een "leegte" en "zonder vorm". Waarom zou God iets creëren dat eigenlijk niet af is?

Simpel antwoord: dat deed hij niet.

Het is ons geloof dat de Heer alles in perfecte staat schiep, maar dat er iets catastrofaals gebeurde tussen verzen 1 en 2, dat de oorspronkelijke schepping zo beschadigde dat de aarde "leeg" en "zonder vorm" werd. Wij geloven dat "iets" een cataclysmische rebellie was, geleid door een oorspronkelijk wezen dat we "gevangene nul" noemen." Geleerden hebben dit conflict de Chaosstrijd genoemd: een oude oorlog die het patroon vormde voor wat er in onze toekomst gaat komen. Om de eindtijd en het boek Openbaring te begrijpen, moeten we de Chaosstrijd begrijpen, want het is de geschiedenis van een lange, spirituele oorlog die op een dag zal eindigen met een nieuwe hemel en een nieuwe aarde: een terugkeer naar een ongerepte, vroegere glorie. Het einde van het begin - het begin van het einde.

Zoals God belooft in Jesaja 46:11:"Ja Ik heb gesproken," zegt de Heere. "Ik zal het ook doen komen. Ik heb het geformeerd, en Ik zal het ook doen." Wat bedoelt Hij hiermee? Wat belooft God te bereiken? Welke oude profetie wacht op de uiteindelijke vervulling? Die vraag vereist enige tijd om uit te pakken, want het is een van die vaak "gemiste" profetieën die, net als bij Poe's Purloined Letter, ons de hele tijd in het gezicht heeft zitten staren. Maar zijn vorm en patroon komen tevoorschijn zodra we de Bijbel als geheel nemen en beseffen dat Openbaring niet kan worden begrepen zonder eerst de implicaties van Genesis te onderscheiden.

Het einde van het begin. Een serie rebellen en opstanden.

Gevangene Nul. De Chaos Draak. De Nachash. De Wachters. De Nephilim. Babel. Satan. De Antichrist.

De meesten van jullie zijn bekend met de profetie van Ezechiël 38, waar we lezen dat Gog een confederatie tegen Israël leidt. Zijn doel zal Zion zijn, de har môʿēd, Gods berg van samenkomst. Gog komt uit het noorden, maar "Noord" is in dit geval niet zozeer een geografische richting als wel een spiritueel noorden, in overeenstemming met de Joodse traditie aangezien het kwaad altijd neerdaalt op Israël vanuit "het noorden". Historisch gezien vielen de meest gevreesde vijanden altijd vanuit die richting aan, voornamelijk Assyrie, Babylon of de Arameeërs. (Aanvallen vanuit het oosten betekende het oversteken van de brute Syrische woestijn, wat op zijn zachtst gezegd dwaas was.)

 

 

 

Ook bovennatuurlijke bedreigingen voor Israël kwamen uit het noorden: Bashan, de toegang tot de onderwereld van de Kanaanieten; de berg Hermon, El's berg van samenkomst en de plaats van de opstand van de Wachters; en de berg Zaphon, de thuisbasis van het paleis van Baäl, lagen allemaal ten noorden van Israël. Dit is de juiste context voor het bekijken van de oorlog van Gog en Magog afgebeeld in Ezechiël 38 en 39, omdat de zin in Ezechiël vertaald "uiterste noorden" (en "zijden van het noorden" in Jesaja 14:13) is yarkete tsafon. De profeten wezen naar een plek, geen richting.

Gog is de persoonlijke naam van een Reubeniet,[1] maar het is ook de naam van een geestelijke-entiteit, dat wat de Antichrist bezielt, de grote bovennatuurlijke eindtijdvijand van God en Israël.

Speculatie die de identiteit van Gog koppelt aan een Russische leider is misplaatst. Ten eerste, hoewel er misschien Russen zijn in de coalitie die naar Jeruzalem komt voor de Slag van Armageddon, is Rusland als een natie geen onderdeel van Ezechiëls voorspelling. Met alle respect voor Bijbelleraren die de visie "Rusland is Magog" hebben, die Rosh als Rusland en Meshech bestempelen als Moskou, is volksetymologie, door verbindingen te maken, simpelweg omdat de woorden hetzelfde klinken. Taal werkt niet altijd zo. Bijvoorbeeld "dear" en "deer" klinken hetzelfde, maar je zult je echtgenote niet verwarren met Bambi.

Belangrijker is dat de gruwelijke offerfeesten van Ezechiël 39:17-20 en Openbaring 19:17-21 bevestigen dat de oorlog van Gog eindigt bij Armageddon. Het is hetzelfde conflict. Dus, als we geen plausibel scenario creëren met een Russische Antichrist, moeten we die theorie laten gaan.

We kunnen het er echter over eens zijn dat het Beest uit de zee in Openbaring 13:1 de antichrist-figuur is, maar wist u dat dit verband houdt met gevangene nul? De zee (Yam in het Hebreeuws) wordt het meest goed begrepen als een entiteit. Yam is een juiste naam en staat voor Chaos, de rebel die God in de eerste twee verzen van de Bijbel heeft onderworpen.

In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde nu was woest en leeg, en duisternis lag over de watervloed; en de Geest van God zweefde boven het water. (Genesis 1:1-2)

Het Hebreeuwse woord vertaald als "diep" is tehom, dat een kenner is — dat wil zeggen, hetzelfde woord in een andere taal — naar het Akkadian Têmtum, dat op zijn beurt een variant is van Tiamat, het Sumerische chaos-monster dat werd verslagen door de oorlogsgod Marduk, om orde te scheppen. Soortgelijke mythen kwamen voor in het Oude Nabije Oosten (ANE): Baäl tegen Yamm, Teshub tegen Illuyanka, Zeus tegen Typhon.

Maar de originele versie is Yahweh tegen Leviathan.

Het meest voor de hand liggende verschil tussen het bijbelse verhaal en de anderen is dat de strijd tussen God en Chaos, als er een gevecht was, voorbij was aan het einde van het tweede vers in de Bijbel. We zien verwijzingen ernaar in latere hoofdstukken (bijvoorbeeld Psalm 74:12-17), maar er is geen aanwijzing dat God problemen had om de Chaos te helen. Hij plaatste zijn Geest over de diepte en het gehoorzaamde. "Liggen! Blijf!" Geen wapens nodig. Alleen Zijn Woord.

Niet zo met de heidense versies van dit epische moment in de geschiedenis. In elk geval heeft de oorlogsgod hulp nodig van buiten, wapens, en meerdere gevechten om het zeemonster die de Chaos vertegenwoordigt te onderwerpen. Maar Chaos, een bovennatuurlijk wezen, is (voorlopig) slechts beperkt, niet dood.

Hier komt Typhon in beeld.

Volgens de Griekse dichter Hesiod gooide Zeus het slangen-chaos-monster Typhon in de Tartarus om een cel te delen met de beruchte Titanen.[2] We kunnen er redelijk zeker van zijn dat de Titanen/Wachters momenteel in Tartarus zijn. Hesiod en Homer waren het daarover eens en Petrus bevestigde het (zie 2 Petrus 2:4, en merk op dat het Griekse woord "hel" tartaroo Tartarus is).

De Grieken geloofden dat de strijd tussen Zeus en Typhon plaatsvond op de berg Kasios, wat hun naam was voor de heilige berg van Baäl, Zaphon. Geleerden hebben lang opgemerkt dat Typhons naam zo sterk op Zaphon lijkt dat ze hoogstwaarschijnlijk etymologisch verbonden zijn.[3] Dit geeft ons een duidelijke verbinding tussen Zaphon, de berg waar de Antichrist/Gog zijn troepen zal verzamelen, en de chaos-god Typhon. En terwijl deze entiteit een draak wordt genoemd (met honderd hoofden, niet minder!) door Hesiod,[4] wordt Typhon elders beschreven als "een hybride tussen mens en beest,"[5] met vele vleugels, slangen als benen, en een menselijk hoofd. Dat wil zeggen, de Griekse god van de chaos was een mens-dier wezen, vergelijkbaar met de manier waarop de oude Mesopotamiërs de apkallu omschreven, die — ja, je raadt het al - de Wachters/Titanen waren.

Met andere woorden, de Grieken herinnerden zich dat een monsterlijke godheid verbonden met Satan/Baäls berg van samenkomst, Zaphon, werd begraven in de Tartarus — de afgrond, die in de Bijbel wordt vertegenwoordigd door de zee. In Openbaring is het beest dat wordt beschreven als een chimerische entiteit zoals de chaos-monster Typhon, voortkomt uit de zee (Yam) —de afgrond- om de Antichrist (Gog) te worden en de oorlog te leiden tegen Gods heilige berg, Zion:

En de draak werd boos op de vrouw, en ging heen om oorlog te voeren tegen de overigen van haar nageslacht, die de geboden van God in acht nemen en het getuigenis van Jezus Christus hebben. En ik stond op het zand bij de zee..

En ik zag uit de zee een beest opkomen, dat zeven koppen en tien hoorns had, en op zijn hoorns waren tien diademen, en op zijn koppen een godslasterlijke naam. (Openbaring 12:17-13:1)

De verzen hierboven suggereren dat het de draak is die op de kust staat wanneer het beest, de Antichrist/Gog, opstaat uit de afgrond. Houd er rekening mee dat de berg van samenkomst van Satan/Baal, Zaphon, vandaag Jebel al-Aqra, aan de kust van de Middellandse Zee ligt.

KIJK WEEK #1 IN DE NIEUWE ONDERZOEKSREEKS! REUZEN, GODEN EN DRAKEN<
Zegt de Bijbel dat ze echt waren en TERUGKOMEN??

Dit alles leidt tot de 10 miljoen dollar vraag van: zou de Antichrist werkelijk de geest van de Chaos kunnen zijn, ook wel bekend als Leviathan, Tiamat, Têmtu, en de Draak?

Zeker.

Hoewel de chaos-god Typhon niet een van de oorspronkelijke Titanen was, werd hij verondersteld hun halfbroer te zijn en wordt hij soms aangeduid als een Titan. Interessant genoeg dacht tenminste één van de vroege kerkvaders dat een Titan zou terugkeren aan het einde van de dagen. Irenaeus, een christelijke theoloog uit de tweede eeuw, bood deze gedachten aan over Johannes' profetie van de Antichrist.:

Hoewel we zeker zijn van het getal van de naam van de Antichrist, moeten we toch geen overhaaste conclusies trekken over de naam zelf, omdat dit getal [666] op vele namen kan worden aangebracht.... Teitan ook, (ΤΕΙΤΑΝ, De eerste lettergreep geschreven met de twee Griekse klinkers ε En ι), onder alle namen die onder ons worden gevonden, is nogal kredietwaardig... voor zover, aangezien deze naam "Titan "zo veel aanbeveling heeft, is er een sterke mate van waarschijnlijkheid, dat van de vele [voorgestelde namen], wij concluderen, dat misschien hij die komt zal worden genoemd" Titan."[6] (nadruk toegevoegd)

Irenaeus weigerde absoluut te zeggen dat de Antichrist Titan zou worden genoemd. Hij argumenteerde dat als de exacte naam belangrijk was geweest, Johannes deze zou hebben onthuld in plaats van een getal. Toch is het intrigerend, is het niet? En bedenk dit: Jezus toonde zijn meesterschap over Chaos aan de discipelen op een nacht op het Meer van Galilea:

"En op die dag, toen het avond geworden was, zei Hij tegen hen: Laten wij overvaren naar de overkant. En zij lieten de menigte achter en namen Hem, Die al in het schip was, mee; en er waren nog andere scheepjes bij Hem. En er stak een harde stormwind op en de golven sloegen over in het schip, zodat het al volliep. En Hij lag in het achterschip te slapen op een hoofdkussen; en zij wekten Hem en zeiden tegen Hem: Meester, bekommert U Zich er niet om dat wij vergaan? En Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en zei tegen de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen en er kwam een grote stilte. En Hij zei tegen hen: Waarom bent u zo angstig? Hebt u dan geen geloof? En zij vreesden met grote vrees en zeiden tegen elkaar: Wie is Deze toch, dat zelfs de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn? (Marcus 4:35-41; nadruk toegevoegd)

Dat brengt het verhaal in een heel ander licht, nietwaar?

Laten we nu eens kijken naar Openbaring 9. Wanneer de vijfde van de bazuin blazende engelen zijn bazuin laat klinken, valt er een ster van de hemel naar de aarde met een sleutel van de afgrond. Wij geloven dat dit moment de terugkeer markeert van de oude goden:

En hij opende de put van de afgrond, en er steeg rook op uit de put als rook van een grote oven. En de zon en de lucht werden verduisterd door de rook van de put. En uit de rook kwamen sprinkhanen op de aarde, en hun werd macht gegeven, zoals de schorpioenen van de aarde macht hebben. En tegen hen werd gezegd dat ze geen schade mochten toebrengen aan het gras van de aarde, of welke groene plant of welke boom dan ook, maar alleen aan de mensen die het zegel van God niet op hun voorhoofd hadden. En hun werd macht gegeven, niet om hen te doden, maar om hen te pijnigen, vijf maanden lang. Hun pijniging was als de pijniging door een schorpioen, wanneer hij een mens steekt. En in die dagen zullen de mensen de dood zoeken maar die niet vinden. En zij zullen ernaar verlangen te sterven, maar de dood zal van hen wegvluchten.

En de sprinkhanen zagen eruit als paarden die voor de oorlog gereedgemaakt zijn. En op hun koppen droegen zij kransen als van goud, en hun gezichten leken op gezichten van mensen. En zij hadden haar als haar van vrouwen, en hun tanden waren als tanden van leeuwen. En zij hadden borstharnassen van ijzer, en het geluid van hun vleugels was als het geluid van wagens met veel paarden die ten strijde snellen. En zij hadden staarten die leken op schorpioenen, en er zaten angels aan hun staarten. En zij hadden de macht om de mensen schade toe te brengen, vijf maanden lang. En zij hadden een koning over zich, de engel van de afgrond. Zijn naam is in het Hebreeuws Abaddon, en in het Grieks heeft hij de naam Apollyon. (Openbaring 9: 2-11; nadruk toegevoegd)

In de voorgaande verzen zien we de entiteiten die in de wereld waren duizenden jaren geleden de Titanen, Wachters, Anunnaki en zelfs de apkallu uit de afgrond riep. Daar zijn ze nu, maar binnenkort krijgen ze een korte tijd om de mensheid te kwellen. Vijf maanden. Honderdvijftig dagen - hetzelfde als voor hun kinderen, de Nephilim, om te sterven in de zondvloed![7]

Zo zullen de Wachters wraak nemen op Gods meest gewaardeerde schepping — de mens — in ruil voor de straf om te kijken naar hun eigen kinderen, de Nephilim/Rephaim, vernietigd in de zondvloed van Noach. Toegegeven, de beschrijving van de dingen uit de put komt niet precies overeen met de Mesopotamische beelden van apkallu of de Griekse sculpturen van de Titanen. Vergeet echter niet dat deze entiteiten naar de bodemloze put werden gestuurd rond de tijd van de zondvloed. Honderden jaren, en misschien wel duizend of meer, waren voorbij toen de Sumeriërs begonnen met het maken van beelden van de apkallu op ronde zegels en kleitabletten. Die beschrijvingen die overgeleverd zijn, orale tradities van bovennatuurlijke Hybrides, echter, dat is wat Johannes voor ons beschrijft in Openbaring.

De Titanen, de Wachters in de Bijbel, keren terug als Apollyon de put opent. En voor mensen zonder het beschermende zegel van God op hun voorhoofden, zal het letterlijk de hel op aarde zijn.

Notities

[1] 1 Chronicles 5:4.

[2] Hesiod. The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation by Hugh G. Evelyn-White. Theogony(Cambridge, MA: Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd., 1914).

[3] J. W. Van Henten. “Typhon,” in K. van der Toorn, B. Becking, & P. W. van der Horst (Eds.), Dictionary of Deities and Demons in the Bible 2nd extensively rev. ed. (Leiden; Boston; Köln; Grand Rapids, MI; Cambridge: Brill; Eerdmans, 1999), p. 879.

[4] Hesiod. op. cit.

[5] Apollodorus. Library and Epitome (English). J. G. Frazer, Ed. (Medford, MA: Perseus Digital Library), p. 47.

[6] Irenaeus. Against Heresies, Book V, Chapter 30.

[7] See Genesis 7:24. 150 days on a calendar based on a 30-day lunar month is exactly five months.

Bron: Giants, Gods, and Dragons (Part 1): Order Out of Chaos » SkyWatchTV