Palestijnse Arabieren cultiveren een cultuur die de dood verheerlijkt.

Mijnheer Kushner, de oprichting van een Palestijnse staat zal hun verheerlijking van het doodsethos niet elimineren, maar zal juist tot bloei doen komen.

 

Dr. Manfred Gerstenfeld - 22 juli 2020

De Palestijnse Arabische samenleving is doordrongen van een cultuur van verheerlijking van de dood. Een belangrijk element is het idee dat sterven om Israël te vernietigen niet alleen nobel is, maar de wens van Allah.

Deze cultuur van de verheerlijking van de dood manifesteert zich op verschillende manieren. Een daarvan is te vinden in het oorspronkelijke handvest van Hamas. In een artikel staat daar dat Hamas zich erop verheugt om de belofte van Allah uit te voeren, ongeacht de tijd die het kost. "De profeet - gebed en vrede zij met hem - zei: "De tijd zal niet komen totdat de moslims de Joden zullen bestrijden (en doden); totdat de Joden zich verbergen achter rotsen en bomen, die zullen roepen: O moslim! Er is een Jood die zich achter mij verbergt, kom en dood hem!"

De Palestijnse Autoriteit (PA), gecontroleerd door Fatah, drukt haar waardering uit voor het doden van Israëli's door de moordenaars een pensioen te betalen. Als ze sterven als gevolg van hun terroristische daad, worden er betalingen gedaan aan de familie. De PA verheerlijkt ook de moordenaars door faciliteiten en straten naar hen te vernoemen. Een terrorist die op deze manier wordt herdacht is Dalal Mugrahbi, die deelnam aan het bloedbad op Coastal Road in 1978, waarbij 38 Israëli's, waaronder 13 kinderen, werden gedood.

Een vals argument is dat deze cultuur van verheerlijking van de dood specifiek is voor de Palestijnse Arabieren vanwege hun moeilijke omstandigheden. Toch is er in de islam in het algemeen een grote stroming die de dood verheerlijkt. In 2018 waren de vier dodelijkste terroristische groeperingen ter wereld goed voor 58 procent van alle terroristische sterfgevallen ter wereld. Het waren allemaal moslimbewegingen: de Taliban, de Islamitische Staat, het Khorasan-chapter van de Islamitische Staten en Boko Haram.

Steun voor het islamitische terrorisme - dat verre van marginaal is - is op verschillende plaatsen in de moslimwereld te vinden. Zelfs in een zogenaamd gematigd land als Jordanië is er erkenning en belangrijke steun voor dergelijke moorden.

Op 18 november 2014 hebben twee moslimterroristen uit Oost-Jeruzalem vier mensen vermoord in een Jeruzalemse synagoge in Har Nof en een heldhaftige Israëlische politieagent van de Druzen. De terroristen werden gedood. De volgende dag hielden de Jordaanse parlementariërs een moment van stilte voor de moordenaars en lazen ze de Koranverzen hardop voor - "om hun zuivere ziel en de ziel van alle martelaren in de Arabische en islamitische landen te verheerlijken". De Jordaanse premier, Abdullah Ensour, stuurde een condoleancebrief naar de families van de terroristen met de woorden: "Ik vraag God om hen met genade te omhullen en u geduld, troost en herstel van uw verdriet te gunnen..."

Het is belangrijk om te begrijpen dat deze doodscultus niet alleen iets is waaraan de heersende autoriteiten zich houden. Het wordt ook gesteund door de ouders. Veel Palestijnse Arabische moeders hebben hun vreugde geuit over het feit dat hun zonen zijn gestorven door het doden van een Jood of in het proberen dit te doen. In 2019 prees de moeder van een Palestijnse terrorist die tijdens zijn aanval werd gedood, hoe haar zoon het mes hanteerde toen hij de politieagenten aanviel. Ze legde uit dat hij een slager was geweest. Ze zong toen: "Mohammed Ali was een moedig man, oh mes-commando... Jij bent de trots van de Islam..."

De daders die bij deze terroristische aanslagen omkomen, worden beschouwd als martelaren. Itamar Marcus en Nan Jacques Zilberdik van Palestinian Media Watch vermelden dat de officiële dagelijkse PA-krant, Al-Hayat Al-Jadida, vanaf 2 oktober 2018 erop wijst dat volgens het islamitische geloof een martelaar 72 donkerogige maagden in het Paradijs trouwt. Zij stellen dat dit theologische aspect van de doodscultuur niet mag worden genegeerd. Tijdens de tweede intifada meldde de PA dat kinderen het sjahid-spel speelden en ruzie maakten over wie de beste rol krijgt en sterft als martelaar: "Een zevenjarig meisje zei tegen haar vrienden: "Laten we het sjahid(martelaar)-spel spelen! De kinderen maken ruzie over wie de sjahide gaat spelen. Fa'iz, zes jaar oud, zei: 'Gisteren was jij de sjahide, vandaag is het mijn beurt! Ik ben jonger dan jij. Ik zal degene zijn die zal sterven!"

De Israëlisch-Amerikaanse psychiater, Daphne Burdman, zegt dat zowel de PA als de Hamas kinderen als iets positief zien in hun betrokkenheid bij terroristische acties waarbij ze hun leven riskeren. Ze ging verder: "Deze massale indoctrinatie van kinderen is gebaseerd op een zorgvuldig geplande campagne die gebaseerd is op een sterke culturele overtuiging en op diepgewortelde psychologische mechanismen. De opruiing maakt gebruik van een multimodale methodologie, waarbij het Palestijnse nationalisme, de martelarij en onder Hamas wordt gepredikt en de nadruk wordt gelegd op de wereldwijd aangevoerde Sharia. De campagne maakt gebruik van de media, scholen, en de straat en ook van religieuze beelden."

Burdman voegt hieraan toe: "Indoctrinatie in de Palestijnse Arabische gebieden is veel breder dan schoolboeken en televisiebronnen, en omvat algemene maatschappelijke elementen zoals kranten, ouders, leerkrachten, onderwijsmethoden met aanmoediging en lof voor de naleving, en een sterke afkeuring voor minder toegewijde leerlingen".

Ze concludeert dat "zelfs wanneer het geweld tussen Palestijnen en Israëli's stopt, de gemoedstoestand van Palestijnse kinderen niet vanzelf zal veranderen. Als men eenmaal geleerd heeft dat zelfmoordaanslagen de deuren naar het paradijs voor zichzelf en zijn familie zullen openen, is er veel meer nodig voor een ontgifting". Burdman zegt dat het vanuit professionele ervaring twijfelachtig is of de marteldoctrinatie überhaupt wel succesvol kan zijn.

Uit het bovenstaande kunnen een aantal conclusies worden getrokken. Een daarvan is dat de oprichting van een Palestijnse staat de verheerlijking van het doodsethos niet zal elimineren. Zo'n diepgewortelde cultuur zal niet snel veranderen. Als we dan een stap verder gaan, kunnen we concluderen dat de pleitbezorgers van een tweestatenoplossing - laat staan een eenstaatoplossing - een idee bevorderen dat ten goede komt aan degenen die doordrongen zijn van de cultuur van de verheerlijking van de dood.

Dit is een belangrijke beschuldiging aan het adres van Israëlisch links, evenals aan het adres van de Europese Unie en anderen die de tweestatenoplossing bevorderen. De Europese Unie geeft ook geld aan de leiders van de cultuur van de verheerlijking van de dood, de Palestijnse Autoriteit.

Toen hij president van de Verenigde Staten was, voerde Barack Obama een aantal kwaadaardige acties uit in het Midden-Oosten. Een daarvan was de extreme druk op Netanyahu om een tweestatenoplossing te steunen. Gelukkig heeft de premier zich sindsdien uit dit standpunt teruggetrokken.

Degenen die de tweestatenoplossing bevorderen zijn tot op zekere hoogte medeplichtig aan de belangen van de beoefenaars van de doodsverheerlijking. Dit geldt des te meer voor degenen die Israël bekritiseren, en wegkijken van de houding van de Palestijnse Arabieren over dood en sterven.

De Israëlische regering zou informatie over de Palestijnse verheerlijking van de doodscultuur moeten delen in het lopende internationale debat over het Palestijns-Israëlische conflict. (Verdere ideeën over hoe dit te doen zullen in een ander artikel worden toegelicht).

Dr. Manfred Gerstenfeld was een lange termijn adviseur voor strategische kwesties in het bestuur van verschillende grote multinationals in Europa en Noord-Amerika. Hij is bestuurslid en voormalig voorzitter van het Jeruzalem Center for Public Affairs en ontving de Lifetime Achievement Award (2012) van het Journal for the Study of Antisemitism.

Bron: Palestinian Arabs cultivate a culture that glorifies death - Opeds - Israel National News