HET NET WORDT OPGEHAALD!

Door Paul Verhoeven 11 augustus 2020

Of het nu een droom of een visioen is geweest weet ik niet, maar wat ik wèl weet is, dat ik voor mijn eigen besef ten volle overtuigd ben, dat ik Gods stem mocht verstaan in wat ik langs deze weg door genade mag doorgeven.

Vanuit het Woord leren wij, dat het geestelijke niet eerst komt, maar het natuurlijke, en daarná het geestelijke (1 Cor 15:46). Ook Jeshua sprak veelal in beelden en gelijkenissen en gaf er daarna uitleg aan en ik geloof, dat de Geest ook vandaag de dag op dié specifieke manier tot ons spreekt.

In een beeld zag ik een gigantische, met veel opsmuk opgetuigde kerstboom, die de gehele aarde bedekte. De aarde werd er door verstikt en ook was er een grote verontreiniging door dode takken en naalden, die steeds maar van de boom naar beneden vielen. Ook werd door de bedekking van die boom de aarde opgewarmd, doordat de warmte geen uitweg meer kon vinden. Toen ik zocht naar de geestelijke parallel kwam het volgende naar mij toe.

Dit is het tijdperk van de laatste dagen. Daar is al veel over geprofeteerd en nog veel meer over geschreven, maar blijkbaar is de boodschap nog steeds niet ten volle overgekomen en verstaan. Gedurende de laatste eeuwen is er ontzettend veel veranderd in onze samenleving. Velen kunnen zich nog de tijd herinneren, dat er amper auto’s reden en dat er nog geen tv en pc was, laat staan mobieltjes etc.

De techniek viert vandaag de dag hoogtij en het ene na het andere fenomeen wordt geïntroduceerd, maar feitelijk is dit proces al begonnen met de industriële revolutie; een moment in de geschiedenis, waarop de mens zijn creativiteit meer en meer begon om te zetten in doelgerichte methoden en toepassingen. De boekdrukkunst deed zijn intrede en wat een impact heeft dàt niet gehad. De lucht- en ruimtevaartvaart deed onze grenzen vervagen en inmiddels bestaat internet 40 jaar (40 is het getal van de voorbereiding!) en is ALLE kennis inmiddels beschikbaar gekomen voor IEDEREEN. Daniel 12:4 spreekt daarvan: “… velen zullen onderzoek doen en de kennis zal vermeerderen”. We moeten ons afvragen, of dat een zegen is of een vloek. We zijn in het rijke westen “behangen” met de gevolgen van de welvaart, maar ergens verstikt het ons, worden we erdoor verontreinigd en kunnen we onze warmte niet meer kwijt. Die houden velen zelfs liever voor zichzelf dan om het een uitweg te geven.

Parallel daaraan zien we ook geweldige verschuivingen in het geestelijke klimaat. De tijdgeest heeft ook daar toegeslagen en het motto is: vrijheid, blijheid, welvaart en genot/begeerte. Lang nà de industriële revolutie kregen we andere “revoluties” die veel dingen op z’n kop hebben gezet, zoals de seksuele revolutie, de evolutietheorie (het blijft niet meer dan een theorie!), de Oecumenische Oergedachte van alles op één grote hoop, het Grote Gedogen, wat dan later in de Liederlijke Legalisering wordt omgezet, het Afbrekende Abortusbeleid, het Dwaze Drugsbeleid en noem maar op. Iedereen weet het tegenwoordig beter en velen roepen hardop: “Waarom hebben we God nog nodig als we er zèlf een kunnen zijn”. Daarmee lopen we dan wéér in dezelfde val als waarin Adam en Eva liepen. In Psalm 8:6 staat, dat God ons bijna goddelijk heeft gemaakt, maar er staat niet, dat we aan God gelijk zijn gemaakt!

Alles heeft twee kanten, dus het zal hiermee niet veel anders zijn. Het is niet zo moeilijk te ontdekken wie achter dit alles zit of misschien toch wel? Satan’s gedachten zijn ons niet onbekend en we zien dat hij volop bezig is het volk van God brood en spelen te geven en als dàt niet helemaal lukt, past hij zijn verdeel- en heerspolitiek toe. Hij overlaadt de mens met luxe, overvloed en welvaart, maar aan de andere kant ook met veel stress. De mens wordt voortgejaagd en afgemat. 25% van de wereldbevolking heeft de een of andere psychische stoornis! We hebben nergens geen tijd meer voor, terwijl we nog nooit zoveel (vrije) tijd hebben gehad. Alles moet sneller en beter en we gaan - vóór we er erg in hebben - mee in de maalstroom van het digitale tijdperk. We vinden geen rust meer voor onze ziel, vandaar ook de roep om meer “spiritualiteit”. Het trieste is dat de mens het daarbij op de verkeerde plaatsen zoekt en zich overgeeft aan afgoderij en occultisme, want Gods weg is ze te smal en terug naar de Bron is te steil. We worden overladen met heidense feesten (Sinterklaas, Kerst, Halloween, etc), en zijn Gods feesten uit het oog verloren (áls we ze vroeger al vierden). de (kinder)programma’s op tv staan bol van het occultisme en het geweld en de perversiteit zijn normaal geworden. We leven in de tijd die bol staat van kilheid, liefdeloosheid, materialisme, het eigen ik, de mammon, alhoewel die laatste een stevige tik heeft gehad. De tijd ook, waarin we van de ene naar de andere crisis gaan en we in de greep van de angst (o.a. voor terrorisme en virussen) zitten.

In de natuur zien we ook de weeën van de naderende ondergang. Een wereldomvattende klimaatsverandering met alle gevolgen van dien. Hurricanes die steeds krachtiger worden, bosbranden van ongekende omvang, tsunami’s, aardbevingen, vulkaanuitbarstingen etc. Velen roepen: “Die zijn er altijd al geweest” en daar hebben ze gelijk in, maar nog nooit eerder met déze frequentie en omvang! En er volgt nog véél meer! Aan alles is te zien dat de schepping met reikhalzend verlangen uitziet naar het openbaar worden van de zonen Gods, de tijd dat alle dingen hersteld zullen worden en er een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zullen komen.

Door deze tijdgeest staan alle dingen onder druk. Ook dat heeft twee kanten. Satan zit erachter, maar God laat het toe en gebruikt het. Het is een geestelijke test voor de westerse wereld. Er bestaat in het Hebreeuwse denken een vaak onbekend en daardoor onbegrepen fenomeen, dat zelfs het negatieve een drijvende kracht is om het positieve tot aanzijn te roepen. Onder druk gaan we leren en presteren óf we leren (en zweren) het af en gaan over tot de orde van de dag = de orde van de wereld, van het vlees. Velen zijn niet bestand tegen die druk en haken af. Kerken lopen leeg, de ontkerstening slaat toe en we komen niet verder meer dan te roepen: “Raak niet, smaak niet, roer niet aan” en treden zo in het strijdperk van de ziel, van het vlees; het Zwoele Zielige, het Goede Gevoel, de Domme Dogma’s, het Wereldse Wetticisme.

Gelukkig zien we ook hierbij een andere kant. In de derde wereld, waar armoede, honger en oorlogen (nog) hoogtij vieren, ligt de druk op een ander niveau en juist dáár zien we dat velen tot levend geloof komen en ondanks vervolging daaraan vasthouden en groeien naar volwassenheid. Yeshua verschijnt aan veel moslims en openbaart Zichzelf aan hen. Velen komen daardoor tot geloof. Gebeurt dat soms op die manier, omdat wìj falen in het brengen van het goede nieuws? Wat ’n gemiste kansen.

Het is nu de tijd, dat het net wordt opgehaald!

De tijd is daar, dat zal klinken: “Wie niet voor Mij is, is tegen Mij”. Nog is het (genade)tijd en is hij, die op het ogenblik nog weerhoudt, niet verwijderd (2 Thess 2:7-8). Maak ernst met het Woord en bekeer u en keer terug naar de Bron, vernieuw uw relatie met God en vraag Hem om een nieuwe vervulling en zalving met de Geest en kom tot inkeer voor het te laat is.

In een gezicht liet God mij al eens eerder mensen zien, die op de oevers van een rivier onder palmbomen zaten. Elke keer, als ze dorstig werden, gingen er een paar naar de rivier om water te halen in grote schalen. Op een gegeven moment werd dat onbegonnen werk, omdat er enerzijds te weinig mensen waren om het water te halen en anderzijds vanwege een grote droogte, waardoor het water in de rivier ver gezakt was. Zij, die nog over waren om water te halen, moesten elkaar aan de enkels vasthouden om voorovergebogen nog een beetje water te kunnen bemachtigen. Tot het op een bepaalde dag begon te regenen, harder en langer dan ooit tevoren. De rivier zwol in korte tijd aan tot een machtige stroom en de mensen werden bang, want de rivier dreigde buiten haar oevers te treden en iedereen probeerde weg te komen naar hoger gelegen plaatsen.

Maar er was iets als een hand, die ze tegenhield en ze zelfs midden in de rivier voerde, tot ze geen grond meer onder hun voeten hadden en ze wel móesten zwemmen. Hun zekerheden werden weggenomen en ze werden voor de keus gesteld: welke kant moet ik op? Mee stroomafwaarts zou ze naar de zee leiden, de volkerenzee, beeld van de wereld, waar ze eens met veel moeite uit vandaan waren gekomen. Terug naar de kant kon ook niet, want daar was de stroming te sterk voor en bovendien zouden ze dan terechtkomen in moerassen en poelen, waar ze in zouden wegzakken.

Er bleef maar één weg over: STROOMOPWAARTS.

Ik werd in dat verband bepaald bij zalmen, die vanuit de zee de rivieren optrekken, dwars tegen de stroom in, watervallen en stroomversnellingen trotserend, zelfs door verontreinigd water heen, omdat ze gedreven worden door een onzichtbare kracht, die ze uiteindelijk brengt in de bovenloop van de rivier, vlakbij de bron, daar waar het water helder is. Daar leggen ze hun eieren en zorgen zo voor nieuw leven. De oude zalmen sterven, terwijl de jonge hun weg weer zoeken naar zee, totdat het ook hùn beurt zal zijn deze weg te gaan.

Dode dingen worden met het water meegevoerd, maar levende gaan er juist tegenin! Zij, die de moeilijke en smalle weg willen gaan, de weg die ook Yeshua ging, worden door Gods kracht gevoerd naar de Bron des Levens, die ontspringt vanuit de troon van God. Daar – in Zijn tegenwoordigheid – wordt hun ziel verkwikt en voert Hij hen aan rustige wateren. Daar is de plaats, dat ze bevrucht worden en vrucht gaan dragen en waar een heel nieuw leven ontstaat. - 4 -

En wanneer ze tot wasdom zijn gekomen, worden ze uitgezonden en overal, waar ze komen, komt alles tot leven, Zijn leven.

Zo mogen ook wij ons leven afleggen bij de Bron om vernieuwd en met een nieuwe zalving onze weg te zoeken in de mensenzee en daarvandaan mogen we velen met ons mee voeren naar de Bron. De tijd is voorbij, dat we rustig kunnen blijven afwachten op de dingen, die komen gaan, want we maken er zèlf deel van uit. Laten we onszelf verliezen in Hem en onze zekerheden inleveren en het alleen van Hem verwachten, dàn kunnen we door Hem gebruikt worden om ‘n werk voor Hem te doen in deze laatste dagen.

En de Here zal u voortdurend leiden, u in dorre streken verzadigen en uw gebeente krachtig maken; dan zult gij zijn als een besproeide hof en als een bron, waarvan het water niet teleurstelt (Jes 58:11).

Beoordeel een profetie altijd op de inhoud (1 Cor 14:29) en toets alles (1 Thess 5:21) want onvolkomen is ons profeteren (1 Cor 13:9). Ware profetie is altijd in harmonie met het Woord van God. Voor op- of aanmerkingen, correctie of anderszins stuur een email naar pcverhoeven47@kpnmail.nl