Toen moslims de christenen ervan overtuigden zionisten te zijn

"Natuurlijk willen we dat zionisten in Palestina komen. We weten wat er gaat gebeuren.

Zou u geloven dat er ooit Arabische moslimleiders bezig waren Westerse christelijke politici te overtuigen om mee te doen aan de zionistische onderneming van het herstel van een Joodse staat in het Midden-Oosten?

Een beetje het tegenovergestelde van wat er vandaag de dag gebeurt, aangezien nu de meeste Arabische leiders routinematig de legitimiteit van het bestaan van Israël in twijfel trekken.

Maar in 1919, direct na hun overwinning op de Ottomanen in de Eerste Wereldoorlog, erkenden de Arabische wereldleiders de enorme voordelen van de terugkeer van het Joodse volk naar en het herstel van de soevereiniteit in het Heilige Land.

Ironisch genoeg waren het de christelijke politici uit het Verenigd Koninkrijk die overtuigd moesten worden, ondanks het feit dat het hun eigen regering was die gestuurd werd door bijbelgelovige mannen als Lord Arthur Balfour die de bal aan het rollen hadden gebracht met dit idee van een herstelde Joodse staat.

Onder de Britse afgevaardigden van de Vredesconferentie in Parijs was Philip Noel-Baker, die later de Nobelprijs voor de Vrede zou krijgen. Noel-Baker was in die tijd een jonge rijzende ster in de Britse politiek en zijn steun voor verschillende aspecten van de uitgewerkte deals en verdragen werd als belangrijk gezien.

Maar hij was er niet van overtuigd dat de beloften aan het Joodse volk in de Balfour-verklaring van 1917 konden worden gerealiseerd en dat de Arabieren een Joodse staat in het Midden-Oosten zouden accepteren.

"Ik geloofde niet dat de Arabieren een Joods nationaal huis in Palestina zouden accepteren, maar een van mijn collega's nam me mee naar Emir Feisal in Genève. T.E. Lawrence, de grote vriend van de Arabische leiders, was bij hem en Feisal zei dat de komst van de Europese Joden met hun energie en ondernemingszin en moderne wetenschappelijke vaardigheden goed zou zijn voor Palestina en goed voor de Arabieren. Het was dat gesprek dat me bekeerde tot het zionisme."

De Emir Feisal, heerser van Mekka, werd in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog gezien als de feitelijke leider van de hele Arabische wereld. T.E. Lawrence is natuurlijk de man die we beter kennen als "Lawrence of Arabia".

Twintig jaar later, in 1939, verscheen Noel-Baker voor het parlement om zich te verzetten tegen Britse pogingen om de Joodse immigratie naar het Heilige Land te beteugelen, waarbij hij opnieuw opmerkte dat de toestroom van Joden zowel geaccepteerd als verwelkomd was door de Arabische leiders.

In 1981 werd Noel-Baker geïnterviewd voor de Israëlische documentaire Pillar of Fire, en hij herinnerde zich die opvallende ontmoeting met Emir Feisal en Lawrence of Arabia:

"En toen ik aankwam bij de lunch (met mijn collega), die de andere gasten waren met Lawrence of Arabia en de Emir Feisal. En ik werd door die twee mannen tot het zionisme bekeerd. Feisal hield zijn toespraken, en Lawrence vertaalde uit het Arabisch. En de Emir Feisal zei tegen me: 'Natuurlijk willen we dat zionisten in Palestina komen. We weten wat er gaat gebeuren. Ze zullen enorme sommen Amerikaans en ander kapitaal meebrengen, ze zullen de grootste wetenschappers ter wereld binnenhalen, alle grootste wetenschappers zijn Joods, en het gebied van Palestina, dat nu zo droog is en zo veel daarvan is als een woestijn, zal een tuin worden en bloeien als de roos. We zullen hun experts lenen, we zullen samenwerken, we zullen hetzelfde doen met alle landen die wij Arabieren tot woestijn hebben gemaakt."

Het is een schande dat de visie van de Emir Feisal nooit gerealiseerd is, maar in plaats daarvan is opgeslokt door gewelddadige revoluties en radicalisme.

Maar wat duidelijk is, is dat de huidige Arabische afwijzing van Israël en het blijven vasthouden aan het feit dat Joden buitenlandse kolonisten zijn zonder legitieme plaats in het Midden-Oosten, een relatief nieuw fenomeen is. Nog maar honderd jaar geleden stonden de leiders van de Arabische wereld te popelen om de Joden thuis te verwelkomen.