www.wimjongman.nl
DE BOODSCHAPPER - Deel 12: 2025 en het Mysterie van de Zomer- en Herfstfeesten en de Tweede Komst van Jezus.
15 december 2020 - door SkyWatch Editor
Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11 - Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21 - Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31 - Deel 32 - Deel 33
De vierde van de zeven grote feesten - Pinksteren - vindt plaats in de zomer. In verband met de vraag "Hoe heeft Jezus de feesten vervuld?" heeft deze betrekking op het huidige kerkelijke tijdperk dat Hij inluidde toen Hij opstond en de Heilige Geest zond om te leiden en bij zijn volk te zijn tot aan Zijn wederkomst. Het zal weer een rol spelen in 2025, wanneer sommigen geloven dat dit "het einde van het tijdperk van de genade" markeert.
Pinksteren
Schriftelijke verwijzingen
- Geboden om het te doen: Leviticus 23:15-22
- In het Oude Testament besproken: Exodus 34:22; Deuteronomium 16:9-10; 2 Kronieken 8:13; Ezechiël 1
- In het Nieuwe Testament besproken: Handelingen 2:1-41, 20:16; 1 Korintiërs 16:8; Jakobus 1:18
Observatiedatum
Beginnend met het aanbod van de eerste-gerstvruchten, en dan elke dag gedurende zeven weken, houden de Israëlieten de "Telling van de Omer" aan. Dit hield de zegen in: "Gezegend bent U, Heer onze God, Koning van het universum, die ons heeft geheiligd met zijn geboden en ons heeft bevolen de Omer te tellen", gevolgd door het getal van de dag: "Vandaag is de eerste dag van Omer." "Vandaag is de tweede dag van Omer." Het einde van deze zeven weken durende telling komt op precies negenenveertig dagen. De volgende dag wordt het dus de vijftigste, wat het Griekse woord "Pinksteren" betekent; het Pinksterfeest vindt plaats op de vijftigste dag. Daarom is er geen officiële observatiedatum. Toch valt het in de begindagen van de Hebreeuwse maand Sivan, die op onze Gregoriaanse kalender de tweede helft van mei en de eerste helft van juni overlapt.
Dit telritueel slaat een brug tussen het Feest van de Eerste Vruchten en het Pinksterfeest (of het Wekenfeest). Toen de tempel in 70 n.Chr. werd vernietigd, werd het beweegoffer van de Eerste Vruchten grotendeels stopgezet. De telling van de Omer bleef echter bestaan. (Merk ook op dat het gedeelte in de komende pagina's onder het kopje "Ernstig onbegrepen Oorsprong en Betekenis" verder ingaat op relevante data en tijden terwijl we een ongelofelijk mysterie over dit feest ontrafelen!)
Praktijk
Er zijn veel namen voor het Pinksterfeest, waarbij het alternatieve "Wekenfeest" het meest genoemd wordt. De aard en de praktijk van dit feest heeft echter ook verschillende andere titels opgeleverd die het vermelden waard zijn: "Oogstfeest', 'Dag van de Eerste Vruchten' en 'Laatste Eerste Vruchten'. De eerste tarweoogst (niet te verwarren met de gerst van het laatste feest) zou worden geoogst, en de eerste twee broden die van die oogst werden gebakken, zouden dan in een beweegoffer aan de Heer worden aangeboden. Het offeren van deze "eerste-vruchten"-broden is de reden achter de vele namen van dit feest.
In tegenstelling tot het brood dat in de week van Pesach wordt klaargemaakt, moeten deze twee broden met zuurdesem worden gebakken. En, in tegenstelling tot alle andere gewone broden, moet het meel voor deze twee broden het fijnste zijn - niet alleen in kwaliteit, maar ook in het feit dat het steeds opnieuw wordt gezeefd tot het volledig vrij is van enig ander materiaal. Als een vreemd detail om op te merken voor later: Het Pinksterfeest is de enige gebeurtenis in het Woord van een aanbod van twee broden.
Voorafgaand aan de Diaspora (de verstrooiing van de Joden) was dit feest een erkenning van de afhankelijkheid van Gods voorzienigheid in de overvloed van tarwe voor hun dagelijks brood, een dankzegging aan Hem voor de oogst, en een dag om te gedenken dat de Torah aan het volk was gegeven. Na de Diaspora, toen de Joden niet langer verenigd waren om dezelfde landoogst te vieren zoals in de bekende wereld in die tijd, vervaagden de agrarische wortels van het feest en ging de aandacht sterk uit naar het geven van de Wet op de berg Sinaï.
De ernstig onbegrepen Oorsprong en Betekenis
Je vraagt je nu waarschijnlijk niet meer af waarom we geloven dat data, tijden en symbolen zo belangrijk zijn voor onze reflectie op de feesten. We hebben gezien dat Jezus uur na uur dezelfde stappen heeft gezet als de paaslammeren tijdens de Pesachweek, en dat Hij gedood werd op een manier die het kruisvormige braadspit en de met bloed gekroonde lammeren hadden voorafgebeeld. We dachten na over hoe het ongezuurde brood een volmaakt beeld is - zowel fysiek als symbolisch - van de zondeloze Jezus Christus. En we hebben gekeken naar hoe Hij op de dag van de Eerste Vruchten bewoog en opstond en zichzelf positioneerde als de Grote Schoof. Je verwacht waarschijnlijk dat de exacte vergelijkingen van de parallelle vervulling iets zo geestverruimend zullen onthullen als die welke we al hebben bezocht.
Je zult het niet verkeerd hebben...
Laten we beginnen met de timing.
De instelling van 6 Sivan
Een wiskundige vergelijking die de meeste christenen missen, houdt in: 1) de dagen tussen de Exodus uit Egypte en de tijd dat de Israëlieten bij de berg Sinaï aankwamen, en 2) de weinige berekende dagen tussen die dag en de totstandkoming van de Wet.
Volgens de meest devote Joodse wijzen, christelijke geleerden en deskundigen in het Hebreeuws zaten er precies vijftig dagen tussen het vertrek van de Israëlieten uit Egypte en het geven van de Torah. Deze interpretatie begint met een onweerlegbare verwijzing naar Sivan, de derde maand op de Hebreeuwse kalender: "In de derde maand, toen de kinderen van Israël het land Egypte verlieten" (Exodus 19:1a; cursivering toegevoegd). Wat betreft de dag in de derde maand, gaat het Woord alleen maar verder met te zeggen: "Dezelfde dag kwamen ze aan in de woestijn van de Sinaï".
Ze kwamen naar de woestijn op dezelfde dag als wat?
Sommigen hebben gesuggereerd dat het volgende vers dat een verwijzing naar hun vertrek uit Rephidim zou zijn, alle verduidelijking is die nodig is, en in wezen de feiten regelt in hedendaagse taal, zoals dit: "Dezelfde dag dat de Israëlieten Rephidim verlieten, kwamen ze aan de voet van berg Sinaï, dat was ergens in de derde maand, Sivan." Anderen interpreteren dat de beschrijving van die dag grammaticaal is samengevoegd met het woord 'maand': "De Israëlieten arriveerden bij de Sinaï in de derde maand, en op de dag die numeriek gelijk is aan de maand, de derde dag. (Met andere woorden, de derde dag van de derde maand.")
BOEK DES LEVENS VERBONDEN MET 2025 EN HEILIGE DAGEN DIE WIJZEN OP DE TERUGKEER VAN JEZUS CHRISTUS!?
De meest eenvoudige en letterlijke uitleg openbaart zich echter wanneer we een snelle blik werpen op het oorspronkelijke Hebreeuws. Het woord vertaald met "maand" is chodesh. Het Hebreeuwse taal-specialist en woordenboeken-schrijver en man met een grote invloed in de academische wereld, Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius, besteedde veel aandacht aan dit woord... Zijn klassieke werk was het fundament waarop het baanbrekende 1906 Brown-Driver-Briggs Hebreeuws en Engelse Lexicon was gebaseerd; de geleerden achter dit lexicon verwezen naar Gesenius als "de vader van de moderne Hebreeuwse Lexicografie"[i].
In de Gesenius' Hebreeuws-Chaldesche Lexicon werd het woord chodesh getoond om te verwijzen naar "de nieuwe maan" of "de dag van de nieuwe maan"-dat wil zeggen, "de eerste dag van de maand"[ii].
Dit brengt ons bij yowm-hier vertaald "dezelfde dag". Gesenius, laat in een lange uitleg zien dat yowm voortkomt uit een ander stamwoord dat 'zijnde heet' betekent, en daarom etymologisch evolueert om te verwijzen naar 'de hitte van de dag.'[iii] (Een deel hiervan is gerelateerd aan een moment waarop nieuwe Hebreeuws-talige stamwoorden en accenten werden gevormd door het verzachten van 'keelklank'-geluiden door de Hebreeën in de poging om een Arabisch woord uit te spreken dat betekent 'te gloeien van woede.'[iv])
Tot slot is de locatie van Rephidim vandaag de dag onbekend. Bronnen die de afstand tussen Rephidim en de voet van de berg Sinaï rapporteren, vertrouwen erop dat ze de precieze locatie van die berg kennen, en zelfs dat staat nog ter discussie. We kunnen echter op zijn minst een elementair idee berekenen uit de "Bijbelse Wereldatlas" van onze Logos Bible Software, meer specifiek uit de "Route van de Exodus" kaart.[v] De meest waarschijnlijke berg Sinai site, volgens deze bron, is de berg die tegenwoordig wordt aangeduid als Jebel Musa. Van daaruit ligt het land dat het meest overeenkomt met wat in het Oude Testament wordt beschreven als Rephidim (de plaats waar Mozes op de rots sloeg voor water en de laatste locatie van de Israëlieten bij de Sinaï) tien tot veertien mijl verderop, afhankelijk van het afgelegde voetpad. Deze lengte- en breedte-coördinaten kunnen rechtstreeks van Logos naar de huidige Google World maps linken, waar de berekeningen vergelijkbaar zijn.
Welnu, door de moderne taal samen te voegen van wat Gesenius (en talloze taalgeleerden na hem) geloofde dat de ware oorsprong achter chodesh en yowm is, communiceren deze twee verzen (Exodus 19:1-2):
Op de eerste dag van de derde maand (Sivan), tijdens het heetst van de dag, nadat ze [ergens van tien tot veertien] mijlen van Rephidim waren gelopen, toen de kinderen van Israël nog vanuit het land Egypte reisden, kwamen ze in de woestijn van de Sinaï."
Of, als een nog beknoptere en modernere potentiële vertaling:
Op 1 Sivan, dezelfde dag dat de Israëlieten Rephidim verlieten op hun reis, weg van Egypte, rond het middaguur toen de zon op zijn heetst was, kwamen de Israëlieten aan bij de voet van de Sinaï.
Te midden van de oceaan van Hebreeuwse taalkundigen die deze zelfde conclusie hebben overgenomen zijn een aantal klassieke bijbelse literatuurcommentatoren die hebben geholpen bij het uitwerken van de tijdlijn van de gebeurtenissen tussen 1 Sivan (hun aankomst) en de dag dat de Wet aan Mozes werd gegeven:
- De Israëlieten arriveerden aan de voet van de berg Sinaï op 1 Sivan.
- Op 2 Sivan ging Mozes de berg op om van de Heer te horen en Zijn Woord tot de Israëlieten te nemen (Exodus 19:3).
- Op 3 Sivan nam Mozes het aangename antwoord van de Hebreeuwse oudsten mee naar God (19:7-8).
- Op 4, 5 en 6 Sivan, de drie dagen dat God Zijn volk gaf om zichzelf te heiligen en hun kleren te wassen, bereidden zij zich voor op de beloofde verschijning van God: "voor de derde dag dat de Heer zal neerdalen in de ogen van al het volk op de berg Sinaï" (Exodus 19:11).
In totaal is dit precies vijftig dagen vanaf het eerste Pesach-drempelverbond met de Almachtige God tot de dag dat Hijzelf op de Sinaï afdaalde. Zo hebben we de gebeurtenis die de aanzet gaf tot het jaarlijkse Pinksterfeest, oftewel het feest van "de vijftigste dag".
Het Jamieson-Fausset-Brown Bijbelcommentaar geeft deze volgorde weer, en documenteert dat de eerste dag van de maand, 1 Sivan, was:
...vijfenveertig dagen na Egypte - een dag op de berg (Ex[odus] 19:3), één dag die het antwoord van het volk [aan God] teruggeeft (Ex[odus] 19:7, 8), drie dagen van voorbereiding [heiliging], waardoor de hele tijd vijftig dagen van het eerste pesach tot de afkondiging van de wet. Vandaar dat het pinksterfeest, dat wil zeggen de vijftigste dag, de inwijding van de Oudtestamentische Gemeente was.[vi]
Laat die laatste woorden in je gedachten doorklinken als je verder gaat. Deze dag in de Sinaï was "de inhuldiging van de Oudtestamentische Gemeente".
DE VOLGENDE KEER: Het begrijpen van de Sinaï Manifestatie en de verbinding met de eindtijd en het jaar 2025...
Notities
[i] Brown, F., Driver, S. R., & Briggs, C. A., Enhanced Brown-Driver-Briggs Hebrew and English Lexicon (Oxford: Clarendon Press; 1977), v.
[ii] “chodesh,” Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius, Gesenius’ Hebrew-Chaldee Lexicon, accessed online through Blue Letter Bible Online on June 16, 2020, https://www.blueletterbible.org/lang/lexicon/lexicon.cfm?Strongs=H2320&t=KJV.
[iii] “yowm,” Heinrich Friedrich Wilhelm Gesenius, Gesenius’ Hebrew-Chaldee Lexicon, accessed online through Blue Letter Bible Online on June 16, 2020, https://www.blueletterbible.org/lang/lexicon/lexicon.cfm?Strongs=H3117&t=KJV.
[iv] Ibid.
[v] “Biblical World Atlas” tool, “Route of the Exodus” map, found by searching “Rephidim,” Logos Bible Software, accessed from personal commercial database on June 17, 2020.
[vi] “Exodus 19:1,” Jamieson-Fausset-Brown Bible Commentary, Biblehub, last accessed July 8, 2020, https://biblehub.com/commentaries/exodus/19-1.htm.