Links wil geen deel uitmaken van het liberale Israël

AOC's afwijzing om een herdenking van Rabin bij te wonen betekent meer dan alleen een kwetsen van gevoelens in Peace Now. De ster van "The Squad" stuurt een boodschap naar de pro-Israël Democraten: dit feest is voorbij.

 

 

Door Jonathan S. Tobin - 29 september 2020

In de wereld van de politiek is beroemdheid en naamherkenning onbetaalbaar, dus in die zin, beweegt Alexandria Ocasio Cortez (Dem-N. Y.) zich onder de rijkste leden van het Congres. In twee jaar tijd werd dit eerstejaars onbekende lid van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden tot een van de bekendste.

Het is waar dat haar invloed als nieuwkomer op Capitol Hill met betrekking tot de vooruitgang of het blokkeren van wetgeving minimaal is. Maar in een tijdperk waarin de Beltway-patstelling de passage van historische wetten zeldzaam heeft gemaakt, heeft AOC (zoals ze algemeen bekend is) een andere soort invloed die in veel opzichten veel meer consequenties heeft. Daarom werd de pro-Israël-Democraten die hoopten met haar een gezamenlijke zaak te maken, de afgelopen week een verwoestende slag toegebracht.

Door een uitnodiging te accepteren en vervolgens af te wijzen om te verschijnen op een virtueel evenement georganiseerd door Amerikanen voor Peace Now die de nagedachtenis van Yitzhak Rabin eren, stuurde AOC een duidelijk bericht aan Joden die hoopten dat de steeds invloedrijker vleugel van hun partij kon worden overgehaald om zich aan te sluiten bij Israëlisch links. Als Ocasio-Cortez, zoals velen beweren, de toekomst van de Democratische Partij vertegenwoordigt, dan is dat een toekomst, waarin zij zich zal aansluiten bij de BDS-beweging en zich zelfs zal verzetten tegen Israëli's die zich vastklampen aan een vergeefse hoop op een tweestatenoplossing.

AOC kwam het huis binnen als het meest prominente lid van het team. Het kwartet van vier jonge radicalen die in 2018 op het toneel kwamen, bestaat uit Ocasio-Cortez en Ilhan Omar (D-Minn).), Rashida Taib (D-Mich.) en Ayanna Pressley (D-Mass.). Hoewel ze er allemaal in geslaagd zijn veel meer aandacht te krijgen dan normaal mogelijk zou zijn voor achterste banken, is AOC uitgegroeid tot een popcultuur icoon met een nationaal gevolg.

Gevestigde orde Democraten kunnen nog steeds proberen haar betekenis af te wijzen. Maar de resultaten van de voorverkiezingen van 2020 tonen aan dat AOC een politieke krachtcentrale is waarvan de steun in belangrijke kwesties doorslaggevend bleek. Het was haar tussenkomst namens de oudere zittende Senator Edward Markey (D-Mass.), die een radicaal "Green New Deal"-programma mede had gesponsord met de congresvrouw die zijn campagne op gang bracht en gemakkelijk een uitdaging aan kon van de schijnbaar meer populaire en beter gefinancierde Republikein Joseph Kennedy III. AOC hielp ook het verschil te maken in het verzekeren van de primaire nederlaag van Rep. Eliot Engel (D-N. Y.), de voorzitter van de House Foreign Relations Committee, en een van de meest moedige verdedigers van de Staat Israël in het Huis.

Met betrekking tot Israël namen de liberaal-democraten aan dat AOC bereid was een andere positie in te nemen dan haar vrienden. Omar en Klaib zijn de enige congresleden die de antisemitische BDS-beweging steunen. Ze hadden gehoopt AOC met zich mee te nemen op een tour door "Palestina", maar die werd geannuleerd door de weigering van de Israëlische regering om hen toegang te verlenen. Toch had Ocasio Cortez nooit expliciet de BDS goedgekeurd. Maar de ruzie over de herdenking van Rabin maakt duidelijk dat haar sympathieën sterk overeenkomen met die van de anti-Israëlische beweging.

Amerikanen voor Peace Now vertegenwoordigden ooit een groeiende bevolking van Joden die sympathiseerden met Israëli's die het vredesproces met de Palestijnen steunden. In de afgelopen tien jaar is het vervangen door J Street, evenals door groepen als Jewish Voices for Peace en IfNotNow, die schaamteloos tegen het Zionisme zijn. Toch heeft Peace Now voor het eerst sinds zeer lange tijd vorige week nieuws gemaakt.

AOC accepteerde aanvankelijk de uitnodiging van de groep om Rabin te helpen eren. Maar zodra dat bekend werd, kreeg ze een lawine van kritiek van haar bondgenoten in het intersectionele links en trok ze zich onmiddellijk terug. Later beweerde ze dat haar gastheren de aard van de gebeurtenis verkeerd hadden voorgesteld en ze zich daarom ervan had teruggetrokken.

Voor de activistenbasis van de partij is alles wat met Israël te maken heeft — zelfs een programma ter nagedachtenis van een man die werd vermoord door een rechtse extremist vanwege zijn inspanningen om vrede te sluiten - buiten het boekje.

BDS-aanhangers besmeuren Rabin, die in 1993 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg voor de ondertekening van de Oslo-akkoorden, als oorlogsmisdadiger vanwege zijn dienst tijdens de Israëlische Onafhankelijkheidsoorlog van 1948 en als Minister van Defensie tijdens de Eerste Intifada, waarvan hij verondersteld wordt de troepen onder zijn bevel te hebben aangespoord om "de botten te breken" van Palestijnen die geweld plegen.

Argumenteren over Rabins dossier doet er niet toe. Degenen die, zoals "het team" en hun medereizigers aan de linkerkant, geloven in intersectionele kanalen over de Palestijnse oorlog tegen de Joodse staat die moreel gelijkwaardig is aan de strijd voor burgerrechten in de Verenigde Staten en zien alle Israëli's als gelijk. Als zij zouden denken dat de enige Joodse staat op de planeet het recht heeft om te bestaan of zichzelf te verdedigen, dan zijn ze in de ogen van de BDS beweging kwaadaardige onderdrukkers die het "witte privilege" uitoefenen ten opzichte van "inheemse mensen", zelfs als het gekleurde personen zijn die inheems zijn in het Land Israël.

AOC is iemand die, zoals we de afgelopen twee jaar herhaaldelijk hebben gezien, zonder met de ogen te knipperen de voorzitter van het Huis, Nancy Pelosi of Democratische presidentskandidaat Joe Biden, trotseert. Dat ze het nodig vond om tegemoet te komen aan de eisen van een Twitter-menigte, in dit geval geleid door een Anti-Zionistische schrijver voor het extreem-linkse Jewish Currents publicatie, spreekt boekdelen, niet alleen over haar ideologie, maar ook over de gedisciplineerde aard van het intersectionele links als het gaat om de toezicht op haar aanhangers met betrekking tot Israël. Haar openlijke afwijzing van liberale joden geeft een luid signaal af dat er voor hen geen plaats is in de partijbasis als ze niet bereid zijn om af te zien van de steun voor het bestaansrecht van Israël.

Dit is weer een wake-up call voor Joodse Democraten die denken dat Biden, of AOC-bondgenoot Senator Bernie Sanders (I-Vt.), ervoor zorgen dat hun partij stevig zal blijven zitten in het pro-Israël kamp. AOC en haar bondgenoten kunnen niet langer worden afgedaan als luidruchtige niet-entiteiten. Tenzij, en totdat ze door Biden expliciet worden afgewezen, in plaats van gesust en verwend, kunnen ze vergeven worden voor te denken dat de toekomst van de Democratische Partij aan hen toebehoort.

Jonathan S. Tobin is hoofdredacteur van JNS-Jewish News Syndicate. Volg hem op Twitter op: @jonathans_tobin.

Bron: US Left wants no part of liberal Israel - www.israelhayom.com