Land van Heimatlozen

Door Burak Bekdil - 24 november 2020

 

 

BESA Centrum Perspectieven Papier nr. 1.829, 24 november 2020

SAMENVATTING: Sombere feiten en cijfers over een land zijn één ding, maar een gevoel bij grote aantallen burgers dat ze niet tot hun vaderland behoren is een ander verhaal. Recent onderzoek heeft uitgewezen dat 38% van de Turken zich niet thuis voelt in hun eigen land.

---

Turken hebben veel goede redenen om niet trots te zijn op de huidige status van hun land op het gebied van rijkdom, democratie, burgerlijke vrijheden en rechtvaardigheid. Turkije is een land met 83 miljoen inwoners, exclusief ongeveer 4 miljoen Syrische vluchtelingen. En het inkomen per hoofd van de bevolking bedroeg in 2019 amper 9000 dollar. Freedom House heeft Turkije op zijn "niet vrije" lijst van landen gezet in zijn beoordeling voor 2020, een groepering die ook Afghanistan, Angola, Wit-Rusland, Brunei, Tsjaad, Djibouti, Eritrea, Gabon, Iran, Irak, Libië, Myanmar, Noord-Korea, Nicaragua, Qatar, Rwanda, Somalië, Soedan en Jemen omvat. Volgens het World Justice Project staat Turkije op nummer 107 van de 128 landen op het gebied van de rechtsstaat. Volgens Reporters Without Borders staat Turkije op de 154e plaats van de 180 landen op het gebied van persvrijheid en scoort het land slechter dan Pakistan, Congo en Bangladesh.

Dit zijn sombere feiten en cijfers die elke Turkse burger ontevreden zouden moeten maken over zijn land. Maar het gevoel bij Turkse burgers dat ze niet eens tot hun eigen land behoren is een ander verhaal.

Een 19-jarige Turkse student die ik in juli interviewde voor een artikel dat ik schreef voor het Gatestone Institute, vertelde me, onder voorwaarde van strikte anonimiteit uit angst voor vervolging: "Dit is niet het land waar ik van droomde... Ik heb het gevoel dat ik niet eens meer tot mijn eigen land behoor. Ik zie geen teken van een vrij leven. Ik ga naar Europa voor verdere studie en ga waarschijnlijk alleen nog maar op vakantie naar Turkije."

Nieuw onderzoek heeft uitgewezen dat miljoenen Turken zich zo voelen. Uit een onderzoek van KONDA, een vooraanstaande Turkse opiniepeiler, blijkt dat 38% van de Turken zich heimatloos voelt, oftewel "vreemden in eigen land".

Het percentage Turken dat zich heimatloos voelt, varieert natuurlijk, afhankelijk van hun politieke voorkeur. Vierenzeventig procent van de Turken/Koerden die op een pro-Koerdische partij stemmen, heeft het gevoel dat ze niet in Turkije thuishoren, net als 51 procent van de "moderne Turken". Opvallend genoeg wordt dit gevoel gedeeld door een volledig derde van de religieuze/conservatieve Turken en zelfs 24% van de Turken die op president Recep Tayyip Erdoğans Justice and Development Party (AKP) stemmen.

Uit het onderzoek van KONDA blijkt ook dat de meeste Turken, met uitzondering van de AKP-loyalisten, geen mooie toekomst voor hun kinderen zien. Vierenzeventig procent van de AKP-kiezers zegt een mooie toekomst te verwachten, maar het percentage is slechts 44 procent voor de aanhangers van de de facto partner van Erdogan, de Nationalistische Bewegingspartij; en minder dan 20 procent van de kiezers van alle andere partijen zegt dat.

De bevindingen van KONDA komen overeen met die van ander onderzoek naar het gedrag van Turkse jongeren. Zo bevond SODEV, een andere opiniepeiler, dat 60,5% van de jongeren die Erdogan steunen, zeggen dat ze liever in christelijk Zwitserland zouden wonen, zelfs als ze maar de helft van hun salaris in islamitisch Saoedi-Arabië zouden verdienen. SODEV's onderzoek vond ook dat 70,3% van de respondenten denkt dat een getalenteerde jongere nooit professioneel vooruit zou kunnen komen in Turkije zonder politieke/bureaucratische banden of vriendjespolitiek. Slechts 30% vindt dat ze hun mening vrijelijk kunnen uiten op sociale media.

Wanneer een jongere zich vervreemd voelt van het vaderland, en al op jonge leeftijd teleurgesteld is en thuis een nog somberder toekomst verwacht, zal hij waarschijnlijk overwegen om naar een ander land te verhuizen. In 2019 verlieten 330.289 mensen Turkije om in het buitenland te gaan wonen. Uit officiële gegevens blijkt dat 40,8% van deze mensen tussen 20 en 34 jaar oud was.

Volgens Seren Selvin Korkmaz, uitvoerend directeur van het Istanbul Policy Research Institute, creëren jeugdwerkloosheid en autoritaire tendensen in het land "geweld van onzekerheid" voor jonge Turken.

Bekir Ağırdır, de directeur van KONDA, ziet de agressieve sociale polarisatie van Erdogan van de Turkse samenleving langs vrome versus seculiere lijnen in de afgelopen 18 jaar leiden tot een triest einde voor die samenleving: "We kunnen niet collectief in verdriet leven, we kunnen niet collectief in vreugde leven."

Ağırdır, auteur van het boek The Future in Quest of Its Story (Hikayesini Arayan Gelecek in het Turks), merkt op dat studies aantonen dat slechts 10% van de Turken een Turkse vreemdeling zou vertrouwen. "Dit is het resultaat van een paradigma dat is opgebouwd als gevolg van het beleid van de AKP: Vandaag de dag denkt de staat dat haar enige 'goede burgers' de devote soennitische moslims zijn," zegt hij.

De Turken die door de machtige staat als 'slechte burgers' worden beschouwd, hebben niet het gevoel dat ze in hun eigen land thuishoren. Het onderzoek van KONDA bevestigt slechts wat iedereen empirisch al wist: Turkije is een land van 31,5 miljoen heimatlozen.

Burak Bekdil is een columnist uit Ankara. Hij schrijft regelmatig voor het Gatestone Institute and Defense News en is een collega op het Middle East Forum.

Bron: Turkey: Land of Heimatlos