Zonnewijzers, Zonnegoden, Hekserij van de Vrijmetselarij

Deel 1 - De inleiding - hier
Deel 2 - Shenanigans van Egregores - hier
Deel 3 - Het Clinton 'onderzoek' - hier
Deel 4 - De Trump-Rusland hoax - hier
Deel 5 - De George Orwell visie - hier
Deel 6 - Shadowlands groeiende lijst - hier
Deel 7 - De lijken blijven gewoon steeds maar komen. - hier
Deel 8 - Jeffrey Epstein en Shadowland's overeenkomsten met de duivel - hier
Deel 9 - QAnon, Crowley Occultists en andere vrienden van de familie - hier
Deel 10 - Rituele opoffering, Symbolen en Occulte Architectuur - hier
Deel 11 - Iets ruikt naar... duister occultisme, kindoffer - hier
Deel 12 - Jeffrey Epstein en 'Broeders van de schaduw' - hier
Deel 13 - Jeffrey Epstein en Zonnewijzers, Zonnegoden, Hekserij en Vrijmetselarij - hier
Deel 14 - De Samenzwering verdicht zich - hier
Deel 15 - Seances, de '9', en Occult kunstwerk dat het verhaal vertelt - hier
Deel 16 - De Deep State-visie op de toekomst - hier
Deel 17 - Deep State de Coronavirus "Pandemie" - hier

Verdere serieuze en passende verbanden tussen de occulte symbolen en voorzieningen die al genoemd zijn betreffende de eigendommen van Epstein, en onderzocht in 'Shadowland' met mystieke paden, cirkels en vierkanten, zijn de artefacten die niet alleen stralen met "verlichting" maar die zeer suggestief zijn voor menselijke offers, vergelijkbaar met die welke ooit gemaakt zijn voor de zonnegoden. Dit omvat de massieve zonnewijzer op het eiland van Epstein (zonnewijzers zouden zijn ontstaan in de oude Babylonische astronomie voor het volgen van de bewegingen van de zonnegoden), die een griezelige gelijkenis vertoont met het gezicht van de "Vrijmetselaar" uit de klassieke kunst en die vreemd genoeg iets als "Rune" offerstenen bevat (gebruikt voor bezweringen en magische spreuken die macht geven om anderen te onderwerpen en te elimineren), vergelijkbaar met Viking-vlekken die op de open "magische" uren van de klok zijn geplaatst. Let ook op de 13 bankjes rond de omtrek van Epsteins zonnewijzer waar 13 belangstellenden kunnen zitten tijdens de Heilige Dagen van de Hekserij (Esbats en Sabbats). Het getal dertien is het aantal "kwade krachten" in occulte praktijken en daarom zijn voor een serieuze heksenkring totaal 13 leden nodig.

Interessant is dat het Oude Testament de zonnewijzer of "wijzerplaat beschrijft van Achaz" in Jesaja 38:8 en 2 Koningen 20:9 die waarschijnlijk van Egyptische of Babylonische makelij was. Achaz was een kwaadaardige koning van Juda, die zulke afgoden aanbad en wiens afschuwelijke daden onder andere het offeren van kinderen aan heidense goden inhielden (2 Koningen 16:3 en 2 Kronieken 28:3).

Over de hele wereld ontwikkelden vele oerculturen, waaronder Egyptische, Meso-Amerikaanse en Indo-Europese samenlevingen, de religieuze concepten rond de aanbidding van de zon, de maan en de sterren als heren van de hemel en de onderwereld. Zij associeerden deze respectievelijke godheden met de goddelijke rechten van de elite, vooral omdat deze betrekking hadden op de adel of op degenen die de soevereiniteit over anderen hadden. Van deze zonnegoden geloofde men dat heilzame landbouw menselijke offers eiste om overvloedige gewasopbrengsten te garanderen, met inbegrip van dingen van het pre-Columbiaanse Peru en Mexico die door de vrijmetselaar Manly P. Hall werden gekoesterd.

Antropologie-professor John Verano legt uit waarom menselijke offers - in dit geval aan de zonnegod Huitzilopochtli - een spirituele betekenis hebben voor de Azteken:

"Het was een zeer ernstig en belangrijk ding voor hen," zegt Verano. Grote en kleine mensenoffers zouden het hele jaar door worden gebracht om samen te vallen met belangrijke kalenderdagen, legt hij uit, om tempels te wijden, om droogte en hongersnood te keren, en nog veel meer.

De reden voor het Azteekse mensenoffer was in de eerste plaats een kwestie van overleven. Volgens de Azteekse kosmologie voerde de zonnegod Huitzilopochtli een constante oorlog tegen de duisternis, en als de duisternis zou winnen, zou de wereld eindigen. Om de zon over de hemel te laten bewegen en hun eigen leven te behouden, moesten de Azteken Huitzilopochtli voeden met mensenharten en bloed.^[i]

Zoals ik al eerder heb geschreven, bestaat er onweerlegbaar bewijs dat de vroege vrijmetselaars en degenen die met hen werken, zich bewust waren van deze Meso-Amerikaanse geloofsovertuigingen, inclusief zonnewijzers die verband houden met menselijke offers, en dat is eigenlijk direct verwerkt in het ontwerp van de Capital Dome in Washington DC, zoals levendig geïllustreerd in het opdrachtkunstwerk van Constantino Brumidi. Brumidi, geboren op 26 juli 1805 in Rome, was een Italiaans/Griekse schilder die naam maakte met het restaureren van zestiende-eeuwse Vaticaanse fresco's en met kunstwerken in verschillende Romeinse paleizen. Na de Franse bezetting van Rome in 1849 emigreerde Brumidi naar de Verenigde Staten. Daar werd hij burger en begon hij te werken voor de Jezuïeten in New York (in die tijd beschouwd als de "verborgen macht en autoriteit" van de rooms-katholieke kerk). Dit werk omvatte fresco's in de Sint-Ignatiuskerk in Baltimore, Maryland; de Sint-Aloysiuskerk in Washington DC; en de Sint-Stefanuskerk in Philadelphia, namelijk de Kruisiging, de Marteldood van Sint-Stefanus en de Tenhemelopneming van Maria.

Om redenen die enigszins onduidelijk blijven, financierden de Jezuïeten in 1854 abrupt een reis voor Brumidi naar Mexico, waar hij zich onder andere bezighield met de merkwaardige taak om overvloedige aantekeningen te maken van de oude Azteekse kalendersteen (ook bekend als de "Steen van de Zon"), die zo beroemd was in het jaar 2012.

Onmiddellijk na zijn terugkeer uit Mexico nam Brumidi zijn verzameling aantekeningen en tekeningen mee naar Washington DC, waar hij een ontmoeting had met kwartiermeester generaal Montgomery C. Meigs, opzichter van de bouw over de vleugels en de koepel van het Amerikaanse Capitool. Brumidi kreeg al snel de opdracht om "overheidsschilder" te worden en begon de gangen en Rotunda van het Capitool te versieren met heidense fresco's die heilig zijn voor de vrijmetselarij, waaronder de Apotheose van George Washington en de beroemde Frieze of American History. Brumidi stierf in 1880 en drie andere kunstenaars voltooiden de frieze, maar niet voordat Brumidi aan zijn historische werk - tussen 1878 en 1880 - een scène toevoegde genaamd 'Cortez en Montezuma in de Mexicaanse Tempel', met de Azteekse Kalendersteen en andere belangrijke symboliek.

De Steen van de Zon die in Brumidi's frieze is afgebeeld (het cirkelvormige object achter de figuren rechts) is gebaseerd op de eigenlijke 3.60 meter hoge, 1.20 meter dikke, vierentwintig-tonige, uitvoerig bewerkte Azteekse Kalendersteen, die volgens sommige geleerden een oude zonnewijzer^[ii] kan zijn geweest die verbonden is met de zonnegod Tonatiuh. Tijdens het hoogtepunt van de Azteekse beschaving toen de Azteken alle andere stammen van Mexico domineerden, rustte deze Steen op de top van de Tenochtitlan-tempel in het midden van de machtigste en grootste stad van Meso-Amerika. Vandaag de dag is de kathedraal van Mexico Stad, waar Brumidi werkte, op deze plek gevestigd. De Spanjaarden begroeven de steen daar, en hij bleef verborgen onder de kathedraal tot hij in 1790 werd herontdekt. Daarna werd hij opgetrokken en ingebed in de muur van de kathedraal, waar hij tot 1885 bleef staan. Vandaag de dag is de Steen van de Zon te zien in het Nationaal Museum voor Antropologie in het Chapultepec Park van Mexico-Stad.

De opname van deze symboliek en de bijbehorende afgoden in de Amerikaanse Capitol Dome is belangrijk. De zonnegod Tonatiuh, wiens naam is afgeleid van Azteekse werkwoorden die de zon als verlicht of glanzend afbeelden, is te zien in het centrum van de Zonnesteen. Hij was een zonnegodheid die vitale profetieën afleverde en menselijke offers eiste. In feite werden er meer dan twintigduizend slachtoffers per jaar aan hem geofferd, volgens Azteekse en Spaanse verslagen, en alleen al in het 1487 offerden Azteekse priesters tachtigduizend mensen aan hem bij de inwijding van de gereconstrueerde tempel van de zonnegod.

Een ander verband tussen Brumidi's Zonnesteen, de Vrijmetselarij, het eiland van Epstein en het Vaticaan is te zien in de scène van Cortez en Montezuma waar iets wat lijkt op een trommel zit achter de knielende Azteken. Dit beeld draagt de vorm van het Maltese kruis, een symbool dat in de geschiedenis verbonden is met het rijk van Osiris als beginnend op het eiland Malta. Het Maltese kruis werd geadopteerd door de Ridders van Malta (verbonden met de Vrijmetselarij) en het Vaticaan (waar Brumidi voor het eerst werkte en gunsten vond). De lezers zullen onmiddellijk opmerken dat deze vorm opnieuw vier paden naar een cirkelvormig midden inhoudt, net zoals het beeld in een strook land op het eiland van Epstein dat deed voordat het werd verdoezeld.

In verband met dit alles is het gebouw van het Amerikaanse Capitool in Washington, DC een essentieel punt dat William Henry en Mark Gray in hun boek, Freedom's Gate: Verloren symbolen in het Amerikaanse Capitool erkend: "Het Amerikaanse Capitool heeft talrijke architectonische en andere kenmerken die het zonder twijfel identificeren met oude [zon]tempels."^[iii] Na het opsommen van verschillende kenmerken om hun zaak te bepleiten dat het Amerikaanse Capitool een "religieuze tempel" is - waaronder het beeld van een vergoddelijkte wezen, hemelse wezens, goden, symbolen, inscripties, heilige geometrie, zuilen, gebeden, en oriëntatie op de zon - concluderen zij:

De ontwerpers van de stad Washington DC oriënteerden het op de zon - vooral de opkomende zon op 21 juni en 21 december [dezelfde dag en maand als het einde van de Mayakalender]. De metingen voor deze oriëntatie zijn gedaan vanaf de locatie van het centrum van de Dome of the U.S. Capitol, waardoor het een "zonnetempel" is geworden. Zijn uitlijning en gecodeerde numerologie wijzen naar de zon en de sterren. Een gouden cirkel op het Rotunda-verhaal en een witte ster in de Crypte markeren deze plek... Het is duidelijk dat de bouwers het Capitool beschouwden als Amerika's enige tempel: een plechtige... Zonnetempel om precies te zijn."^[iv]

KIJK NAAR DEEL 1 VAN HET LANGVERWACHTE 4 WEKEN DURENDE SPECIALE ONDERZOEK NAAR "SCHADUWLAND"!

Worden dergelijke verbindingen met de zonaanbidding, vrijmetselaars, obelisken en mensenoffers weerspiegeld in de grote zonnewijzer op het eiland Epstein? Zijn de "Rune"-offerstenen op de open "magische" uren van de klok een verdere bevestiging? Er lijkt zeker sprake te zijn van overbodig beeldmateriaal dat verband houdt met de historiciteit van al deze bouwwerken en architectuur.

Zo werd bijvoorbeeld, zoals eerder vermeld, de Obelisk op het Sint-Pietersplein in het Vaticaan oorspronkelijk gebouwd om in het oude epicentrum van de Egyptische zonaanbidding in Heliopolis te staan, en sommige geleerden geloven dat de Obelisk daar en de Obelisk die door de vrijmetselaars in de Amerikaanse hoofdstad werd gebouwd, ook kunnen zijn ontworpen om te dienen als de middelste naald van een gigantische zonnewijzer om de bewegingen van de grote zonnegoden, waaronder de Egyptische Ra, te volgen. Voeg daarbij het feit dat geritualiseerde seks (zoals ik geloof gebeurde met Epstein en zijn vrienden) centraal stond in de verering van de zonnegoden, waaronder die welke een mensenoffer eisten. Het zou oppervlakkig zijn om dergelijke symboliek opgenomen in Washington, DC met de Capitol Dome (die de gewoonlijke zwangere buik van Isis voorstelt), en de Obelisk (die de rechtopstaande fallus van Osiris voorstelt), als godslasterlijk of pornografisch waar te nemen. Dit zijn in feite rituele vruchtbaarheidsobjecten, dezelfde als die van Heliopolis, waarvan de ouden dachten dat ze tastbare reacties, eigenschappen of "manifestaties" binnen de materiële wereld konden veroorzaken.

De Obelisk en Dome als imitaties van de mannelijke en vrouwelijke voortplantingsorganen van de godheden konden, door middel van overheidsrepresentatie, het wezen of de wezens die door hen gesymboliseerd werden, in het leven roepen. Deze alchemie werd ondersteund door tempelprostituees die de menselijke manifestatie van de godin (Isis in dit geval) representeerden die rituele seks uitoefenden als een vorm van imitatiemagie. Deze prostituees begonnen hun diensten aan de godin meestal als kinderen, zoals die van Epstein, en werden op zeer jonge leeftijd ontmaagd door een priester of, alsof het Isis was, door een gemodelleerde Obelisk van Osiris' fallus. Soms werden deze prostituees gekozen op basis van hun schoonheid, als de seksuele vrienden van heilige tempelstieren die werden beschouwd als de incarnatie van Osiris. Op andere plaatsen, zoals in Mendes, werden tempelprostituees in coïtus aangeboden aan goddelijke geiten. Door dergelijke imitatieseks werden de Koepel en de Obelisk "energieontvangers", die in staat waren de essentie van Ra te assimileren uit de stralen van de zon, die op hun beurt het "zaad" van de onderwereld Osiris voortstuwden. Het zaad van de dode godheid zou, volgens het bovennatuurlijke, vanuit de onderwereld via de basis (testikels) van de Obelisk naar boven zenden en magisch uit het hoofd van de toren in de baarmoeder (Koepel) van Isis uitstoten waar de incarnatie in de zittende farao/king/resident zou plaatsvinden (tijdens wat vrijmetselaars ook wel de opwekkingsceremonie [van Osiris] noemen). Op deze manier kon Osiris gewoonlijk "opnieuw geboren" worden of gereïncarneerd worden als Horus en voortdurend het spirituele lot van de natie leiden.

Dit metafysische fenomeen, dat zijn oorsprong vindt in Nimrod/Semiramis, en centraal staat in tal van andere oude culturen, werd vooral ontwikkeld in Egypte, waar Nimrod/Semiramis bekendstond als Osiris/Isis (en in Ezechiël hoofdstuk 8 zetten de kinderen van Israël de Obelisk ["beeld van jaloezie"] op," vers 5] tegenover de ingang van hun tempel - net als de Koepel tegenover de Obelisk in Washington, DC en in de Vaticaanstad - en werden door God veroordeeld voor het aanbidden van de Zon [Ra] terwijl hij huilde voor Osiris [Tammuz]). De bekende Vrijmetselaarsfiguur van de punt binnen een cirkel is het symbool van deze vereniging tussen Ra, Osiris en Isis. De "punt" stelt de fallus van Osiris voor in het centrum van de cirkel of de baarmoeder van Isis, die op zijn beurt wordt verlevendigd door de zonnestralen van Ra, net zoals vandaag wordt voorgesteld in het Vaticaan, waar de Egyptische Obelisk van Osiris in een cirkel zit, en in Washington, DC, waar de Obelisk hetzelfde doet, zo gesitueerd dat het het eerste wat de zon (Ra) treft als ze boven de hoofdstad uitkomt en die, van bovenaf gezien, het magische punt vormt binnen een cirkel die bekend staat als een circumpunct. De tovenarij wordt verder versterkt, volgens oude occulte overtuigingen, door de aanwezigheid van de Reflecte Vijver in DC, die dient als een spiegel naar de hemel en "overdrachtspunt" voor die geesten en energieën.^[v]

Hoewel de Hebreeuwse Bijbel (bijvoorbeeld Deuteronomium 4:19, 17:3) strikte verboden bevat tegen het aanbidden van zon, maan en sterren, beschrijft Ezechiël hoofdstuk 8 hoe de zonaanbidding toch een tijdje in de tempel van Jeruzalem zelf werd waargenomen door heidense Hebreeuwen, en zelfs nadat de tempel was vernietigd, doorgingen in de aanbidding van de "koningin van de hemel" (Jeremia 44:17) tijdens een periode toen het offeren van kinderen aan goden wijdverspreid was.

Rond dezelfde tijd dat dit gebeurde in het Midden-Oosten, lijkt er aan de overkant van de zee in het Westen, een soort handelsroute tussen oude Mexicanen en vroege Amerikaanse Indianen te zijn aangelegd (zoals grondig gedocumenteerd in onze boeken On the Path of the Immortals and Unearthing the Lost World of the Cloudeaters), wat lijkt te hebben geresulteerd in de overdracht van die religieuze ideeën die Vrijmetselaar Manly P. Hall vierde, met inbegrip van de verering van zonnegoden en mensenoffers.

In feite herinner ik me de Anasazi (oude Puebloans of Native American cultuur die leefden in de huidige Four Corners regio van de Verenigde Staten-Utah, noordoostelijk Arizona, noordwestelijk New Mexico, en zuidwestelijk Colorado) en de vraag hoe deze klif-bewoners verdwenen in wat lijkt op een nacht. Ik ontmoette een inheemse gids in het Mesa Verde National Park in het zuidwesten van Colorado die me naar de mysterieuze zonnetempel leidde, een raadselachtig bouwwerk dat uitkijkt over enkele van de populairste attracties van het gebied, waaronder het Cliff Palace. Ik wilde deze ruïnes bestuderen en meten omdat de grote en belangrijke plaats veel ondoorgrondelijkheid bevat, omdat niemand, ook niet de archeologen en cultuurhistorici, weten waar het voor diende. Een geërodeerd stenen bekken met drie inkepingen in de zuidwestelijke hoek van het bouwwerk suggereert dat het wellicht ook als zonnewijzer is bedoeld om de veranderingen in de seizoenen te markeren. Twee kiva's bovenop het bouwwerk, samen met het ontbreken van ramen of deuren elders, geeft aan dat het niet bedoeld was voor huisvesting, wat de moderne Pueblo-indianen ertoe heeft gebracht voor te stellen dat het een soort ceremonieel bouwwerk was dat waarschijnlijk bedoeld was voor rituele doeleinden, gewijd aan de Zonnegod. De hoeveelheid gevallen steen die werd verwijderd tijdens de opgraving zou erop wijzen dat de oorspronkelijke muren tussen elf en veertien meter hoog waren. Deze muren waren dik, dubbel gegoten, met een puinkern die tussen de panelen werd geplaatst voor stevigheid en isolatie. Na het bestuderen van de zonnetempel en het vergelijken met de oude Meso-Amerikaanse cultuur en bouwwerken, is het de mening van deze auteur (die net zo goed is als die van ieder ander, omdat we het niet echt weten) dat deze plek misschien bedoeld was als een plek voor menselijke offers, vergelijkbaar met die van de Azteken en de Maya's. Ik zeg dit om een paar redenen. Ten eerste, Dr. Don Mose Jr, een medicijnman van de derde generatie die ik een groot deel van de dag ontmoette tijdens het onderzoek naar de Onsterfelijken voor Defender Publishing en SkyWatch TV, vertelde ons dat de oudste legenden van de Anasazi, die hem door zijn overgrootvader waren verteld, verhalen bevatten over de Anasazi die zich tot tovenarij, opoffering en kannibalisme wendden nadat ze "de weg kwijt waren geraakt" en krankzinnig werden gedreven door een reptielachtig wezen, dat ze afbeeldden met een aureool boven zijn hoofd. (Beelden van dit wezen zijn opgenomen in de rotstekeningen die we in de ravijnen hebben gefilmd, en ik denk dat ze waarschijnlijk getuigen van de gevallen reptielen [of reptielen] van bijbelse roem, die ook de mensheid hebben misleid). Ten tweede was het bloedoffer een religieuze activiteit in de meeste premoderne culturen tijdens een bepaald stadium van hun ontwikkeling, vooral omdat het ging om het aanroepen van de goden, en de "Zonnegod" was typisch de belangrijkste onder hen. Dit omvatte dieren en mensen of het bloedvergieten van leden van de gemeenschap tijdens rituelen onder toezicht van hun priesters. In feite geloofden de Maya's - die de Anasazi beïnvloedden, of andersom - "dat de enige manier om de zon te laten opkomen was om elke dag iemand of iets te offeren aan de goden."^[vi]

Een ander interessant artefact dat verband houdt met menselijke offers en dat zowel op het eiland van Epstein als op zijn landgoed in New Mexico tot uiting komt, zijn labyrintische ontwerpen, die tot 5000 jaar teruggaan. Vreemd genoeg is dit ook verbonden met minstens één voorbeeld van hoe de Vaticaanse ridders en latere vrijmetselaars labyrinten combineerden met inwijdingspaden of rituelen die ze verbonden met Jezus Christus^[vii] als een "zonnegod" (labyrinten werden vooral tijdens de middeleeuwen gekerstend en op vloeren van kathedralen geplaatst voor gebruik in de meditatie). Deze praktijk gaat vandaag de dag nog steeds door en in feite was ik persoonlijk getuige van kerkelijke jeugdkampen in Oregon waar kinderen in het bos werden meegenomen en geleerd werden om boomtakken, kiezelstenen en andere 'Gaia'-producten te gebruiken om zulke magische gebedspaden te maken, waarbij de deelnemers zich door de labyrinten naar specifieke mystieke gebieden bewogen waar ze dan stopten en mediteerden om "zich te verbinden met de geest". De occulte betekenis van deze symboliek in kerkelijke jeugdgebeurtenissen is gevaarlijk betekenisvol, want het navigeren door labyrinten begon eigenlijk in de mythologie met het verhaal van koningin Pasiphae en haar amoureuze affaire met een opofferingsstier. De vereniging resulteerde in de geboorte van de transgene Minotaurus, een wezen dat in het centrum van het labyrint leefde - -een uitgebreid cirkelvormig doolhof, ontworpen door de architect Daedalus, een ambachtsman en kunstenaar in de Griekse mythologie, en zijn zoon Icarus, op bevel van koning Minos van Kreta - waar elk jaar jongens en meisjes heen werden gestuurd om geofferd te worden.

Is dit de reden waarom Epsteins eiland en zijn landgoed in New Mexico bezaaid zijn met labyrintische beelden en structuren? Er is geen twijfel over mogelijk waarvoor de labyrinten oorspronkelijk zijn ontworpen. In de mythologie werd het volk van Athene "op een gegeven moment door koning Minos van Kreta gedwongen om 14 jonge adellijke burgers (zeven jonge mannen en zeven jonge meisjes) te kiezen om als offergave te worden geofferd aan het halfmenselijke, halftaurine monster Minotaurus om te worden gedood als vergelding voor de dood van de zoon van Minos, Androgeos. De slachtoffers werden door loting getrokken, moesten ongewapend gaan, en zouden ofwel verteerd worden door de Minotaurus ofwel verdwaald en vergaan in het Labyrint, de doolhofachtige structuur waar de Minotaurus werd gehouden."^[viii]

VOLGEND DEEL: Het plan wordt gecompliceerder - Jeffrey Epstein, Hillary Clinton, Ghislaine Maxwell, en Crowley geïnspireerde sex magie

[iii] William Henry and Mark Gray, Freedom’s Gate: Lost Symbols in the U.S. (Hendersonville, TN: Scala Dei, 2009), 3.

[vii] http://discoverplaces.travel/journal/the-mysterious-christ-in-the-labyrinth-of-alatri/

SCHADUWLAND - Deel 13: Zonnewijzers, Zonnegoden, Hekserij van de Vrijmetselarij