De reactie van de islamisten op het vredesplan

Nadat de Palestijnse Autoriteit het onlangs onthulde plan van de Amerikaanse president Donald Trump voor vrede in het Midden-Oosten, "Peace to Prosperity", heeft afgewezen als een "samenzwering" tegen de Palestijnen, probeert men nu het Israëlische publiek ervan te overtuigen dat zij "nog steeds" geïnteresseerd zijn in het bereiken van vrede met Israël.

Eerder deze maand kondigde PA-president Mahmoud Abbas aan dat hij alle banden met Israël en de VS zou verbreken, inclusief de veiligheidscoördinatie, om te protesteren tegen het Trump-plan, dat hij aan de kaak stelde als de "klap van de eeuw".

"Abbas vertelde de Arabische ministers van Buitenlandse Zaken tijdens een spoedvergadering in Caïro dat er geen betrekkingen zullen zijn met Israël en de VS, ook niet op het gebied van veiligheidssamenwerking.

Abbas heeft de afgelopen drie jaar soortgelijke dreigementen geuit. Waarschijnlijk is dat de reden dat de Palestijnen zijn dreigementen al lang niet meer serieus nemen.

Zelfs journalisten die Palestijnse zaken behandelen hebben de herhaalde loze dreigementen van Abbas belachelijk gemaakt. "De laatste keer dat Abbas 'veiligheidsbanden' met Israël doorsneed in 2017," zo tweette AFP-verslaggever Joe Dyke, "zei het hoofd van de Palestijnse politie later dat ze 95 procent van hun coördinatie hadden gehandhaafd, maar dat ze het niet openbaar hadden gemaakt."

Niettegenstaande de bedreigingen van Abbas op 16 februari, vertelde de woordvoerder van Abbas, Nabil Abu Rudaineh, de Israëlische journalisten in Ramallah dat de veiligheidscoördinatie met Israël verder zou gaan. Hij waarschuwde echter dat de veiligheidscoördinatie tussen de Palestijnen en Israël "niet voor altijd zou doorgaan."

Hij ging toen verder en verzekerde de Israëlische journalisten dat de PA "bereid was om binnen twee weken een vredesakkoord te ondertekenen als de Israëlische regering instemde met de oprichting van een Palestijnse staat met Oost-Jeruzalem als hoofdstad."

Deze opmerkingen waren natuurlijk alleen bedoeld voor het Israëlische publiek: ze staan in schril contrast met verklaringen van Abbas en hoge PA-functionarissen - waaronder Abu Rudaineh zelf - dat de Israëlische regering en haar premier geen partners voor een vrede zijn. "Netanyahu," zo zei Mohammed Shtayyeh, de eerste minister van de PA in juli 2019, "is geen partner voor vrede."

Abbas en zijn ambtenaren zijn erin geslaagd om de Palestijnen grondig te verwarren. In het Arabisch vertellen ze hun volk dat ze besloten hebben alle banden met Israël en de VS te verbreken. In het Engels vertelt de woordvoerder van Abbas aan Israëlische journalisten dat de veiligheidscoördinatie met Israël voortgaat. In het Arabisch vertellen de Palestijnse leiders hun volk hoe vreselijk de regering-Netanyahu is en dat zij "verantwoordelijk zijn voor het saboteren van het vredesproces".

Alsof die leugens nog niet genoeg zijn, hebben dezelfde PA-leiders die nu het Israëlische publiek vertellen hoe graag ze vrede willen sluiten, de Palestijnen aangemoedigd om de straat op te gaan om Israëlische en Amerikaanse vlaggen te verbranden, evenals foto's van Trump en Netanyahu, om het plan te bestrijden.

In de afgelopen dagen heeft de PA ook duizenden leden van Hizb-ut-Tahrir ("Partij van de Bevrijding"), een pan-islamitische organisatie die haar ideologie beschrijft als de Islam en haar verklaarde doel als het herstel van het Islamitische Kalifaat, toestemming gegeven om massademonstraties in de Westelijke Jordaanoever tegen Israël en de VS te organiseren. Hizb-ut-Tahrir erkent natuurlijk niet het bestaansrecht van Israël.

Bij één van de demonstraties in de stad Hebron op de westelijke oever van de rivier de Jordaan, riepen de aanhangers van Hizb-ut-Tahrir de moslimlegers op om "heel Palestina te bevrijden, van de Middellandse Zee tot aan de rivier de Jordaan" - wat betekent dat elke centimeter van Israël wordt bevrijd.

Bij soortgelijke demonstraties georganiseerd door Hizb-ut-Tahrir in de steden Jenin en Ramallah op de Westelijke Jordaanoever, riepen leden van de Islamitische organisatie slogans, zoals: "Het land Palestina is Islamitisch en behoort alleen toe aan Moslims". De demonstranten beloofden bovendien dat "het volk van Palestina zijn recht op Haifa en Acre niet zou opgeven" - wat steden zijn die officieel in het noorden van Israël liggen. Op een door de demonstranten opgehouden bordje staat te lezen: "Onderhandelingen en een vredesproces [met Israël] zijn verraad."

Periodiek verbiedt de PA-leiding Hizb-ut-Tahrir om bijeenkomsten te houden op de Westelijke Jordaanoever. De recente demonstraties hadden echter niet kunnen plaatsvinden zonder de goedkeuring van Abbas, wiens veiligheidstroepen geen enkele moeite hebben gedaan om ze tegen te houden.

Wanneer Hizb-ut-Tahrir zegt dat onderhandelingen en een vredesproces met Israël daden van verraad zijn, worden hun woorden recht tegen Abbas en de leiding van de PA gericht. Wanneer Hizb-ut-Tahrir zegt dat de moslimlegers heel Palestina wil bevrijden, roept de organisatie eigenlijk de moslims op om naar Israël te marcheren, de Joden te doden en de staat te vernietigen.

De verklaring van Abu Rudaineh, dat de PA bereid zou zijn om binnen twee weken een vredesakkoord met Israël te ondertekenen is niet het soort retoriek dat Hizb-ut-Tahrir wil horen. Voor Hizb-ut-Tahrir zijn Palestijnen zoals Abu Rudaineh verraders: ze hebben het over vrede met hetzelfde Israël dat de islamisten proberen uit te roeien.

Waarom staat de PA-leiding dan toe dat Hizb-ut-Tahrir zulke giftige protesten opvoert in de straten van de Palestijnse steden?

Waarschijnlijk omdat de PA-leiders bang zijn voor de Islamisten. Abu Rudaineh heeft blijkbaar nagelaten om de Israëlische journalisten te vertellen dat hij Hizb-ut-Tahrir heeft ontvangen en zijn agenda heeft gesteund. Wanneer duizenden Islamisten het groene licht hebben gekregen van de PA-leiding om slogans te schreeuwen die moslims aansporen om Israël aan te vallen, lijkt de leiding zich liever gedeisd te houden.

Hizb-ut-Tahrir, dat onder de PA blijft opereren op de Westelijke Jordaanoever, verdient op zijn minst lof voor eerlijkheid: het wil openlijk Israël vervangen door een islamitisch kalifaat. Eind januari, nadat Trump zijn vredesplan had aangekondigd, stelde de organisatie hem (ten onrechte) aan de kaak als "een Jood die Palestina overweldigt, meer dan de Joden zelf". (President Trump is echter een Presbyteriaans Christen.)

Een verklaring uitgegeven door Hizb-ut-Tahrir - met als kop: "O moslims! Meer nog, O Legers van Moslims! We zoeken uw marsroute. Uw Vijand, Trump, heeft zijn tanden getoond, dus verbrijzel deze met uw zwaarden" - en veroordeel ook "het verraad van de heersers in de Moslimlanden". Dit is een directe oproep aan de moslims om oorlog te voeren tegen de VS en om de moslimleiders te doden die beschuldigd worden van het verraden van de Islam.

De "heersers" omvat ongetwijfeld Abbas en PA-leiders die blijven praten, maar nooit, nooit, nooit, een beweging zullen maken betreffende een vredesproces met Israël.

"Trump heeft zijn tanden getoond, met zijn criminele deal om de Joodse entiteit te steunen en zijn greep op heel Palestina te consolideren... Deze misdadigheid moet worden beantwoord door het verbrijzelen van de tanden van de Trump, door de eliminatie van de monsterlijke Joodse entiteit, het herstellen van heel Palestina als het land van de Islam... Daarom moet het antwoord op Trumps deal niet door de huidige heersers worden gegeven... Op dezelfde manier moet het antwoord niet alleen een roepen zijn, hoe vurig ook, zoals het roepen van Moslims om soldaten die in de Jihad marcheren... in plaats daarvan moet het antwoord komen van de staten die hun legers opstellen om de Joodse entiteit te ontwortelen, aangezien de Joden Palestina hebben overgenomen en een staat voor zich hebben opgericht, gesteund door de samenwerking en het verraad van de heersers in de moslimlanden".

Hoewel de ideologie van Hizb-ut-Tahrir misschien ongastvrij klinkt, wordt deze gedeeld door Hamas, de Palestijnse Islamitische Jihad en verschillende andere Palestijnse terreurgroepen - in het bijzonder met betrekking tot het doel om Israël uit te schakelen.

Door dag in dag uit hun volk tegen Israël en de VS te blijven opstoken, drijven Abbas, Abu Rudaineh en andere PA-functionarissen steeds meer Palestijnen in de open, gastvrije armen van Hizb-ut-Tahrir en de volmachten van Iran, Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad. Door duizenden islamisten toe te staan op te roepen tot de vernietiging van Israël in de straten van de steden op de Westelijke Jordaanoever, graven de PA-leiders hun eigen graf: Dezelfde mensen die ze tegen Israël en de VS oproepen, zullen deze leiders doden, niet alleen omdat ze verbonden zijn met Israëliërs en Amerikanen, maar ook omdat ze te "gematigd" zijn.

Door, zoals gewoonlijk, tegenstrijdige eisen te stellen aan hun eigen volk, verliezen ze ten slotte, onder de Palestijnen, de geringe geloofwaardigheid die ze nog hebben.