Er zijn minstens 9.000 mensen gediagnosticeerd met het coronavirus, en 429 zijn gestorven. Onofficiële schattingen suggereren dat er 1 miljoen mensen door zijn getroffen. En toch heeft Opperste Leider Ayatollah Ali Khamenei het virus "een zegen" genoemd.
Door Melanie Philips - 12 maart 2020
Het punt van gebeurtenissen die ons onverwacht raken, is dat we nooit voorbereid zijn op het onverwachte. Wie had gedacht dat de hele wereld ineens door één bacterie zou worden gedestabiliseerd?
Het zal enige tijd duren voordat mensen de waarschijnlijke sociale, politieke en economische gevolgen van de coronaviruspandemie inzien. Maar het verandert nu al het landschap en het verslaat natuurlijk eerdere aannames.
Tot een paar dagen geleden was de aandacht in de Verenigde Staten gericht op de vraag of de Democraten een plausibele kandidaat konden vinden om president Donald Trump te verslaan. Nu is de belangrijkste politieke tegenstander van Trump het coronavirus.
In de eerste weken van de week gedroeg de regering zich met indrukwekkende snelheid en vastberadenheid bij het verbieden van vluchten uit China, maar daarna minimaliseerde Trump onverstandig de ernst van de coronabedreiging. Nu heeft Amerika alle vluchten vanuit het Europese vasteland verboden, terwijl de noodtoestanden over epidemische hotspots zich verspreiden.
Trump heeft de schadelijke indruk gewekt dat hij door het virus buitenspel is gezet omdat hij er geen deal mee kan maken. Als Amerika in corona opsluiting gaat, zal de president een zware politieke prijs betalen.
In Groot-Brittannië heeft de minister van Financiën zojuist een begroting ingediend met een oogverblindende en in normale tijden, roekeloze verhoging van de overheidsuitgaven om de ergste gevolgen van de waarschijnlijke virus-recessie te voorkomen. In Londen worden evenementen geannuleerd, zijn de winkels leeg en heeft de normaal volgepakte metro zelfs in de spits veel ruimte.
In Israël, waar duizenden nu thuis in quarantaine worden geplaatst, nam de overheid de vroegste en meest draconische besluiten om vluchten van de meest beïnvloede landen te versperren en plaatst nu alle aankomsten, met inbegrip van Israëlische burgers in quarantaine.
Als gevolg van zijn proactieve en compromisloze aanpak staat Israël er nu beter voor dan de meesten. Toch hebben de Israëli's te maken met ongemak en erger.
Synagogen adviseren diensten voor kleine groepen van gemeenteleden. Buschauffeurs worden afgezonderd van passagiers die zonder te betalen aan boord worden gelaten. El Al, met massaal gereduceerde vluchten, staat op de rand van het faillissement. Er wordt nu gesproken over het sluiten van scholen in het hele land.
Relatief weinig mensen in het bezorgde Westen nemen echter terdege nota van de manier waarop deze ongekende crisis zich in Iran afspeelt.
Na China is Iran het tweede mondiale knooppunt van de ziekte geworden. Tot nu toe zijn er, zelfs volgens de officiële cijfers van artsen, minstens 9.000 mensen gediagnosticeerd met het virus en zijn er 429 gestorven aan het virus. Onofficiële schattingen suggereren dat er 1 miljoen of meer mensen door de ziekte zijn getroffen, met duizenden doden.
In het begin verhulde het regime de waarheid en deed het alsof het virus het land niet trof. Vervolgens werden hooggeplaatste leden van het regime ziek, waarbij sommige van hen tijdens publieke optredens zichtbare tekenen vertoonden. Van vijf van de huidige vertegenwoordigers is bekend dat zij het virus hebben en twee vertegenwoordigers die vorige maand bij de parlementsverkiezingen zijn gekozen, zijn aan de ziekte overleden.
Hassan Nasrallah, de leider van de Libanese terreurorganisatie Hezbollah, is naar verluidt ook besmet en is samen met een aantal van zijn hooggeplaatste personen in quarantaine geplaatst. Ongetwijfeld werden zij besmet door hun nauwe contacten met het Iraanse regime. En een van de redenen waarom zoveel leden van het regime besmet zijn, is ongetwijfeld hun nauwe banden met China.
Het regime is er niet alleen niet in geslaagd om de verspreiding van de ziekte in te dammen, maar lijkt daar ook vrijwel geen poging toe te hebben gedaan. Het heeft nog steeds geen plannen om de stad Qom in quarantaine te plaatsen - het belangrijkste heiligdom van de Iraanse sjiitische religie en het epicentrum van de Iraanse uitbraak, van waaruit het virus zich massaal heeft verspreid.
Het regime heeft ook de vluchten van Iran naar andere landen niet stopgezet. En het heeft duidelijk nagelaten burgers in het hele land te testen.
Als gevolg van dit opvallende niveau van inactiviteit heeft Iran gehandeld als een wereldwijde virussuperverspreider. En ten minste één Iraanse commentator heeft gesuggereerd dat het regime dit opzettelijk doet.
Hij wees erop dat Opperste Leider Ayatollah Ali Khamenei het virus onlangs "een zegen" noemde, schreef Dr. Majid Rafizadeh, voorzitter van de International American Council on the Middle East, op de website van het Gatestone Institute: "Proberen de heersende mullahs doelbewust het coronavirus naar andere landen te verspreiden als een vorm van wereldwijde jihad?"
Degenen die deze suggestie misschien te fantasierijk vinden om te geloven zijn degenen die de diepten van het fanatisme en het kwaad van het regime niet doorgronden. Dat betekent: Groot-Brittannië en Europa, samen met de Amerikaanse Democraten, die met afschuw reageerden toen Trump Amerika uit de Iraanse nucleaire overeenkomst haalde.
Wat de fouten van de president ook zijn, hij verdient enorm veel lof voor het feit dat hij dat gedaan heeft. Zo herstelde hij de sancties (en een zekere mate van geestelijke gezondheid) tegen een regime dat nog steeds vasthoudt aan de ontwikkeling van kernwapens om Israël en het Westen te vernietigen - een helse agenda die de overeenkomst met Iran met slechts enkele jaren vertraging mogelijk zou maken.
Deze week heeft de Internationale Organisatie voor Atoomenergie gemeld dat Iran de productie van verrijkt uranium versnelt en zijn nucleaire inspecteurs blokkeert om de Iraanse activiteiten te inspecteren. Sommige analisten suggereren dat Iran zijn theoretische "doorbraaktijd" voor het verkrijgen van een bom uranium van wapenkwaliteit drastisch heeft teruggebracht tot minder dan vier maanden.
Het feit dat het regime er niet in slaagt de Iraniërs tegen het virus te beschermen, heeft geleid tot een nieuwe uitbraak van publieke protesten. Nog onheilspellender voor het regime is dat de mensen het openlijk bespotten. Aangezien de bespotting een teken is dat het regime in Iran afkeurenswaardig is, zal het zich er terdege van bewust zijn, dat zijn toch al kwetsbare greep op de macht van het publiek nog verder afglijdt.
Dit alles draagt bij aan de toenemende druk die het land krijgt uitgeoefend door de hervatting van de sancties, om nog maar te zwijgen van de zware klap die het heeft opgelopen door de moord met een Amerikaanse drone op de belangrijkste militaire strateeg, generaal Qassem Soleimani.
Bovendien heeft het regime, na de sjiieten te hebben gesterkt van Beiroet tot Bagdad, nu vastgesteld dat deze mensen zich ook tegen het regime keren. Ze geven de schuld aan de corruptie, en de onbekwaamheid en het buitenlandse avonturisme, omdat die hun veel ellende hebben veroorzaakt. In Irak bidden de sjiieten letterlijk voor het coronavirus om de mullahs te doden.
Deze week werden twee Amerikanen en een Britse soldaat gedood nadat het militaire kamp in Taji, waar Amerikaanse en Britse troepen in Irak waren ondergebracht, werd getroffen door een raketaanval. Niemand heeft de verantwoordelijkheid opgeëist, maar de meest plausibele verdachte is Iran.
Als dat zo is, suggereert dit dat het regime echt in paniek is. Want als zulke fanatiekelingen zich in het nauw gedreven voelen, zullen ze waarschijnlijk de vijanden waarvan zij denken dat het hun Goddelijke missie is ze te vernietigen, in hun val meenemen. En misschien is het daarom ook niet zo mooi om te suggereren dat het coronavirus "een zegen" is die ze willen versterken.
Deze bacterie zou gewoon kunnen bereiken wat de mensheid heeft nagelaten, namelijk om het lot van het regime zelf te bezegelen. Met de voorspelde pandemie die zijn hoogtepunt zal bereiken rond Pesach, kan het coronavirus dus aanspraak maken op het worden van een 11e plaag.
Melanie Phillips, een Britse journalist, omroepster en auteur, schrijft een wekelijkse column voor JNS. Momenteel is ze columniste voor "The Times of London", haar persoonlijke en politieke memoires, "Guardian Angel", zijn gepubliceerd door Bombardier, die ook haar eerste roman, "The Legacy", publiceerde in 2018. Haar werk is te vinden op: www.melaniephillips.com.
Bron: Will a microbe seal the fate of Iran’s virulent regime? - JNS.org