Wat betekent Irans gerichtheid op China voor Israël?

Naar verluidt plannen Teheran en Peking brede economische en veiligheidsdeals die de weg zouden kunnen vrijmaken voor China's miljardeninvesteringen in de Iraanse energiesector en de militaire sector, zoals de Joodse staat voorzichtig de zich ontwikkelende relatie ziet.

Door Israel Kasnett - 24 juli 2020

 

 

 

China en Iran zouden momenteel werken aan een "strategisch partnerschap" van $400 miljard voor 25 jaar, waarbij China massaal zou investeren in Iraanse infrastructuur in ruil voor onder de marktprijs liggende olie en een enorme regionale invloed.

Vorige week stelde The New York Times een rapport op met gelekte details van de overeenkomst - een update van de overeenkomst die werd ondertekend toen de Chinese president Xi Jinping Teheran in 2016 bezocht. Volgens het rapport plannen Teheran en Peking een brede economische en veiligheidssamenwerking die de weg zou kunnen vrijmaken voor China's miljardeninvesteringen in de Iraanse energie- en militaire sector.

Carice Witte, uitvoerend directeur van SIGNAL, een denktank die zich richt op de relaties tussen China en Israël, vertelde aan JNS dat als de overeenkomst doorgaat, "het zeer problematisch is voor Israël, omdat Iran de middelen die het in handen kan krijgen vooral gebruikt om haar externe belangen te bevorderen in plaats van te investeren in de infrastructuur en de binnenlandse behoeften van het volk."

De deals zouden de deelname van Peking aan het Iraanse bankwezen, telecommunicatie, havens, spoorwegen en tientallen andere projecten sterk uitbreiden. Het rapport voegde eraan toe dat China ook een speciale oliekorting zou krijgen van Iran voor 25 jaar in ruil voor deelname aan economische en militaire projecten.

Volgens het verslag zouden China en Iran zich ook bezighouden met gezamenlijke opleidingen en oefeningen, gezamenlijk onderzoek en de ontwikkeling van wapens en het delen van informatie tussen de twee landen.

Aangezien China gebruik maakt van de mogelijkheden in de regio, maakt Israël zich natuurlijk zorgen over de overeenkomst, aangezien het de schatkist van Iran dreigt op te laten zwellen, wat het vermogen van het regime om haar terroristische volmachten in het Midden-Oosten te financieren, onder meer in Jemen, Syrië, Libanon, Afghanistan en Irak, ten goede komt.

In 2016 gaf het Obama-beleid Iran toegang tot $150 miljard met $1,8 miljard in contanten. Dat geld werd volgens deskundigen niet alleen voor altruïstische doeleinden gebruikt.

Fast-forward naar 2020, en Israël maakt zich nu zorgen over het feit dat Iran weer een massale toestroom van contant geld ontvangt, aangezien de Amerikaanse sancties het islamitische regime effectief onder hoge financiële druk zetten.

Er is bezorgdheid geuit over technologie voor tweeërlei gebruik

Volgens Jonathan Schanzer, senior vice president van onderzoek bij de Foundation for Defense of Democracies, is de deal "een duidelijk teken dat [China en Iran] een strategische relatie hebben, en het zou problematisch moeten zijn voor Israël."

Schanzer suggereerde dat de reden voor Iran die achter de deal zit is dat Iran "economisch en diplomatiek zeer geïsoleerd is. Het Iraanse regime gebruikt dit misschien als een kans om hun eigen volk te laten weten dat ze niet geïsoleerd zijn.

De overeenkomst, een deel van het Belt and Road initiatief van China, de grootste globale infrastructuurproject in geschiedenis, "komt in een belangrijke tijd voor Israël, aangezien het onder druk staat van de ambtenaren van de V.S. om zich van China te ontkoppelen," zei Schanzer.

Eerst, zei hij, kan de overeenkomst de Israëliërs "ertoe aanzetten om hun economische banden met China te herzien." Ten tweede zijn er zorgen geweest over bepaalde technologieën waar Israël de Chinezen toegang toe heeft gegeven.

 

 

 

De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo bezocht Israël tijdens een wervelende reis in mei om een boodschap af te geven dat Israël ervoor moet zorgen dat er geen deals met China worden gesloten. Pompeo volgde dat op in juni toen hij het Virtual Global Forum van het American Jewish Committee vertelde dat China "een groeiende uitdaging is voor de Verenigde Staten, voor Israël en inderdaad voor alle vrije mensen."

Inderdaad, de Trump-regering heeft zich steeds meer verbitterd over de betrekkingen met China met het opleggen van tarieven als onderdeel van een lopende handelsoorlog, evenals zorgen over China's reputatie op het gebied van de mensenrechten en de agressieve regionale en wereldwijde strategie. De uitbraak van het coronavirus en de doelbewuste pogingen om informatie te verbergen zijn ook een knelpunt geweest.

De verklaringen van Pompeo maken deel uit van de algemene druk van de Trump-regering op bondgenoten zoals Israël om afstand te nemen van China.

Met name Amerika heeft zijn bezorgdheid geuit over de Chinese controle over investeringen in infrastructuur en technologie, zoals 5G-netwerken. Israël heeft tot op zekere hoogte rekening gehouden met deze waarschuwingen en heeft China onlangs de mogelijkheid ontnomen om de Israëlische Sorek B-ontziltingsinstallatie te bouwen.

"Israël is voorzichtig met militaire technologie, maar er is bezorgdheid geuit over technologie voor tweeërlei gebruik", aldus Schanzer. "Dit moment zal een verhelderend moment zijn voor Israël en kan verder beperken wat Israël toestaat om naar China te gaan uit angst dat het in de handen van de Iraniërs terechtkomt."

"Nu de Israëli's bang kunnen zijn dat code's of technologie in de handen van Iran valt via China, zie je misschien dat de Israëli's verder gaan beperken waar ze samen met de Chinezen aan werken," zei hij.

Schanzer merkte op dat een China dat een "formele strategische verhouding" met Iran aangaat verdere problemen voor Israël kan voorspellen. "Tot nu toe was China een vriendelijke vijand van Israël," zei hij, en voegde er als voorbeeld aan toe dat "ze partij kiezen voor de Palestijnen."

Deze afgelopen week vertelde China's V.N.-afgezant Zhang Jun de Veiligheidsraad van de V.N. dat "China een oprechte vriend van het Palestijnse volk is. Het Palestijnse volk kan altijd rekenen op de steun van China voor hun rechtvaardige zaak en legitieme nationale rechten."

"Israël moet voorzichtiger zijn in zijn omgang met China.

Volgens Witte, van SIGNAL, "moet Israël zich op vele fronten zorgen maken."

"Het is niet de stijl van China om zo'n enorme verbintenis aan te gaan, tenzij er een echte toegevoegde waarde is," zei ze.

"Het is belangrijk voor Israël om aandacht te besteden aan het feit dat China enorm in het Midden-Oosten is geïnteresseerd en hun investeringen [daar] zijn gegroeid, terwijl ze in de meeste andere regio's zijn gedaald," merkte ze op.

Volgens Witte, hoewel dit niet noodzakelijkerwijs een uitgemaakte zaak is en zelfs pas in maart volgend jaar zou moeten worden ondertekend, "moet Israël voorzichtiger zijn in zijn omgang met China".

"Een belangrijke stap voor Israël is om de VS heel serieus uit te leggen hoe Israël rekening houdt met de zorgen van de VS," zei ze.

Witte gelooft dat Israël niet genoeg op dit gebied heeft gedaan en "niet volledig haar begrip voor de zorgen van de V.S. op een bepaalde manier heeft overgebracht op een manier die voor de V.S. comfortabel genoeg zijn,"

Interessant, terwijl China onlangs een nieuwe agressieve stijl van bemiddeling heeft aangenomen, genaamd "Wolf Warrior" diplomatie, is het erg stil geweest over deze deal, volgens Witte. ("Wolf Warrior" is de titel van een succesvolle serie vaderlandslievende actiefilms in China, met stoere hoofdrolspelers die vechten tegen vijanden in binnen- en buitenland om de belangen van de natie te verdedigen).

"China's benadering van de internationale betrekkingen is heel anders dan die van het Westen; ze is gebaseerd op het zoeken naar evenwicht, maar dan wel vanuit China's perspectief", zei ze. "Wolf Warrior"-diplomatie past niet bij die benadering."

Het is duidelijk dat Schanzer en Witte geloven dat de deal gevaarlijk kan zijn voor Israël, en dat de ontwikkeling een toenemende dreiging van twee machtige landen suggereert. "De omvang en de haalbaarheid van de deal verdienen een gezond scepticisme. ... In het beste geval is deze deal een kader voor samenwerking," schreven ze.

Echter, in een recent artikel in The Wall Street Journal, zei de staatssecretaris voor Economische groei, Energie en Milieu, Keith J. Krach, en de speciale vertegenwoordiger van de VS voor Iran, Brian Hook, dat de rapporten over de deal "overdreven zijn" en dat het "tussen twee oneerlijke regimes is die trots zijn op propaganda".

Ongeacht wat de overeenkomst kan zijn, zei Schanzer, dat "de alarmklokken moeten luiden bij [Israëls] Kirya [militaire basis] en bij het Bureau van de Eerste Minister. Dit zou een gamechanger moeten zijn vanuit Israëls perspectief," zei hij. "Deze deal zal de analyse veranderen."

Bron: What does Iran’s pivot to China mean for Israel? - JNS.org