De discriminatie van de EU tegen Israël gaat door: afbraak van woningen

Door Prof. Hillel Frisch - 30 september 2020

 

 

 

BESA Center Perspectives Paper nr. 1.764, 30 september 2020

Samenvatting: De scheefgetrokken reportage van de sloop van woningen op de Westelijke Jordaanoever is een ander instrument waarmee de EU zich bezighoudt in de flagrante discriminatie van Israël. Maar helpt het de Palestijnen? Uit de beschikbare informatie over dergelijke afbraken blijkt dat de vooringenomenheid van de EU hen meer pijn doet dan dat het hen ten goede komt.

---

Het invoeren van de term "slopen van huizen" in de officiële EU-site levert een schokkend resultaat op: 18 van de eerste documenten die verschijnen hebben betrekking op de Israëlische afbraak van Palestijnse huizen op de Westelijke Jordaanoever. Met andere woorden, 80 procent van de EU-verslagen over dit wereldwijde verschijnsel heeft betrekking op een bevolking en een gebied minder dan een tiende van de wereldbevolking of landmassa.

Om volledig in te kunnen zien hoe krom dit resultaat is, moet men erkennen dat het slopen van woningen en het uitzetten uit woningen een wereldwijd verschijnsel is, dat soms wordt uitgevoerd in overeenstemming met doelbewust beleid om minderheden te discrimineren. In een verslag van de EU zelf, reeds vanaf 2005, wordt erkend dat zigeuners, Roma en Sinti in landen als Italië, Ierland, Griekenland en Portugal op grote schaal gediscrimineerd worden door het slopen en uitzetten van woningen binnen de Unie. Deze landen geven geen cijfers uit over het relatieve gebruik van dit instrument tussen minderheidsgroepen en meerderheidsgroepen.

Repressieve of discriminerende sloop van woningen vindt over de hele wereld plaats. India beschuldigt Pakistan van de praktijken in hindoeïstische gebieden in de Punjab van Pakistan, en Pakistan beweert dat India hetzelfde doet met Indiase Moslimburgers. Egypte is bekritiseerd voor het uitzetten van duizenden Bedoeïenen om een pad vrij te maken voor de huisvesting van Egyptenaren buiten Sinai op het schiereiland. De Koerdische regering heeft soennieten uit Koerdische gebieden verdreven en lokale kranten in de VS melden vaak uitzettingen en afbraak van huizen van minderheden, met name zwarten en autochtone Amerikanen, in de naam van stedelijke vernieuwing. De lijst van landen die huizen slopen is bijna net zo lang als de lijst van lidstaten in de VN.

Het verschil is dat men diep in de archieven van de EU moet graven om enige vermelding te vinden van discriminerende sloop en uitzetting van woningen waar dan ook anders dan in Israël. De schijnwerpers van de EU richten zich bijna uitsluitend op de Joodse staat.

Hoewel de EU altijd beweert onpartijdig te zijn, toont een eenvoudige Google-zoekactie aan dat dit een leugen is. De zoektocht levert lange lijsten op van links naar stukken over de sloop van woningen op de Westelijke Jordaanoever of de Negev Bedoeïenen — stukken die worden verspreid door mensenrechtengroepen die rechtstreeks door de EU, de lidstaten of door beide worden gesteund. Dus Google (en andere nieuwe media) werden instrumenten waarmee de EU Israël veroordeelt op schaamteloos partiële en oneerlijke wijze.

Zowel de EU als de organisaties die zij financieren in hun strijd tegen Israël, zijn niet geneigd te melden dat er gemiddeld drie keer meer huisvestingsuitzettingen zijn in de lidstaten van de EU dan de mensen die dakloos zijn geworden door Israëlische huisvesting-sloop op de Westelijke Jordaanoever. In 2017 was er meer dan één uitzetting per 1000 Europeanen (in totaal 705.000 uitzettingen). Op de Westelijke Jordaanoever was er één uitzetting per 3000 Palestijnen.

Maar het is niet alleen een kwestie van getallen. De beschuldigingen tegen Israël zijn alarmerend. "De afbraak van huisvesting en levensonderhoud en gedwongen uitzettingen veroorzaken ernstige armoede," verklaarde een door de EU gefinancierd rapport, waarbij werd vergeten dat de sloop van 1405 gebouwen, die sinds 2006 heeft plaatsgevonden, slechts een kwart van de 1% uitmaakt van het totale aantal 515.300 woningen op de Westelijke Jordaanoever. Slopen verklaart nauwelijks de wijdverspreide armoede in elk deel van het gebied.

Hoe dan ook, nieuwe (en meestal illegale) Palestijnse woningbouw stelt de sloop van woningen in de schaduw. Een jaarlijks cijfer van 8690 wooneenheden die worden gebouwd tegen 108 die worden gesloopt, waarvan er vele slechts delen van een eenheid omvat, volgens gegevens die zijn geëxtrapoleerd uit het Palestijnse Centraal Bureau voor de statistiek en verstrekt door B'Tselem, een Israëlische Mensenrechtenorganisatie die door de EU wordt gefinancierd en zich toelegt op het beëindigen van de bezetting.”

Ironisch genoeg schaadt de druk van de EU op Israël om huizen niet te slopen - wat waarschijnlijk de relatief geringe frequentie verklaart van de sloop van woningen op de Westelijke Jordaanoever - het welzijn van de Palestijnse bevolking in plaats van het te bevorderen.

Een sprekend voorbeeld is Ras Shahadah en de illegale bouw van honderden appartementengebouwen in Noord-Jeruzalem. Dit project werd gefinancierd om een wooncontinuïteit te creëren tussen de zuidelijke en noordelijke delen van de Westelijke Jordaanoever en Israëlische plannen om de E-1 wijk te bouwen, wat een wooncontinuïteit zou creëren tussen Maaleh Adumim en Jeruzalem.

Uit Palestijnse verslagen blijkt dat zich een ecologische ramp voltrekt, aangezien er pogingen worden gedaan om de infrastructuurkosten in Ras Shahada te verlagen. Zij gaan in op de ernstige problemen van een gebrek aan verkeersaders en groene ruimten, alsook de nabijheid van de gebouwen tot elkaar — een bijzonder zorgwekkende aspect, aangezien een aardbeving van welke omvang dan ook het hele gebied zou kunnen verwoesten.

Voor de EU is onpartijdigheid noch het welzijn van de Palestijnse burgers van belang. Wat telt is het nemen van alle maatregelen die het meest waarschijnlijk zullen zijn om een Palestijnse staat te creëren die permanent verdeeld zal zijn tussen een een-partij bestuursvorm op de Westelijke Jordaanoever en een andere eenpartij-staat in Gaza die wordt geregeerd door fundamentalisten.

De EU is blijkbaar van mening dat dit is wat de wereld echt nodig heeft: een nieuwe mislukte staat zoals Libanon. Als dit betekent: schaamteloos bevooroordeeld rapporteren over het slopen van huizen (onder vele andere dingen) als onderdeel van het demoniseren van Israël, dan zij het zo.

Dit is een bewerkte versie van een artikel gepubliceerd in de Jerusalem Post op 12 september 2020.

Prof. Hillel Frisch is professor in Politieke studies en Studies in het Midden-Oosten aan de Bar-Ilan Universiteit en een senior onderzoeksmedewerker aan het Begin-Sadat Center for Strategic Studies.

Bron: The EU’s Discrimination Against Israel Continues: Housing Demolitions