door Giulio Meotti - 10 mei 2020
Een paar dagen nadat China had aangekondigd dat het medische benodigdheden naar Italië zou sturen, toonden de Chinese staatsmedia foto's van Italianen op de balkons en in de straten die het Chinese volkslied bejubelden. "In Rome, toen het Chinese volkslied speelde, riepen sommige Italianen 'Bedankt, China!' op hun balkons, en hun buren applaudisseerden mee," schreef Zhao Lijian, de woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken die beschamend en ten onrechte suggereerde dat het Amerikaanse leger de Covid-19 naar Wuhan had gebracht.
China presenteerde zich in de rol van de redder, bereid om zich te haasten naar het bed van de zieke patiënt Italië.
Nu blijkt uit een onderzoek van de Financial Times dat die video's werden gemanipuleerd als onderdeel van de coronaviruspropaganda van Peking. Hashtags #ThanksChina en #GoChina&Italy werden verder gegenereerd door bots. Een rapport van de Carnegie Endowment noemde Italië "een doelwit voor China's propaganda".
Een artikel genaamd "Waarom de Covid-19-epidemie zo gepolitiseerd is" was geplaatst op de Chinese ambassade website in Parijs, en zei: "Sommige westerlingen beginnen het vertrouwen in de liberale democratie te verliezen" en "sommige [westerse landen] zijn psychologisch zwak geworden".
Antoine Bondaz, een onderzoeker bij de Franse Stichting voor Strategisch Onderzoek, vertelde Politico:
"China beschouwt Europa als de zachte buik van het Westen. In hun logica is er een Westen, en daarin de VS dat zich om structurele en ideologische redenen tegen China zal verzetten, en hun Europese bondgenoten die neutraal moeten zijn in het geval van een conflict tussen China en de VS."
Volgens Lt. Gen. H.R. McMaster, de voormalige nationale veiligheidsadviseur van president Donald Trump, in zijn nieuwe boek Battlegrounds: De strijd om de vrije wereld te verdedigen, geloven de Chinese leiders "dat ze een kleine strategische kans hebben om hun heerschappij te versterken en de internationale orde in hun voordeel te herzien."
Er is nu een groot risico dat Italië "het Trojaanse paard van China in Europa" wordt.
Een vooraanstaande Franse ambtenaar, Pierre-Henri d'Argenson, schreef in Le Figaro dat "Europa nu de bufferzone is geworden voor de confrontatie tussen China en de Verenigde Staten." Peking koos Italië uit als de zachte buik in Europa en volgt dit script.
In april 2019 was de Italiaanse regering van premier Giuseppe Conte het eerste G7-land dat tijdens een staatsbezoek van president Xi Jinping een memorandum van overeenstemming ondertekende over China's "Belt and Road Initiative." Volgens een analyse van The Economist zou het Chinese "Belt and Road"-plan het Marshallplan kunnen overtreffen, het plan waarmee de VS de door de oorlog verwoeste economieën van Europa nieuw leven inblies.
Italië heeft een regeringscoalitie onder leiding van de Vijfsterrenbeweging, als een uiterst pro-Chinese partij, waarvan de oprichter Beppe Grillo veelvuldig is gesignaleerd op de Chinese ambassade in Rome. Zoals de Europese Raad voor Buitenlandse Betrekkingen meldde, "zijn in Italië de zakelijke en politieke lobby's voor China in opkomst". De voormalige premier Matteo Renzi heeft Peking bezocht voor conferenties.
Vijf jaar geleden kocht 'China National Chemical Corp' Pirelli, het 143-jarige Italiaanse bedrijf, en 's werelds vijfde grootste bandenfabrikant. Uit een studie die KPMG vóór de Pirelli-deal publiceerde, bleek dat de Chinese overnames in Italië in vijf jaar tijd in totaal 10 miljard euro hebben opgeleverd (in totaal 13 miljard euro aan investeringen). Een derde van de buitenlandse aankopen in Italië is Chinees. Het doel is om Italië te veranderen in "Europa's topbestemming voor zeer begeerde investeringen uit China".
Nu probeert China de infrastructuur van Zuid-Europa te domineren. China heeft al een vergunning gekregen om de grootste zeehaven van Griekenland, de haven van Piraeus in Athene, te exploiteren, welke Peking van plan is om te veranderen in de grootste commerciële haven van Europa. Vervolgens is China begonnen met het project van haar uitbreiding in de Italiaanse havens, waar vier grote havens ook in de rij staan voor Chinese investeringen. Zeno D'Agostino, de president van de noordelijke haven van Triëst, zegt dat "China zich openstelt omdat het zich sterk voelt."
Italië's politieke geslijm met China was te zien tijdens de fatale begindagen van de coronaviruscrisis.
Op 21 januari was de Italiaanse minister van cultuur en toerisme gastheer van een Chinese delegatie voor een concert in de Nationale Academie van Santa Cecilia om het jaar van 'Italië-China Cultuur en Toerisme' in te luiden. Michele Geraci, de voormalige Italiaanse staatssecretaris voor Ontwikkeling, was er niet zeker van dat dit juist was. "Weten we zeker dat we dit willen doen?", zei Geraci terwijl hij naar zijn collega's keek. "Moeten we hier vandaag zijn?" Een paar dagen later, in veel Italiaanse steden, zoals Florence en Prato, waar een Chinese productiebolwerk is, promootten burgemeesters en lokale gemeenschappen het initiatief "Knuffel een Chinees" om vreemdelingenhaat en racisme te bestrijden.
In Rome bezocht de Italiaanse president, Sergio Mattarella, een school die een hoog percentage Chinese studenten heeft om "discriminatie" tegen te gaan en Nicola Zingaretti, de leider van de Democratische Partij, ontmoette de Chinese ambassadeur in Rome. Ondertussen organiseerde de Italiaanse televisie live proeverijen van Chinese producten. Dat was de fatale eerste fout van Italië: het bestrijden van racisme in plaats van het virus, dat slechts enkele dagen later het land zou verwoesten.
China heeft de Italiaanse publieke opinie kunnen hersenspoelen. In een opiniepeiling die op 17 april werd gepubliceerd, beschouwt 50% van de Italianen China als een "vriend" (slechts 17% van de Italianen denkt zo over de Verenigde Staten). En in de race om de wereldmacht waar Italië mee geallieerd zou moeten zijn, ligt China voor op de VS, met 36% tegen 30%.
De Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken, Luigi Di Maio, verwelkomde op 12 maart een vliegtuiglading met Chinese medische benodigdheden. "We zullen ons de mensen herinneren die naast ons stonden in deze moeilijke periode," zei Di Maio. Het is echter niet nodig, China zal hén er wel aan herinneren.
Walter Ricciardi, een adviseur van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en de Italiaanse regering, twitterde: "Bedankt China!"
We weten nu dat het Chinese regime de wereld heeft misleid over de besmettelijkheid van Covid-19, en dat het medische voorraden heeft opgeslagen. Zoals de redacteur van de Duitse BILD schreef in een brief aan de Chinese president Xi:
"Ik veronderstel dat u het als een grote 'vriendschap' beschouwt dat u nu royaal mondkapjes over de wereld stuurt. Dit is geen vriendschap, ik noem het imperialisme dat verborgen zit achter een glimlach - een Trojaans paard".
Geen enkele Italiaanse minister of ambtenaar heeft China de schuld gegeven van het verdoezelen van de epidemie of van het laten "verdwijnen" van getuigen.
"Voor het eerst in vele jaren hebben de Westerse landen zich verenigd achter het verzoek aan China om opheldering over hoe Covid-19 werd geboren en hoe het zich vervolgens verspreidde", schreef Paolo Mieli in een voorpagina-redactie-artikel voor de grootste Italiaanse krant, Il Corriere della Sera. Mieli noemde daarbij de Verenigde Staten, Australië, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Duitsland.
"Wie wordt er gemist? Italië, het enige land in de westerse wereld dat een half miljoen mondkapjes heeft verwelkomd die ons (tegen betaling) uit China zijn toegestuurd, met een werkelijk overdreven lof".
De wereldberoemde Italiaanse textielindustrie was een van de grootste slachtoffers van een globaliseringsexpansie onder leiding van Chinese oneerlijke economische dumping. China beperkt Italië nu tot een setting om haar propaganda en wil om aan de macht te komen, te helpen verspreiden en uit te voeren. Zoals de Italiaanse analist Francesco Galietti schreef, wordt Italië "het doelwit van een Chinees 'charme-offensief', een combinatie van hard cash en 'soft power', geld en invloed." Hij noemt als voorbeeld de People's Bank of China:
"Zij heeft gestaag meer dan 2 procent (de openbaarmakingsdrempel in Italië) in handen gekregen van de grootste aandeelhoudersbedrijven van Italië, waaronder FCA (de Fiat Chrysler-groep), Telecom Italia, en Generali Group, de grootste verzekeraar van Italië."
China heeft ook geïnvesteerd in strategische Italiaanse energie-entiteiten zoals Eni en Enel en de Italiaanse oliedienstengroep Saipem.
Deze economische penetratie zal ook enorme gevolgen hebben voor de veiligheid. Tijdens de eerste dagen van de Covid-19-epidemie kondigde Italië, dat wordt gelokt door de belofte van een investering van 3 miljard dollar van Huawei in het telecommunicatiesysteem, en kondigde aan dat het geen plannen heeft om de Chinese telecombedrijven te stoppen met het spelen van een rol in het toekomstige 5G-netwerk van het land. Het is een project dat de Amerikaanse procureur-generaal William P. Barr als een "monumentaal gevaar" definieerde.
"De geopolitieke gevolgen van de pandemie zouden aanzienlijk kunnen zijn", zei NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg. "Sommige bondgenoten zijn kwetsbaarder voor situaties waarin kritieke infrastructuur kan worden uitverkocht" in een Chinese "koopwoede". De Amerikaanse minister van Defensie Mark Esper heeft ook gewaarschuwd dat China het virus zal uitbuiten "om de eigen belangen te bevorderen en te proberen verdeeldheid te zaaien in het bondgenootschap en in Europa."
Italië is het meest kwetsbaar voor dit Chinese offensief. Het is een van de landen met de grootste schuldenlast ter wereld en heeft een economische groei die dicht bij nul ligt. Het heeft ook een van Europa's meest onstabiele en fragiele regeringen en had een van Europa's hoogste coronavirus dodentallen - een ervaring die een Italiaanse verpleegster vergeleek met een "wereldoorlog".
Italië is nu de zieke man van Europa. Als gevolg van het Chinese coronaviruscrisis zal het land een ineenstorting van haar BBP zien (-9,5%) en de explosie van zijn overheidsschuld, die is vastgesteld op 160% van het bruto binnenlands product - de hoogste sinds de Tweede Wereldoorlog. Peking weet dit en stelt dat "Italië veel economische problemen heeft, dat Europa in een crisis verkeert en dat hun Belt and Road Initiative het enige grote wereldwijde investeringsplan is".
"De mogelijkheid dat Europa een museum of een cultureel pretpark wordt voor de 'nouveau riche' van de globalisering is niet geheel uitgesloten", zei wijlen historicus Walter Laqueur. De dramatische val van Rome zou de even dramatische opkomst van Peking kunnen betekenen. Het is een enorme waarschuwing voor het Westen.
Giulio Meotti, Cultureel redacteur van Il Foglio, is een Italiaans journalist en auteur.
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2020 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.
Bron: Italy: China's Trojan Horse into Europe