Door Res. Col. Dr. Raphael G. Bouchnik-Chen - 10 november 2020
Samenvatting: Barack Obama gelooft dat hij zijn laatste woord in de Amerikaanse politiek nog niet heeft gezegd. Hij kan de overwinning van Biden dan ook zien als een kans om zijn progressieve agenda, zowel op het binnenlandse als op het buitenlandse beleid, nieuw leven in te blazen. Dit kan grote gevolgen hebben voor de regio van het Midden-Oosten.
Joe Bidens ontluikende overwinning in de Amerikaanse presidentsverkiezingen werd met opluchting en hoop ontvangen door Israëls politieke centrum-links, en met teleurstelling en vrees door de politieke rechterzijde. In dit stadium is er een trend (tenminste in het openbaar) om Biden te presenteren als een echte vriend van Israël en premier Benjamin Netanyahu. In zijn commentaar op de speciale relatie van Amerika met Israël herinneren analisten zich vaak de warme ontmoetingen tussen Israëlische staatslieden en Biden, waarin hij de nadruk legde op zijn inzet voor de veiligheid van Israël en de noodzaak om zijn kwalitatieve militaire voordeel te behouden.
Bidens gematigde stijl tegenover Israël als Barack Obama's vice-president bracht tot op zekere hoogte Obama's koude en emotieloze houding tegenover de Joodse staat in balans, en vooral zijn buitengewone gebrek aan chemie met Netanyahu.
Maar we bevinden ons niet langer in het domein van nuance; we bevinden ons in het domein van beleidsvorming. Zal de Joe Biden van 2021 dezelfde oude vriend van Israël zijn die hij ooit was, of zal hij fungeren als de spreekbuis voor andere acteurs? Dit is met name zorgwekkend gezien zijn vergevorderde leeftijd en zijn mogelijke mentale verslechtering, die tijdens de aanloop naar de verkiezingen niet alleen door de Trump-campagne, maar ook door degenen die zich tegen Biden keerden in de Democratische voorverkiezing.
Wanneer Biden op 20 januari 2021 het witte huis binnenkomt, zullen Israëlische waarnemers een scenario moeten overwegen waarin de nieuwe president in wezen een marionet is aan wiens touwtjes door anderen getrokken wordt, met name door Obama. De voormalige president noemde zijn voormalige plaatsvervanger "een buitengewone man" en een "buitengewone president", en Biden heeft zichzelf gebrandmerkt als de partner van Obama.
Obama gelooft dat hij zijn laatste woord nog moet zeggen in de Amerikaanse politiek. Hij kan Bidens overwinning zien als een kans om zijn progressieve agenda op zowel het binnenlandse als het buitenlandse beleid nieuw leven in te blazen. Dit zou aanzienlijke gevolgen kunnen hebben voor het Midden-Oosten, aangezien het zou kunnen leiden tot een terugkeer van de VS naar de Iraanse nucleaire overeenkomst, een ommezwaai ten opzichte van het Israëlisch-Palestijnse probleem en het stoppen van de dynamiek in de betrekkingen tussen Israël en de Golf.
Obama heeft meer dan eens bewezen dat hij het soort man is die een bepaalde wrok koestert. Het "account" van de voormalige president met Netanyahu blijft open, omdat de Israëlische premier zijn best heeft gedaan om zowel Obama's vlaggenschip van zijn Midden-Oosten-beleid te dwarsbomen: de nucleaire overeenkomst met Iran en de tweestatenoplossing.
Degenen die geloven in de eeuwigheid van de speciale relatie tussen de VS en Israël kunnen een onaangename verrassing verwachten. De Democratische Partij staat veel meer onder de invloed van radicaal links dan ooit tevoren, en die verschuiving zou het Amerikaanse beleid ten aanzien van het Midden-Oosten in veel opzichten dramatisch kunnen beïnvloeden.
Dit is een bewerkte versie van een artikel dat werd gepubliceerd in First Class op 8 november 2020.
Dr. Raphael G. Bouchnik-Chen is een gepensioneerd kolonel, die diende als senior analist bij de IDF Militaire Inlichtingendienst.
Bron: Biden’s Voice, Obama’s Actions?