De Abraham Akkoorden als impuls om de westerse beschaving te rehabiliteren.

Door Dr. Hanan Shai - 29 oktober 2020

 

 

 

BESA Center Perspectives Paper nr. 1789, oktober 29, 2020

Samenvatting: de Bijbelse moraliteit, die ook Abrahamische moraliteit genoemd kan worden, werd geboren in Mesopotamië en verspreid naar het westen. Tot Europa zich daarvan bevrijdde, was het de erfenis van het Westen. De opzegging ervan door Europa heeft geleid tot een reeks verschrikkelijke calamiteiten waarvan de VS en Groot-Brittannië hen hebben gered, die, in tegenstelling tot continentaal Europa, de Abrahamitische moraal bleven hooghouden. De Abraham Akkoorden werden ondertekend op een moment dat de VS, beschermheer van de akkoorden en leider van het Westen en de wereld, ook haar morele waarden verloochende en overgenomen werd door progressivisme — een andere utopische Europese ideologie die met de moraal heeft gebroken. De kinderen van Abraham moeten optimaal gebruik maken van de vrede die zij hebben bereikt om het Westen opnieuw te verbinden met de morele wortels die zich in het Oosten hebben gevormd.

De westerse beschaving werd geboren in Mesopotamië in een beschaving van afgoderij, slavernij en menselijke opoffering. Abraham is de voorvader van de morele revolutie die, als alternatief voor de Mesopotamische cultuur van valsheid, tirannie en verering van de dood, de wereld de cultuur gaf van monotheïstische waarheid, liefde voor de mensheid (humanisme), en de heiliging van het leven, vrijheid, rechtvaardigheid en vrede.

Omdat Abraham zijn waarden verspreidde door persoonlijk voorbeeld, met zijn dood en de afstamming van zijn nageslacht in Egypte, was de burgerlijke revolutie die hij was begonnen bijna verdwenen. Het werd gered met dank aan Mozes, die aan de culturele-morele revolutie een religieuze revolutie toevoegde die gericht was op het behoud van de waarden van Abraham door het naleven van geboden en rituelen die afgeleid waren van de moraal.

Hoewel de religieuze revolutie inderdaad de Abrahamische moraal in stand hield, slaagden de drie monotheïstische godsdiensten die de meeste waarden van die moraliteit innamen er niet in de wereld meer moreel te maken. Dit was niet alleen vanwege de oorlogen tussen hen, maar vooral vanwege de felle oorlogen tussen facties en sekten in hen.

De verschrikkingen van de Dertigjarige Oorlog tussen katholieken en protestanten (1618-48) speelden een centrale rol in de secularisatie van Europa, en ook in het voorbereiden van de weg naar de proclamatie van "God is dood" —dat wil zeggen de dood van de moraal. Bevrijd van het juk van de moraal, produceerde een seculier Europa tirannie, met dood en vernietiging in een orde die nooit gezien werd in de religieuze oorlogen, noch in de Mesopotamische pre-morele afgoderij die hen voorging.

In tegenstelling tot Europa scheidden de Angelsaksische democratieën de staat af van de kerk, maar niet van de moraal van de kerk, die Abrahamitisch van moraal is. Als gevolg daarvan bereikten zij langdurige stabiliteit en welvaart en konden zij de morele plicht vervullen om zich drie keer te mobiliseren om Europa en de wereld te redden van de verschrikkingen die het moraalvrije Europese secularisme teweeg had gebracht.

De Abraham Akkoorden werden bereikt op een moment dat de VS, beschermheer van de akkoorden, zich midden in een ernstige binnenlandse maatschappelijke crisis bevindt als gevolg van een overname van de Amerikaanse democratie door het Europese progressieve liberalisme. Net als het communisme daarvoor, streeft het progressivisme ernaar om de oude wereld te ontmantelen en te vernietigen; maar in tegenstelling tot het communisme — dat, als alternatief voor de "oude" wereld, een "nieuwe" wereld aanbood als vervanging — is het progressivisme tevreden om te vernietigen wat er bestaat terwijl de wereld verandert in een massa van mensheid zonder duidelijke grenzen, identiteiten of verplichtingen, hoewel vol met rechten.

Amerika's afwijzing van de Abrahamitische moraliteit zou een einde kunnen maken aan de moraliteit in het Westen (en de wereld in het algemeen). Dat betekent dat de Abraham Akkoorden moeten worden gebruikt om een veel groter project op gang te brengen dan het verlenen van vrede aan het Midden-Oosten: een poging om de westerse beschaving die in het Oosten werd geboren te verjongen door de morele waarden die verloren zijn gegaan te herformuleren en die geschiedenis blijkt geen substituut te hebben.

De basis voor deze inspanning werd reeds gelegd door de Verenigde Arabische Emiraten met het Abrahamische familiehuis dat het heeft gebouwd: een toeristisch complex, spectaculair in zijn architectuur, dat bij voltooiing huizen van gebed voor de drie monotheïstische religies, die allemaal werden geboren in het Oosten. Het enige dat aan de toeristische dimensie moet worden toegevoegd is een instituut voor onderzoek en onderwijs. Het familiehuis kan dan, evenals een wereldwijde toeristische site, een Educatief-cultureel Centrum worden dat Abrahams waarden van moraal, rechtvaardigheid en vrede kan verspreiden naar het Westen en de wereld.

Het effect van het "multiculturalisme" van het progressieve liberalisme is om de culturen van de wereld te vervagen. Als alternatief, in de geest van "en in jullie zullen alle families van de aarde gezegend zijn", zouden het Kinderen van het Abraham-project een andere realiteit kunnen bieden: een "veelzijdige" wereld bestaande uit een verscheidenheid van naties, religies en overtuigingen, waaronder secularisme, met een duidelijke identiteit en een hoge handtekening. Een gemeenschappelijke moraal, met uit de natuur afgeleide waarden, kan deze naties, religies en overtuigingen in staat stellen op een hoog niveau van harmonie te leven zoals dat in de natuur heerst, en—niet minder belangrijk — op een hoog niveau van harmonie tussen zichzelf en de natuur te leven.

[Opmerking vertaler: Dat zal de basis zijn waarop de antichrist zich zal manifesteren, het lijkt goed, maar is vals.]

Dr. Hanan Shai is een docent in strategisch, politiek en militair denken in de afdeling Politieke Wetenschappen van de Bar-Ilan Universiteit.

Bron: The Abraham Accords as an Impetus to Rehabilitate Western Civilization