www.wimjongman.nl

(homepagina)

Syrie verlaten: Een klap in de afschrikking van de VS, een stimulans voor islamisten in het Midden-Oosten

Het besluit van de V.S. President Donald Trump om zich terug te trekken uit Noord-Syrië zal bijdragen tot een regionaal machtsvacuüm dat Islamisten, voor zowel Sunni's als Shi'iten, waarvan we onmiddellijk zullen zien dat ze die opvullen.

Door Yaakov Lappin - 7 oktober 2019

Een konvooi van Amerikaanse soldaten in Syrië in december 2018. Krediet: Wikimedia Commons.

Het besluit van de Amerikaanse president Donald Trump om troepen terug te trekken uit Noord-Syrië in het licht van een mogelijk Turks offensief tegen Koerdische troepen is een klap voor de Amerikaanse afschrikkende kracht in het Midden-Oosten. Het is ook een stap in het creëren van een machtsvacuüm, wat door verschillende islamisten spoedig zal worden opgevuld.

Hoewel het nog te vroeg is om te weten wat de volledige impact van deze stap zal zijn, brengt het verschillende mogelijke scenario's naar voren, waarvan sommige zeer destructief zouden kunnen zijn voor de regionale veiligheid.

Het Pentagon werd naar verluidt verrast door de beslissing. Een deel van de hevige kritiek op Trumps plotselinge beweging kwam van de eigen Republikeinse bondgenoten van de president en van degenen die nauw met hem hadden samengewerkt.

Sen. Lindsay Graham (R-S.C.) verwierp het besluit als kortzichtig, impulsief en onverantwoordelijk in zijn behandeling van de Koerden - een trouwe bondgenoot van de VS - wat zal eindigen als een stap die voordelig zal blijken te zijn voor ISIS en Iran, 's werelds grootste voorstander van terrorisme.

Na het ontvangen van een zeldzame berisping door de Republikeinse bondgenoten, antwoordde Trump met een tweet dat hij de economie van Turkije zou "uitwissen" als hij ziet dat ze over "grenzen" gaan.

De Turkse president Recep Tayyip Erdogan heeft gedreigd het noorden van Syrië binnen te vallen om de Koerdische YPG-troepen, die een centraal onderdeel zijn van de Syrische Democratische Krachten (SDF), te vernietigen. De SDF is een belangrijke partner geweest van de VS ter plaatse in Syrië, dat aan de spits staat van de landoperaties tegen het kalifaat van ISIS, en een belangrijke rol heeft gespeeld in de vernietiging van het kalifaat en daarbij naar schatting 11.000 strijders heeft verloren in het proces.

De Turkse president Recep Tayyip Erdoğan. Krediet: Wikimedia Commons.

Nu is het SDF overgelaten aan een islamistisch Turkije dat een nieuwe oorlog tegen de Koerden wil beginnen. Erdogan wil dat zijn leger het operatiegebied van het SDF overneemt - een gebied dat het vluchtelingenkamp Al-Hawl in Noord-Syrië omvat, dat krioelt van de ISIS-loyaliteit, en waarvan waarnemers hebben gewaarschuwd dat het de basis zou vormen voor een heropleving van de ISIS als de plek niet langer wordt beveiligd door het SDF.

Brett McGurk, een voormalige presidentiële gezant die onder Trump werkte om de campagne tegen ISIS in Syrië vorm te geven, waarschuwde maandag in een tweet dat Turkije "noch de bedoeling, noch de wens, noch de capaciteit heeft om 60.000 gedetineerden te leiden" in Al-Hawl. "Iets anders geloven is een roekeloze gok met onze nationale veiligheid," verklaarde hij.

Als gevolg daarvan zijn de eerste twee potentiële begunstigden van de beslissing door Trump, Turkije en ISIS.

Een heroplevende ISIS zou de regio destabiliseren en een nieuw Turks-Koerdisch conflict kan een nieuwe humanitaire ramp veroorzaken.

Tegengaan van de regionale dreiging die uitgaat van Teheran

De Koerden in Syrië bevinden zich in een nachtmerriescenario waarin ze zich volledig overgeleverd zien aan de grillen van Turkije en zullen naar verwachting wanhopige pogingen doen om een nieuwe vriend te vinden zijnde een supermacht. Dat kan alleen maar Rusland zijn, dat blijk heeft gegeven van volledige loyaliteit aan zijn cliënten, en nu al een sterke militaire aanwezigheid heeft in Syrië en wiens regionale geloofwaardigheid die van de Verenigde Staten heeft overtroffen, dat zich nu naar binnen keert en zich uit de regio terugtrekt en zelfs de bondgenoten heeft verraden.

Dit betekent echter niet dat Rusland deze stap toejuicht, want Moskou heeft geen toestemming gegeven voor een Turkse inval op Syrisch grondgebied. Het is in het belang van het behoud van de soevereiniteit van het regime van de Syrische president Bashar Assad en de stabilisering van het land. De plannen van Turkije zouden die belangen ondermijnen.

Een extra begunstigde door de terugtrekking van de VS zal waarschijnlijk Iran zijn. De door Iran gesteunde milities bevinden zich in het zuiden en oosten van het door de Koerden gecontroleerde Noord-Syrië, en deze krachten zullen waarschijnlijk proberen om een deel van het vacuüm op te vullen.

Iran werkt aan het overstromen van Syrië door haar volmachten en aan de bouw van een doorlopende landcorridor tussen Irak en Syrië. De militaire aanwezigheid van Amerika in het noorden van Syrië en de aanwezigheid van pro-Amerikaanse Koerdische troepen hebben bijgedragen aan het blokkeren van dergelijke inspanningen. Nu lijkt het erop dat de wegversperring zal worden opgeheven.

Vanuit een breder regionaal perspectief, heeft het Iraanse regime geoordeeld dat het isolationisme en de tegenspoed bij het nemen van risico's de drijvende kracht is achter de agenda van Trump in de regio en het is deze berekening die de Iraniërs ertoe bracht om de Saudi-Arabische de oliefaciliteiten in september te durven aanvallen, gebruik makend van geavanceerde kruisraketten en zwermen van explosieve drone's.

Die aanval, die volgens Amerikaanse inlichtingenbronnen vanaf Iraans grondgebied werd gelanceerd, vormt de belangrijkste aanval op olieplaatsen in het Midden-Oosten sinds de Golfoorlog van 1991 en schudde de wereldwijde oliemarkt wakker.

Zoals de Iraniërs voorspelden, volgde er geen militaire reactie.

Deze ontwikkelingen hebben de potentie om Iran aan te moedigen de schendingen van wat er nog over is van de nucleaire deal van 2015 te bespoedigen en zijn nucleaire programma te hervatten.

In het licht van het bovenstaande is de militaire onafhankelijkheid en bewegingsvrijheid van Israël essentieel. Israël moet bereid zijn met een Iran om te gaan dat steeds meer vertrouwen krijgt en dat steeds meer bereid is zijn eigen strijdkrachten in te zetten om Israël en de soennitische Arabische staten aan te vallen.

Israël moet met pragmatische soennitische mogendheden in de regio samenwerken om de Iraanse dreiging tegen te gaan, uitgaande van de veronderstelling dat Trump geïnteresseerd is in een militaire terugtrekking uit het Midden-Oosten.

De Israëlische Verdedigingstroepen bouwen zich op om elke combinatie van vijanden te kunnen verslaan met een combinatie van krachtige offensieve en defensieve capaciteiten. Israël blijft zijn gelaagde luchtverdedigingssysteem ontwikkelen en bouwt aan zijn lucht-, zee- en landmacht. Aangezien Iran blijft proberen Israël te omringen met raketbases, terroristische gebieden en een verscheidenheid aan terreurlegers, kan het vermogen van Israël om zichzelf te verdedigen op de proef worden gesteld in de niet al te verre toekomst.

Bron: Leaving Syria: A blow to US deterrence, a boost to Middle East Islamists - JNS.org