Schok in de nacht

Door Hal Lindsey - 31 oktober 2019

Stel je voor dat jij en je familie in Anaheim in California in een motel of Airbnb zijn. De voorbereidingen voor het bezoek morgen aan Disneyland zijn afgerond. Opgewonden kinderen zijn eindelijk tot rust gekomen om te slapen. U bent in staat om zich te ontspannen een minuut voordat u hetzelfde gaat doen.

En dan voel je het. De vloer begint te rommelen en te rollen. De kamer zwaait. Een nabijgelegen lamp rammelt. Het duurt ongeveer twee seconden om te beseffen dat je een aardbeving in Californië meemaakt. In de seconden die volgen, vraag je jezelf af: "Zou dit de grote aardbeving kunnen zijn? Wat zijn de veiligheidsprocedures? Wat moet ik doen om mijn gezin te beschermen?"

Na nog een paar seconden wordt alles weer stil. De beving eindigt. Het blijkt klein te zijn geweest - althans voor jou. Maar hoe ver ben je van het epicentrum verwijderd? Hoe erg was het daar? Is er schade geweest? Zijn de snelwegen intact? Zal de luchthaven operationeel zijn wanneer het tijd is om naar huis te gaan? Is Space Mountain in orde? Hoe zit het met de rest van Disneyland?

Je gaat op het internet op zoek naar informatie. In een kwestie van minuten verschijnt er een artikel met voorlopige informatie over de aardbeving - waar de aardbeving was gecentreerd en hoe sterk hij was. Je ontdekt dat het niet de grote aardbeving was en dat het je plannen niet zal verstoren.

En dan, aan het eind van het korte artikel, zie je dat het volledig door machines is geschreven. Een computer van het Amerikaanse geologische onderzoek ontving en evalueerde gegevens van seismische sensoren uit de hele regio. Het stuurde een waarschuwing naar verschillende nieuwsmedia met basisinformatie en voorlopige statistieken. Een computer in de krant waar u het artikel vond, spuwde vervolgens het voorlopige verhaal uit. Een dergelijk gebruik van technologie is nuttig en kan in een noodsituatie van cruciaal belang zijn.

Maar waar leidt het toe?

Meer dan de helft van al het internetverkeer is nu geautomatiseerd, voornamelijk door wat men "bots" noemt. Dat is de afkorting van 'webrobot'. Dit zijn geen mensachtige machines die op toetsenborden zitten te typen en computermonitoren lezen. Het zijn softwaretoepassingen. Ze doen geautomatiseerde taken volgens de scripts die voor hen geschreven zijn.

Volgens sommige schattingen was tijdens de verkiezingscyclus van 2016 een vijfde van de onlinedebatten tussen machines zonder enige menselijke tussenkomst. Bots kunnen worden geprogrammeerd om politieke verhalen te genereren of om politieke argumenten aan te voeren. Waarom mensen betalen om dit te doen als je het proces kunt automatiseren met Kunstmatige Intelligentie? De volgende keer dat je in een online debat met een vreemdeling komt, is die vreemdeling misschien niet eens menselijk.

Bots volgen de scripts van hun menselijke meesters. Die scripts weerspiegelen de overtuigingen, vooroordelen en doelen van die mensen. Door het proces te automatiseren, maken bots het werk van één mens iets dat lijkt op het werk van duizenden, misschien wel miljoenen mensen. Ze vallen sociale netwerken binnen. Ze genereren postings en leggen verhalen neer die bedoeld zijn om mensen te overtuigen van een bepaald standpunt, of soms om de politieke oppositie met verwarring te verlammen.

En dan zijn er nog de echte mensen. In 2016 maakte een groep mensen in Veles, in Macedonië - meestal tieners - hun stad bekend als de "Fake News Capital of the World". Ze ontdekten dat de Amerikaanse verkiezingen een goudmijn waren. Het enige wat ze hoefden te doen was verhalen verzinnen die mensen wilden geloven. Elke klik op een van hun verhalen betekende geld in hun zakken. Of de verhalen waar waren of niet, maakte geen verschil. Als mensen op het verhaal klikten, verdienden ze geld. Dus schreven ze schandalige dingen - hoe schandelijker hoe beter, zolang het maar voelde alsof iets ervan waar kon zijn.

Het is geen toeval dat toen de discipelen aan Jezus vroegen naar de eindtijd, zijn eerste woorden een waarschuwing waren. In Matteüs 24:4 zei Hij: "Let op dat niemand u misleidt".

We leven in het tijdperk van bedrog. Vandaag de dag is er weinig consensus over de realiteit. Vroeger zeiden ze dat beelden niet liegen. Maar nu wel. De film van iemand die iets doet of zegt, diende ooit als onweerlegbaar bewijs dat de persoon datgene deed of zei wat was afgebeeld. Nu niet meer.

Dus, wat geloven we? Wie vertrouwt u in een tijdperk waarin leugenaars zulke krachtige technologische hulpmiddelen hebben gekregen? Tweeduizend jaar geleden vroeg Pontius Pilatus: "Wat is de waarheid?"

In Johannes 14:6 zei Jezus: "Ik ben... de waarheid".

In Johannes 8:32 zei Hij: "De waarheid zal u vrijmaken.

Terwijl de wereld worstelt om te begrijpen wat waar en wat echt is, kunnen zij die Jezus kennen rusten in de meest fundamentele waarheid van allemaal - Hem.

Bron: The Hal Lindsey Report | Hal Lindsey