De religie van de klimaatverandering & het nieuwe doemscenario

2 oktober 2019 | Dr. Michael L. Brown

Het is niet "klimaatverandering" wat "een bedreiging vormt voor de geestelijke gezondheid." Het is de apocalyptische manier waarop er gerapporteerd dat de geestelijke gezondheid wordt bedreigt.

Toen ik als 16-jarige drugsgebruikende hippierock-drummer tot geloof kwam, kreeg ik te horen dat Jezus heel snel terugkwam. Het einde van de wereld was nabij. Heel dichtbij. Vandaag de dag is er een nieuw religieus verhaal, vooral onder jongeren, met een nieuw "einde van de wereld" scenario. Maar dit is veel deprimerender en grimmiger, en zonder dat er iets verlossends aan te pas komt.

[Opmerking vertaler: Jammer genoeg is de opwinding daarover grotendeels verdwenen, terwijl de tekenen zich versterken.]

Ik heb het over de nieuwe religie van de door de mens veroorzaakte wereldwijde opwarming.

• Het heeft zijn unieke goden (zoals Moeder Aarde).
• Het geeft aan de geschapen wereld een vergoddelijking (met seminaristen die in een kapeldienst tot planten spreken).
• Het heeft zijn hogepriesters en religieuze leiders (de klimaatveranderingsgoeroes en radicale milieuactivisten).
• Het heeft zijn beschermheiligen (zoals de Zweedse Greta Thunberg).
• En het heeft zijn eigen doemscenario: Het einde van de wereld is nabij. Heel dichtbij.

Voor alle duidelijkheid, ik heb niet de rechten om commentaar te geven op wetenschappelijke kwesties die verband houden met de opwarming van de aarde.

Maar ik heb wel de rechten om commentaar te leveren op het effect dat milieuactivisten hebben op onze cultuur, met name de jongere generatie.

Een Australische website biedt advies om mensen (vooral jongeren) te helpen met stress en angst in verband met klimaatverandering. Hij merkt op dat "er tal van redenen zijn waarom jongeren zich gestrest zouden kunnen voelen over de klimaatverandering."

Deze redenen omvatten: (1) Ze hebben het gevoel dat de planning voor een toekomst hopeloos is. (2) Ze zijn boos dat de mensen om hen heen niets doen om te helpen. (3) Ze zijn gefrustreerd dat ze nu niets kunnen doen om dingen te veranderen. (4) Ze maken zich zorgen over de vraag of het wel verantwoord is om kinderen te krijgen. (5) Ze hebben het gevoel dat alles buiten hun macht ligt.

Een kop op 2 mei in het Science News for Students stelt: "Klimaatverandering vormt geestelijke gezondheidsrisico's voor kinderen en tieners."

En een artikel op 19 september op Conversation.com waarschuwde: "Het negeren van angst van jonge mensen voor de klimaatverandering is een recept voor bezorgdheid.

In feite beweerde de American Psychological Association (APA) al in 2016 dat: "Klimaatverandering een bedreiging is voor de geestelijke gezondheid. Een federaal rapport dat de expertise van psychologen heeft aangeboord, schetst de manieren waarop de klimaatverandering ons allemaal beïnvloedt."

Maar hierin ligt de wrijving. Het is niet de "klimaatverandering" die "een bedreiging is voor de geestelijke gezondheid." Het is de apocalyptische manier waarop het wordt gerapporteerd. Dat is een bedreiging voor de geestelijke gezondheid.

Immers, toen mij in 1971 werd verteld dat Jezus snel terug zou komen, was het een spannend vooruitzicht. Het einde van het tijdperk naderde snel en we zullen voor altijd bij de Heer zijn! Deze wereld valt uit elkaar, maar God zal ons komen verlossen!

Maar die hoop is er niet in de huidige sombere en onheilspellende berichtgeving over de klimaatverandering. In plaats daarvan wekt het angst en frustratie op, vooral bij jonge mensen: "Onze wereld wordt vernietigd en jullie doen er niets aan! Kan het je niet schelen?"

Om Greta Thunberg direct te citeren: "Je hebt mijn dromen en mijn jeugd gestolen met je lege woorden... We staan aan het begin van een massale uitsterving en het enige waar je over kunt praten is geld en sprookjes over eeuwige economische groei - hoe durf je het te zeggen!"

Maar er is een reden voor haar angsten.

Een koptekst in oktober 2018 verkondigde: "We hebben 12 jaar de tijd om de klimaatveranderingsramp te beperken, waarschuwt de VN.

Een half jaar later, in maart 2019, werd dit gevoel herhaald op de VN-website van de VN: "Nog maar 11 jaar over om onomkeerbare schade door klimaatverandering te voorkomen, waarschuwen de sprekers tijdens de Algemene Vergadering op hoog niveau. Ambitie en de urgentie die nodig is om de wereldwijde noodsituatie aan te pakken, zegt de secretaris-generaal".

Geen wonder dat tiener Greta en haar generatie in het geweer komen. Geen wonder dat ze zo gestrest zijn. Geen wonder dat ze boos zijn. "Het is uw beleid, uw hebzucht en uw egoïsme die onze toekomst hebben gestolen!"

Zoals gerapporteerd op 26 september: "Rondom de klimaatveranderingsprotesten blijven de tranen stromen. Jeugdige activisten citeren de deprimerende wetenschap en ontwikkelen angst. Ze treuren om een toekomst, die ze nooit zullen hebben.

"Veel jonge klimaatactivisten zeggen dat ze zich hopeloos voelen, en overweldigd... Het is echt moeilijk om op te groeien op een planeet vol vragen," zei 'This is Zero Hour' mede-oprichter Jamie Margolin, een 17-jarige uit Seattle, die het moeilijk vindt om zich nog vast te klampen en colleges te volgen. "Er is altijd al het gevoel geweest dat alles wat mooi is in deze wereld, tijdelijk is voor mijn generatie".

Hoe in en in triest - maar niet omdat het allemaal waar is.

In plaats daarvan, zoals John Nolte opmerkte, "hebben de Klimaatalarmisten in de wetenschappelijke gemeenschap en de milieubeweging al meer dan 50 jaar geen enkele voorspelling correct voor elkaar gekregen, maar ze hebben wel een perfecte staat van dienst wat betreft het verkrijgen van 41 verkeerde voorspellingen.

"Met andere woorden, deze zogenaamde deskundigen hebben minstens 41 keer voorspeld dat er een vreselijke milieuramp op handen was... wat echter nooit is gebeurd.

Daarom vraagt hij zich af: "Waarom zouden we onze economie volledig herstructureren en onze persoonlijke vrijheid opofferen - vanwege 'deskundigen' die het 0 van de 41 keer fout hadden?"

Jongeren worden dus gestrest over iets wat misschien nooit zal gebeuren. Ze groeien op in afwachting van het oordeel dat komt, niet in staat om van het leven te genieten vanwege angst voor morgen.

De onschuld van de jeugd wordt van hen weggeroofd, en iedereen is schuldig. Maar een artikel op de website van de Teaching Tolerance dringt erop aan dat "Leraren die zwijgen over de klimaatverandering schenden de rechten van de studenten."

Ik zou er in plaats daarvan op willen aandringen dat er een heleboel onderzoek wordt gedaan naar hun innerlijk, en men voorzichtig moet zijn, vanaf de opvoeders van onze kinderen tot aan de populaire media. Weet u zeker dat de informatie die je deelt accuraat is? Bent u er zeker van dat de angsten die u inboezemt gerechtvaardigd zijn? Weet u zeker dat u niet speelt met de emoties van ontvankelijke jongeren?

Vanuit mijn perspectief, leunend op mijn vakgebieden, zou ik liever dit zeggen:

Het is waar dat deze wereld niet eeuwig zal blijven bestaan. Op een dag zal Jezus terugkeren en een nieuwe hemel en aarde maken. Dus, leef je leven hier met passie, in afwachting van Zijn wederkomst, zodat elk moment telt. Op die manier dat, of je nu 100 wordt of dat hij binnenkort terugkomt, je leven toch vol en gezegend zal zijn.

Ik daag de religieuzen op het gebied van klimaatverandering uit om met een betere boodschap te komen dan de huidige.

Dr. Michael Brown is de gastheer van het nationale 'Line of Fire' radioprogramma. Zijn laatste boek is "Izebels oorlog tegen Amerika: Het plan om ons land te vernietigen en wat we kunnen doen om het tij te keren."

Bron: The religion of climate change & the new doomsday scenario