Waarom Netanyahu het eerst als Premier zou moeten dienen

Door Rachel Avraham - 31 oktober 2019

De toekomst van Israël in de regio hangt af van de vorming van een regering, zo snel mogelijk, en dat door Netanyahu als eerste te laten fungeren als roulerend premier.

Op dit moment zitten zowel Blauw-Wit als de Likud-partij in een impasse in de coalitiebesprekingen die gericht zijn op de vorming van een regering van nationale eenheid. Volgens de Jeruzalem Post zijn zowel Blauw-Wit als de Likud nog steeds van mening dat Netanyahu het niet eens is over het tijdstip waarop hij als Premier zal aftreden. Bovendien is Gantz nog steeds terughoudend om onder Netanyahu te dienen, omdat hij vreest dat hij de macht zal hebben om ministers te ontslaan. Netanyahu heeft geprobeerd om deze zorgen te verminderen door overeen te komen een wet aan te nemen zodat een Premier ministers niet zonder de toestemming van zijn vice-eerste minister kan ontslaan, wat Gantz zou zijn. Toch lijkt de vorming van een regering van nationale eenheid nog steeds een zware strijd te zijn. Intussen worden veel belangrijke kwesties op het gebied van het buitenlands beleid en de veiligheid door dergelijke vertragingstactieken verwaarloosd.

Het is altijd mijn standpunt geweest dat de Israëlische Premier Benjamin Netanyahu op dit moment de meest gekwalificeerde persoon is om het buitenlands en veiligheidsbeleid van Israël te leiden. Hij is de langst zittende Premier in de geschiedenis van Israël. Onder zijn bewind zijn de buitenlandse betrekkingen van Israël tot bloei gekomen en de veiligheidssituatie is niet uit de hand gelopen, ondanks de chaos die ons in de regio omringt. Daarom is het van cruciaal belang dat Netanyahu het eerst als Premier optreedt en zo lang mogelijk de leider van het land blijft. Dit geeft Netanyahu de mogelijkheid om de problemen aan te pakken waarmee Israël momenteel wordt geconfronteerd, en het biedt Gantz ook de mogelijkheid om de nodige politieke ervaring op te doen, zodat hij, wanneer hij bij toerbeurt premier wordt, beter gekwalificeerd zal zijn voor de functie.

Op dit moment vinden er zowel in Irak als in Libanon massale protesten plaats. Als gevolg van de Libanese protesten is de Libanese premier Saed Hariri afgetreden. Wat er nu in Libanon komt, moet nog worden vastgesteld! Ofwel wordt Hezbollah sterker, ofwel neemt een minder corrupte, democratischer regering het over. Alleen de tijd zal leren wat er gebeurt. Ondertussen, ondanks de repressie van de sjiitische milities en Iran, vechten de Iraakse demonstranten nog steeds op straat, in de hoop Iran uit Irak te verdrijven.

Dit gebeurt allemaal terwijl Turkije een veilige 30-mijl-zone op Syrisch grondgebied heeft ingesteld, met als gevolg dat 300.000 Koerden gedwongen worden hun huizen te ontvluchten. In de gebieden in Syrië die door Turkije worden gecontroleerd, hebben jihadisten de Koerdische vrouwen "hoeren" genoemd en Koerdische mannen "varkens", terwijl ze mensen massaal executeren. Volgens Dr. Seth Frantzman van de Jerusalem Post werd de toekomstige partijleider Hevrin Khalif aan haar haren uit de auto gesleept, neergeschoten en haar lichaam werd vertrapt. Haar lichaam was bedekt met vuil, terwijl de jihadisten Allah prezen voor zijn hulp bij de moord op een ongewapende vrouw. Reeds in de door Turkije gecontroleerde gebieden in Syrië hebben jihadisten graffiti gespoten op de huizen van christenen en roepen zij op tot het opleggen van discriminerende belastingen, waardoor zij worden gedegradeerd tot tweederangsburgers.

In het kielzog van deze ontwikkeling zijn ISIS, Iran, Assad en Erdogan versterkt ten koste van de Koerden, een van de grootste regionale bondgenoten van Amerika en Israël. Zoals Salah Bayaziddi, de vertegenwoordiger van Washington, DC-vertegenwoordiger van de Komalapartij van Iraans Koerdistan, in een exclusief interview heeft uitgelegd: "De Koerden zijn bondgenoten en partners van de VS in de oorlog tegen het terrorisme. Ze hadden niet in de steek moeten worden gelaten. Dit heeft geresulteerd in de heropleving en hergroepering van groepen als ISIS. Het heeft ook geleid tot de versterking van Iran."

En hoewel al deze regionale ontwikkelingen zich voordoen, ontbreekt het Israël aan een regering, die zou kunnen helpen bij het formuleren van een beleid dat de Koerden en de Iraakse en Libanese demonstranten zou kunnen helpen bij het formuleren van een antwoord op deze ontwikkelingen. Onze politieke crisis is een nationale ramp, omdat ons vermogen om op regionale ontwikkelingen te reageren onder de huidige omstandigheden vrijwel onmogelijk is. Als gevolg daarvan laten we grote kansen liggen om de Iraanse as in het Midden-Oosten te verzwakken. In feite heeft Trump de veiligheid van Israël verzwakt door de regio te ontvluchten en Assad, Iran en Erdogan in zijn plaats te laten treden, waardoor Israël niet in staat was een samenhangende strategie te ontwikkelen om een tegenwicht te bieden aan de overhaaste beslissing van Trump, omdat we geen eenheidsregering hebben.

Minderheidsgroepen in de islamitische wereld maken zich grote zorgen over het feit dat het Israël momenteel ontbreekt aan een samenhangende regering. Dr. Nakeeb Saadoon, die aan het hoofd staat van de Nationale Protest Rally van Irak en is een Koerdische man uit Duhok in Irak; hij benadrukte dat Israël hem tot nu toe niet heeft kunnen helpen bij het verdrijven van Iran uit Irak vanwege hun coalitiecrisis. Verder benadrukte Shipan Kumer Basu, voorzitter van het World Hindu Struggle Committee, dat de hindoes van Bangladesh de voorkeur geven aan samenwerking met premier Benjamin Netanyahu, omdat hij een goede vriend is van het hindoe volk wereldwijd en een goede werkrelatie heeft met de Indiase premier Narendra Modi. Hij is van mening dat Netanyahu de Israëlische leider is die het meest geschikt is om schendingen van de rechten van minderheden in de moslimwereld aan te pakken. En daarom dringt hij er bij Gantz op aan om Netanyahu eerst als premier te laten dienen en pas als hij meer ervaring heeft als premier het roulatieproces over te nemen.

Rachel Avraham is voorzitter van het Dona Gracia Mendes Nasi Centrum voor Mensenrechten in het Midden-Oosten (in oprichting) en is politiek analist bij het Safadi Center for International Diplomacy, Research, Public Relations and Human Rights, dat geleid wordt door Mendi Safadi, voormalig hoofd van de Israëlische communicatieminister Ayoob Kara.

Bron: Op-Ed: Why Netanyahu Should Serve First as Prime Minister - JOL