Europa gaat naar rechts terwijl de Democraten hun mislukte ideeën uitproberen

Door Benny Avni - 2 november 2019

Nu de Amerikaanse Democratische presidentskandidaten programma's promoten die geleend zijn van de traditionele linkse partijen in Europa, keren de Europeanen zich steeds meer tegen hen.

Na de verkiezingen in de Duitse deelstaat Thüringen beschuldigden leden van de Christen-Democratische Partij van Angela Merkel de kanselier (die aan de macht is sinds 2005) ervan de partij te ver naar links te slepen en geven haar de schuld van het verlies van het zeer rechtse Alternatief voor de Duitsland Partij. Een hoge mededinger voor de Christelijke Democratische leiding, Friedrich Merz, nodigde Frau Merkel uit om nu af te treden, in plaats van op 2021 te wachten, wanneer zij van plan is om zich terug te trekken.

Bij de verkiezingen voor het Europees Parlement in mei versloeg de Franse National Rally-partij de centrumfractie van president Macron ruimschoots. De huidige meest rechtse Franse partij wordt gedomineerd door Marine Le Pen, wiens vader en partijoprichter, Jean-Marie, een ontkenner van de Holocaust was. Nu concentreert de partij van Madame Le Pen zich op conservatisme en detailhandelspolitiek en wordt ze steeds meer gezien als een geduchte uitdager van de heer Macron, wiens opiniepeilingen, ondanks een recente opleving, laag in aantal blijven.

In Polen, Hongarije en Italië, om er maar een paar te noemen, zijn er nu politici van verschillende rechtse partijen aan de macht, terwijl de anti-linksen, waaronder enkele lelijke en racistische, in opkomst zijn. Ondertussen, in Canada, blijft een andere utopie onder de progressieven, een voormalige gouden jongen, premier Trudeau, ervoor strijden om aan de macht te blijven nadat zijn liberale partij in de verkiezingen van 21 oktober zetelverlies leed in het parlement.

Een van de belangrijkste redenen voor de tegenslag van de heer Trudeau was zijn milieuvriendelijke campagne, waarin hij de nadruk legde op strategieën om de klimaatverandering te bestrijden. Terwijl het beperken van de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen populair is in het stedelijke oosten van Canada, stemden de olieborende westerse provincies massaal tegen de liberalen en kozen ze in plaats daarvan voor rechts.

Dan is er nog het Verenigd Koninkrijk, dat deze week heeft besloten om op 12 december nationale verkiezingen te houden. De Britten hebben het helemaal gehad met de Brexit-praatjes. Maar terwijl de slimme Londenaren de flamboyante conservatieve premier Boris Johnson kleineren, blijkt uit opiniepeilingen dat zelfs de Euro-blijvers hun neuzen in de lucht steken en stemmen om hem aan de macht te houden.

Waarom? Johnson's graatste rivaal, Arbeiderspartijleider Jeremy Corbyn, wordt algemeen gezien als de geest uit het verleden van links, met een terugval naar een tijdperk waarin Britse intellectuelen de Sovjet-Unie aanbaden en andere vijanden van het Westen. Als de heer Corbyn wint, zal het niet zijn op basis van zijn socialistische ideeën of zijn obsessie met de Joden en Israël, maar desondanks.

Dus wat drijft Europa's bocht naar rechts? Een terugslag tegen het migratiebeleid van het continent is een veel voorkomende verklaring en het is zeker een reden - maar verre van de enige. Het is de economie, suffie.

Terwijl de nieuwe koploper van de Democratische Partij, Elizabeth Warren, zegt dat de vermogensbelasting al haar ideeën zal financieren, "ik heb daar een plan voor", heeft Europa dat plan beproefd en grotendeels verworpen. Van het dozijn landen die belastingen hebben geheven op de ultrarijken, hebben op drie na alle landen deze belastingen weer afgeschaft: beloofde overheidsinkomsten zijn nooit uitgekomen, en de welgestelden hebben manieren gevonden om mazen in de wet uit te buiten of, erger nog, het land te ontvluchten om aan confiscerende belastingen te ontsnappen.

Intussen ging onze voormalige ambassadeur van de Verenigde Naties, Nikki Haley, in maart naar Twitter om een andere democratische koploper, senator Sanders, uit te dagen voor de lovende woorden over het Finse gezondheidszorgsysteem. "Het is belachelijk om ons te vergelijken met Finland", schreef gouverneur Haley, toen een koor van feitencontroleurs - en de Finse ambassadeur bij de Verenigde Naties, Kai Sauer - zich haastte tot Bernie's verdediging.

Vergroten

Maar de Finse regering heeft in dezelfde week massaal ontslag genomen na een plan om het nationale gezondheidszorgsysteem te hervormen, waaruit duidelijk blijkt dat het land niet in staat is om de hoge kosten van een universele gezondheidszorg te dekken.

In debatten onderzoeken top-Democratische kandidaten de typisch ideeën die Amerika naar links sturen, net als in de Europese Unie. In diezelfde Europese Unie werden in september echter 33.000 mensen werkloos. De werkloosheidscijfers schommelen daar rond de 7,5%, terwijl Amerika de laagste werkloosheidscijfers in een halve eeuw kent. Het bruto binnenlands product van Amerika groeit volgens de laatste beschikbare cijfers met bijna 2% op jaarbasis, terwijl de groei in de eurozone traag blijft bij minder dan 1%.

Ja, Europa's linkerzijde probeert nieuwe dingen: De Nederlanders willen bijvoorbeeld de werkweek verkorten tot vier dagen om de productiviteit te verhogen. Deze ideeën moeten nog getest worden. Maar als de Amerikaanse mededingers volgend jaar president Trump willen verslaan, kunnen ze maar beter zelf nieuwe ideeën ontwikkelen - of in ieder geval de verouderde Europese ideeën opnieuw te onderzoeken.

Zoals u weet, de Europeanen doen dat ook.

Deze column verscheen voor het eerst in de New York Post.

Bron: Europe Goes Right As Democrats Try Their Failed Ideas