De zeven jaar gevangenisstraf voor Israël-Amerikaanse Naama Issachar en de recente ondervraging van tientallen Israëlische reizigers hebben de complexe relatie tussen beide landen in de openbaarheid gebracht.
Door Israel Kasnett - 20 december 2019
Israël heeft al lange tijd een gecompliceerde relatie met Rusland. Als bondgenoot van enkele van de felste vijanden van de Joodse staat, zoals Iran en Syrië, gaat Jeruzalem zorgvuldig en doelbewust om met Moskou en loopt er maar een dunne lijn om warme banden te onderhouden. De recente arrestatie en gevangenneming van de Israëlisch-Amerikaanse Naama Issachar in Rusland heeft de complexe relatie tussen beide landen echter in de openbaarheid gebracht.
Een Russische rechtbank verwierp donderdag Issaschar's beroep om haar veroordeling tot zeven en een half jaar gevangenisstraf voor drugsdelicten te verzachten, nadat in april een kleine hoeveelheid marihuana in haar bagage was gevonden op een luchthaven in Moskou. Op dezelfde dag werden 15 Israëliërs die uit hun vliegtuig stapten in Moskou meegenomen voor ondervraging door de Russische autoriteiten; een soortgelijk incident betrof 40 Israëliërs eerder deze week.
De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft beloofd Issachar naar huis te brengen.
"Ik ben geen tovenaar, maar één ding verzeker ik u. Ik zal Naama Issachar naar huis brengen," zei hij tijdens een recente bijeenkomst in Haifa. Haar gevangenschap door Moskou heeft wijdverbreide verontwaardiging veroorzaakt in Israël en bleef maandenlang in de krantenkoppen staan.
In wat bedoeld lijkt te zijn als een niet zo subtiele boodschap aan Israël, verklaarde de Russische ambassade in Israël woensdag in een tweet dat veel Russische toeristen in 2019 de toegang tot Israël was geweigerd, waaronder 569 in november alleen al. Beide kwesties werden behandeld in een bijeenkomst op donderdag van Russische en Israëlische diplomaten in Jeruzalem.
Verwijzend naar beide gevallen, vertelde Micky Aharonson, voormalig hoofd van het directoraat Buitenlandse Betrekkingen van de Nationale Veiligheidsraad in het kantoor van de premier en een expert op het gebied van Rusland in het Jeruzalem Instituut voor Strategie en Veiligheid, aan JNS dat "dit geen consulaire aangelegenheid is. De Russen sturen ons een boodschap. Ze zijn niet blij met ons, en dit is al lange tijd aan de gang."
De Syrische arena heeft ook voor spanningen gezorgd tussen de twee landen.
Volgens Aharonson zijn deze gevallen "omgeven door zoveel andere zaken, zoals de groeiende woede van het Russische leger en het veiligheidsinstituut ten opzichte van Israël."
Nadat bijvoorbeeld eerder deze maand in de buitenlandse media werd gemeld dat Israëlische gevechtsvliegtuigen die een missie in Syrië uitvoerden, moesten vluchten voor Russische Su-35 vliegtuigen, kwam Rusland in de media agressief naar buiten met de mededeling dat Israël het luchtruim van Irak en Jordanië gebruikte om de missie uit te voeren. Aangezien dit geheim was en niet werd gemeld door de Israëlische media in die tijd, werd het geklets van Rusland in Israël gezien als wraak.
Aharonson wees ook op het incident met het Russische vliegtuig dat in september 2018 door Syrië werd neergeschoten als een belangrijk spanningspunt tussen Israël en Rusland, dat leek te zijn opgelost.
Hoe dan ook, Aharonson zei dat de Russen "ontevreden zijn over ons gedrag". Ze zien zichzelf als een positieve benadering van Israël, en ze geloven dat Israël niet wederkerig is."
Standaard onderhandelingstactiek
Emil Avdaliani, een Eurazië-analist bij het Begin-Sadat Centrum voor Strategische Studies, vertelde JNS dat de opsluiting van Russen door Israël de werkelijke motivatie voor de acties van Rusland lijkt te zijn.
"Over het geheel genomen werd de crisis aangezwengeld vlak voor de vergadering van de diplomatieke missies van de twee staten die op 19 december was gepland," zei hij. "In tegenstelling tot veel opinieartikelen in de Russische media is het echter onwaarschijnlijk dat de 'beheersbare crisis' zal uitmonden in een krachtmeting. De Russen genereerden gewoon een 'beheersbare crisis' om een bepaald voordeel te hebben voordat de gesprekken beginnen."
Met betrekking tot het geval van Issachar zei Aharonson dat "het een tragisch humanitair geval is, maar dat het geen invloed heeft op de strategische betrekkingen tussen de landen." Haar opsluiting is een teken dat Rusland ontevreden is over Israël, zo voegde hij eraan toe.
Avdaliani wees op belangrijke Kremlin-gerelateerde mediakanalen, die stellen dat Issachar inderdaad deel uitmaakt van de onderhandelingen. "Het is standaard onderhandelingstactiek," zei hij. "Het vrijgeven van Issachar is niet in het belang van Rusland, maar wel in ruil voor concessies van Israël."
Rusland had naar verluidt druk uitgeoefend op Israël om Aleksey Burkov, een IT-specialist die in 2015 werd gearresteerd op grond van Amerikaanse beschuldigingen van creditcardfraude, vrij te laten in ruil voor Issachar, maar vorige maand werd hij uitgeleverd aan de Verenigde Staten.
Wat betreft de relatie tussen Netanyahu en de Russische president Vladimir Poetin, zei Aharonson dat ze een "positieve en respectvolle relatie hebben, maar niets van dit alles zou standhouden als de Russische belangen op het spel staan. De gebaren zijn er, en het is niet vanzelfsprekend. Netanyahu behandelt hem met veel respect, en we zien wederkerigheid in die zin, maar het is alleen maar zo totdat er Russische belangen in het geding zijn."
Bron: Moscow’s trouble with Israelis has a deeper meaning - JNS.org