De geweldscrisis in de Israëlisch-Arabische samenleving

Door Dr. Edy Cohen - 29 oktober 2019

 BESA Center Perspectives Paper No. 1.328, 29 oktober 2019.

SAMENVATTING: Arabische politici beschuldigen het Israëlische establishment vanwege het toenemende geweld in de Israëlische Arabische samenleving, maar negeren de onderliggende problemen in hun eigen sociaal-politieke cultuur, die dat geweld bevorderen.

De Joint Arab List, die bij de recente verkiezingen de op twee na grootste partij in de Knesset is geworden, verspilt geen tijd.

Ayman Odeh, de leider van de lijst, riep op tot een algemene staking om te protesteren tegen het toenemende geweld in de Arabische gemeenschappen en steden in Israël. Veel Arabische gemeenschappen demonstreerden tegen wat zij noemen: het gebrek aan betrokkenheid van de overheid bij de bestrijding van misdaad en geweld.

Israëlische Arabische gemeenschappen hebben inderdaad te kampen met ernstige problemen, waaronder de illegale wapens in bijna elk huis, met het huiselijk geweld en het geweld tegen vrouwen. In veel Arabische steden neemt de criminaliteit toe en de moorden tussen de clans zijn routine geworden. De Arabische Knessetleden geven premier Benjamin Netanyahu en minister van Binnenlandse Zaken Gilad Erdan persoonlijk de schuld van wat zij zien als een gebrek aan initiatief om deze problemen in de Arabische sector aan te pakken.

Er zijn veel factoren die bijdragen aan de alomtegenwoordige criminaliteit in de Israëlisch-Arabische samenleving, te beginnen met de structuur van de familie-eenheid en met inbegrip van bepaalde Arabische tradities en gebruiken. Aan deze factoren liggen meer kwesties ten grondslag, zoals de moeilijke economische en sociale omstandigheden in de Arabische gemeenschappen en een algemene vijandigheid ten opzichte van het Israëlische establishment. De combinatie van elementen maakte het bijna onvermijdelijk dat het misdaadcijfer gaat stijgen.

De Israëlische regering heeft zich de afgelopen jaren ingespannen om te investeren in gemeenschapsmiddelen in de Arabische sector in het algemeen en in rechtshandhavingsmaatregelen in het bijzonder. Er werden verschillende nieuwe politiebureaus opgezet in Arabische plaatsen, illegale wapens werden in beslag genomen en de bevolking werd aangespoord om vrijwillig haar wapens in te leveren zonder risico op vervolging. Daarnaast heeft de regering beloofd meer Arabisch sprekende politieagenten te rekruteren om in Arabische plaatsen te dienen. De situatie blijft echter verre van bevredigend. Er zijn veel te weinig politiebureaus in de Arabische gemeenschappen, waardoor ze weinig afschrikkende werking hebben en bijna geen wetshandhaving.

Hoewel deze situatie deels te wijten is aan verwaarlozing door de regering, geven Arabische politici het Israëlische (lees: Joodse) establishment de schuld van alle kwalen van de Israëlisch-Arabische samenleving, zonder de onderliggende sociaal-culturele en sociaal-politieke problemen te erkennen die hun samenleving teisteren.

Zo bestaat er bijvoorbeeld in de Arabische wereld een traditie van het afvuren van wapens om een bruiloft te vieren. Veel mensen zijn gewond geraakt of zelfs gedood door deze gevaarlijke praktijk die niet alleen in Israël maar in de hele Arabische wereld voorkomt.

Een ander probleem dat uniek is voor de Arabische cultuur is de eermoord, die naar verluidt wordt gepleegd om de waardigheid van het gezin te bewaren. Vrouwen worden vermoord bij de geringste verdenking dat zij vóór het huwelijk intieme relaties hadden, of op verdenking van het verbreken van een andere familiewaarde of -traditie. Dit probleem komt vaker voor onder de bedoeïenen in het zuiden van het land, maar is in alle Arabisch-Israëlische gemeenschappen te vinden.

De laatste jaren heeft de Israëlische politie zich onthouden van het betreden van verschillende Arabische gemeenschappen in het noorden uit angst voor hun eigen veiligheid. Er is veel vijandigheid onder de Arabische burgers tegenover het Israëlische establishment en velen beschouwen de politie als hun vijand. Om deze reden worden er nooit klachten ingediend over misdaden. Dit gebrek aan samenwerking leidt alleen maar tot meer geweld en criminaliteit. Bij de gelegenheden dat politieagenten de Arabische gemeenschappen binnenkomen om criminaliteit te bestrijden, worden ze aangevallen met stenen en vuurbommen.

Israëlische Arabieren moeten begrijpen dat als ze vrede en veiligheid binnen hun gemeenschappen willen, ze de politie hun werk moeten laten doen. Wantrouwen tussen de politie en de Arabische burgers helpt geen van beide partijen en leidt alleen maar tot meer criminaliteit en geweld.

Dit is niet om de Israëlische regering te ontslaan van de noodzaak om meer middelen te investeren in de rechtshandhaving in de Arabische sector. Maar zonder de medewerking van Israëlische Arabische leiders en burgers kan de politie weinig doen. Arabische politici en overheidsfunctionarissen moeten hun kiezers opleiden en aanmoedigen om samen te werken met de politie en ophouden met het bevorderen van verdeeldheid en hen op te zetten tegen het establishment en de staat in bredere zin. In plaats daarvan moeten ze de problemen in de Arabische gemeenschappen erkennen en de politie in staat stellen de wet naar behoren te handhaven.

Dit is een bewerkte versie van een artikel dat op 10 oktober 2019 in Israël is verschenen.

Dr. Edy Cohen is onderzoeker bij het BESA Center en auteur van het boek The Holocaust in the Eyes of Mahmoud Abbas (Hebreeuws).

Bron: The Crisis of Violence in Israeli Arab Society