Waarom Hamas de oorlog van Erdogan steunt

Hamas, de Moslimbroederschapsgroep die sinds 2007 aan de Gazastrook is gelieerd, is de enige Palestijnse partij die zich heeft uitgesproken voor de oorlog van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan tegen de Koerden in Syrië.

Een verklaring uitgegeven door Hamas op 14 oktober zei dat de terreurgroep "het recht van Turkije "begrijpt om zijn grens te beschermen, zich te verdedigen en bedreigingen te verwijderen die schadelijk voor haar nationale veiligheid tegen het rommelen van de Zionistische Mossad in het gebied, als deel van [Israël] inspanning om de Arabische en Islamitische nationale veiligheid te ondermijnen."

Hamas prees Erdogan ook voor zijn "steun voor de Palestijnse zaak en de rechten van het Palestijnse volk" en sprak zich uit tegen "de zionistische en Amerikaanse aanwezigheid in de regio."

Sami Abu Zuhri, een woordvoerder van Hamas in de Gazastrook, sprak zijn steun uit voor Turkije. "De Israëlische mediacampagne tegen Turkije is grof en onaanvaardbaar. Israël zal de vijand blijven en Turkije zal blijven in de harten van de moslims," schreef hij op Twitter.

Een andere Hamas-leider, Izzar al-Risheq, zei dat zijn groep "ervan overtuigd is dat president Erdogan geen ambities heeft in Syrië en dat hij alleen de veiligheid van zijn land wil behouden." De moslims, zo voegde hij eraan toe, moeten "een einde maken aan hun conflicten, zodat ze de tijd hebben om de grote uitdaging van de aanwezigheid van de zionistische vijand aan te kunnen gaan".

De ondersteuners van Hamas in Qatar, het land aan de Golf dat lang als de meest gastvrije basis van verrichtingen voor de Moslimbroederschap heeft gediend, hebben ook de oorlog van Turkije tegen de Koerden verdedigd. Volgens de Qatar minister van Buitenlandse Zaken Sjeik Mohammed Mohammed bin Abdulrahman, sprekend op de bijeenkomst van het Global Security Forum in Doha:

"Wapens en training van Koerdische groepen tijdens de oorlog tegen Daesh vormen een komende bedreiging voor de Turkse veiligheid... We kunnen Turkije niet de schuld geven als Ankara zijn grondgebied wil ontruimen en zich tegen het terrorisme wil verzetten. Turkije kan niet zwijgend wachten totdat de terreur op haar grondgebied komt."

Hamas' steun voor Turkije in de oorlog tegen de Koerden is in tegenspraak met de eigen bewering dat het zich niet bemoeit met de binnenlandse aangelegenheden van Arabische en islamitische landen. In de voorgaande laatste jaren, hebben verscheidene Hamas-functionarissen herhaaldelijk de aanklacht ontkend dat hun groep zich in de binnenlandse zaken van Egypte, Syrië, Libië en Jordanië mengde.

Hamas had nauwe banden met Mohamed Morsi van de Broederschap nadat hij tot president van Egypte was gekozen. Nadat hij uit de macht was gezet, werd Morsi formeel aangeklaagd van "samenwerking" met Hamas, Hezbollah en de Islamitische Revolutionaire Garde van Iran. In de afgelopen jaren hebben de Egyptische autoriteiten Hamas beschuldigd van betrokkenheid bij een reeks terreuraanslagen op Egyptenaren, waaronder de moord op procureur-generaal Hisham Barakat in 2015.

Wat Hamas betreft was de samenwerking met de Moslimbroederschapspresident en de betrokkenheid bij terroristische aanslagen in Egypte echter geen inmenging in de interne aangelegenheden van een Arabisch land.

De Syriërs hebben de leiders van Hamas verdreven en hun kantoren in Damascus gesloten, kort na het begin van de burgeroorlog in Syrië in 2011. De Syrische autoriteiten zeiden dat ze de beslissing namen nadat het duidelijk werd dat Hamas de "terroristen in Syrië steunde". Hamas, met andere woorden, werd betrapt op het helpen van "terroristen" die vochten tegen het regime van Bashar Assad. Volgens de logica van Hamas wordt het werken met anti-Assad-terroristen niet beschouwd als inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van Syrië.

In de afgelopen twee jaar zijn er steeds meer aanwijzingen dat Hamas zich ook bemoeit met de interne aangelegenheden van Libië. Volgens verschillende berichten in de Arabische media en verklaringen van Libische functionarissen heeft Hamas militaire hulp verleend aan enkele terroristische groeperingen in Libië. Sommige Libische functionarissen hebben Qatar ook de schuld gegeven van de financiering van terroristische groeperingen die behoren tot de Moslimbroederschap en Hamas. Eerder dit jaar kondigden de Libiërs aan dat zij dertien mannen hadden gearresteerd op verdenking van spionage voor Hamas.

Ook Jordanië is een Arabisch land dat heeft geleden onder de inmenging van Hamas in de binnenlandse aangelegenheden van het koninkrijk en de bedreigingen van Hamas voor de nationale veiligheid. In 1999 hebben de Jordaanse autoriteiten vijf Hamas-leiders uitgezet. Een paar jaar later arresteerden de Jordaniërs een Hamas-cel die betrokken was bij het smokkelen van wapens uit Iran naar het koninkrijk. Eerder deze maand zouden de Jordaanse autoriteiten naar verluidt twee Moslim Broederschapsactivisten hebben gearresteerd op verdenking dat zij banden hadden met Hamas.

Vanwege de voortdurende inmenging in de interne aangelegenheden van verschillende landen heeft Hamas zijn betrekkingen met de meeste Arabische en islamitische landen geschaad. Onlangs zijn er berichten verschenen dat de Turkse autoriteiten hun betrekkingen met Hamas aan het herzien zijn. Volgens de berichten zijn de Turkse autoriteiten ontevreden over de aanwezigheid van Hamas-agenten in hun land, vooral omdat zij Turkije gebruiken als basis voor het plannen van terroristische aanslagen en het witwassen van geld. De Turken zouden ook boos zijn op Hamas vanwege de nauwe banden met Iran en Hezbollah en de pogingen van Hamas om de banden met het Assad-regime in Syrië te herstellen.

De steun van Hamas voor de oorlog van Erdogan tegen de Koerden lijkt te passen in de context van hun poging om de Turkse autoriteiten ervan te overtuigen dat het zijn leden moet toestaan om Turkije te blijven gebruiken als uitvalsbasis voor het organiseren van de terroristische aanvallen op Israël.

Het is ironisch dat Hamas, dat duizenden raketten op Israël heeft gelanceerd en vele terroristische aanvallen tegen Israëliërs heeft uitgevoerd, nu zegt "het recht te begrijpen van Turkije om haar grens te beschermen".

Dit is dezelfde Hamas dat Israël heeft veroordeeld voor het verdedigen van haar grens tegen terroristische infiltraties uit de Gazastrook. Sinds maart 2018 moedigt Hamas de Palestijnen aan om te demonstreren bij de grens met Israël, waar ze Israëlische soldaten hebben aangevallen met stenen, vuurbommen en explosieven. Als Turkije volgens Hamas het recht heeft om zijn grens te beschermen, waarom heeft Israël dat recht dan niet?

Er is nog een andere reden waarom Hamas Erdogan het hof maakt. Zoals Hamas in haar verklaring zei, is het tegen de "Amerikaanse en Israëlische aanwezigheid in de regio". Hamas lijkt blij te zijn dat de VS de Koerden in de steek heeft gelaten en Noord-Syrië heeft verlaten. Hamas wil niet dat de VS een politieke of militaire rol speelt in de regio vanwege de "vooringenomenheid" van Washington ten gunste van Israël.

Voor Hamas is Erdogan een held omdat hij erin geslaagd is de Amerikanen ervan te overtuigen zich uit Syrië terug te trekken. Hamas en zijn Moslimbroeders hopen dat het vertrek van de VS de weg vrijmaakt voor hen om hun invloed naar Syrië uit te breiden.

Als Hamas het heeft over het "zionistische Mossad-gerommel in de regio", dan willen ze de Koerden neerzetten als Israëlische agenten en medewerkers. De boodschap die Hamas aan Arabieren en Moslims stuurt is: deze Koerden zijn verraders die voor Israël en de VS werken en daarom verdienen ze het om afgeslacht te worden. Erdogan is daarom Hamas' held geworden, omdat hij oorlog voert tegen Israëlische en Amerikaanse "agenten".

Hamas' steun voor Turkije weerspiegelt een "extreme politiek en een Machiavellistisch opportunisme," zei de Palestijnse columnist Rami Abdallah. "Hamas heeft alle politieke kunsten en hun trucs onder de knie."

Het valt nu nog te bezien hoe Erdogan Hamas zal belonen voor het steunen van zijn oorlog tegen de Koerden. Hamas houdt ondertussen de adem in, hopend dat Turkije de groep zal omarmen en zijn strijd tegen Israël zal vergemakkelijken.

Khaled Abu Toameh, een bekroond journalist die in Jeruzalem is gevestigd en een medewerker van de Shillman Journalistiek bij Gatestone Institute.