Wie krijgt de schuld als er ISIS-strijders terugkomen?

door Con Coughlin - 18 oktober 2019

• De Amerikaanse president Donald Trump heeft persoonlijk een aantal malen een beroep gedaan op de Europese leiders met het verzoek om meer te doen en de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor hun aan ISIS gelieerde onderdanen... de Europeanen weigerden door zich te laten leiden door het argument dat hun terugkeer naar huis het risico op islamitisch geïnspireerde terroristische daden zou vergroten.


• Er is nu een reëel vooruitzicht dat ISIS, dat nog maar een jaar geleden een catastrofale nederlaag heeft geleden met de vernietiging van haar zogenaamde kalifaat, zich zal kunnen hergroeperen als hordes bevrijde strijders uit Europa en elders, en zich weer kunnen aansluiten bij hun gelederen.


• Als dat gebeurt, en ISIS slaagt erin een nieuwe golf van terreuraanslagen op westerse doelen te lanceren, dan zullen de Europese leiders slechts zelf verantwoordelijk zijn voor het feit dat zij de verantwoordelijkheid in het handelen voor hun burgers niet op zich nemen, hoe verwerpelijk die ook mogen zijn.

Sinds de door de VS geleide coalitie erin geslaagd is het grootste deel van de ISIS in Syrië te vernietigen, is er nog één cruciale kwestie onopgelost gebleven, namelijk: wat te doen met de duizenden ISIS-strijders die gevangen zijn genomen en opgesloten in de door Koerden geleide detentiecentra's.

Het probleem is bijzonder acuut met betrekking tot de geschatte 2500 buitenlandse strijders en hun familieleden die hun thuisland hebben verlaten in de strijd voor ISIS. De meerderheid van hen is in het bezit van Europese paspoorten.

Gezien de diepte van hun verraad - het zich afwenden van de landen waar ze zijn opgegroeid en gevoed, door zich aan te sluiten bij de barbaren van ISIS - is het heel begrijpelijk dat westerse regeringen zich in afschuw afwenden, nu de ISIS-strijders zijn verslagen en hun strijders vervolgens aankondigen dat ze naar huis willen terugkeren.

In Groot-Brittannië bijvoorbeeld, was eerder in het jaar veel controverse betreffende het geval van Shamima Begum, die in 2015 als 15-jarige tiener haar huis in Oost-Londen verliet om de bruid van een ISIS-strijder te worden.

Eerder dit jaar dook ze weer op, wegkwijnend in een Koerdisch kamp, vanwaar ze een gepassioneerde oproep deed om naar huis te mogen terugkeren, ook al had de Britse regering tijdens haar afwezigheid haar Britse staatsburgerschap al geannuleerd. Haar verzoek kwam kort na haar vertrek uit Londen, waar ze haar recht om Brits staatsburger te zijn had verloren door haar besluit om zich aan te sluiten bij een verboden terroristische organisatie, waarvan een van de belangrijkste doelstellingen is, het uitvoeren van terroristische aanslagen op Britse doelwitten.

Het krachtige standpunt van de Britse regering kreeg brede publieke steun, een gevoel dat ook in andere Europese landen, zoals Frankrijk, sterk aanwezig is, waar een aanzienlijk aantal van hun burgers zich in Syrië en Irak hebben aangemeld om zich in de rangen van ISIS te laten inschrijven.

De institutionele onwil van de Europese regeringen ook maar iets te maken willen hebben met degenen die hun vaderland hebben verlaten om voor ISIS te vechten, is volkomen begrijpelijk. Het enige probleem met dit standpunt is echter dat het geen oplossing biedt voor het probleem van de grote aantallen buitenlandse strijders die in de Koerdische kampen worden vastgehouden en die nu, als gevolg van de militaire inval van Turkije in het noorden van Syrië, hun ontsnapping zouden kunnen doen en zich weer kunnen aansluiten bij de terroristische groeperingen van de ISIS.

Deze bezorgdheid was zeker het grootst in de hoofden van de functionarissen van de Trump-regering, lang voordat de Turkse president Recep Tayyip Erdogan zijn militaire offensief startte tegen de Syrische Koerdische milities in het noorden van Syrië, waar veel van de ISIS-strijders worden vastgehouden.

Washington nam al snel zijn eigen verantwoordelijkheid op zich voor het handjevol Amerikaanse paspoorthouders die vrijwillig met ISIS wilden vechten door hen naar Amerika te repatriëren om daar vervolgd te worden. Amerikaanse functionarissen hoopten dat de Europeanen door dat goede voorbeeld overgehaald konden worden om ook hun burgers te repatriëren.

De Amerikaanse president Donald Trump deed persoonlijk een aantal oproepen aan de Europese leiders om meer te doen en de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor hun aan ISIS gelieerde onderdanen. Toen de Europeanen weigerden zich te laten leiden met het argument dat een terugkeer naar huis het risico van islamitisch geïnspireerde terreurdaden zou vergroten, dreigde Trump de strijders zonder pardon te dumpen aan de grenzen van de betreffende Europese landen.

Nu, als gevolg van de militaire inval van Erdogan in het noorden van Syrië, is de bezorgdheid van Washington bewaarheid geworden. Terwijl de meerderheid van de ISIS-gevangenen wordt vastgehouden in kampen die ver verwijderd zijn van het militaire conflict tussen de Turken en de Koerden, zoals het uitgestrekte detentiekamp Al-Hol in het oosten van Syrië, zijn er al meldingen van ISIS-strijders die zijn ontsnapt uit de gebieden in het noorden van Syrië. Bovendien hebben de Koerdische bevelhebbers die verantwoordelijk zijn voor de bewaking van de detentiekampen in andere delen van Syrië gewaarschuwd dat zij hun troepen zullen moeten hergroeperen om de Turkse opmars naar het Koerdische grondgebied te helpen weerstaan, waardoor de mogelijkheid ontstaat dat grotere aantallen ISIS-strijders hun ontsnapping kunnen gaan waarmaken.

Daarom is er nu een reëel vooruitzicht dat ISIS, dat nog maar een jaar geleden een catastrofale nederlaag leed met de vernietiging van haar zogenaamde kalifaat, in staat zal zijn om zich te hergroeperen wanneer hordes bevrijde strijders uit Europa en elders zich weer bij de gelederen gaan voegen.

Als dat gebeurt, en ISIS slaagt erin een nieuwe golf van terreuraanslagen op westerse doelen te lanceren, zullen de Europese leiders slechts zelf verantwoordelijk zijn voor het feit dat zij de verantwoordelijkheid voor het handelen van hun burgers niet op zich nemen, hoe verwerpelijk dat ook moge zijn.

Con Coughlin is de redacteur van Defensie en Buitenlandse Zaken van de Telegraaf en een vooraanstaand Senior Medewerker van het Gatestone Institute.

Bron: Who Gets Blamed if ISIS Fighters Come Back?